#مدح #امام_حسن_ع اگرچه عاشق ناقابل شماست دلم بیا به خاهی خود منزل شماست دلم اگر که شیعه شدم از دل شماست دلم که از اضاهی آب و گِل شماست دلم من آفریده شدم تو دل مرا ببری طفیل هستی عقاند آدمی و پَری تو آمدی رمضان سفره‌ی ضیافت شد شب تولد تو تازه ماه رؤیت شد همین که در دو جهان کار تو کرامت شد خیال من دگر از روز حشر راحت شد به شکر آنکه برای خدا حسن شده‌ای چهار رکعت یومیه‌های من شده‌ای همیشه پشت در خانه‌ی تو مهمان است بیا ز خانه که در کوچه راه‌بندان است هر آن کسی که گدایت نشد پشیمان است الا که گوشه‌ای از سفره‌ی تو ایران است چه می‌شد اگر قبر تو در ایران بود شب ولادت تو صحن تو چراغان بود سه بار زندگی‌ات را به این و آن دادی جذامی آمده و روی خوش نشان دادی به آنکه گفت به تو ناسزا امان دادی گرسنه بود و به او قرص‌های نان دادی هزار سفره اگر هم فراهم آورده کرم کنار کریمی تو کم‌آورده ازل ندیده دگر تا ابد همانندت غزل چه هست به جز بندهای دربندت جمل شکسته شده فتنه‌اش ز ترفندت عسل شده ست چه شیرین ز کام فرزندت برای روز مبادا دوتا پسر داری دوتا پسر که نَه یک جفت شیر نر داری سفید نیست که سرخ است پرچم صلح‌ت و نیست صحبت سازش در عالم صلح‌ت نبود تیغ بُرنده‌تر از دم صلح‌ت بپاست کرب‌وبلا از مُحرم صلح‌ت سکوت تو ثمرش می‌شود قیام حسین شما امام حسن هستی و امامِ حسین تو اعتبار زمین، افتخار زهرایی قرار فاطمه‌ای، بی‌قرار زهرایی توئی که تا به ابد رازدار زهرایی میان کوچه فقط تو کنار زهرایی دوباره حرف تو شد نام مادرت بُردم مرا ببخش اگر خاطر تو آزردم شاعر: آقای #محمد_رسولی [ولادت امام حسن (ع) ۱۴۰۳.۰۱.۰۶] کانال‌متن‌اشعارمداحی‌های #حاج_ابوذر_بیوکافی @Biukafi_Matn