۳. اما مشکل اول ما در ایران سیاسی و جناحی کردن هر مسئله است. مثال؟ طرح این استدلال که چون آقای پزشکیان بعد از شهادت دکتر رئیسی رئیس جمهور شدند پس رئیس جمهور وقت ترور شده است. حال سوال این است که اگر مثلا اکنون آقای جلیلی یا قالیباف رئیس جمهور شده بود، دیگر آقای رئیسی ترور نشده بودند؟! از این دست استدلال ها باید پرهیز کرد.

۴. یک استدلال دیگری که می آید این است که برگشت معادلات منطقه علیه مقاومت پس از شهادت، نشانه دیگری از ترور است. این در حالی است که معمولا رژیم و آمریکا اقدامات زنجیره ای خود را در بازه های سه روزه، یک یا دو هفته ای و نهایتا یک ماه طراحی می کنند و نه به فاصله دستکم پنج ماه. زیرا بر اساس جمیع شواهد می توان نقطه چرخش معادلات به ضد مقاومت را حادثه پیجری و یا با اغماض ترور همزمان فواد شکر و اسماعیل هنیه دانست. با این حال برخی دوستان این استدلال را طرح می کنند که شهادت رئیس جمهور و درگیری ایران به انتخابات ریاست جمهوری باعث ایجاد فضای تنفس برای رژیم و طراحی جدید آنها شد. با این حال این استدلال نیز شواهد نقض دارد در کجا؟ حقیقت این است که یکی از باگ های اساسی جبهه اسناد محور مقاومت از شروع طوفان الاقصی، عدم هماهنگی در شروع و فقدان تقسیم کار عملیاتی مشخص بود به گونه ای که حزب الله، انصارالله و مقاومت عراق خود راسا تصمیم به ورود به عرصه ها گرفتند. شاید بتوان گفت یکی از اولین نقاطی که رهبران مقاومت جمع شده و تصمیمات مهمی در راستای اتحاد عملیاتی جبهه ها گرفتند، دقیقا پس از شهادت ایت الله رئیسی بود. مثال بارز آن عملیات یافا بود که پهپاد یمنی به هدفی در قلب تل آویو بر اساس اطلاعات اهدایی حزب الله برخورد کرد. این طراحی جبهه تحت عنوان فرسایش خونین در پاسخ به طراحی آن زمان رژیم و آمریکای بایدن طراحی شده بود. امری که پیش از آن وجود نداشت. در عرصه لبنان، رژیم حتی پیش از طوفان الاقصی قصد یورش به لبنان را داشت که ۷ اکتبر آن را به تعویق انداخت. آنها مشخصا اکتبر ۲۰۲۴ را از فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۳ برای حمله به لبنان طراحی کرده بودند که به دلایل عملیاتی یک ماه تسریع شد. ضمن اینکه نقطه شروع حملات تشدیدشونده رژیم در منطقه، از حمله به سفارت ما در ۱۳ فروردین آغاز شد که وعده صادق ۱ ترمز آنها را کشید و ما یک طراحی جدید را در آن زمان در پاسخ به یک طرح خاص رژیم بالا آوردیم اما متاسفانه برخی غفلت ها باعث شد تا ورق برگردد. چه، در همان زمان افرادی که هیچ ارتباطی با ریاست جمهوری و انتخابات نداشتند تشخیص داده بودند که اتفاقاتی در جبهات لبنان و سوریه در راه است که متاسفانه به دلیل بی توجهی دوستان ما به این تحلیل ها، چنین وقایعی رخ داد.

۵. بیایید فرض کنیم ترور رخ داده است. در این صورت موساد قطعا از یک روش بسیار پیچیده استفاده کرده که تاکنون کشف نشده است. حال، شما چگونه می توانید به موساد کمک کنید؟ پاسخ ساده است، آنقدر دلایل و شواهد غیرعلمی و سیاسی و ضداطلاعات مطرح کنید تا دلیل و روش اصلی پنهان بماند. یک مثال دیگر؟ همین کتاب کذایی که اخیرا مطرح شده، کتابی خودانتشار، بدون ناشر و منبع معتبر، با نویسنده ای ناشناس و احتمالا فیک، پر از غلط املایی و ساختاری و البته ذکر چندین دلیل در کنار هم که همگی در گزارش ستاد کل رد شده است. در حالی که تجارب کتاب های یوسی ملمن، رونن برگمن، یوسی کوهن و ... نشان می دهد که ساختار روایت پردازی رسمی و البته پر اغراق موساد از خود فاصله قابل توجهی با این کتاب دارد. به عنوان جمع بندی، اینکه ما یک ام الفساد به نام ترور آیت الله رئیسی را وسط انداخته و همه شکست ها و غافلگیری های یک سال اخیر را به گردن آن بیندازیم، هیچ کمکی به بهبود اوضاع نخواهد کرد. شهادت دکتر رئیسی و امیرعبداللهیان قطعا بر روند حوادث داخلی و خارجی تاثیر سوء داشت اما باید هر چیز را به اندازه و مقدار خود و در جای خود بررسی کرد. من فرضیه ترور را همچنان رد نمی کنم و اگر چنین قصدی داشتم، آن برآورد اطلاعاتی را در ابتدا نمی آوردم اما سه نکته اساسی است، اولا لزوم ارائه شواهد علمی و فنی معتبر، ثانیاً پرهیز از دلایل سیاسی و ثالثاً عدم رد روایت رسمی نظام که اگر این آخری باب شود سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

ارتش ونزوئلا در حال توزیع سلاح بین مردم مناطق کارگری است. این شبه‌نظامیان در صورت تلاش آمریکا برای اشغال کشور، برای دفاع از ملت خود مقاومت مسلحانه تشکیل خواهند داد. پ.ن: این استراژی توسط نیروی قدس به دولت ونزوئلا پیشنهاد داده شده است که می‌تواند در جنگ آتی بسیار تاثیر گذار باشد، همین استراژی توسط شهید حاج قاسم سلیمانی و سردار جعفری(فرمانده وقت سپاه پاسداران) به بشار اسد ارائه شد و هسته هایی تحت عنوان جیش الوطنی تشکیل شد(تحت مدیریت شهید سردار همدانی عزیز) که بعد تر با حماقت بشار اسد منحل گردید و همین موضوع گریبان حکومتش را گرفت و باعث سقوط او شد.

استقبال متفاوت مردم شهر کارگیل هند از آیت‌الله مهدوی پور نماینده ولی‌فقیه در کشور هند این مردم، ۷۰۰ سال پیش بود که با تبلیغات میر سیدعلی همدانی شیعه شدند و امروزه عاشقان سینه چاک تشیع، انقلاب، خمینی کبیر و رهبر انقلاب در هندوستان هستند و در استقبال از یک روحانی ایرانی، چنین شوری ابراز می کنند. اگر‌ حضرت امام‌خمینی‌ نبود‌، دنیا اینگونه متحول نمی شد.

ماجرای پرچمی که رهبر انقلاب بالا برد من در این مملکت برای یک نفر جون میدم.

این شیخ وهابی احمق در حال نوکری اسرائیل بود که با یه سوال ساده در چند ثانیه کیش و مات شد

مجری صداوسیما: مردم از دولت انتظار دارند به فکر معیشت آن‌ها باشد معاون اجرایی رئیس‌جمهور: هدف شما از این صحبت چیست؟ چرا این حرف را تکرار می‌کنید؟ شما قصد دارید قانع نشوید!😑

"پاسخ قاطع" به یاوه گویی ها علیه شهید مظلوم آیت الله رئیسی و... چه کلیپ خوبی دم سازنده‌ش گرم یکی هم بهم گفت خودی رو نزنید، بهش گفتم فقط شهید رییسی خودی نبود؟😢 حرمتشو خودمون باید نگه میداشتیم، تا دیگران پر رو نشن...

ادای احترام نظامی گرگ پارسی به پرچم ایران هادی چوپان، قهرمان نامدار ایرانی، با مدد از امیر‌المومنین(ع)، به پرچم ایران سلام نظامی داد.

🟤 ایده‌های ظریف، ولی خطرناک باورش سخت است فردی که زمانی وزیر خارجه ایران بوده است، علیه قوی شدن ایران مطلب بنویسد، آن هم با این توجیه سست که چون «قدرت ایران می‌تواند دیگران را ناراحت کند» لذا باید به سوی «منطقه قوی» تغییر جهت دهد! طبق این استدلال، ممکن است که دیگران از پیشرفت ایران نیز ناراحت شوند، لذا باید از پیشرفت ایران نیز دست کشید و برای «پیشرفت منطقه» تلاش کرد. این ایده های ساده لوحانه در حالی طرح می‌شود که کشورهای منطقه چهارنعل به سوی قوی‌تر شدن می‌تازند و به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند، ناراحت شدن ایران است. ممکن است که ظریف واقعاً احساسات ظریفی داشته باشد و با توجه به نگاه رمانتیکش به سیاست خارجی، برای ایجاد یک «منطقه خوشحال» به ایرانی ضعیف رضایت دهد. اما اگر این کشورهای منطقه، به ایران ضعیف رضایت ندهند و بخواهند که آن را تجزیه کنند و خوشحال‌تر شوند که اساساً ایرانی وجود نداشته باشد، چه؟ اینجاست که استدلال‌های ضعیف ظریف، خطرناک هم می‌شوند، بویژه زمانی که موضوع توان دفاعی ایران مطرح می‌شود. وی در استدلال مشابهی می‌گوید: « تهران همچنین می‌تواند تأکید خود بر قدرت دفاعی مادی – تأکیدی که اغلب برداشت از تهدید را تقویت می‌کند – را مجدداً تنظیم کند و در عوض همکاری و هماهنگی را، به ویژه در سطح منطقه‌ای، در اولویت قرار دهد.» باورش دشوار است اما ظریف می‌گوید توان دفاعی ایران – دقت کنید که توان دفاعی، نه توان تهاجمی- می‌تواند موجب شود که کشورهایی برداشت تهدیدآمیز از آن داشته باشند. یعنی آفند که هیچ، ما حتی به دنبال تقویت پدافند هوایی هم نباشیم چرا که خدای ناکرده برخی کشورهای منطقه از جمله رژیم صهیونی ممکن است ناراحت شوند که ایران این نیت شوم را در سر داشته باشد که بخواهد در برابر حملات خارجی از مردمانش دفاع کند! ضدیت با ایران در این مقاله ظریف که در فارن افرز به چاپ رسیده است، به قدری عجیب و باورنکردنی است که بعید نیست پای فرانچسکو نامی در میان بوده باشد و ظریف طبق عادت همیشگی‌اش بدون خواندن، آن را تایید کرده باشد! ظریف می‌نویسد که «ایران می‌تواند با ایالات متحده برای مدیریت اختلافات خود، با شروع مسئله هسته‌ای و تحریم‌ها، تعامل کند.» مگر می‌شود یک وزیر خارجه اینقدر بر یک تجربه شکست‌خورده پافشاری کند؟ روشن است که ایران می‌تواند تعامل کند، اما مشکل اینجاست که آمریکا نمی‌تواند و نمی‌خواهد تعامل کند. اساساً با وجود سیاستمدارانی همچون ظریف چه نیازی به تعامل و مذاکره دارد؟! وقتی یک سیاستمدار باسابقه اینگونه دست‌های خودش را بالا برده است و علیه ایران قوی و توان دفاعی نظریه‌پردازی می‌کند، چه نیازی به مذاکره و تعامل وجود دارد؟ مذاکره برای ملت‌های مبارز و مقاوم است، نه کشورهایی که توان دفاعی خود را کاهش می‌دهند و از قوی شدن دست می‌کشند تا مبادا دیگران ناراحت شوند. توصیه ما به ظریف آن است که متن‌هایی که امضا می‌کنند یا مورد تایید قرار می‌دهند، یک بار بخواند و به فرانچسکوها اعتماد نکند. چرا که مفاد این مقاله به حدی ضد ایران و ضد منافع‌ملی است که بعید است توسط کسی که تعلقی به این مرز و بوم دارد نوشته شده باشد.