ساعتی دقیق‌تر از ساعت خدا نیست. آن‌قدر دقیق است که در سایه‌اش همه چیز  سر موقعش اتفاق می‌افتد. نه یک ثانیه زودتر، نه یک ثانیه دیرتر... ‌ #مادر @Benam_pedar_madar

قوی ترین پشتوانه ی زندگی بعد از پدر و مادر دعای خیر اونهاست خدایا پدرمادرهارو برامون حفظ کن دعاشون بدرقه ی زندگیتون باشه ایشالا❤️ #مادر @Benam_pedar_madar

📩 #مجله_دینی | خوشی ⚠️ اگر خواهان خوشی همیشگی هستی ...

صبح شد. زندگی در میزند مهربانے ، شوق ، شادی پشت در منتظر است بازڪن پنجره را ڪه خداوند زشوق من و تو میخندد زندگی کوچه سبزیست، میان دل و دشت، که در ان عشق است و گذشت! زندگی مزرعه خوبیهاست، زندگی راه رسیدن به خداست .. 🌱سلام_ صبحتون بخیر

پدرم دلیڸ آرامشم به چه تشبیه کنم تورا …؟ به بهار یا به زلالی آب دریا …! ساده تر میگویم تو تمامیّت احساس منی #پدر @Benam_pedar_madar

مـادر🌸 یگانه داوری است که بعد از خدا گناه هرچه که باشد میبخشد..‌. #دلنوشته

برای بودنت زانومیزنم حتی اگر زمین پرازخرده شیشه باشه مامان...❤️ #دلنوشته @Benam_pedar_madar

قدرمادرتو بدون...😔😔 #دلتنگی @Benam_pedar_madar

با اینکه مادرم سواد نداره ولی همیشه نمره اش بیسته .... #دلنوشته @Benam_pedar_madar

یادمان باشد خداوند مهمان قلب های وسیع است هرچه قلب های ما از کینه پر باشد سهم ما از خدا کمتر است دلتون پراز یاد خدا #مادر @Benam_prdar_madar

یک برگ از پاییز باش🍂 لبریز ِاز افتادگی رنگین کمان ها را بساز🍂 در انتهای سادگی دراین روز زیبای پاییزی🍂 آرامـش دل، تقدیر بلنـد و لبخند قشنگ برایتان آرزومندم🍂

🚨سبک زندگی گوسفندی یا سگی؟! 🪴 ‌مردی از امام علی علیه‌السلام پرسید: چرا با وجود اینکه سگ‌ها هفت قلو میزایند و گوسفندها یکی یا دوتا، ولی جمعیت گوسفندها از سگ‌ها همیشه بیشتر است؟! در حالی که همیشه از گوسفندها قربانی می‌کنند، ولی بازهم جمعیتشان کم نمی‌شود؟ امام فرمودند: بخاطر برکت آنهاست. مرد گفت: چه برکتی‌ست که شامل گوسفند شده و سگ از آن محروم است؟ امام فرمود: گوسفندها اول شب می‌خوابند و قبل از فجر و طلوع آفتاب، هنگام نزول برکت و رحمت الهی بیدار می‌شوند، ولی سگ‌ها تا پاسی از شب بیدارند، هنگام فجر و طلوع آفتاب می‌خوابند؛ پس زمان رحمت و برکت الهی را از دست می‌دهند. پس شما را توصیه میکنم که شب‌نشینی را ترک کنید و نماز صبح را ترک نکنید، اگر دنبال رزق و برکت هستید. 📚 به نقل از مجمع‌البیان: ذیل تفسیر سوره مبارکه کوثر و بحارالانوار، ج۱، ص ۱۲۷