بسم الله الرحمن الرحیم اینجانب سید محمد حسینی ورود شما را به جمع مخاطبین بهشت دانایی به فال نیک گرفته و بابت همراهی شما خرسندم. اهداف بهشت دانایی: انسان موجودی است دانایی محور. دانستن، نقشی مهم در موفقیت ها و شکست هایش دارد و با دانایی است که می تواند در این دنیا بهشتی برای خود بسازد و با وجود سختی ها و فراز و نشیب زندگی، ذائقه خود و اطرافیان خود را شیرین نگاه دارد. اما متاسفانه شاهدیم که بخش قابل توجهی از افراد جامعه، نگاهی همه جانبه به زندگی ندارند و از بسیاری از دانستنی های مورد نیاز، بی اطلاع و یا کم اطلاعند. علاوه بر این، دانستن کافی نیست و پیاده سازی آنها نیازمند تجربه می باشد. در این سایت بدنبال نشر و تبادل دانسته ها و تجارب همه جانبه زندگی می باشیم.

لینک سایت بهشت دانایی : https://beheshtedanayee.ir/

از آنجایی که انتقال مطالب از کانال تلگرام و سایت ، زمان بر می باشد پیشاپیش بابت صبوری تان سپاسگزارم.

مطالب ارائه شده در سایت و کانال تلگرامی، به ترتیب زمان انتشار به حضور شما بزرگواران تقدیم می شود:

راه اندازی سایت بهشت دانایی : بسم الله الرحمن الرحیم الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلاَيَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام خدای را سپاس که ما را از تمسک جویان به ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام قرار داد. با تمسک و توسل به وجود سراسر فیض و برکت مولای متقیان و در روز عید غدیر خم، (هجدهم شهریور سال هزار و سیصد و نود و شش) سایت بهشت دانایی را راه اندازی می نمایم و از تمامی مخاطبین درخواست مساعدت و یاری دارم تا با انتقاد و پیشنهاد خود مسیری را که برگزیده ام هموارتر نمایند. هدف از راه اندازی سایت: انسان موجودی است دانایی محور. دانستن، نقشی مهم در موفقیت ها و شکست هایش دارد و با دانایی است که می تواند در این دنیا بهشتی برای خود بسازد و با وجود سختی ها و فراز و نشیب زندگی، ذائقه خود و اطرافیان خود را شیرین نگاه دارد. اما متاسفانه شاهدیم که بخش قابل توجهی از افراد جامعه، نگاهی همه جانبه به زندگی ندارند و از بسیاری از دانستنی های مورد نیاز، بی اطلاع و یا کم اطلاعند. علاوه بر این، دانستن کافی نیست و پیاده سازی آنها نیازمند تجربه می باشد. متاسفانه برای بسیاری از مردم به خوبی ملموس نیست که بسیاری از مشکلات آنها با ندانستن و یا کم دانستن حادتر و شدیدتر می شوند و حتی اگر نمی توانیم مشکلی را حل کنیم بدانیم چگونه با آن کنار بیاییم تا دغدغه و مشغله ذهنی ناشی از آن تبدیل به مشکلی دیگر نشود. بتوانیم مشکلات خود را بررسی کنیم و عوارض و تبعات آن را کم کنیم. یا در این سایت بهانه ای داشته باشیم تا علاوه بر تجارب مفید خود، نحوه نگاه خود را به اشتراک بگذاریم تا در آن به نگاهی همه جانبه و یا پخته تری برسیم و هر روز به موفقیت نزدیک تر شویم. در این سایت بدنبال نشر و تبادل دانسته ها و تجارب همه جانبه زندگی می باشیم.

قرآن کریم نسخه شفا بخش است اما تا به آن مراجعه نکنیم درمان نمی شویم : قرآن کریم نسخه شفا بخش برای دردهای بشر است که به برکت انقلاب اسلامی توجه به آن بسیار بیشتر شد و با حمایت های رهبر انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای رونق خوبی پیدا کرده است اما این اتفاق مبارک تکلیف ما برای نشر حداکثری مفاهیم آن را ساقط نمی کند و البته برای پیاده سازی واقعی و عملی لازم است درمورد مفاهیم این کتاب بی نظیر و روش های عملیاتی نمودنش بحث، تبادل نظر و تبادل تجربه نماییم. وقتی می گوییم قرآن داروی دردهای بشر است و یا می خوانیم «اَنْتُمُ الاْعْلَوْنَ » (آل عمران، ۱۳۹) سوالات زیادی پیش می آید که به یکی از آنها در این متن اشاره می کنیم و انشاءالله به مرور زمان و درحد وسع، به مابقی خواهیم پرداخت. سوال می شود که اگر قرآن برای دردهای بشر شفاست و مسلمانان بر جهانیان علو و برتری پیدا می کنند، چرا در جهان عقب افتاده اند و زیر دست هستند و یا چرا مسلمانان در چنگال دردهایی بسیار گرفتارند؟ پاسخ مختصر را قرآن کریم داده است: «اَنْتُمُ الاْعْلَوْنَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» (همان) اشکال به عدم یقین ما نسبت به قرآن برمی گردد. لازم است تک تک ما به وجدان خود رجوع کنیم و از خود خود بپرسیم که برای اجرای آگاهانه مفاهیم قرآن چقدر همت کرده ایم؟ چقدر برای پیاده سازی آن بحث و تبادل نظر کرده ایم؟ چه خسارت های جبران ناپذیری به دلیل فاصله گرفتن از واقعيت قرآن و علوم اهل‌‌بيت علیهم السلام متحمل شده ایم؟ نسبت حرف و عمل ما درمورد قرآن چگونه است؟ توضیحی درمورد لینک مرتبط با تصویر: مطلبی که در این لینک آمده است مطالب بیشتری درمورد شفابخشی قرآن ارائه نموده است که بخشی از آن باذکر منبع تقدیم می گردد: «خداوند قرآن را دارو معرفی نمی‌کند بلکه او را شفا می‌داند و شفابخشی آن نیز قطعی است. هر کس که به قرآن روی آورد، آن را بفهمد، بپذیرد و عمل کند به طور قطع بیماری‌های درونی‌اش از بین می‌رود، مگر اینکه شخص مریض به قرآن مراجعه نکند و یا مراجعه‌اش از روی میل نباشد و یا پس از مراجعه به قرآن دستور و نسخه شفابخش آن را نپذیرد و عمل نکند و یا عملش نادرست باشد.» تفسیر موضوعی قرآن کریم، عبد الله جوادی آملی، ج ۱، ص ۲۳۴، با تصرف»