استقبال متفاوت مردم شهر کارگیل هند از آیت‌الله مهدوی پور نماینده ولی‌فقیه در کشور هند این مردم، ۷۰۰ سال پیش بود که با تبلیغات میر سیدعلی همدانی شیعه شدند و امروزه عاشقان سینه چاک تشیع، انقلاب، خمینی کبیر و رهبر انقلاب در هندوستان هستند و در استقبال از یک روحانی ایرانی، چنین شوری ابراز می کنند. اگر‌ حضرت امام‌خمینی‌ نبود‌، دنیا اینگونه متحول نمی شد.

ماجرای پرچمی که رهبر انقلاب بالا برد من در این مملکت برای یک نفر جون میدم.

این شیخ وهابی احمق در حال نوکری اسرائیل بود که با یه سوال ساده در چند ثانیه کیش و مات شد

مجری صداوسیما: مردم از دولت انتظار دارند به فکر معیشت آن‌ها باشد معاون اجرایی رئیس‌جمهور: هدف شما از این صحبت چیست؟ چرا این حرف را تکرار می‌کنید؟ شما قصد دارید قانع نشوید!😑

"پاسخ قاطع" به یاوه گویی ها علیه شهید مظلوم آیت الله رئیسی و... چه کلیپ خوبی دم سازنده‌ش گرم یکی هم بهم گفت خودی رو نزنید، بهش گفتم فقط شهید رییسی خودی نبود؟😢 حرمتشو خودمون باید نگه میداشتیم، تا دیگران پر رو نشن...

ادای احترام نظامی گرگ پارسی به پرچم ایران هادی چوپان، قهرمان نامدار ایرانی، با مدد از امیر‌المومنین(ع)، به پرچم ایران سلام نظامی داد.

🟤 ایده‌های ظریف، ولی خطرناک باورش سخت است فردی که زمانی وزیر خارجه ایران بوده است، علیه قوی شدن ایران مطلب بنویسد، آن هم با این توجیه سست که چون «قدرت ایران می‌تواند دیگران را ناراحت کند» لذا باید به سوی «منطقه قوی» تغییر جهت دهد! طبق این استدلال، ممکن است که دیگران از پیشرفت ایران نیز ناراحت شوند، لذا باید از پیشرفت ایران نیز دست کشید و برای «پیشرفت منطقه» تلاش کرد. این ایده های ساده لوحانه در حالی طرح می‌شود که کشورهای منطقه چهارنعل به سوی قوی‌تر شدن می‌تازند و به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند، ناراحت شدن ایران است. ممکن است که ظریف واقعاً احساسات ظریفی داشته باشد و با توجه به نگاه رمانتیکش به سیاست خارجی، برای ایجاد یک «منطقه خوشحال» به ایرانی ضعیف رضایت دهد. اما اگر این کشورهای منطقه، به ایران ضعیف رضایت ندهند و بخواهند که آن را تجزیه کنند و خوشحال‌تر شوند که اساساً ایرانی وجود نداشته باشد، چه؟ اینجاست که استدلال‌های ضعیف ظریف، خطرناک هم می‌شوند، بویژه زمانی که موضوع توان دفاعی ایران مطرح می‌شود. وی در استدلال مشابهی می‌گوید: « تهران همچنین می‌تواند تأکید خود بر قدرت دفاعی مادی – تأکیدی که اغلب برداشت از تهدید را تقویت می‌کند – را مجدداً تنظیم کند و در عوض همکاری و هماهنگی را، به ویژه در سطح منطقه‌ای، در اولویت قرار دهد.» باورش دشوار است اما ظریف می‌گوید توان دفاعی ایران – دقت کنید که توان دفاعی، نه توان تهاجمی- می‌تواند موجب شود که کشورهایی برداشت تهدیدآمیز از آن داشته باشند. یعنی آفند که هیچ، ما حتی به دنبال تقویت پدافند هوایی هم نباشیم چرا که خدای ناکرده برخی کشورهای منطقه از جمله رژیم صهیونی ممکن است ناراحت شوند که ایران این نیت شوم را در سر داشته باشد که بخواهد در برابر حملات خارجی از مردمانش دفاع کند! ضدیت با ایران در این مقاله ظریف که در فارن افرز به چاپ رسیده است، به قدری عجیب و باورنکردنی است که بعید نیست پای فرانچسکو نامی در میان بوده باشد و ظریف طبق عادت همیشگی‌اش بدون خواندن، آن را تایید کرده باشد! ظریف می‌نویسد که «ایران می‌تواند با ایالات متحده برای مدیریت اختلافات خود، با شروع مسئله هسته‌ای و تحریم‌ها، تعامل کند.» مگر می‌شود یک وزیر خارجه اینقدر بر یک تجربه شکست‌خورده پافشاری کند؟ روشن است که ایران می‌تواند تعامل کند، اما مشکل اینجاست که آمریکا نمی‌تواند و نمی‌خواهد تعامل کند. اساساً با وجود سیاستمدارانی همچون ظریف چه نیازی به تعامل و مذاکره دارد؟! وقتی یک سیاستمدار باسابقه اینگونه دست‌های خودش را بالا برده است و علیه ایران قوی و توان دفاعی نظریه‌پردازی می‌کند، چه نیازی به مذاکره و تعامل وجود دارد؟ مذاکره برای ملت‌های مبارز و مقاوم است، نه کشورهایی که توان دفاعی خود را کاهش می‌دهند و از قوی شدن دست می‌کشند تا مبادا دیگران ناراحت شوند. توصیه ما به ظریف آن است که متن‌هایی که امضا می‌کنند یا مورد تایید قرار می‌دهند، یک بار بخواند و به فرانچسکوها اعتماد نکند. چرا که مفاد این مقاله به حدی ضد ایران و ضد منافع‌ملی است که بعید است توسط کسی که تعلقی به این مرز و بوم دارد نوشته شده باشد.

دولت پزشکیان حتی کارآفرینی چون یونچی را بیکار کرد/ یونچی: وزیر صمت را به خدا و پیغمبر حواله دادیم

از فضیلت ماه مبارک رجب، شعبان و رمضان 🌙