خیلی به یادتون بودم رفقا🥲

چنتا عمود هم به نیابتتون راه رفتم🙃

غباریم؛غباری ز خیابان های نجف🥺..

خداشناس کس نشد مگر کنار علی..

وقتی که از صحن حضرت زهرا میومدی بیرون اول در باب‌الفرج با این صحنه‌ی زیبا روبرو میشدی🫀:)

ـ هرکسی خواهد رَوَد در مکتب عشقِ "حسین" ثبت نامش را فقط "عباس" امضاء میکند..؛

به‌ما‌برسانید‌دوایی‌لطفا! از‌غصه‌مریضیم،شفایی‌لطفا! در‌نسخه‌ی‌ما‌به‌جای‌دوا‌بنویسید "یک‌چای‌غلیظ‌کربلایی‌لطفا"...❤️‍🩹

مادرم‌ گفت‌ علی‌ قفلِ‌ زبانم‌ بازشد، پس‌‌از آن،دم‌ به‌ دم ِهر دم ِمن‌ بود، علی.(:

می‌گفت : تو هیئت بودیم ... همه گریہ ؛گریہ ؛ اما دو نفر هے میومدن گریہ نمی‌ڪردن هیچ.. به مجلس عزاے حسین میخندیدن:)💔 مجلس تموم شد. اینا رفتن، فردا دوباره اومدن؛ اما نہ باخنده‌ .... با اشڪ هایے ڪہ نفسشون رو بریده بود🥲 می‌گفت رفتم علتشو جویا شدم میگفتن این دوتا میگن: شب ڪ خوابیدیم ؛ آقا سیدالشهدا و آقا عباس و دیدیم سیدالشهدا می‌گفت و عباس می‌نوشت ... آقا می‌گفت مثلا فلانے گریه ڪرد؛ فلانی روضہ خونده ؛ یهو آقا چشمش بهم افتاد 💔 امام حسین گفت اینم بنویس .. حضرت عباس این ڪه خندید ؟ آقا گفت: این دوتا وقتی داشتن بیرون میومدن یڪم قند رو زمین ریخته بود ... اون قند ها رو جمع ڪردن :)...🥺❤️‍🩹

و خدای پاسپورت‌های ِخاك خورده .