بینش راهبردی یعنی نگاه کلان و جامع به مسائل داشتن یعنی اشراف به عقبه و تاریخی که یک پدیده دارد و ضمنا آینده و چشم انداز آن پدیده را لحاظ کردن، تا موقعیت و جایگاه و بالتبع وظیفه خود را راجع به آن پدیده فهم کنیم! برای اینکه بهتر با منظور بنده از بینش راهبردی یا رویکرد کلان، آشنا شوید یک مثال میزنم فرض کنید در خیابان مشغول پیاده روی هستید ناگهان چشمتان به یک هسته خرما می افتد در این زمان میتوان به راحتی از کنار این هسته خرما گذشت (بی تفاوتی، انسان های تن پرور و خودخواه) یا آنرا در حد یک آشغال و زباله دور ریختنی دید و درون سطل زباله انداخت (جزءنگری جامعه شناسانه که همیشه یک پدیده، آسیب و حادثه جزئی را تعمیم داده و محملی برای آیه یاس خواندن و پمپاژ حس ناامیدی لحاظ می کند) یا اینکه نگاهمان به آن هسته خرما یک نگاه کلان و راهبردی باشد یعنی به عقبه تاریخی آن پی ببریم و بفهمیم که این هسته یک تاریخچه کهن دارد، تاریخی به درازای کاشت یک هسته خرما و تبدیل شدن آن به یک درخت تنومند و رسیدن به فصل ثمردهی و در نهایت هم چیدن و یا افتادن آن خرما و بهره گیری و تناول از آن خرما و انداختن هسته اش در خیابان! حال بعد از مطالعه و تحقیق و دستیابی به تاریخ و پیشینه آن هسته خرما به این نتیجه میرسید که می توان از این هسته خرما که در نگاه اول یک تهدید و یا یک زباله دور ریختنی به نظر میرسید، به عنوان یک فرصت طلایی استفاده برد و آن هسته را غرس کرده و با مراقبت از آن، آنرا تبدیل به درختی تنومند و ثمرده کرد که به تعبیر قرآن اصلها ثابت و فرعها فی السماء باشد! پس بیایید حتی به پدیده های جزئی و پیرامونی خودمان نگاهی کلان و راهبردی داشته باشیم تا بتوانیم آنها را کاملتر تحلیل کرده و از فرصت های پیش رو بهتر بهره ببریم! طبعا با این رویکرد جایگاه و وظیفه خودمان را هم به خوبی تشخیص میدهیم علاوه بر اینکه منطق عمل و تصمیم گیری رهبری عزیز را نیز بهتر فهم میکنیم. #بینش_راهبردی ✍«محمد علی رنجبر، محقق و پژوهشگر مسائل راهبردی» اگر این مطلب را می پسندید برای سایرین ارسال کنید https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

راهبرد امنیت ملی ایالات متحده تقدیم به اعضای فرهیخته کانال👇

ضرورت نگاه راهبردی، کلان و جامع به مسائل جاری

اگر چگونگی به وجود آمدن نظم فعلی در دنیا و منطقه خودمان را ندانیم، نمیتوانیم مسائل جاری را خوب تحلیل کنیم... این یعنی بینش راهبردی و کلان

این اسلایدها بخشی از مجموعه اسلایدهایی است که برای تدریس چگونگی دستیابی به بینش راهبردی و بصیرت سیاسی آماده کرده ام امید که قابل استفاده باشد. اگر قابل دانستید و مورد پسند بود برای سایرین نیز ارسال کنید

♦️اتحاد: ایران، روسیه و ترکیه خط قرمز استراتژیست های غربی (تحلیلی بر سفر دکتر ولایتی به روسیه) بارها عرض کرده ام مشکل اکثر تحلیلگران ما فقدان نگاه و بینش راهبردی، جامع و کلان نسبت به مسائل جاری است. لذا اکثر تحلیلها سطحی، جوزده، اسیر حب و بغض های جناحی، کاریکاتوری و به دور از واقعیت کامل است. نمونه اش تحلیل هایی است که پیرامون ارتباط ما با روسیه ارائه می شود. اگر تاریخ دیپلماسی را دقیق بررسی کنیم به این نتیجه رئال و غیر فانتزی می رسیم که اساسا اصل در دیپلماسی بر بی اعتمادی باید باشد و هیچ وقت نمی توان صد در صد به کشوری اعتماد کرد. البته این مساله درجه بندی است (مثلا آمریکایی ها بارها نشان داده اند به هیچ توافقی حتی اگر مهر سازمان ملل و شورای امنیت و دولت سابق خودشان پای آن باشد، متعهد نیستند) ضمن اینکه اگر مطالعه ای هر چند اجمالی نسبت به تجویزات راهبردی استراتژیست های کلاسیک و مدرن داشته باشید همگی آنها تاکید دارند که اتحاد بین ایران، روسیه و ترکیه و اساسا اتحاد اروآسیا و جنوب غرب آسیا، کاملا به ضرر بلوک غرب است. مخصوصا اگر این اتحاد به عمق اروپا کشیده شود و تا آلمان پیش رود در نتیجه همیشه در استراتژی های خودشان، جلوگیری از شکل گیری این اتحاد راهبردی را تجویز کرده اند. علاوه بر اینکه تجربه تاریخی نشان میدهد که روسها بیشتر بازی خورده اند تا بازی داده باشند در جنگهای ناپلئونی و جنگ جهانی اول از انگلیسی ها بازی و رکب خوردند و در جنگ جهانی دوم هم از آمریکا و انگلستان، حال چرا ما از روسها استفاده نکنیم! با عنایت به این تاریخچه و اهمیت اتحاد و همکاری راهبردی اوراسیا و جنوب غرب آسیا یعنی ایران و روسیه و ترکیه و سایر کشورها، سیاست ما ایجاد این اتحاد و بهره گیری از پتانسیل های روسها و ترکها در جنگ سرد ایران و آمریکاست! سفر دکتر ولایتی را در این راستا باید تحلیل کرد. سفری که به نظر حقیر با منتقل کردن پیام رهبری عزیز به روسها و یادآوری اهمیت اتحاد راهبردی روسیه و ایران دستاوردهای خوبی داشت. اما اینکه برخی میگویند روسها با اسراییلیها نیز ملاقات دارند، پس ما شکست خورده ایم، بعضا از روی بی اطلاعی و عدم شناخت عرصه دیپلماسی است. چرا که فراموش نکنیم، مذاکره ادامه جنگ در میدان دیپلماسی است و اسراییلیها با درک اهمیت این اتحاد راهبردی، سعی در مانع تراشی دارند و پیروزی در این نبرد دیپلماسی بستگی به همت و تلاش و توان مذاکراتی و چانه زنی ما دارد. این دسته همانها هستند که مثلا توقع دارند تیم ملی سوریه به خاطر حضور ما در سوریه مقابل ما ببازد و یا اگر برد شادی نکند! متاسفانه دوستان چون شناخت دقیقی از عرصه دیپلماسی و سیاست های اعلامی و اعمالی کشورها ندارند بعضا چنین افاضاتی می کنند. چونکه بعضا کشوری سیاست اعمالی اش درست در تضاد با سیاست اعلامی آن کشور است. پس بیایید واقع بین باشیم نه لیبرالی و ایده آلیستی بینش و تفکر راهبردی را فراموش نکنید تا در بمباران اطلاعاتی و تحلیل های سطحی گرفتار نشوید! ✍«محمد علی رنجبر، محقق و پژوهشگر مسائل راهبردی» اگر این مطلب را می پسندید برای سایرین ارسال کنید https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

جنگ ایذایی هشتگ ها بسیار ماهرانه بود! به نظر بنده کسی که سناریوی مائده هژبری را نوشت بسیار هنرمندانه این کار را کرد به گونه ای که هشتگ های ضد انقلاب را به سمت یک جبهه ایذایی سوق داد و اینک به جای هشتگ هایی پیرامون آب خرمشهر که عامل آنرا به دروغ انتقال آب کارون به عراق و کویت عنوان میکردند و اینگونه شورشی در سطح یک شهر به راه می انداختند، همه هشتگ ها به سمت مساله مائده هژبری و مسیح علینژاد رفته است و نظام داره در این جنگ اقتصادی و روانی یک نفسی میکشه و چند روزی ضد انقلاب و دشمن مشغول این مساله ایذایی هستند! مخصوصا امروز با ورود جناب تتلو به این مساله قصه جالبتر هم شد و چند روزی دیگر هم مشغولند! آقایون نخبه ما هم که خیلی ادعاشون میشه از زائری بگیر تا فلان و بهمان همه سر کارند حسابی😉☺️😇 #جنگ_ایذایی_هشتگها

خبرگزاری رسا | یادداشت | حجت الاسلام محمدعلی رنجبر ✅ بازشناسی نظام آموزشی کشور؛ 🌟 جامعه نخبگانی و برداشت‌های ناقص از واقعیت‌های اجتماعی 🔴 متاسفانه با بررسی میدانی در سطح جامعه نخبگانی کشور و به تبع آن سطح عمومی جامعه ایران به یک آفت و آسیب بزرگ می رسیم، اینکه سطح درک، بصیرت، قدرت تحلیل، امید و تلاش بخش زیادی از جامعه در وضعیت مناسبی قرار ندارد. لینک یادداشت در خبرگزاری رسا👇 http://www.rasanews.ir/detail/News/570773/2067

♦️تشبه به کفار مهمتر از تسلط کفار بر ما وقتی قرآن در بین ما مهجور شود، وقتی متوجه نباشیم که قرآن نقش اتوبان دارد و روایات تابلوهای آن اتوبان، وقتی گلخانه ای بزرگ شویم و حقیر بیاندیشیم، وقتی طعم اسلام برگرفته از قرآن را نچشیم، وقتی نفهمیم تمام فلسفه بعثت انبیاء و حرکت ائمه صلوت الله علیهم اجمعین سیاسی بوده است، وقتی اصولی و عقلایی دین را یاد نگیریم و از منطق عقلایی دین بی بهره باشیم، قطعا مسائلی برای ما می شود اصلی و حیاتی که از منظر منطق دین در رتبه چندم قرار دارند! نمی دانم تا به حال با علما و فضلایی که به شدت مساله تشبه به کفار برایشان مهم بلکه اهم است مواجه شده اید یا خیر!؟ مثلا چندی قبل یکی از این آقایون بنده را ساعتها نصیحت می کرد که چرا ساعت را به مچ دستت می بندی؟ یا چرا کفش می پوشی؟ چرا از موبایل استفاده می کنی؟ چرا ادکلن زده ای؟ چرا ... اینها همانها بودند که به مرحوم شاه آبادی اشکال میکردند که چرا از صوت شیطان (دستگاه بلندگو) بهره میبری یا به امام اشکال میکردند که اگر بخواهیم حکومت تشکیل دهیم مجبور می شویم لباس جندی (لباس نظامی) بپوشیم و این خلاف مروت است و مستوجب بی عدالتی می شود! که البته امام هم در پاسخ به این احمقها می فرمودند: یعنی پیامبر و حضرت امیر و امام مجتبی و امام حسین صلوت الله علیهم اجمعین که لباس رزم می پوشیدند و به جنگ می رفتند، خلاف مروت عمل کرده و عادل نبودند!! اخیرا هم که هر کسی شده است طبیب طب اسلامی و تجویزاتی می کنند که بیا و ببین! اما از این عزیزان می پرسم به راستی شما که این همه نسبت به تشبه به کفار حساس هستید، چرا نسبت به تسلط کفار بر ما حساس نیستید!؟ چرا نسبت به تسلط کفار بر جان و مال و ناموس ما حساس نبودید!؟ چرا امام بزرگوار ما را یاری نکردید؟! چرا رهبری عزیز را در مسیر انقلاب یاری نمی کنید!؟ جالب است این قدر که اینها به مساله نشستن رو به قبله حساسند، حتی یک هزارم هم نسبت به تسلط صهیونیست ها و سعودیهای ملعون و طاغوتی بر قبله اول و دوم مسلمین، حساس نیستند! یعنی قبله اول و دوم مسلمین تحت اشغال آل صهیون و آل سعود است، اما آقایان ککشون هم نمیگزه و تنها به فکر این هستند که نشیمنگاه مبارکشان رو به قبله باشد! واقعا نمیدانم فردای قیامت آن زمان که رسول گرامی اسلام ص میفرمایند: یا رب ان قومی اتخذوا هذا القرآن مهجورا جواب حضرت را چه بدهیم!؟ ✍«محمد علی رنجبر، محقق و پژوهشگر مسائل راهبردی» اگر این مطلب را می پسندید برای سایرین ارسال کنید https://eitaa.com/Binesh_Rahbordi

به این بیانات رهبری عزیز دقت کنید👇

مهجوریت قرآن یعنی جدا کردن دین از سیاست امروز در سطح عالم و در زیر این آسمان، تنها نقطه‌ی جهان که در آن به‌طور رسمی احکام اسلامی، اجرا و قوانین و مقرّرات بر طبق قرآن و سنّت پیغمبر تنظیم و عمل می‌شود و به عبارت دیگر، مهمترین نقطه‌ی دنیا که چنین حرکت عظیمی در آن انجام می‌گیرد، ایران اسلامی است. دولتی به نام اسلام حاکم است و این موضوع، در حقیقت تکلیفی را بر دوش همه‌ی مسلمانان عالم می‌گذارد. چون اگر حکومتی براساس اسلام بود، به این معناست که اسلام مورد عمل قرار گرفته است. اما اگر اسلام به معنای اعتقاد و عمل افراد در جامعه وجود داشته باشد و حاکمیت دین برقرار نباشد، در چنین جامعه‌ای قرآن و اسلام مهجور است. مصداق آن در قرآن کریم و در سوره‌ی فرقان چنین آمده است: «وَ قالَ الَّرسولُ یا ربِّ اِنَّ قَومی اْتَّخذُوا هذَا القُرانَ مَهجوراً»(۱). پیغمبر اکرم نزد پروردگار عالم عرض می‌کند: «یا رَبِّ اِنَّ قَومی اْتَّخَذوا هذَا القُرانَ مَهجوراً». هَجر قرآن به چه معناست؟ بی‌شک به این معنا نیست که قرآن و اسم قرآن و اسم مسلمانی را به‌طور کلّی از خود دفع کردند. این اتخّاذ نیست. «اتّخذوا هذا القُرانَ مَهجورا»؛ یعنی قرآن را دارند، اما همراه با هَجر. قرآن هست، اما مهجور است. به این معنا که قرآن در یک جامعه تلاوت شده و احترام ظاهری می‌شود، اما به احکام آن عمل نمی‌کنند و به بهانه‌ی جدایی دین از سیاست، حکومت را از قرآن سلب می‌نمایند. اگر قرار بود که اسلام و قرآن حکومت نکنند، پس مبارزات پیغمبر برای چه بود؟ اگر پیغمبر اسلام بر این باور بود که نباید در حکومت و اداره‌ی زندگیِ مردم و قدرت سیاسی جامعه دخالت شود و همین قدر کافی است که مردم عقاید اسلامی داشته باشند و در خانه‌ی خودشان این اعمال دینی را انجام دهند، معلوم نیست که چنین مبارزاتی بر پیغمبر تحمیل می‌شد. دعوای پیغمبر بر سر قدرت سیاسی و قبضه کردن قدرت به وسیله‌ی قرآن است. هَجر قرآن به این معناست که اسم قرآن وجود دارد و حاکمیت قرآن نیست. در عالم اسلام، هرجا که قرآن حاکم نیست، این خطاب نبیّ اکرم «یا رَبِّ اِنَّ قَومی اْتَّخَذوا هذَا القُرانَ مَهجوراً» صادق است.۱۳۷۳/۰۶/۰۴