صندلی بازی! انتخابات بستری برای نمایندگی خواسته مردم است؛ محلی که باید ایده‌ها و افق‌های واقعی صحنه سیاسی به مردم ارائه شود. تقلیل انتخابات به کشمکش‌های مذبوحانه در لابی‌ها و رسانه‌ها، تنها ابتذال سیاسی را نشان می‌دهد و عامل عدم مشارکت ملت است. 🇮🇷 @Basij_SharifUU

‍ "صندلی بازی!" به‌نام خدای مردم؛ و شرم بر شما از طرف همان مردم؛ شمایی که در رسانه‌هایتان فریاد و‌ هشتگ #مشارکت_حداکثری سر می‌دهید اما در صحنه واقعی، نمایش دیگری از شما می‌بینیم. شمایی که حرف‌های پیر فرزانه‌ای را تکرار می‌کنید و پشت پرده مردمی بازی‌های‌تان، چندین سال است که آن کار دیگر می‌کنید؛ وضعیتی که شما را تبدیل به «سیاستمدار ناتراز» کرده و اینگونه رفتارها برای «سیاستمدار ناتراز» نه‌عجیب که کاملاً طبیعی‌ست. سیاستمدارانی که به یاد لابی‌های شیرین بهارستان، لیست چپ و راستشان را در «تالارهای پشتی» می‌بندند و هر دوره یک سرواژه را بَزَک می‌کنند و سعی می‌کنند اسم‌های «مانا» به خود بچسبانند؛ دریغ از اینکه بدانند اسمِ لیست، رأی نمی‌خرد و جمهور، زرنگ‌تر از این حرف‌هاست و خلاصه زهی خیال باطل... صحنه اما واضح‌تر از این حرف‌هاست؛ مردمی‌ که در باتجربه‌ترین حالت خود بعد از معجزه ۵۷ هستند، اکثر معیارهای خیالی-سیاسی آقایان را در نظر ندارند و براساس دغدغه خود پای صندوق رای خواهند رفت؛ چراکه حالا به خوبی می‌دانند «داماد آقای فلانی» و «جناب آقای غایب حداکثری» چندان متاع دندان‌گیری نبوده و نیستند. نیم نگاهی به وضعیت فعلی، پاسخ بسیاری از سوالات را می‌دهد. بزرگی می‌گوید چرا مردم در صحنه نیستند؟ می‌گوییم که دلبندم، کاش قبل از پرسیدن این سوالات، می‌گفتی «آدم‌های لیستت» به شعاری که داده‌ای پایبند باشند. کاش می‌گفتی «آقای فلانی» با رکورد سیصد عدم مشارکت در رای‌گیری‌های مجلس، لااقل برای آبروی خودش هم که شده، رای ممتنع می‌داد. گویی نشسته و غافل از تصویب طرح‌ها و قوانین مهم مجلس، در کنار تخمه خوردن‌ها و چسبیدن به فرعیات، هر از گاهی دکمه‌ای هم از روی عدم عادت زده است. بی‌راه نیست اگر بگوییم، تخته سنگی بر یکی از این دکمه‌ها، تراز نمایندگی‌اش از بعضی عزیزان حاضر در جمعیت «پرروها» بهتر می‌بود. از جمعیت «پرروها» به «غرغروها» می‌رسیم. یک نفر نیست بگوید آیا واقعا هنوز فکر می‌کنید کسی به غرهای شما اهمیتی می‌دهد؟ پیشنهاد می‌کنیم قهر کرده و از پیاده‌رو بروید و به سلامت روح خود و‌ مردم برسید، مصلح‌شدگان اصول نابلد. صحنه متعالی‌تر از این حرف‌هاست؛ علاوه بر «پدر ضد مردم»، «غرغروی بی‌مردم» نیز نمی‌خواهد. کاش کمی از «برادر مغفول و مغفور و مردود» یاد می‌گرفتید که صحنه سیاست جای قهر کردنِ «مردهای گنده»ای مثل شما نیست. جای این‌کارها مردم را از خود راضی نگه می‌داشتید که حالا از بی‌رای بودن، مجبور نشوید مسیرِ تکراری و نخ‌نمای قهر را برگزینید و سر به جنگل‌های شمال و شهرستان‌ها بگذارید. باز خداروشکر کسی هست در مصاف با شما که هنوز صحنه را لمس نکرده و می‌تواند همراه دوستانِ «مطرود غیرسیاسیِ» خود، در این مزرعه هفت‌تیر بکشد. ما می‌آییم اما نه برای شما. می‌آییم که بگوییم میدان‌داری و ایده‌هایتان سال‌هاست مردم را نمایندگی نمی‌کند و تمامی میدان‌ها را برای حضور مردم بسته‌اید؛ اما به امید طرح سیاسی بزرگتری این تعادل ناپایدار را باحضورمان برهم میزنیم. حالا هم مبادا فکر کنید کارتان راحت است؛ تفکری که ایده نداشته باشد و نقش و اثر حضور مردم را تنها هردوسال یکبار در انتخابات بفهمد، محکوم به فناست؛ چه برای ایجاد اصلاح و چه برای ثبات اصول. مواظبت کنید و در را هم پشت سرتان ببندید. داستان جالبی است به لطفتان؛ امان از شما ضدجمهورهای ناجذاب و دوست‌نداشتنی... پ.ن: عکس تزئینی است #طنز #انتخابات 🇮🇷 @Basij_SharifUU

"جشن اقتدار" 🔸 برپایی غرفه بسیج دانشجویی در مسیر راهپیمایی ۲۲ بهمنِ چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران و بازدید چهره‌های معروف کشوری از غرفه بسیج دانشجویی و امضای طومار تحریم رژیم صهیونیستی 🔸 در این میان بعضی از سیاست‌مداران نسبت به کاریکاتور بسیج دانشجویی شریف درباره صحنه مجلس اظهارات جالبی کردند. 🇮🇷 @Basij_SharifUU