‌ 📚‍ چرا خداوند #ظالمین را نابود نمی کند؟ 1⃣ قسمت اول 1⃣ خداوند نسبت به بنده اش #مهربان است، تا آخرین مرحله به انسان فرصت می دهد، هرگز مانند جباران فوراً اقدام به انتقام و مجازات نمی کند، بلکه #رحمت واسعه ی الهی همیشه ایجاب می کند که نهایت فرصت به انسان گناهکار داده شود. خداوند در قرآن می فرماید: « وَ رَبُّک الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ یؤَاخِذُهُم بِمَا کسَبُواْ لَعَجَّلَ لهَُمُ الْعَذَابَ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن یجَِدُواْ مِن دُونِهِ مَوْئلا ـ و پروردگارت، #آمرزنده و صاحب #رحمت است اگر می خواست آنان را به خاطر اعمالشان مجازات کند، عذاب را هر چه زودتر برای آنها می فرستاد ولی برای آنان موعدی است که هرگز از آن راه فراری نخواهند داشت. » (کهف/58) «غفران او ایجاب می کند که توبه کاران را بیامرزد و رحمت او اقتضاء می کند که در عذاب غیر آنها نیز تعجیل نکند شاید به صفوف توبه کاران بپیوندند ولی عدالت او هم اقتضا می کند وقتی طغیان و سرکشی به آخرین درجه رسید حسابشان را صاف کند و اصولا بقاء چنین افراد فاسد و مفسد که امیدی به اصلاحشان نیست از نظر حکمت آفرینش معنی ندارد، باید نابود شوند، و زمین از لوث وجودشان پاک گردد.» (تفسیر نمونه/ج12/ص477) بنابراین برای هر گناه و ظلم وقتی مقرر و موعدی #معین است که انتقام گیری می شود. « وَ تِلْک الْقُری أَهْلَکناهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جَعَلْنا لِمَهْلِکهِمْ مَوْعِداً ـ این شهرها و آبادی هایی است که ما آن ها را هنگامی که ستم کردند هلاک نمودیم و برای هلاکتشان موعدی قرار دادیم.» (کهف/59) در #احادیث نیز آمده است که مهلت دادن به ستمگر به معنای فراموشی #کیفر او نیست. امام علی علیه السلام می فرماید: « وَ لَئِنْ أَمْهَلَ اللَّهُ الظَّالِمَ فَلَنْ یفُوتَ أَخْذُهُ وَ هُوَ لَهُ بِالْمِرْصَادِ عَلَی مَجَازِ طَرِیقِهِ وَ بِمَوْضِعِ الشَّجَا مِنْ مَسَاغِ رِیقِه ـ اگر خداوند، ستمگر را چند روزی مهلت دهد، از باز پرسی و عذاب او غفلت نمی کند، و او بر سر راه، در کمین گاه ستمگران است، و گلوی آن ها را در دست گرفته تا از فرو رفتن آب دریغ دارد.» (نهج البلاغه/خطبه97) ادامه دارد‌... #داستانهای_آموزنده •✾📚 @Dastan 📚✾•

☘امام صادق(ع) در قیامت خداوند چنان #رحمت و مهربانی اش را می گستراند که حتی #ابلیس نیز به طمع می افتد.🌹💖 امالی صدوق،ص205 #داستانهای_آموزنده •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ 🌼باران تقصیر ندارد؛ ظرفت را درست بگیر! ✍ «اگر قلب انسان را به ظرفی تشبیه کنیم که در وسط بارانی قرار گرفته باشد، وقتی این ظرف را پشت و رو بگیریم، طوری که دهانه‌ی ظرف رو به زمین و پشت ظرف رو به بالا باشد، از هر طرف باران ببارد، از پشت ظرف می‌چکد و درون ظرف، خشک می‌ماند. انسان وقتی #حب_دنیا دارد، دهانه‌ی ظرفش را رو به #دنیا و رو به خاک گرفته و کاسه‌اش را واژگون گرفته است. اگر کاسه را واژگون بگیرد و از #رحمت مستمر و واسع الهی محروم شود، باران را تقصیری نیست. او ظرفش را بد گرفته است. در قرآن می‌گوید « ربنا وسعت کل شیء رحمه و علما»؛ رحمت خدا هر چیزی را فرا گرفته است. پس اگر انسان غرق در رحمت خداست، این دل سنگی، این #قساوت_قلب، این تاریکی و این کوری از کجاست؟ می‌گوید علت این است که «حب دنیا رأس کل خطیئه». تو ظرف وجودت و ارتزاق و جاذبه و ظرفیتت را رو به دنیا گرفتی». 👤 آیت الله حائری شیرازی 📚 برگرفته از کتاب تعلق صفحات ۳۲ و ۳۳ •✾📚 @Dastan 📚✾•