#داستان_آموزنده 🔆ظهور نور در مدينه و اعدام دو جنايت كار يكى از اصحاب و شاگردان امام صادق عليه السلام ضمن پرسش هاى متعدّدى از آن حضرت سؤال كرد: وقتى امام زمان عج الله تعالی شریف در شهر كوفه برنامه خود را اجراء نمايد، به كدام شهر رهسپار خواهد شد؟ فرمود: به مدينه جدّم رسول اللّه صلى الله عليه و آله مراجعت مى نمايد؛ و چون حضرت - ولىّ عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف - وارد مدينه منوّره گردد حوادثى عجيب رخ مى دهد؛ مؤمنين در شادكامى و سرور قرار خواهند گرفت و كافران در ذلّت و بدبختى خواهند بود. سپس حضرت وارد مسجدالنّبى مى شود و كنار قبر جدّش رسول اللّه صلى الله عليه و آله مى آيد و با صداى بلند مى گويد: اى جمع خلايق ! آيا اين قبر جدّم رسول اللّه است ؟ خواهند گفت : آرى ، اى مهدى آل محمّد! پس از آن اظهار مى فرمايد: چه كسانى كنار قبر او قرار گرفته اند؟ گويند: دو هم نشين او، ابوبكر و عمر كنار آن حضرت دفن شده اند. امام زمان (عجّ) با اين كه از واقعيّت اءمر آگاه است ، مطرح مى نمايد: چرا از بين تمام امّت فقط اين دو نفر اينجا دفن شده اند؟ آيا احتمال نمى دهيد كه كسانى ديگر دفن شده باشند؟ در جواب گويند: غير از آن دو نفر كسى ديگر كنار حضرت رسول دفن نشده است ، چون كه آن دو خليفه آن حضرت بوده اند. بعد از آن مى فرمايد: آيا كسى از شماها در اين موضوع - و دفن آن دو نفر - شكّ و شبهه اى ندارد؟ همه خواهند گفت : خير. و چون مدّت سه روز از اين جريان بگذرد، دستور دهد تا نبش قبر كنند و جسد آن دو نفر را از قبر درآورند، بدون آن كه تغييرى در شكل و قيافه آن ها پديد آمده باشد؛ و سپس دستور مى دهد: جسد هر دو نفرشان را بر درختى خشك آويزان كنند؛ و آن درخت سبز و داراى ميوه گردد و كسانى كه ولايت و حكومت آن ها را قبول داشته اند، گويند: اين دو نفر، چه افراد شريفى بوده اند؛ اكنون حقّ بر همگان آشكار شد و ما پيروز گشتيم . بعد از آن ندائى از طرف حضرت مهدى (عجّ) به گوش همگان مى رسد: دوستداران اين دو نفر هر كه هست ، سر جاى خود بايستد و آن هائى كه مخالف اين دو مى باشند، در سمتى ديگر قرار گيرند. چون جمعيّت از يكديگر جدا شوند، به دستور آن حضرت ، باد سياه و وحشتناكى مى وزد و آن دو جسد را با تمام علاقه مندانشان به همراه درخت مى سوزاند. سپس حضرت دستور مى دهد تا آن دو جسد سوخته شده را فرود آورند و به اذن و اراده خداوند زنده مى شوند و اجتماعى عظيم از اقشار مختلف گرد هم آيند. بعد از آن ، حضرت ضمن خطبه اى مفصّل تمام جنايت ها و ظلم هائى كه از حضرت آدم به بعد شده ، براى جمعيّت بازگو مى فرمايد تا آن موقعى كه به خانه حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها و اميرالمؤمنين امام علىّ عليه السلام حمله كردند و در خانه را آتش زدند و محسن آن حضرت را بين در و ديوار سقط كردند. و جريان كربلاء و شهادت امام حسين عليه السلام و يارانش و نيز اسارت اهل بيت ش را، همچنين به شهادت رسيدن تمامى ائمّه و ذرارى آن ها و تمام ظلم و جناياتى كه بر عليه مؤمنين انجام گرفته است و نيز عمل هاى زنا كه در جامعه واقع شده - تا زمان ظهور امام زمان عليه السلام - به تمامى آن ها اشاره مى نمايد. و چون همه ظلم ها و جنايت ها را برشمارد، با دليل و برهان بر عليه آن دو نفر اثبات مى نمايد و آنها نيز مى پذيرند و اعتراف مى كنند. پس از آن كه اعتراف كردند، هر دو نفرشان را مؤاخذه و قصاص مى كند و دستور مى دهد: آن ها را دار بزنند و در آن هنگام آتشى از درون زمين خارج مى گردد و آن ها را مى سوزاند، سپس باد شديدى مى وزد و خاكستر آن ها را متلاشى و پراكنده مى كند. 📚مختصر بصائر: ص 186 - 188، هداية الكبرى حضينى : ص 401، س 1، بحارالا نوار: ج 53، ص 12، س 15. ✾📚 @Dastan 📚✾

🔆سفارش امام زمان(عج الله تعالی فرجه) به 3 چيز :: فقيه عالى قدر و محقّق و محدّث بزرگوار مرحوم حاج ميرزا حسين نورى (صاحب مستدرك الوسايل) گويد: سيد حسن رشتى موسوى كه ساكن رشت بود، در چند سال قبل به نجف اشرف مشرف شد و به همراه عالم ربانى مرحوم حضرت آيه الله شيخ على رشتى به منزل حقير آمدند كه پس از گفتگو فراوان چون برخواستند كه بروند، حضرت آيه الله شيخ على رشتى از سيد حسن تعريف و تمجيد كرد و گفت ايشان جريان عجيبى دارند، چون در آن لحظه مجال بيان حكايت ايشان نبود به همين اندازه اكتفا شد و از منزل خارج شدند، بعد از چند روز دوباره حضرت آية الله شيخ على رشتى را ديدم، ايشان فرمودند: سيد حسن به نجف اشرف رفت و جريان عجيب ايشان را با جمله اى از حالات سيد برايم نقل كرد، و من تأسف بسيار خوردم، كه چرا حكايت را از خود سيد نشنيدم. گرچه مقام آية الله شيخ على رشتى رحمة الله عليه، بزرگتر از آن بود كه اندكى خلاف در نقل ايشان باشد، و جريان سيد حسن تا چند وقت در ياد و خاطرهام بود تا اينكه من هم به نجف اشرف رفتم و پس از زيارت به كاظمين برگشتم و در كاظمين سيد حسن را ديدم كه از سامراء مراجعت كرده بود و قصد برگشت به ايران را داشت، پس شرح حال او را به همراه جريان عجيبش را كه از مرحوم آية الله شيخ على رشتى شنيده بودم از او پرسيدم، و او مطابق آنچه كه شنيده بودم تعريف كرد و گفت: در سال 1280 به قصد زيارت خانه خدا از رشت به تبريز آمدم و در خانه حاجى صفرعلى تبريزى كه شغلش تجارت بود و شخص معروفى بود منزل كردم، چون قافله نبود، متحيّر ماندم كه چكنم؟ تا اينكه شخصى به نام حاجى جبار جلودار اصفهانى، بار برداشت كه به جهت طَرابازون(يكى از شهرهاى تركيه) برود، من از او اسبى كرايه كردم و به اتفاق هم حركت كرديم، چون به منزل اول رسيديم، حاجى جبار 3 نفر ديگر را تشويق كرد كه در اين سفر همراه ما باشند، آنها هم قبول كردند و به ما ملحق شدند و به اتفاق هم به سمت طَرابازون حركت كرديم. بعد از مدتى به يكى از استانهاى تركيه به نام اَرْزَنِ الرُّوم رسيديم و از آنجا به قصد طرابازون در حركت بوديم كه در يكى از منازل، حاجى جبار گفت، اين منزلى كه در پيش داريم ترسناك و خوف آور است، قدرى زودتر بارها را ببنديد و به همراه قافله (اى كه در بين راه به آن رسيديم) حركت كنيم، چون در ساير منازل، غالباً با كمى فاصله از پشت سر قافله حركت مى كرديم، ما تقريباً 3 ساعت به صبح مانده بود به اتفاق قافله حركت كرديم، تقريباً 3 كيلومتر حركت كرده بوديم كه هوا هنوز تاريك بود و برف شروع به باريدن كرد، چون هوا سرد بود و برف مىباريد رفقا هر كدام سر خود را پوشانيده بودند، و با سرعت و تند مىراندند، من نيز هر كارى كردم كه به مانند آنها تند و سريع بروم نشد، تا اينكه آنها از من دور شدند و رفتند، و من تنها ماندم، لذا از اسب پياده شده و در كنار جاده نشستم، و به شدت مضطرب و ترسيده بودم (از يك طرف بيابان سرد و تاريك و از طرفى ديگر ترس از راهزنان و حيوانات درنده، فكرم را مشغول كرده بود، خصوصاً اينكه مبلغ قابل توجهى همراهم بود) تقريباً 600 تومان كه براى مخارج راه همراه داشتم، بعد از مدتى فكر كردن، تصميم گرفتم كه در همين جا بمانم تا هوا روشن شود و به همان منزلى كه از آنجا بيرون آمده بوديم برگردم، و دوباره با چند نفر به عنوان همراه و نگهبان، خودم را به قافله برسانم، در اين افكار بودم و هوا كمى هم روشن شده بود، ناگاه در مقابل خودم، باغى ديدم كه در آن باغ، باغبانى بود كه در دستش بيلى داشت كه بر درختان مى زد كه برف از آنها بريزد، تا مرا ديد به طرف من آمد و چون نزديك شد، فرمود: تو كيستى؟ عرض كردم از قافله عقب مانده ام و دوستانم رفته اند و من مانده ام و راه را بلد نيستم، آن جناب به زبان فارسى فرمودند: نافله (شب) بخوان تا راه را پيدا كنى، من هم مشغول نماز شب شدم، چون نماز شب تمام شد، باز آمد و فرمود: نرفتى گفتم: به خدا راه را بلد نيستم، فرمود جامعه بخوان، من جامعه را حفظ نبودم با وجود اينكه بارها به زيارت عتبات مشرف شده بودم، باز هم از حفظ نبودم، و الآن هم از حفظ نيستم ولى چون آن بزرگوار فرمود جامعه بخوان، من هم جامعه را خواندم و همه را از اول تا آخر از حفظ خواندم. 👇👇👇👇

👆👆👆دوباره آمد و فرمود: نرفتى؟ هنوز هستى؟ بى اختيار گريه ام گرفت، و گفتم راه را نمى دانم و هنوز هستم، فرمود عاشورا بخوان، من زيارت عاشورا را از حفظ نبودم و الآن هم حفظ نيستم، ولى با اين وجود برخواستم و از حفظ مشغول زيارت عاشورا شدم، تا آنكه تمام لعن و سلام و دعاى عَلْقَمه را خواندم، ديدم باز هم آمد و فرمود: نرفتى؟ هنوز هستى؟ گفتم تا صبح هستم، فرمود، من حالا ترا به قافله مى رسانم. پس رفت و بر الاغى سوار شد و بيل خود را به دوش گرفت و آمد و فرمود: پشت سر من بر الاغ من سوار شو، من هم سوار شدم و افسار اسبم را كشيدم ولى او نمىآمد و حركت نمى كرد، فرمود افسار اسب را به من بده، چون دادم، بيل را به دوش چپ گذاشت و افسار اسب را به دست گرفت و به راه افتاد و اسب در نهايت تمكين و آرامش حركت كرد، آن بزرگوار دست خود را بر زانوى من گذاشت و فرمود: چرا نافله نمى خوانيد، نافله، نافله، نافله 3 بار فرمود: و باز فرمودند: چرا شما زيارت عاشورا نمى خوانيد، عاشورا، عاشورا، عاشورا 3 بار فرمودند، بعد فرمودند: چرا جامعه نمى خوانيد، جامعه، جامعه، جامعه و در وقت طى مسافت به نحو اِسْتِدارِه (به شكل دايره گردش كردن) حركت مى كرد و يك دفعه برگشت و فرمود، رفقاى شما آنجا هستند كه در لب نهر آبى فرود آمده ومشغول وضو گرفتن جهت نماز صبح هستند. پس من از الاغ پايين آمدم كه سوار اسب خودم بشوم، نتوانستم پس آن جناب پياده شدند و بيل را در برف فرو كرد و مرا كمك كرد كه سوار شدم، و سر اسب را به طرف رفقا برگردانيد، من در همين حال به فكر فرورفتم كه اين شخص كى بود كه به زبان فارسى حرف مىزد در حالى كه در كشور تركيه بوديم و مردم آنجا به زبان تركى حرف مى زدند و غالباً آنها مسيحى بودند و چگونه مرا با اين سرعت و در اين وقت كم مرا به قافله و رفقا رساند، چون به پشت سرم نگاه كردم، هيچ كس را نديدم و هيچ آثار پيدا نكردم، پس به رفقاى خود ملحق شدم. 📚احادیث الطلاب ص 1025 ✾📚 @Dastan 📚✾

‌ 🎶 هر آهنگی میخوای ۵ ثانیه‌ای اینجا پیدا کن : ◀️ دانلود سریع آهنگ ‌

🌸💫 نماهنگ #منجی_عالم ویژه نیمه شعبان و ولادت #امام_زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 🌸💫 کاری از: گروه همخوانی #انصارالمهدی شهرستان جم 📝شاعر: #هادی_همتی 🎶 آهنگساز : محمد عسکری 🎥 تصویربرداری و تدوین: علی حق نژاد - علی صفرپور - علی اصغر شاکرمی ✾📚 @Dastan 📚✾

سیمای امام عصر(عليه‌السلام) در ادعیه و زیارات (بخش اول) 1️⃣ القاب امام عصر(عليه‌السلام) در ادعيه مهدوى، آن امام با القابی مانند: مهدى، هادى، قائم، عَدل منتظَر، صاحب‌الزمان، منصور، حجةالله و بقيةالله معرفى شده است. در دعاى افتتاح مى‌خوانيم: «اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّ أَمْرِكَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَر...؛ خدايا! بر ولى امرت دورد فرست؛ همان قيام كنندۀ آرزوشده و عدالتِ مورد انتظار.» و در زيارت آل ياسين آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِه؛ سلام بر تو اى باقى‌مانده، [حجت‌هاى] خدا در زمين.» 2️⃣ اوصاف امام عصر(عليه‌السلام) در ادعيه مهدوى، آن حضرت با صفاتى معرفى شده است كه هر يک از آن‌ها معرّف شخصيت آن عزيز است و موجب تقويت اعتقاد به او و انس و ارتباط بيشتر با آن بزرگوار مى‌شود. برخى از اوصاف آن حضرت عبارتند از: ▫️العَلَم المَنصُوب به معناى پرچم برافراشته؛ زيرا وجود شريفش پرچم هدايتى است كه حق‌طلبان را به حقيقت راهنمايى مى‌كند و بدون هدايت او، انسان‌ها در فتنه‌ها و انحراف‌هاى دوران غيبت گرفتار مى‌شوند. در زيارت آل ياسين مى‌خوانيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا... العَلَمُ المَنصُوب» ▫️سفينَةُ النَّجاة به معناى كشتى نجات؛ زيرا هركس به امامت آن عزيز، اعتقاد داشته و ملتزم به اطاعت از او باشد، اهل نجات خواهد بود و راهى جز اين راه وجود ندارد. در دعای بعد از زيارت آل ياسين مى‌خوانيم: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى خَلِيفَتِكَ فِي بِلَادِكَ.... سَفِينَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ الْهُدَی؛ خدايا! بر خليفه‌ات در همه شهرها، درود فرست... كه كشتى نجات و پرچم هدايت است.» ▫️وارث علوم النبين به معناى وارث دانش‌هاى پيامبران؛ امام مهدى(عليه‌السلام) آخرين حجت الهى است و مطابق روايات آنچه از علوم الهى بر پيامبران خدا نازل شده، همه‌اش نزد امام مهدی(عليه‌السلام) جمع گرديده است. در زيارت سرداب مقدس خطاب به امام عصر(عليه‌السلام) آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عُلُومِ النَّبِيِّين» و در زيارت آل ياسين، علم و دانش‌آن حضرت اين چنين توصيف شده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا.... الْعِلْمُ الْمَصْبُوب؛ سلام بر تو اى دانشِ ريزان و فراگير!» ▫️پناهگاه مردمان امام مهدى(عليه‌السلام) ملجأ و پناهگاه همه مردم و به ويژه شيعيان است كه در سختى‌ها و بلاها، بهترين دستگير و مهم‌ترين و مطمئن‌ترين تكيه‌گاه است. در دعاى عهد آمده است: «وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبَادِكَ وَ نَاصِراً لِمَنْ لَا يَجِدُ لَهُ نَاصِراً غَيْرَك؛ خداوندا! او را فريادرس بندگان مظلومت قرار بده و ياور آنان‌كه جز تو يارى ندارند.» و در دعاى ندبه مى‌گوييم: «اللَّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِيدُكَ التَّائِقُونَ إِلَى وَلِيِّكَ المُذَكِّرِ بِكَ و بِنَبيِّكَ خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلَاذاً، وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاماً وَ مَعَاذا؛ خدايا ما بندگان توايم كه مشتاق ولى تو هستيم كه ما را به ياد تو و پيامبرت مى‌آورد. تو او را براى عصمت و نگهدارى و پناه دين و ايمان ما آفريدى و او را براى ما پشتيبان و پناهگاه قرار دادى.» 📗 نگين آفرينش، ج۲، ص۲۳ ✾📚 @Dastan 📚✾

سیمای امام عصر(عليه‌السلام) در ادعیه و زیارات (بخش دوم) 3️⃣ مقامات و شئون امام مهدى(عليه‌السلام) ▫️خليفةالله، حجةالله در فرازهاى زيارت آل ياسين آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِه؛ سلام بر تو اى خليفه خدا و يارى‌گر حق او! سلام بر تو اى حجت الهى و راهنماى اراده ‌او!» روشن است كه جايگاه خليفة‌اللهى و حجت خدا بودن، از عالى‌ترين منازلى است كه خداوند براى امام مهدى(عليه‌السلام) مقرر فرموده است و او در اين جايگاه در زمانه خود، بى‌نظير و يگانه است. ▫️باب‌الله، سَبيل‌الله در زيارت آل ياسين مى‌خوانيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يا باب الله» و در زيارت صاحب‌الامر مى‌خوانيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَبِيلَ اللَّهِ الَّذِي مَنْ سَلَكَ غَيْرَهُ هَلَك؛ سلام بر تو اى راه خدا كه هر كس جز آن راه را برود، هلاک شده است.» تعبير «بابِ خدا» گوياى اين حقيقت است كه هر كس بخواهد به خدا برسد و امر او را اطاعت كرده، رضايت او را به دست آورد، بايد از مسير اعتقاد به امام مهدى(عليه‌السلام) و امامت او و فرمان‌بردارى كامل از او به اين هدف دست يابد، چنان‌كه عبارت «سبيل‌الله» همين امر را مى‌رساند كه تنها راه رسيدن به خدا و قرب او، ايمان و اعتقاد و اطاعت از ولى خدا يعنى امام عصر(عليه‌السلام) است. ▫️ميثاق‌الله، وعدالله در زيارت آل ياسين آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِی ضَمِنَه؛ سلام بر تو اى عهد و پيمان الهى كه خداوند، آن را از خلق گرفته و محكم گردانيده است! سلام بر تو اى وعده خدا كه خود آن را ضمانت فرموده است!» عبارت «ميثاق‌الله» يعنى امام مهدى(عليه‌السلام) مظهر تامّ و تمام عهد و پيمانى است كه خداوند از بندگان گرفته است و تعهّد مردم نسبت به امام مهدى(عليه‌السلام) به منزله ‌پاى‌بندى ايشان به همه دين و شريعت الهى است؛ چنان‌كه وانهادن او و جدايى از او به منزله‌ زير پا گذاشتن همه عهد و پيمان‌هاى خداست. عبارت «وعدالله» نيز به اين معناست كه امام مهدى(عليه‌السلام) مصداق روشن وعده خدا در قرآن مبنى بر حاكميت صالحان و فراگيرى ارزش‌ها و خوبى‌ها بر گستره زمين است. او همان موعود بزرگ الهى است كه ظهورش تحقق‌بخش آرمان تمام انبيا و اوليا و احياكننده شريعت و كتاب آسمانى است. آرى؛ او وعده‌ تضمين شده‌ خدا و موعود حتمى همه كتب آسمانى است كه هيچ چيز مانع از ظهورش نخواهد شد. ▫️عين‌الله النّاظرة در دعايى که از امام رضا(عليه‌السلام) نقل شده، آمده است: «وَ عَيْنِكَ النَّاظِرَةِ عَلَى بَرِيَّتِكَ وَ شَاهِدِكَ عَلَى عِبَادِك؛ او كه چشم بيناى توست بر آفريده‌هايت و شاهد و گواه توست بر بندگانت.» نيز در صلوات ضرّاب اصفهانى آمده است: «اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ.... وَ خَلِيفَتِكَ فِی أَرْضِكَ، وَ شَاهِدِكَ عَلَى عِبَادِكَ؛ خدايا! درود فرست بر ولی‌ات... و خليفه‌ات در زمين و شاهد و گواه تو بر بندگانت.» اين عبارات، بيانگر آن است كه امام مهدى(عليه‌السلام) به عنوان حجت و نماينده خدا، ديده‌بان خدا نيز هست و اعمال مردم در پنهان و آشكار، بر او پوشيده نيست؛ بلكه او شاهد و ناظر بر تمام اعمال است. باور اين حقيقت به تربيت نفس و تهذيب و پاكى مردم، بسيار كمك مى‌كند. در سخنى از امام مهدى(عليه‌السلام) آمده است كه فرمود: «فَإِنَّا نُحِيطُ عِلْماً بِأَنْبَائِكُمْ وَ لَا يَعْزُبُ عَنَّا شَيْءٌ مِنْ أَخْبَارِكُم؛ علم ما احاطه دارد به احوال شما و هيچ چيز از اخبار شما بر ما پوشيده و پنهان نيست.» 📗 نگين آفرينش، ج۲، ص۲۶ ✾📚 @Dastan 📚✾

📣 بیش از ۲ میلیون ایرانی مزین به نام مهدی هستند 🔸مرکز رصد جمعیت کشور سازمان ثبت احوال اعلام کرد: نام «مهدی» زینت‌بخش بیش از ۲ میلیون پسر ایرانی در کشور است. 🔸مهدی با یک میلیون و ۴۵۷ هزار انتخاب، محمد مهدی با ۳۳۶ هزار انتخاب و امیر مهدی با ۱۳۰ هزار انتخاب، بیشترین فراوانی نام مهدی را دارند. ✾📚 @Dastan 📚✾

📌 رحلت عالم مجاهد آیت‌الله سید عباس مهری 🔹آیت‌الله سید عباس مهری در سال ۱۲۹۳ش در شهر مهر از توابع استان فارس، در خانواده‌ای روحانی و از سادات متولد شد. او تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند و سپس برای ادامه تحصیل علوم دینی به نجف اشرف مهاجرت کرد. 🔸 وی از محضر علمای برجسته‌ای چون آیت‌الله سید محمود شاهرودی، آیت‌الله سید محمدباقر محلاتی و آیت‌الله سید محمدتقی بحرالعلوم بهره برد و با جدیت دروس حوزوی را دنبال کرد. 🔹به درخواست مردم کویت، آیت‌الله مهری برای تبلیغ و هدایت دینی به این کشور مهاجرت کرد. او در کویت به تدریس علوم دینی، راهنمایی مردم و مبارزه با استعمار پرداخت و مسجد شعبان را به مرکز فعالیت‌های انقلابی تبدیل کرد. 🔸آیت‌الله مهری از مبارزان سرسخت علیه رژیم پهلوی بود. او بارها زندانی و شکنجه شد و در دوران نهضت اسلامی، خانه‌اش به مرکز فعالیت‌های انقلابی و انتشار اعلامیه‌های امام خمینی تبدیل شد. 🔹پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی او را به امامت جمعه کویت منصوب کرد. اما حکام کویت وی را به همراه خانواده‌اش به ایران تبعید کردند و نماز جمعه در کویت برگزار نشد. 🔸آیت‌الله مهری در ۲۶ بهمن ۱۳۶۶ در تهران درگذشت و در حرم حضرت فاطمه معصومه (س) دفن شد. از آثار او می‌توان به شعاع من التاریخ و تفسیر سوره والعصر اشاره کرد. #تقویم_تاریخ #آیت_الله_مهری #بهمن_۲۶ ✾📚 @Dastan 📚✾

📌نیمه شعبان، ولادت امام مهدی عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف 🔹محمد بن حسن عسکری علیهماالسلام مشهور به امام مهدی ، امام زمان و حجت بن الحسن(عج)، دوازدهمین و آخرین امام شیعیان و همان منجی موعود است که پس از دوره طولانی غیبت، ظهور خواهد کرد. 🔸روایات بسیاری از شیعه و برخی از اهل‌سنت، سال ولادت امام دوازدهم شیعیان را ۲۵۵ یا ۲۵۶ق دانسته‌اند. نظر مشهور در ماه میلاد، ماه مبارک شعبان است. درباره روز تولد امام دوازدهم، گزارش‌های مختلفی دارند که در میان آنها، روز ۱۵ شعبان گزارش معتبرتری است. 🔹 دوره امامت امام مهدی (عج) پس از شهادت پدرشان امام حسن عسکری علیه‌السلام در سال ۲۶۰ق آغاز شده است. حکومت عباسی در دوره امامت امام حسن عسکری علیه‌السلام در صدد یافتن فرزند وی به‌عنوان مهدی (عج) و جانشین پدر بود؛ لذا تولد ایشان مخفی نگه داشته شد و جز چند تن از یاران خاص امام یازدهم کسی ایشان را ندید. 🔹ادعیه و اذکار فراوانی برای ارتباط با امام زمان (عج) در عصر غیبت نقل شده است؛ مانند دعای فرج، دعای عهد، دعای ندبه، زیارت آل‌یاسین و نماز امام زمان (عج). اماکن متعددی به امام زمان (عج) منسوب شده است؛ از جمله سرداب غیبت در سامرا، مسجد سهله در کوفه و مسجد جمکران در قم. #تقویم_تاریخ #شعبان_۱۵ #ولادت_امام_زمان_عج ✾📚 @Dastan 📚✾