بيان ۱۰۰ خصلت از خصوصيات رفتاري پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله و سلم) است که بازگوکننده بخشي از سلوک فردي و اجتماعي و سبک زندگي آن حضرت مي‌باشد. بي‌شک تأسي به سيره و سنت آن حضرت براساس آيه‌‌کريمه «و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده، راهگشاي مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود. ۱-هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت ۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. ۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴-هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵-وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. ۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷-هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. ۸-هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. ۹-چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰-سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. ۱۱-هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد. ۱۲-چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست. ۱۳-با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي کرد آن حضرت برنمي خاست. ۱۴-در مجلسي نمي نشست و برنمي خاست مگر با ياد خدا. ۱۵-هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. ۱۶-در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد. ۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمي زد. ۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹-اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت. ۲۰-اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد. ۲۱-کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد. ۲۲-هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد. ۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴-پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵-چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نمي فرمودـ« چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود « بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟» ۲۶-با فقرا زياد نشست و برخاست مي کرد و با آنان هم غذا مي شد. ۲۷-دعوت بندگان و غلامان را مي پذيرفت. ۲۸-هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. ۲۹-بيش از همه صله رحم به جا مي آورد. ۳۰-به خويشاوندان خود احسان مي کرد بي آنکه آنان را بر ديگران برتري دهد. ۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق مي فرمود و کار بد را تقبيح مي نمود و از آن نهي مي کرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. ۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد. ۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند. ۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد. ۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت. ۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد. ۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. ۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد. ۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد. ۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود. ۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد. ۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد. ۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. ۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد. ۵۱-عزيزترين افراد نزد او کسي بود که خيرش بيشتر به ديگران مي رسيد. ۵۲-احدي از محضر او نا اميد نبود و مي فرمود « برسانيد به من حاجت کسي را که نمي تواند حاجتش را به من برساند.» ۵۳-هرگاه کسي از او حاجتي مي خواست اگر مقدور بود روا مي فرمود و گرنه با سخني خوش و با وعده اي نيکو او را راضي مي کرد.

🔻داستانی شنیدنی از اخلاق کریمانه پیامبر ص در وفای به وعده امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله با مردى در كنار صخره وعده گذاشت و فرمود: من در اين جا منتظر تو مى مانم تا بيايى آفتاب داغى بر آن حضرت مى تابيد اصحاب عرض كردند: اى رسول خدا! خوب است به سايه برويد? 🌸 حضرت فرمود: من در اين جا با او وعده گذاشته ام و اگر نيايد تا قيامت در همين جا مى ايستم. أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَعَدَ رَجُلًا إِلَى صَخْرَةٍ فَقَالَ أَنَّى لَكَ هَاهُنَا حَتَّى تَأْتِيَ قَالَ فَاشْتَدَّتِ الشَّمْسُ عَلَيْهِ فَقَالَ أَصْحَابُهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَنَّكَ تَحَوَّلْتَ إِلَى الظِّلِّ قَالَ قَدْ وَعَدْتُهُ إِلَى هَاهُنَا وَ إِنْ لَمْ يَجِئْ كَانَ مِنْهُ الْمَحْشَرُ. علل الشرائع، ج۱، ص: ۷۸

قدر و قیمت نظام اسلامی 🍃اگر تا آخر عمر شبانه روزی بدون مزد کار کنیم، قدر و قیمت یک نفس کشیدن در این نظام اسلامی را نمی‌توانیم جبران کنیم ...

💠 فردي به حضرت آيت الله بهجت (ره) عرض کرد: در زندگیم گره افتاده؛ يک دعای مشکل‌گشا بفرمایید. 💐 فرمودند: زیاد و با اعتقاد کامل، بگویید: «استغفرالله» خسته نشوید.

چو گفتند از ولایت دست بردار به میخ در نوشتم روی دیوار: الاهی تا ظهور دولت یار گل پیغمبر ما را نگهدار edited.

آقا جان! هنوز همین یک جمله ات آتشمان میزند! 🔴🔥جان ناقابلی دارم، 😔😢

شکر لله رهبری دارم که یار مذهب است بهر ما سیدعلی چون ماه و اختر در شب است گور خود را کنده‌ای وهابی ساکن به شام رهبر ایران مرید عمه جانش زینب است

🎥 پیامبر(صلي الله عليه و آله و سلم) کدام روزش از مسائل سیاسی خارج بود؟ 🔹 امام خمینی(ره): خیال می‌کنند که انبیا آمده‌اند مساله بگویند، تمام. شما کدام یک از انبیا[عليهم السلام] را سراغ دارید که در امور اجتماعی، شرکت نکرده و سردمدار نبوده است؟ 🔺پیغمبر اکرم[صلي الله عليه و آله و سلم] کدام روز نشست فقط مساله بگوید، کاری به کار جامعه نداشته باشد؟ اینهایی که می‌گویند «آخوند چه کار دارد به امور سیاسی»، پیغمبر اکرم[صلي الله عليه و آله و سلم] کدام روزش از مسائل سیاسی خارج بود؟

🔺 پاداش 400 میلیون تومانی را برای ایجاد این وضعیت اقتصادی گرفتید؟ @Afsaran_ir

🔹🔸امام خامنه ای: فضای سریال‌های تلویزیون مقداری تلخ است... 🔻افسران جوان جنگ نرم: @Afsaran_ir

⛔️از امیرکبیر سازی از ظریف، رسیدند به بهشتی سازی شهیدبهشتی:«ای آمریکا از ملت ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر» ظریف:«آمریکا می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد» @Afsaran_ir

🔺سعید لیلاز اقتصاددان اصلاح‌طلب: رذیلانه‌ترین دروغ این است که بگوییم تورم 40درصدی امروز حاصل تحریم است... شبکه بانکی کشور مقصر است. @Afsaran_ir

🔺 حناچی با حاشیه شروع کرد اصلا در سوره ناس، نه نامی از "خلق" آمده و نه کار کردن برای "خدا" و "خلق"! @Afsaran_ir

باسمه تعالی 🔷 ابوبصیر میگوید: روزی امام صادق علیه السلام فرمود: «آیا شما را از چیزی آگاه نکنم که خداوند بدون آن هیچ عملی را از بندگان نمی پذیرد؟» گفتم: بفرمایید 🔹 فقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَايَةُ لَنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا يَعْنِي الْأَئِمَّةَ خَاصَّةً وَ التَّسْلِيمَ لَهُمْ وَ الْوَرَعُ وَ الِاجْتِهَادُ وَ الطُّمَأْنِينَةُ وَ الِانْتِظَارُ لِلْقَائِمِ ع... » (📚 الغیبة نعمانی، باب ۱۱، ح ۱۶، ص ۲۰۷) 🔹 فرموند: گواهی به یگانگی خدا و نبوت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و اقرار به آنچه خدا امر فرموده و ولایت ما و بیزاری از دشمنان ما و تسلیم شدن در برابر ایشان (=امامان) و پرهیزکاری و کوشش و خویشتن داری و 🔻انتظار قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف.» ....................... 🔻 #معنای_انتظار 🔸انتظار به معناي اين است که ما بايد خود را براي سربازي امام زمان آماده کنيم. سربازي امام زمان، کار آساني نيست. سربازي منجي بزرگي که مي خواهد با تمام مراکز قدرت و فساد بين المللي مبارزه کند، احتياج به خودسازي و آگاهي و روشن بيني دارد. عدّه اي اين اعتقاد را وسيله اي براي تخدير خود يا ديگران قرار مي دهند؛ اين غلط است. ما نبايد فکر کنيم که چون امام زمان خواهد آمد و دنيا را پُر از عدل و داد خواهد کرد، امروز وظيفه اي نداريم؛ نه، بعکس، ما امروز وظيفه داريم در آن جهت حرکت کنيم تا براي ظهور آن بزرگوار آماده شويم. شنيده ايد، در گذشته کساني که منتظر بودند، سلاح خود را هميشه همراه داشتند. اين يک عمل نمادين است و بدين معناست که انسان از لحاظ علمي و فکري و عملي بايد خود را بسازد و در ميدانهاي فعّاليت و مبارزه، آماده به کار باشد. اعتقاد به امام زمان، به معناي گوشه گيري نيست. ( #امام_خامنه_ای، نیمه شعبان، 1381، دیدار اقشار مختلف مردم)

باسمه تعالی 🔹 قالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: «نَوِّرُوا بُيُوتَكُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ، وَ لَاتَتَّخِذُوهَا قُبُوراً- كَمَا فَعَلَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارى: صَلَّوْا فِي الْكَنَائِسِ وَ الْبِيَعِ، وَ عَطَّلُوا بُيُوتَهُمْ- فَإِنَّ الْبَيْتَ إِذَا كَثُرَ فِيهِ تِلَاوَةُ الْقُرْآنِ كَثُرَ خَيْرُهُ، وَ اتَّسَعَ أَهْلُهُ، وَ أَضَاءَ لِأَهْلِ السَّمَاءِ، كَمَا تُضِيءُ نُجُومُ السَّمَاءِلِأَهْلِ الدُّنْيَا». (📚كافي (ط - دار الحديث) ؛ ج4 ؛ ص618) 🔹 #رسول_خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: خانه های خود را با #تلاوت_قرآن نورانی کنید، و آنها را بعنوان قبر قرار ندهید؛ _ همان طور که یهودیان و مسیحیان انجام میدهند؛ در كليساها و عبادتگاههاى خود نماز خواندند، و خانه هاى خويش را معطل گذاردند (و در آنها عبادتى انجام ندهند) _ زيرا هر گاه در خانه تلاوت قرآن زیاد شود، 🔻خير و بركتش زياد میشود، 🔻و اهل آن بوسعت میرسند، 🔻و آن خانه براى اهل آسمان میدرخشد، چنانچه ستاره های آسمان براى اهل زمين ميدرخشند.

🔴 ما نمیتوانیم؟! 🔺اخیرا جناب دکتر ظریف در سخنانی در کنفرانس بین المللی گفتگوهای مدیترانه ای ایتالیا گفته اند که در مقابل سیاست های ترامپ دوام خواهیم آورد همچنانکه در جنگ ۸ ساله دوام آوردیم! 🔸این سخن شاید در ظاهر سخن درستی باشد اما در واقع یک سخن بسیار اشتباه است که از مفهوم "ما نمیتوانیم" نشات میگیرد! 🔺"ما دوام می آوریم" یعنی ما در موضع ضعف و انفعال هستیم و طرف مقابل ما در موضع قدرت است و دست برتر را دارد! یعنی ما ناچارا باید منفعلانه عمل کنیم و مشکلات ناشی از فشار دشمن را باید بپذیریم و تحمل کنیم! ⏮ در یک کلام یعنی ما قدرت رویارویی و مقابله را نداریم و ناچارا باید بسوزیم و بسازیم! جناب آقای ظریف، وای به حال آن دیپلماسی ای که شما قهرمان آن باشید، این سخنان بیشتر به سخنان دیپلمات ترسو میبرد تا قهرمان! 🔸آقای دیپلمات، ما در جنگ ۸ ساله نه تنها دوام آوردیم بلکه با روحیه انقلابی چنان مقابله ای با تهاجم دشمن کردیم و چنان سیلی به او و هم پیمانانش زدیم که تا ابد جرات تعرض به ایران نکند! ✅ جناب ظریف اگر نمیدانید، بدانید که "ما میتوانیم" همچنانکه در چهاردهه قبل با تمام توان ایستادگی کردیم و توانستیم، همچنانکه در چهل سال گذشته با وجود تمام خیانتهای دوستان و هم پیاله های شما علیه ملت و نظام اسلامی توانستیم بایستیم و با دشمن مقابله کنیم امروز هم به کوری چشم همه کسانی که نمی خواهند تا ما بایستیم، خواهیم ایستاد و با همان روحیه انقلابی، آمریکا و پیاده نظام داخلی او را رسوا و خوار و ذلیل خواهیم کرد!

نگاهی به کتاب خاطرات وندی شرمن: سال‌ها قبل نماینده ایران تلاش کرد تا کانال مخفی ارتباطی با دولت آمریکا ایجاد کند؛ او کسی نبود جز «محمدجواد ظریف» ما امتيازات ناچيزی را به عنوان ذخيره نگه داشتیم تا در پايان مذاکرات، چنين به نظر آيد که امتيازات نهايی را داده‌ايم

گروه سیاسی_رجانیوز: هنوز خاطره تحقیر ظریف توسط وندی شرمن از یادها نرفته است. آنهم به خاطر عدم تسلط بر زبان انگلیسی در طول مذاکرات هسته ای. کسی که سالها در امریکا زندگی کرده بود و حامیانش مدعی بودند انگلسی را با لهجه صحبت می کند؛ اما به گفته شرمن، عدم اشراف تیم هسته ای دولت بر ادبیات انگلیسی، یکی از عوامل ناکامی ایران در توافق یاد شد بود. به گزارش رجانیوز حالا با انتشار کتاب خاطرات شرمن، گوشه های جدیدی از مذاکرات برجام آشکار شده است. وِندي شرمن، يکي از مذاکره کنندگان هسته اي سابق آمريکا که در مذاکرات برجام ميان قدرت هاي جهاني و تيم مذاکره کننده ايراني شرکت داشت، در کتاب «نه براي ترسوها، درس هايي در مورد شجاعت، قدرت و پشتکار» (Not for the Faint of Heart - lessons in Courage, Power & Persistence)، خاطرات خود در باره مذاکرات هسته ای با ایران را بازگو کرده است. خاطراتی که جلوه های جدیدی از آن چه در فرایند مذاکرات روی داده است را نمایان می سازد. *پشتِ سرِ تیم ما نيروي عظيمي بود که تا اعماق دولت آمريکا امتداد داشت

ورندي شرمن در ابتداي فصل 5 اين کتاب با عنوان «تشکيل تيم خودتان» به برخي از 15 عضو تيم مذاکره کننده هسته اي آمريکا که تحت رياست وي کار مي کردند، اشاره مي کند و مي نويسد: اين گروه، مشتمل بر کارشناسان هسته اي، وکلا و ديپلمات هاي حرفه اين بودند. ما جلسات زيادي با هم داشتيم تا مسائل را پيش از مطرح کردن در جلسات عموميِ گروه 5+1 يا جلسات مجزاي رو در رو با هر يک از هيأت هاي ساير کشورهاي عضو پنج بعلاوه يک، با دقت ارزيابي و بررسي کنيم. ما خود را گروهي مي ديديم که از آن بيش از حد کار کشيده مي شود و دولتِ (آمريکا) ما را براي انجام مأموريتي غيرممکن اعزام کرده است. البته ما صرفاً در خط مقدمِ اين تلاش ها قرار داشتيم، ولي پشتِ سرِ ما نيروي عظيمي بود که تا اعماق دولت آمريکا امتداد داشت. صدها کارمند دولتي در آمريکا- به دستور وزارتخانه هاي متبوع خود- در خدمت اين تلاشِ فوق العاده (براي دستيابي به توافق هسته اي) قرار گرفته بودند. تحليلگران سازمان سيا، آژانس امنيت ملي آمريکا (اِن اِس اِي)، دفتر نمايندگي آمريکا در سازمان ملل و پنتاگون (وزارت دفاع آمريکا) نيز به ما در تلاش هايمان کمک مي کردند. مسئولان آزمايشگاه هاي هسته اي آمريکا در ايالت هاي نيومکزيکو، ايلينوي و تنسي، متبحرترين گروه هاي کارشناسي خود را در 24 ساعتِ شبانه روز و هفت روز هفته، در اختيار ما گذاشته بودند که به هر سؤال فنيِ ما پاسخ دهند. ما هر زمان که نياز داشتيم، مي توانستيم با آنان تماس بگريم و پاسخ سؤال هاي فني خود را در خصوص مسائل هسته اي دريافت کنيم. من مطمئنم ساير کشورهاي عضو گروه 5+1 نيز مانند آمريکا، گروه هاي متعددي را به اين تلاش ها اختصاص داده بودند تا شايد بتوانند با کمک يکديگر، مذاکرات هسته اي را با ايران به نتيجه مطلوب برسانند. *ما نمي خواستيم با تحريم صادرات نفت ايران، به اقتصاد جهاني ضربه بزنيم

شرمن افزود: براي من دامنهِ مذاکرات، به مراتب گسترده تر از مذاکرهِ صِرف با اعضاي گروه پنج بعلاوه يک و ايران بود. من در درون دولت آمريکا با مقامات مختلف دولتي مذاکره مي کردم و همچنين با اعضاي هر دو حزب اصلي آمريکا در کنگره همواره مشغول گفتگو (در خصوص برجام) بودم. من نه تنها با اعضاي گروه 5+1، بلکه با تک تک کشورهاي عضو اتحاديه اروپا، با اسرائيل، کشورهاي (حاشيه) خليج (فارس)، کره جنوبي، ژاپن، هند، ايتاليا، استراليا و ساير متحدان و شرکاي آمريکا مذاکره مي کردم. من از انديشکده ها، اتاق هاي فکر، سازمان هاي غيردولتي و گروه هاي فعالي که در زمينه جمعيت شناسي و سياستگذاري هاي مربوط به منطقه خاورميانه (غرب آسيا) تحقيق مي کردند، نيز مشورت مي گرفتم. من آنقدر با کشورها، منابع، گروه ها و انديشکده هاي مختلف مشورت و مذاکره مي کردم که شايد برخي از همقطارانم فراموش کرده بودند که هدف اصلي از اين مذاکرات، در واقع مذاکره با ايران (براي دستيابي به توافق هسته اي) است. ما همچنين جلساتي بسيار مهم با حضور معاونان وزارتخانه هاي مختلف آمريکا که با مذاکرات هسته اي مرتبط بودند، در کاخ سفيد برگزار مي کرديم که براي هماهنگ ساختن فعاليت هاي وزارتخانه ها و نهادهاي مختلف آمريکا در راستاي به ثمر رساندن مذاکرات هسته اي با گروه پنج بعلاوه يک و ايران، بسيار مفيد بود. تصميماتي که در آن جلسات گرفته مي شد، از طريق معاونانِ ياد شده به اطلاع وزارتخانه هايي مي رسيد که تلاش هاي گسترده و هماهنگ شده اي را در خصوص مذاکرات ايران مديريت مي کردند. اين تصميمات بر نحوه عملکرد ما در خصوص مذاکرات هسته اي، از کاخ سفيد گرفته تا کنگره، وزارت امور خارجه، وزارت دفاع، وزارت خزانه داري و ساير تلاش هاي ما در سراسر جهان تأثيرگذار بود. به عنوان مثال، ما آرايش نظامي ارتش (نيروي دريايي) آمريکا را در خليج فارس تغيير داديم و همچنين بمبي بسيار قوي توليد و آمادهي بهره برداري کرديم که قادر بود به تأسيسات زيرزميني غني سازي اورانيوم در فوردو نفوذ کند. اين باعث شده بود که ما بتوانيم با استفاده از تهديدِ معتبر و باورپذيرِ نيروي نظاميِ (آمريکا)، از ديپلماسي خودمان پشتيباني کنيم. ما تحريم هاي ايران را افزايش داديم و متعاقباً وزارت هاي خزانه داري و امور خارجه آمريکا تيم هايي را به کشورهاي مختلف جهان فرستادند تا مطمئن شوند آن تحريم ها به اجرا در مي آيند. از آنجايي که در پي آن تحريم ها، بسياري از واردکنندگان نفت ايران مي بايست از واردات خود از ايران مي کاستند، وزارت خانه هاي انرژي و امور خارجه آمريکا، تيم هايي را به صورت هماهنگ شده به کشورهاي صادرکننده نفت مي فرستادند تا آنان را متقاعد سازند که توليد و صادرات نفت خام خود را افزايش دهند، زيرا ما نمي خواستيم با تحريم صادرات نفت ايران، به اقتصاد جهاني ضربه بزنيم. 👹*بايد پاسخي مناسب به اضافه شدن صالحی به تیم مذاکراتی ایران میدادیم

وندي شرمن در بخش ديگري از فصل 5 نوشت: يک روز صبح در فوريه 2014، در حالي که من عازم کاخ سفيد بودم تا در جلسه اي براي رسيدگي به وضعيت مذاکرات هسته اي شرکت کنم، ايميلي (رايانامه اي) از عباس عراقچي، مذاکره کننده ارشد هسته اي ايران، در گوشي تلفن همراهم دريافت کردم مبني بر اين که دکتر علي اکبر صالحي در مذاکرات هسته ايِ بعدي در لوزان شرکت خواهد کرد. شرمن افزود: اين خبر براي ما کمي غافلگير کننده بود. صالحي شخصيتي مهم بود. من بلافاصله به اين مسئله فکر کردم که چرا ايرانيان وي را به تيم مذاکره کننده هسته اي خود اضافه کرده اند؟ صالحي رئيس سازمان انرژي اتمي ايران و معاون رئيس جمهور اين کشور بود. من متوجه شدم که ما نيز بايد پاسخي مناسب به اين حرکتِ ايران بدهيم و شخصيتي را در سطح وزيران آمريکا که کارشناس هسته اي نيز باشد، به تيم خود اضافه کنيم تا وي بتواند شانه به شانه صالحي در مذاکرات هسته اي وارد عمل شود. وقتي به اتاق جلسه در کاخ سفيد رسيدم و اين مسئله را با سايرين مطرح کردم، تقريباً همه يکصدا گفتند: «اِرني (مخفف ارنست) مونيز» که وزير انرژي وقت آمريکا بود و مي شد او را همتاي صالحي در دولت خودمان (دولت آمريکا) تلقي کنيم. ما نه تنها از مونيز در مذاکرات هسته اي بهره برديم، بلکه بعدها در روند متقاعد ساختن کنگره به حمايت از توافق هسته اي (برجام) نيز از او کمک گرفتيم. *بعد از موضع آیت الله خامنه ای، مواضع مذاکره کنندگان ايراني، از جمله شخص جواد ظريف سخت تر شد

*بعد از موضع آیت الله خامنه ای، مواضع مذاکره کنندگان ايراني، از جمله شخص جواد ظريف سخت تر شد وندي شرمن در فصل 6 اين کتاب با عنوان «پشتکار» نوشت: در اواخر مارس 2015، ما در حالي براي ادامه مذاکرات هسته اي وارد لوزان در کشور سوئيس شديم، که چهار ماه از آخرين ضرب الاجلي که خودمان براي دستيابي به توافق هسته اي تعيين کرده بوديم، گذشته بود. ما در خلال مذاکرات هسته اي- به ويژه هرچه به پايان مذاکرات نزديک تر مي شديم- سررسيدهايي را براي ختم مذاکرات و رسيدن به توافق، براي خودمان تعيين مي کرديم که البته در اکثر موارد، از آن ضرب الاجل ها بدون دستيابي به نتيجه مطلوب، عبور مي کرديم. ما شب ها بسيار کم مي خوابيديم و مذاکرات روز بعد نيز نه تنها از صبحِ زود آغاز مي شد، بلکه تا پاسي از شب ادامه پيدا مي کرد. وقتي سرانجام در لوزان به چارچوب توافق هسته اي دست يافتيم، تمام نمايندگان کشورهاي شرکت کننده در مذاکرات 5+1 به انضمام ايران، بسيار خوشحال شدند، اما يک هفته بعد از موفقيت ما در لوزان، گويي چرخ هاي خودروِ ما بار ديگر از جا کنده شد، زيرا (آيت الله) علي خامنه اي، رهبر معظم ايران، سخنرانيي در تهران کرد که حاکي از آن بود که گويي وي هيچيک از مؤلفه هايي را که ما در لوزان بر سر آن به توافق رسيده بوديم، قبول نداشت. آيت الله (خامنه اي) تأکيد کرد که بلافاصله پس از امضاي توافق (هسته اي)، تحريم ها بايد به يکباره برداشته شوند. چنين به نظر مي رسيد که وي در سخنراني اش مي گفت که بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي حق ندارند به سايت هاي (پايگاه هاي) نظامي ايران نزديک شوند. پس از آن سخنراني، گويي (آيت الله) خامنه اي مي خواست بر زخم هاي ما نمک بپاشد و از اينرو در توئيتي نوشت: آمريکايي ها «فريبکارند و همواره توافقات (خود) را نقض مي کنند.» شرمن افزود: درپي اين حرکت رهبر معظم ايران، مواضع مذاکره کنندگان ايراني، از جمله شخص جواد ظريف سخت تر شد و چند بار نزديک بود کلِ مذاکرات از هم فروبپاشد.

*نماينده دائمي ايران در سازمان ملل تلاش کرد کانال ارتباطي مخفيانه اي با دولت آمريکا برقرار کند، ولي دولت بوش دستِ رد به تلاش هاي وي زد؛ آن مرد، کسي نبود جز (محمد) جواد ظريف 🔪شرمن افزود: اولين بذرهاي نحيف و لطيفِ توافق هسته اي ايران در سال 2002 پس از سخنراني جرج دبليو بوش، رئيس جمهور وقت آمريکا، در برابر کنگره کاشته شد. بوش در آن سخنراني، ايران را در کنار عراق و کره جنوبي، «محور شرارت» خوانده بود. پس از آن سخنرانيِ بوش، نماينده دائمي ايران در سازمان ملل تلاش کرد کانال ارتباطي مخفيانه اي با دولت آمريکا برقرار کند، ولي دولت بوش دستِ رد به تلاش هاي وي زد، اما جان کري، که در آن زمان رئيس کميته روابط خارجي سناي آمريکا بود، متوجه تلاش هاي نماينده دائمي ايران در سازمان ملل شد و او را شخصيتي آينده نگر در ميان نخبگان (سياسي) ايراني يافت که وي (جان کري) مي تواند با او وارد معامله شود. البته آن مرد، کسي نبود جز (محمد) جواد ظريف.🔪

*تیم ایرانی امتیاز ناچیزی می خواستند که بگویند برای کسب هر امتیاز در این مذاکرات به سختی جنگیده اند وندي شرمن در فصل 7 اين کتاب با عنوان «موفقيت» نوشت: وقتي ما در نهايت به پايان مذاکرات رسيديم، چنان بود که گويي هرگز از خط شروع نيز عبور نکرده بوديم. ما در اتاق کوچکي در هتل کوبورگ، منتظر پايان مذاکرات بين جان کري و جواد ظريف بوديم، ولي وزير امور خارجه ايران قانع نمي شد و هنوز هم منتظر يک سازش ديگر و (اخذ) يک امتياز ديگر از ما بود. البته آن امتيازي ناچيز بود که صرفاً مي توانست به آنان (مذاکره کنندگان ايراني) اجازه دهد که بگويند براي کسب هر امتيازي در اين مذاکرات به سختي جنگيده اند. در 13 ژوئيه، ما بيست و ششمين روزِ خود را در هتل کوبورگ مي گذرانديم. از آنجايي که جان کري پاي خود را هنگام دوچرخه سواري شکسته بود و با عصا راه مي رفت، تمام وزراي خارجه کشورهاي پنج به علاوه يک براي گفتگو، به اتاق جان کري مي رفتند. وقتي در نهايت ظريف و کري در آن اتاق با يکديگر شروع به مذاکره رو در رو کردند، من آنجا نبودم، اما دستياران جان کري، از جمله کريس باکمير، کارشناس تحريم ها در وزارت امور خارجه آمريکا، آنجا حضور داشت. ظريف باز هم به دنبال نوعي سازش يا امتياز بود تا بتواند پس از کسب آن، موافقت خود را با توافق هسته اي (برجام) اعلام کند. در هر صورت، ما (آمريکا) خودمان را از قبل براي چنين لحظه اي آماده کرده بوديم. کريس (باکمير) فهرستي کوتاه از افراد و نهادهاي ايراني که تحت تحريم آمريکا بودند و ما هنوز آن ها را از فهرست تحريم ها خارج نکرده بوديم، در دست داشت تا ما در صورت لزوم بتوانيم آن ها را نيز به فهرست افراد و نهادهايي که به دنبال توافق برسر برجام، از تحريم هاي آمريکا خارج مي شوند، اضافه کنيم.

* در هر مذاکره اي، امتيازات کوچک و ناچيزي را به عنوان ذخيره، نزدِ خود نگه داريد تا در پايان مذاکرات، چنين به نظر آيد که شما امتيازاتي نهايي به طرفِ مقابل (براي قانع کردن او) داده ايد، اما بدون اين که اين امتياز دادن ها (ي صوري) هيچ هزينهِ واقعي براي شما داشته باشد. شرمن افزود: در هر مذاکره اي، اين عاقلانه است که امتيازات کوچک و ناچيزي را به عنوان ذخيره، نزدِ خود نگه داريد تا در پايان مذاکرات، چنين به نظر آيد که شما امتيازاتي نهايي به طرفِ مقابل (براي قانع کردن او) داده ايد، اما بدون اين که اين امتياز دادن ها (ي صوري) هيچ هزينهِ واقعي براي شما داشته باشد. کريس (باکمير) تکه کاغذي (شامل آن فهرستِ کوتاه) را به جان کري داد و دقايقي بعد، جان کري در چارچوب درِ اتاق خود نمايان شد و گفت: کارِ ما تمام (توافق حاصل) شده است. هرچند اين موفقيتي بزرگ بود، ما بلافاصله آن را احساس نکرديم، زيرا بايد به فکر نحوه اجراي برجام و آغاز بازرسي هاي سختگيرانه و دقيق آژانس بين المللي انرژي اتمي از تأسيسات هسته اي ايران مي بوديم، زيرا فقط پس از تأييد پيروي ايران از مفاد برجام بود که هر يک از تحريم ها ممکن بود برداشته شود. ما همچنين مي بايست براي آزادي آمريکايي هايي که هنوز در ايران مفقود بودند يا در زندان به سر مي بردند، تلاش مي کرديم. در ضمن، ما بايد شکافي را که ميان آمريکا از يک سو و اسرائيل و عربستان سعودي از سوي ديگر، بر سر برجام ايجاد شده بود، ترميم و اختلافاتِ في مابين را مديريت مي کرديم. به علاوه، ما بايد به کشورمان باز مي گشتيم و اعضاي کنگره آمريکا را متقاعد مي ساختيم که از برجام حمايت کنند. من يک کارِ شخصيِ ديگري نيز داشتم، زيرا من در حال ترک وزارت امور خارجه آمريکا بودم و مي بايست شخص جايگزين خود را آموزش مي دادم تا در زمانِ باقي مانده از دوران رياست جمهوري باراک اوباما و حتي شايد پس از آن (اگر رئيس جمهور بعدي آمريکا وي را در اين سمت ابقا مي کرد) در روند اِعمال و اجراي برجام، به دولت آمريکا کمک کند. با وجودي که اين توافق به اتمام رسيده بود، ما (تيم مذاکره کننده هسته اي آمريکا) مي بايست تمام اين سند 110 صفحه اي را مي خوانديم تا مطمئن شويم تمام مطالبي را که ما با طرف هاي مقابل بر سر آن به توافق رسيده بوديم، در اين سند گنجانده شده است. البته مسئول اصلي متن نهايي برجام، اتحاديه اروپا بود. از اينرو، تيم آنان (اتحاديه اروپا) در يک اتاق کنفرانس (بزرگ) در هتل کوبورگ مشغول خواندن خط به خط متن برجام شد و اعضاي ساير تيم ها نيز گهگاه به آنان مي پيوستند. اين کار تا صبحِ روز بعد به صورت بي وقفه ادامه پيدا کرد تا در نهايت، در 14 ژوئيه (متن) برنامه جامع اقدام مشترک نهايي شد و توافق بر سر آن، به اطلاع خبرنگاران رسيد. جواد ظريف و فدريکا موگريني، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، در حالي که در کنار يکديگر در مقر سازمان ملل در ژنو نشسته بودند و ساير نمايندگان کشورهاي عضو گروه پنج بعلاوه يک نيز پشت همان ميز بزرگ، در اطراف آنان نشسته بودند، توافق بر سر برجام را اعلام کردند. يک نسخه کاغذي از سند برجام به هر يک از کشورهاي عضو گروه پنج بعلاوه يک داده شد. گروه مذاکره کننده چيني، اين ابتکارِ عمل را به خرج دادند که روي نسخه کاغذي خود (به عنوان يادگاري) امضاي تمامي وزراي (خارجه) کشورهاي عضو 5+1 را جمع کردند. ناگهان نمايندگان ساير کشورها نيز به همين فکر افتادند و نسخه هاي کاغذي خود را دست به دست، چرخاندند تا همه وزيران آن نسخه ها را امضا کنند. از آنجايي که هيچ مراسم رسمي براي امضاي برجام وجود نداشت، اين بهترين سوغاتي براي ما بود که ثابت کنيم ما در آن موفقيت (بزرگ) سهيم بوديم. شرمن تأکيد کرد: شايان ذکر است که فقط معاهدات بايد امضا شوند، اما توافقاتِ سياسي امضا نمي شوند.