eitaa logo
حکمرانی فرهنگی
4.5هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
205 ویدیو
357 فایل
📚اولین میکرورسانه حکمرانی و سیاستگذاری فرهنگی 🗂مرکز گفتمان سازی و تسهیل گری مسائل فرهنگی 👤روابط عمومی: @admin_activism ۴۴۸۸ گروه اندیشه ورزی حکمرانی فرهنگی👇 https://eitaa.com/joinchat/683213486Ce83398f890
مشاهده در ایتا
دانلود
🏆 جایزه وصل | اولین رویداد الگونمایی و تجربه‌نگاری جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی 🔰 قدم‌هایی که تصدیق کننده‌ی حق‌اند در عالم، قابی ساخته‌اند ستودنی، به میدان آمده‌اند برای به میدان آوردن مردمی که همه‌ی کیان این انقلاب‌اند... ⏰ پنجشنبه؛ ۲۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ 📍 تهران، سرچشمه، مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی 🌐 www.avand98.ir 🆔@Cultural_governanc
📚 کتابخوانی از منظری دیگر 📝 «ادبیاتِ گریز» ✴️ این روزها همه‌جا سخن از فرهنگ کتاب خوانی است. 🔹شوق و شوری در میان نسل جدید به ویژه طرفداران جوان و نوپای منورالفکری در کشور به راه افتاده که تا سرحد ماشین کتابخوانی خود را ارتقا بخشیده و یا کتاب‌های پرفروش را در ویترین کتابخانه خود داشته باشند. 🔻حال بیایید از دریچه‌ای جدید به کتابخوانی نظر بیفکنیم. 🔸تعجب برانگیز است اگر بگویم که گاه کتاب خواندن، زیاد کتاب خواندن، ترویج فرهنگ کتابخوانی، خود نوشدارویی برای التیام دردها و رنج‌های توده‌ها، مکانیسمی دفاعی برای ارضای تجربه‌های اصیلِ سرکوب شده و گریزی به سوی فراسوی جهان واقعیت و نفس کشیدن در اتمسفر جهان آرزوها است. 🔹کتاب و کتابخوانی گاه آبی است گوارا برای فرونشانیدن عطش شورش و روزنه‌ای است برای خاموش ساختن شعله‌های خشم. 🔸کتاب و کتابخوانی مادام که گسست و شکاف میان زندگی واقعی و زندگی مطلوب را از میان برندارد، راهکاری است شبه منطقی و عقلانی‌نما برای حفظ وضعیت موجود. 🔸«آتشی خاموش نشدنی برای تجربه های اصیل انسانی وجود دارد که در صحنه معاصر ارضا نشده باقی می‌ماند ولی چون یکسره از این صحنه پیوند گسیخته و جداست خطری هم برای آن ایجاد نمی کند این عطش با آثار ادبی و [خواندن آن] فرو می نشیند» (اریک فروم، آیا انسان پیروز خواهد شد ص ۹۰) ✍محمد رایجی 🆔@Cultural_governance
تا نویسنده شویم 💠 معرفی کتاب 🔹حتما کارتون جوجه اردک زشت را دیده اید. در این داستان جوجه اردکی در مزرعه‌ای سر از تخم بیرون می‌آورد و به واسطهٔ زشتی اش مورد ریشخند و تمسخر هر روزهٔ دیگر حیوانات مزرعه قرار می‌گیرد، تا اینکه با رسیدن به سن بلوغ به قوی سپید زیبایی تبدیل می‌شود و شگفتی و شرمساری دیگر حیوانات را برمی‌انگیزد. 🔹داستان‌ جوجه اردک زشت را شاعر و نویسنده ای دانمارکی، به نام هانس کریستین اندرسن (۱۸۰۵_۱۸۷۵) نوشته است. این را گفتم تا شما را با کتاب قصه زندگی من نوشته این نویسنده آشنا کنم. نویسنده ای که برای رده سنی کودکان و نوجوانان می نوشت. وقتی کتاب قصه زندگی من را بخوانید تصدیق می کنید که جوجه اردک زشت داستان زندگی خود نویسنده است. نویسنده ای مذهبی که آغازین سطور کتابش را با نام خدا آغاز می کند و پایانش را نیز با یاد او به سرانجام می رساند. نویسنده محجوب در صفحات میانی کتابش نیز از مفاهیم دینی و مذهبی بهره می برد. 🔹این کتاب ۱۳۰ صفه دارد و من آن را امروز در مسیر رفت و برگشت قم و تهران و نیز سالن انتظار بیمارستان خواندم. در قسمتی از کتاب می خوانیم:《زندگیِ من بد قصه‌ای نیست؛ کم پربار و میمون نبود. اگر در دوران بچگی که بی‌کس و یک‌لاقبا پا به عرصه اجتماع گذاشتم، پریِ دانا و توانایی سر راهم سبز نمی‌شد و نمی‌گفت: «کار و هدفت را انتخاب کن، آن وقت من هم با رشد فکریت و متناسب با سیر منطقی عالم، راهبر و نگاهدارت می‌شوم»، امکان نداشت سرنوشت من سعادت‌آمیزتر و اثربخش‌تر و موفق‌تر از این از کار دربیاید. قصه زندگی من حقیقتی را که بر من روشن کرده، بر عالم و آدم هم آشکار خواهد کرد و آن این‌که خدای بخشنده‌ای هست که همه چیز را به خیر و صلاح ما می‌سازد. میهنِ من، دانمارک، سرزمین شاعرانه‌ای است مالامال از قصه‌های عامیانه و ترانه‌های دیرینه و تاریخ گرانبار آن با تاریخ سوئد و نروژ درآمیخته. جزیره‌های دانمارک از جنگل‌های باشکوه درختان آلش و کشتزارهای غله و شبدر پوشیده شده و بی‌شباهت به باغ‌هایی نیست که به سبک زیبا آراسته شده باشند. فونن، یکی از این جزیره‌های سرسبز است که زادگاه من، اودنسه، در آن قرار دارد. اسم این خطه از اودین، رب‌النوع کافران، گرفته شده که بنابر اعتقادات کهن در این‌جا می‌زیسته. فونن که مرکز جزیره است از کوپن‌هاگ بیست و دو مایلی فاصله دارد....》 این کتاب را نشر نی منتشر کرده است. ✍️ محمدصدرا مازنی 🆔@Cultural_governance
📢 کار ظریف فرهنگی! چرا ما فکر می‌کنیم گسترش فرهنگ مطالعه در ایران فقط وظیفه‌ی وزارت ارشاد است؛ نه واقعاً چرا؟ بدیهی است که کار به این بزرگی نیازمند ورود سایر نهادها و وزارتخانه‌ها هم هست؛ حتی وزارتخانه‌ای مثل امور خارجه. چرا که نه؟ کار فرهنگی عیب است؟ نه. حتماً می‌فرمایی آخر این وزارتخانه چه کاری می‌تواند بکند در این زمینه؟ خیلی کارها. یکی‌اش اینکه می‌تواند مسابقه‌ی کتاب‌خوانی برگزار کند برای پرسنل خودش؛ مثلاً همین متن برجام را. خب دوستان موقع مذاکره با طرف‌های خارجی فرصت مطالعه‌ی آن را که نداشته‌اند، اشکالی هم ندارد؛ قابل‌درک است؛ ولی الان که یک خرده سرشان خلوت شده، بخش فرهنگی وزارتخانه مسابقه‌ای ترتیب بدهد و جایزه هم بگذارد که پرسنل انگیزه‌ی بیشتری پیدا کنند؛ مثلاً جایزه‌اش می‌تواند اشتراک مصرف یک سال گلابی باشد. خب شما فکر کنید اگر هر وزارتخانه‌ای بیاید در حیطه‌ی خودش از این کارهای فرهنگی ظریف انجام بدهد، چقدر فرهنگ مطالعه گسترش پیدا می‌کند. ✍ جیم جواتی 🆔@Cultural_governance
📌 تراژدی ننوشتن همه ما روزانه حرف می‌زنیم و پشت بندش، یا می‌خندیم، یا آزرده می‌شویم و یا سر در لاک سکوت و تأمل فرو می‌بریم؛ زبان ما فعال است، البته زبان شفاهی ما. پرسش اینجاست، چرا به مقداری که حرف می‌زنیم، نمی‌نویسیم؟ بارها درباره وضعیت کتاب و کتابخوانی شنیده‌ایم و خوانده‌ایم. رسانه‌ها از منفی بودن سرانه کتابخوانی گله می‌کنند، نخبگان و دلسوزان کتاب از سرنوشت فرهنگ و ادبیات می‌نالند. پرسش اینجاست، چرا این تب‌و‌تاب‌ها، کارگر نمی‌افتد؟ چرا اخبار بازار کتاب، آشوب به جان ما نمی‌اندازد؟ برخی دردمندان فرهنگ کتابخوانی از گره گشودن این دردها می‌گویند، در حالی که از گره‌یابی کمتر سخن شنیده‌ایم. به دیدگاه نگارنده، گره اصلی نخواندن، ننوشتن است، جامعه‌ای که لذت نوشتن را ننوشد، چگونه کتاب‌ها را سر بکشد؟! جامعه‌ای که زبان نوشتن ندارد و با قلم و کاغذ و تایپ‌کردن قهر است، چگونه از آثار و موالید مکتوب دیگران کام بگیرد؟ شاید این مثال جالب باشد، پدری که دختر ندارد و وارد دنیای «دختردارها» نشده‌، چگونه درباره آن ربط‌ها و دنیای پدر_دختری می‌تواند بگوید و بنویسد؟ زبان نوشتن، زبان فطرت است و با ساحت مهارت نویسندگی متفاوت! تا نوشتن همگانی نشود، خواندن همگانی نخواهد شد. تا خواندن همگانی نشود، مردم از نویسندگی گریزانند و فرهنگ و کتاب و مکتب ما هماره با کمبود نویسندگان تمام‌عیار روبه‌رو است. اکنون می‌توان ادعا کرد، بسیاری از ما مزه حرف زدن را چشیده‌ایم و مزه نوشتن را نه... و عاقبت، آن می‌شود، کسانی که بیشتر حرف می‌زنند بر زندگی ما حاکم می‌شوند، نه کسانی که بیشتر می‌نویسند! ✍ علی اسفندیار 🆔@Cultural_governance
📣اعلامیه ▫️ همراهان گرامی میتوانند یادداشت های خود را در حوزه کتاب و کتابخوانی مانند سایر عزیزان به ادمین کانال ارسال نمایید. ▪️بدیهی است بعد از ارزیابی مطالب، مرقومات ارسالی در کانال درج خواهد شد. 🆔@Cultural_governance
⚫️ یادی از روحانی جهادی عرصه کتاب و کتابخوانی 🌹حجت‌الاسلام علی صفوی شاملو، موسس مجموعه کتاب‌رسان مرحوم علی صفوی پرتلاش و خستگی ناپذیر سال‌های کوتاه زندگی خود را تماماً صرف جهاد فرهنگی و تربیتی از طریق ترویج و رسانش کتاب های ممتاز و مفید به جامعه کرده است. 🌱یادداشت های این استاد انقلابی👇 Eitaa.com/ali_shamlu https://instagram.com/shamlu_ir 🆔@Cultural_governance
⁉️ چرا دستم به کتاب و چشمم به مطالعه نمیره! برای آدمایی که اهل مطالعه هستن کمابیش، پیش اومده که مدتی انگیزه و رغبت به مطالعه رو از دست میدن. از یه جایی به بعد، دیگه کتاب خوندن جذابیت اولیه خودش رو نداره و گویا یه کار تکراری و یک‌نواختی شده. به نظر من باید شیوه تعامل‌مون با کتاب رو تغییر بدیم. اگر تا دیروز برحسب جذابیت مطالعه و موضوع کتاب، دست به کتاب می‌شدیم از این به بعد باید مطالعه رو به یه عادت روزانه تبدیل کنیم. *مثلا خودمونو عادت بدیم شبا قبل از خواب پنج صفحه کتاب بخونیم. *یا همیشه همراه‌مون یه کتاب داشته باشیم و تو تاکسی و اتوبوس و مترو، چند صفحه کتاب بخونیم. *بین مطالعه درسی و بعد از چهل و پنج دقیقه مطالعه و تمرین، دو سه صفحه هم کتاب مورد علاقه‌مون رو ورق بزنیم. *تو صف‌های طولانی و وقت‌گیر مثل صف بانک، کتاب الکترونیکی یا صوتی تو گوشی داشته باشیم. اما تا قبل از اینکه مطالعه کردن تبدیل به عادت روزانه‌مون بشه، لازمه چندتا نکته رو هم رعایت کنیم تا از کتابخوانی فاصله نگیریم: +مثلا خودمون رو مقید نکنیم به اینکه حتما یه کتاب رو تموم کنیم بعد بریم سراغ کتاب بعدی. هیچ اشکالی نداره چندتا کتاب رو هم‌زمان پیش ببریم. البته به شرط اینکه بین مطالعه کتاب‌ها فاصله زیادی نیفته تا موضوع از دست‌مون در نره. +نکته دیگه اینکه تا موضوعی تو ذهن‌مون داغه و به‌خاطرش رفتیم کتابی رو خریدیم، باید همون موقع مطالعه‌اش کنیم تا سرد نشده و الا انگیزه مطالعه کتاب رو از دست میدیم. +یکی از کارهایی که باعث میشه همیشه برای مطالعه کتاب انگیزه داشته باشیم، خلاصه‌نویسیه. سعی کنیم بعد از مطالعه هر کتاب نظرشخصی و برداشت‌مون از موضوع کتاب و یا حداقل یه معرفی اجمالی از کتاب و نویسنده رو بنویسیم و تو صفحات مجازی منتشر کنیم. +اگر احساس می‌کنیم کتاب‌های کتابخونه‌مون جذابیت و کشش لازم رو در درون ما ایجاد نمی‌کنه، کافیه در مورد اسم کتاب یا نویسنده و مترجم یا موضوع کتاب تو اینترنت جستجو کنیم. قطعا مطالبی تو اینترنت هست که باعث میشه ترغیب بشیم به مطالعه اون کتاب. ✍ مهدی کهن 🆔@Cultural_governance
.: 📌 تراژدی ننوشتن همه ما روزانه حرف می‌زنیم و پشت بندش، یا می‌خندیم، یا آزرده می‌شویم و یا سر در لاک سکوت و تأمل فرو می‌بریم؛ زبان ما فعال است، البته زبان شفاهی ما. پرسش اینجاست، چرا به مقداری که حرف می‌زنیم، نمی‌نویسیم؟ بارها درباره وضعیت کتاب و کتابخوانی شنیده‌ایم و خوانده‌ایم. رسانه‌ها از منفی بودن سرانه کتابخوانی گله می‌کنند، نخبگان و دلسوزان کتاب از سرنوشت فرهنگ و ادبیات می‌نالند. پرسش اینجاست، چرا این تب‌و‌تاب‌ها، کارگر نمی‌افتد؟ چرا اخبار بازار کتاب، آشوب به جان ما نمی‌اندازد؟ برخی دردمندان فرهنگ کتابخوانی از گره گشودن این دردها می‌گویند، در حالی که از گره‌یابی کمتر سخن شنیده‌ایم. به دیدگاه نگارنده، گره اصلی نخواندن، ننوشتن است، جامعه‌ای که لذت نوشتن را ننوشد، چگونه کتاب‌ها را سر بکشد؟! جامعه‌ای که زبان نوشتن ندارد و با قلم و کاغذ و تایپ‌کردن قهر است، چگونه از آثار و موالید مکتوب دیگران کام بگیرد؟ شاید این مثال جالب باشد، پدری که دختر ندارد و وارد دنیای «دختردارها» نشده‌، چگونه درباره آن ربط‌ها و دنیای پدر_دختری می‌تواند بگوید و بنویسد؟ زبان نوشتن، زبان فطرت است و با ساحت مهارت نویسندگی متفاوت! تا نوشتن همگانی نشود، خواندن همگانی نخواهد شد. تا خواندن همگانی نشود، مردم از نویسندگی گریزانند و فرهنگ و کتاب و مکتب ما هماره با کمبود نویسندگان تمام‌عیار روبه‌رو است. اکنون می‌توان ادعا کرد، بسیاری از ما مزه حرف زدن را چشیده‌ایم و مزه نوشتن را نه... و عاقبت، آن می‌شود، کسانی که بیشتر حرف می‌زنند بر زندگی ما حاکم می‌شوند، نه کسانی که بیشتر می‌نویسند! ✍ علی اسفندیار | | 🆔@Cultural_governance
📚 کتاب‌خوانی و مسئله تکامل انسان؛ کتاب، جایگزین‌ناپذیر است ✍رضا منصوری 🌱برای روشن‌شدن نقش کتاب‌ در زندگی بشر بد نیست توجهی داشته باشیم به این که تفاوت انسان با گیاهان و حیوانات در چیست؟ گیاه و حیوان هم حیات دارد، ولی تفاوت انسان با سایر موجودات در این است که انسان می‌تواند سخن بگوید. از زمانی که جوامع انسانی به وجود آمدند انسان‌ها شروع به صحبت با همدیگر کردند. با زبانی که در ‌طی مراحلی رشد و تکامل پیدا کرده و به ما رسیده. گیاهان و حیوانات هم به نوعی با هم صحبت می‌کنند ولی صحبت این موجودات در حد ابتدایی باقی مانده؛ متحول‌شده و تکامل‌یافته نیست. انسان اما بر اثر مجموعه رویدادهایی زیستی می‌تواند صحبت کند. پس انسان برای برقراری ارتباط با سایر انسان‌ها شروع به صحبت کرد و در ادامه نوشتن را آفرید و کتاب را به وجود آورد. 🌱پس وقتی به موضوع کتاب می‌پردازیم، باید متوجه نقش آن در تحول جوامع انسانی هم باشیم. مكالمه‌ی دو انسان با همدیگر در نهایت تبدیل به نوشتار شده است و ما عنوان کلی کتاب را برایش به کار می‌بریم. اما کتاب تنها وسیله‌ای برای انتقال حرف‌های یک انسان به انسان دیگر نیست، بلکه تاثیر شگرفی هم در تکامل انسانی، خرد انسانی و خلاقیت انسان‌ها دارد. این هم وجه تمایز دیگر انسان و حیوان است. هر خصوصیتی که با انسان‌بودن در ارتباط باشد، چه به لحاظ خرد و چه به لحاظ عواطف‌ او، عامل اصلی نگارش کتاب است. گفتگوی میان دو انسان‌ تمام می‌شود و نهایتا اثر آن در ذهن باقی می‌ماند؛ ولی وقتی پای نوشتار در میان باشد نوشتار بر روی خرد و روح نویسنده و خواننده تاثیر می‌گذارد. انسان‌ها اگر مایل باشند در همین مسیر تکاملی که آن‌ها را از حیوانات متمایز ساخته رشد کنند ناگزیرند از اینکه بنویسند و بخوانند. 🌱وقتی انسان کتاب نمی‌خواند چشم خود را بر روی عوالم دیگر و جهان‌های دیگری که توسط سایر انسان‌ها خلق شده‌ می‌بندد. خواندن کتاب باعث می‌شود ذهن‌ بازتر شود، خلاقیت‌مان بیشتر شود و مسیر تکامل سریع‌تر طی شود. خواندن کتاب برای زندگی بشری که علاقه‌مند به رشد و خلاقیت است، اجتناب‌ناپذیر است. انسانی که کتاب نمی‌خواند خلاقیت‌اش به‌مرور به صفر می‌رسد و تنها گوینده و شنونده‌ای فاقد خلاقیت باقی می‌ماند. این مهم‌ترین وجه تمایزی‌ست که در کتاب‌خواندن و کتاب‌نخواندن وجود دارد. 🌱گرچه در شرایط بحرانی ازجمله در همین دوران كرونا، پناه آوردن به کتاب و تخیل‌كردن و یا خواندن کتاب‌های تاریخی و اجتماعی و مرور سرگذشت انسان‌هایی که بحران‌های مشابهی را پشت سر گذاشته‌اند به حل و فصل بهتر بحران کمک می‌کند ولی نقش کتاب در زندگی انسان خیلی پر رنگ‌تر از این‌هاست. 🌱انسان‌ها در انزوا نمی‌توانند بسیاری مسائل‌شان را حل کنند. در حالت عادی معمولا انسان‌ها به صورت اجتماعی می‌زیند، و با قرار ‌گرفتن در محل کار و یا در رفت‌وآمدها و دورهمی‌ها خودشان را تنها احساس نمی‌کنند. کتاب در مقابله با این انزوا به کمک انسان می‌آید ولی اهمیت آن از این جهت است که موجب رشد و تکامل می‌شود. اگر کتاب را از انسان بگیریم فاصله زیادی با حیوانات ندارد. این در اقوامی که رشدشان بسیار ابتدایی بوده و به کتابت نرسیده‌‌اند، مشاهده می‌شود. این اقوام در زندگی تمایز چندانی با حیوانات نداشتند و نتوانستند تمدنی بیافرینند. پس صرف صحبت کردن کافی نیست. بنابراین باید نقش خواندن کتاب را بسیار فراتر از این دید که مثلا امکان تنها بودن را افزایش می‌دهد و یا انزوا و جدا افتادن او را جبران می‌کند. ولی خب در مواقع بسیاری ما انسان‌ها کمتر به کتاب روی آورده و با دورهمی آن را جبران کرده‌ایم. اما، این نمی‌تواند جای کتاب را بگیرد. کتاب تا حدی می‌تواند جای دورهمی را بگیرد، و تاثیرش بیش از این‌هاست. نباید به این موضوع اکتفا کرد. گرچه قطعا در شرایط موجود کتاب اهمیت پیدا کرده است و اگر بخواهم از نقش اصلی کتاب در زندگی بشر کوتاه بیایم، باید گفت کتاب خیلی از مشکلات روانی، غربت، و مسائلی از این دست را هم برطرف می‌کند. 🆔@Cultural_governance
🌱 درباره‌ی یک آرزو آرزو دارم، روزی، کتابخوان‌ها بشوند یک حزب بزرگ در ایران. آن وقت از هیچ تغییری نمی ترسیم. کتابخوان‌ها، کتاب ناطق جامعه‌ی ما هستند، باید بیمه شوند. حال کتاب، خدا کند خوب بشود. ✍ پویانویسی 🆔@Cultural_governance