"تنها آرزویم این است که زمان آنقدر لفت نمیداد. آنقدر کند و فسفس نبود. من زودتر بیست سالم میشد، یا سی یا چهل؛ سن مردان جا افتادهی مهم و معتبر. چه احمق بودم.
و امروز، ایکاش زمان آنقدر شتابزده و عجول نبود. کاش دوباره دوازده سالم بود."
🏚 کانسپت تابستون امسال: ساعتهای بیپایان پرسهزنی در مکانهای متروکه و رها شده، با همدیگه.𝀄