‍ ⚫️ بصيرت حضرت اباالفضل در روز تاسوعا و عاشورا ◾️رهبر معظم انقلاب: بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟همه یاران حسینی، صاحبان بصیرت بودند؛ اما او بصیرت را بیشتر نشان داد. ◾️در روز تاسوعا، مثل امروز عصری، وقتی که فرصتی پیدا شد که او خود را از این بلا نجات دهد؛ یعنی آمدند به او پیشنهاد تسلیم و امان‌نامه کردند و گفتند ما تو را امان میدهیم؛ چنان بر خورد جوانمردانه‌ای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم!؟ وای بر شما! اف بر شما و امان‌نامه شما! ◾️ نمونه دیگرِ بصیرت او این بود که به سه نفر از برادرانش هم که با او بودند، دستور داد که قبل از او به میدان بروند و مجاهدت کنند؛ تا این‌که به شهادت رسیدند. میدانید که آنها چهار برادر از یک مادر بودند: اباالفضل العبّاس - برادر بزرگتر - جعفر، عبداللَّه و عثمان. انسان برادرانش را در مقابل چشم خود برای حسین‌بن‌علی قربانی کند؛ به فکر مادر داغدارش هم نباشد که بگوید یکی از برادران برود تا این‌که مادرم دلخوش باشد؛ به فکر سرپرستی فرزندان صغیر خودش هم نباشد که در مدینه هستند؛ این همان بصیرت است. ٧٩‌/١‌/٢۶

🌹امام خمینی(ره): تا شرک و کفر هست، مبارزه هست؛ و تا مبارزه هست، ما هستیم. (صحیفه جلد ۲۱ صفحه ۸۸)

«تب دنگی» مثل کرونا همه‌گیر نمی‌شود/ مردم به شایعات توجه نکنند رئیس دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت: 🔹برخی افراد سودجو در لباس همه‌چیزدان از موضوع تب دنگی برای منفعت اقتصادی و شخصی سوءاستفاده کرده و با ساخت شایعات، به فروش دارو و کالاهای بی‌اثر خود اقدام می‌کنند. بعضی از این سودجویان پا را از این نیز فراتر می‌گذارند و به‌قصد آسیب به امنیت روانی جامعه اقدام به ساخت مطالب ترسناک یا ناراحت‌کننده دروغین می‌کنند. جای تأسف دارد که این موضوعات با استقبال گسترده در محافل مجازی نیز روبه‌رو می‌شود. 🔹خوشبختانه برخلاف بسیاری بیماری‌های عفونی دیگر، تب دنگی نمی‌تواند به صورت مستقیم از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود و بنابراین امکان همه‌گیری بزرگ مانند آنچه در بیماری کرونا تجربه کردیم به هیچ وجه در این مورد مصداق ندارد. 🔹تا زمانی که پشه‌ها آلوده به ویروس نشده‌اند ناقل بیماری محسوب نمی‌شوند.

◼️ امام رضا علیه السلام: هر گاه ماه محرم فرا مى‏‌رسید، پدرم (موسى بن‏ جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمى‌‏شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى‌‏یافت تا آن که ده روز از محرم مى‌‏گذشت، روز دهم محرم که مى‌‏شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود. 📓 بحار الأنوار ج۴۴ ص۲۸۴