می‌بینی؟
مثل ِستاره پخش‌مان کرده‌اند توی این صفحه‌ی سیاه ، که هر کدام‌مان جایی برای خودمان سوسو بزنیم که مثلا هستیم.
اما نمی‌دانیم در کدام منظومه می‌چرخیم ، برای چه می‌چرخیم ، و چقدر می‌چرخیم.!
من معمولا با کسی از دردام حرف نمیزنم،اما اگه دیدی خودم اومدم پیشت و حرف میزنم فقط ساکت باش و گوش بده،لابد یچیزی تویِ تو دیدم که دارم اونارو بهت میگم؛
و بدون اون روزاست که کم آوردم.
کاش بشه رفت ، رفت و دیگه برنگشت
کاش میشد رفت تو دل جنگل ، بدون گوشی ، بدون هیچ انسانی ، فقط خودت و خودت
بدون هیچ فضای مجازی ، و ارتباط با آدمای بیرون ، خالی از فکر ، غنی از آرامش ،
دور از همون آدمایی که بارها و بارها قلبتو میشکنن ، کاش میشد رها شد ، از همشون .
تواین زندگی بزرگترین برد روادمایی میکنن که دل ندارن،وابسته چیزی نمیشن،احساسی بامسائل برخوردنمیکنن،دلشونم براکسی نمیسوزه،خودشونم همیشه اولویتن.