-دوباره شروع نکن -ولی میخوام بفهمم امیرعلی، من که میدونم هنوز دوستش داری -گیرم که اینطور باشه، خب؟ بعدش؟ چیزی عوض میشه؟ -عوض شده داداش بخدا عوض شده، مگه نمیبینیش، درسته چادری نيست اونجوری که تو دلت میخواد هم مذهبی نیست ولی خیلی عوض شده. داداش باور نمیکنی اگه بگم اصلا آرایش نمیکنه میاد بیرون. تموم لباسهای بیرونش خیلی خانمانه شده، متین و باوقار شده امیرعلی. تازه مطمئنم بیشتر هم تغییر میکنه شایدم شد همونی که ايده‌آل بود برات -سارا جان خواهر من، میشه خیال‌بافی نکنی؟ اومدیم و شد قضیه‌ی دوسال پیش، من دیگه اشتباهمو تکرار نمیکنم، شاید احساسم نسبت بهش همون باشه، ولی دیگه نمیخوام اشتباهمو تکرار کنم. این حسّم هم کم کم دارم سعی میکنم از بین ببرمش، درضمن دیگه تکرار نکن اینا رو چون مطمئن باش مائده خانم کاری به من نداره و من هم به‌همچنین -ولی اون دوست داره خیال‌بافی نیست اصلا با شنیدن حرفش متعجب به سارا زل زدم، سارا چی داشت می‌گفت؟ منظورش ازاین حرف چیه! خندم گرفت: -چی داری میگی تو؟ زده به سرت؟ -نخیر، نه به سرم زده نه دروغ میگم، این چیزیه که هرچی میگم باور نداری، باور نمیکنی برو از مامان بپرس، من از مائده پرسیدم، اون دوست داره فقط خودشو در حد تو نمیدونه، همش میگه من یه بار دل امیرعلی رو شکستم، مامان هم باهاش حرف زد میگه نمیخواد باز دو خونواده از هم بپاشه، اخه امیرعلی تو که دوستش داری اونم دلش با تو هست چرا نریم خواستگاریش؟؟ پوزخندی زدم وگفتم -هه خواستگاری... خوش خیالی دختر... دیدی حالا؟ بهونه‌های الکی، سارا، هیچی مثل قبل نمیشه، نه من همون امیرعلی ساده‌ی قبلی هستم نه مائده همون مائده‌ی قبلیه که تواز تغییرش حرف میزنی با ناراحتی پرخاش کردم: -الانم من دیرم شده گفتم برو کنار دررو بازکردم و رفتم بیرون، چند قدم که برداشتم باحرفی که سارا زد سرجام خشک شدم! سارا: -نمیدونم، شایدم حق باتو باشه، ولی بازم میگم اینو خوب میدونم که مائده دوست داره. حجب و حیایی که مائده الان داره و متین شدنش خیلی بارز شده. داداش پشیمون میشی با این کارت به زور پاهامو تکون دادم، بعداز اتمام حرفش به راهم ادامه دادم و از پله ها رفتم پایین -مامان کاری نداری -نه پسرم، برو به سلامت -خداحافظ از خونه رفتم بیرون و سوار ماشینم شدم. از فکر حرفای سارا نمیفهمیدم مسیر رو دارم کجا میرم. حرف سارا اکو شد تو سرم.... "داداش پشیمون میشی با این کارت" هشت و حیرون تو خیابون میچرخیدم نمیفهمیدم کجا میرم. چند بار نزدیک بود کل مسیر رو اشتباه برم. #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۸۵ و ۸۶ عصبی دنده رو جابه‌جا کردم، حرفای سارا باز تو ذهنم اکو شد... "حجب و حیایی که مائده داره....متین و باوقار شده...." اههه این فکرا دست از سرم برنمیدارن چرا؟؟... سرمو به چپ و راست تکون دادم، نمیتونستم باور کنم مائده بهم دلبسته، اون یه بار بهم خیانت کرد، صدای سارا دوباره تو گوشم اکو شد. "داداش بخدا عوض شده....." ذهنم برگشت به بعد از خواستگاری، حرفای مائده تو فرودگاه تو ذهنم اکو میشد،... دیدنش با اون پسره... رفتارش... شکستن من... نه نه ، امکان نداره، نمیتونستم باورش کنم، درسته هنوز بهش فکرمیکنم و احساسم نسبت بهش عوض نشده، اما حس میکنم اون هنوز میخواد منو بازیچه خودش کنه. امکان نداره این همه تغییر بخاطر عشق باشه. من دیگه اشتباه نمیکنم!!! رسیدم اداره و از ماشین پیاده شدم وارد ساختمون شدم و همین که خواستم وارد اتاقم بشم فرهاد رو دیدم -سلام امیرعلی خوبی -سلام داداش، ممنون توخوبی؟ -شکر خوبم، زود بیا اتاق شنود -خبری شده؟ -آره، زود بیا همراهش سمت اتاق شنود قدم برداشتم فرهاد: -ده دقیقه پیش یه شخص به آرمان زنگ زده بود، از میون حرفشون فهمیدیم طرف همون آقاست -راست میگی؟ نیما که همکار رامین بود گفت: -بله، جالبش هم اینجاست که آقا الان تهرانه! -تهران؟! مطمئنی؟ -بله، حرفاشون بیشتراز پنج دقیقه نبود، همه حرفاشون درمورد شاهین و سایه بود -عجب! مکان یابیش هم کردین؟ -راستش نه، انگار با یه شماره دیگه تماس گرفته بود -ای بابا فرهاد: بهتره زودتر بازجویی رو شروع کنی -باشه فرهاد: -از شاهین بازجویی کردم، اولاش همش جواب سربالا می‌داد، ولی بعد کم کم اطلاعاتی که ازش خواستم رو بهم داد پرونده رو سمتم گرفت -هرچی بوده تواین پرونده نوشته شده -ممنون، خسته نباشی فرهاد: -اتاق بازجویی رو برای سایه آماده کنم؟ نفس عمیقی کشیدم وگفتم: -بذار اول این پرونده رو چک کنم بهت خبر میدم -باشه داداش از اتاق شنود بیرون رفتیم و من سمت اتاقم قدم برداشتم. بعداز خوندن پرونده‌ی شاهین متعجب و ناباورانه به پرونده نگاه کردم،... پدر سایه! یعنی...منظورش کیه؟ ممکنه عمو محسن باشه!؟ نه غیر ممکنه نمیتونم باورکنم! سمت اتاق بازجویی رفتم و باگفتن بسم الله وارد اتاق شدم و با پارمیدا روبه رو شدم. سمتش قدم برداشتم و پرونده رو گذاشتم رو میز. پارمیدا نگاهی به من انداخت و پوزخندی زد وگفت: -چه جالب، پسرعمو پلیس، دخترعمو خلافکار -واقعا واستون متاسفم، البته بیشتر واسه خودم تاسف میخورم که شما دخترعموی منی بلند خندید و گفت -البته تو که از دخترعموهات شانس نیاوردی، اون یکی که بهت خیانت کرد منم که خلافکار از آب دراومدم -چه باافتخاااار هم میگید جالبه! خب مهم نیست. نشستم رو صندلی روبه روش -هرچی می‌پرسم مو به مو جواب میدید، فهمیدید؟ با مسخرگی گفت -چشششم، جناب سرگرد ازاین رفتارش داشتم کلافه میشدم، ولی باید آروم باشم. نفسمو با آرامش بیرون دادم و به پروندش نگاهی انداختم -از کِی و چطور وارد این باند شدین؟ -اوممم، منشی میخواستن منم رفتم استخدامم کردن -بهتره به سوالاتم درست جواب بدین پارمیدا خندید و گفت -درست بود دیگه حرصم گرفته بود و دستامو مشت کردم -گفتم چطور وارد این باند شدین؟؟ بلند خندید و گفت: -منم گفتم منشی میخواستن رفتم استخدام شدم چشمامو لحظه‌ای بستم. من چم شده؟ چند صلوات تو دلم فرستادم. و کمی رو خودم مسلط شدم، سعی کردم منم مثل اون باشم، آره اینطور جواب میده. شدم امیرعلی چند ساعت قبل. خیلی خونسرد گفتم: -خب پس بذارید کار رو راحت کنم، مثل اینکه قراربود با آرمان ازدواج کنین، درسته؟ عصبی شد: -نه خیرم همچین چیزی وجود نداره -عه؟! ولی شاهین یه چیز دیگه می‌گفت -شاهین حرف مفت زیاد میزنه -پس رابطه‌ی بین شما و آرمان و آقا چی بود؟ چی بین شما سه تا هست ها؟ببینین خانم رستگار، درست جواب ندین، به ضررتون تموم میشه، فهمیدین یا تکرار کنم؟؟ پس به نفعتونه باهامون همکاری کنین، دوباره می‌پرسم بین شما سه نفر چه خبره؟ آقا کیه؟ چطور باهاش آشنا شدین؟؟ همینجور که حرف میزدم میفهمیدم داره حرص میخوره، که یهو عصبی و باصدای نسبتا بلندی گفت: -بین من و آرمان و آقا رابطه ای نیس -خیلی خب، حالاکه اینطوریه منم مجبورم طبق قانون پیش برم، ولی خانم پارمیدا رستگار، من اومدم تا بهتون کمک کنم اما مثل اینکه تو نیاز به کمک نداری،(شونه‌مو بالا انداختم) ازاین به بعدش با دادگاهه منم نمیتونم کاری واست انجام بدم. بلند شدم و پرونده رو برداشتم، همینکه خواستم در رو بازکنم گفتم: _ولی... پای پدرت هم گیره، بدجوری هم گیره منظورش چیه؟ چی داره میگه؟؟..بابا بولوف میزنه..... بابا بولوف میزنه...بیخیال سمتش برگشتم و گفتم: _فکرکنم آرمان میخواست خودشیرینی کنه تا با دختر رئیس باند ازدواج کنه، درسته؟

همون لحظه رنگ صورتش پرید و آب دهنشو قورت داد -با...بابای من... -بابای تو چی؟ ها؟؟؟ اینجا دیگه مهم نبود که عمو محسن و دخترش الان پاشون توی پرونده بازه، مهم اینه که دونفرشون خلافکارن. الان من پلیسم و اونها مجرم هستن. پس باید قانون رو اجرا میکردم محکم و قاطع بلند داد زدم _ چرا نمیخواین قبول کنید؟؟؟ شما و پدرتون و آرمان و هرکی که تو این باند هست باعث شدید جون صدها نفر رو بگیرید، جرمتون از جرم یه قاتل سنگین‌تره میفهمیننن؟؟ شما دو نفر جرمتون محرز شده، با اعترافات کاظمی و بقیه کارتون تموم شده هست. فقط وقت دارین نیمساعت دیگه اون کاغذ جلوتون رو پر کنین از اعتراف... وگرنه اون روی امیرعلیِ صبور رو میبینین. مفهومه یا تکرار کنم؟؟؟ از صدای فریادم وحشت کرد. چونه‌ش میلرزید. اروم گریه کرد. با ترس که رنگش مثل گچ سفید شده بود زل زده بود به منی که تا حالا اینجور حرف نزده بودم. شکه شده بود. بعد از تموم شدن حرفم سرشو تکون داد و چیزی نگفت. از اتاق رفتم بیرون، دیدم فرهاد دست به سینه به مانیتور چشم دوخته فرهاد: -ای کاش همه چیو لو نمیدادی بره -کلافم فرهاد. -میفهمم چی میگی داداش -الان نمیدونم چیکار باید بکنم، هم دخترعموم هم عموم این وسط هستن، هم وظیفم یه طرف ماجراست... هوفففف از اتاق خارج شدم و سمت اتاقم رفتم و وارد شدم. ذهنم خیلی درگیربود، از یه طرف مائده، از یه طرف آرمان، از یه طرف عمو و دخترش، هنوز نتونستم باور کنم عموم همون آقا هست که دوساله دنبالشیم!!! سرمو بین دستام گرفتم و چشمامو بستم، بدنم از عصبانیت به لرزه افتاده بود،چندتا نفس عمیق کشیدم تا کمی آروم بشم، با صدای زنگ گوشیم سرمو گرفتم بالا و گوشیمو از رو میز برداشتم، مائده بود، دستمو رو صورتم کشیدم و تماس رو وصل کردم -سلام -سلام اقا امیرعلی خوبین؟ سعی کردم اروم جواب بدم و باز خودمو لو ندم. تو این شرایط اصلا حوصله‌ش رو نداشتم -ممنون ولی نگاهی به ساعت کردم و گفتم: -دانشگاهتون تموم شده؟ -بله تموم شد -خیلی خب، بیست دقیقه دیگه دم در دانشگاهتون هستم -چشم منتظرتونم، فعلا تماس رو قطع کردم. و بعد از عوض کردن لباسام از اداره رفتم بیرون. اصلا معلوم نبود با خودم چند چندم..... #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۸۷ و ۸۸ ❤️مائده تو حیاط دانشگاه همراه هانیه قدم می‌زدم تا امیرعلی بیاد دنبالم. من که بهش گفته بودم نیاد پس چرا گفت میام قبول کردم. تو فکر بودم که هانیه گفت: -دوباره قراره برادر بیاد دنبالت؟ -آره -توکه یک هفته تنهایی میرفتی خونتون اتفاقی نیفتاد، چرا دوباره میاد دنبالت؟ -خب... چیزه... نگرانه -آهاااا، که اینطور، اونوقت جناب مجنون از دل لیلی خبر داره یانه؟ -وای هانیه تو دیگه درمورد من و امیرعلی حرف نزن، ازاون طرف سارا هم هی داره بهم گوشزد میکنه -چرا داری باخودت لج می‌کنی مائده؟ اون دوست داره توهم دوسش داری، واقعا معنی این رفتارهای بچه‌گانه‌تونو نمیفهمم. بچه‌بازی چرا درمیارین اخه؟؟ -من و امیرعلی به درد هم نمیخوریم -اینو از خودش هم پرسیدی؟ آروم گفتم: -نه -پس چرا داری جای اون تصمیم میگیری؟ -چون من بهتر میدونم چی درسته چی غلط روبه روم ایستاد و با جدیت کامل گفت: -مائده، درسته من دوسال پیش نبودم و دقیقا نمیدونم چه اتفاقاتی بینتون افتاد، فقط اینو بهت میگم خودخواه نباش، چرا فکر میکنی هرتصمیمی که تو می‌گیری درسته؟ مگه امیرعلی آدم نیس؟ یه بار تو زندگیت تصمیم اشتباه گرفتی بس نیس؟ چرا دوست داری باآیندت بازی کنی؟ بخدا دلم واسه اون بیچاره که عاشقت شد میسوزه، اون چه گناهی کرده؟ هم داری خودتو عذاب میدی هم اونو، نمیخوای بس کنی؟ میتونستم به قاطعیت بگم حرفاش درستن، بابغض گفتم: -اما من هنوزم که هنوزه باخودم کنار نیومدم، ازاینکه خودمو کنار امیرعلی تصور کنم شرمم میشه هانیه، من اونو خیلی اذیتش کردم، آره دوستش دارم، اما عذاب وجدان دارم، تو که جای من نیستی تا بفهمی چی دارم میگم، من بهش خیانت کردم، بازیش دادم، بعد من فهميدم خیلی شکسته شده خیلی خورد شده. همش هم من مقصرم. با بغض گفتم: -خواهشا دیگه نگو هانیه با ناراحتی گفت: -اینطوری فقط خودتو اذیت میکنی مائده، نه فقط خودتو، حتی امیرعلی رو هم داری اذیتش میکنی -وقتی هنوز باخودم کنار نیومدم چیکار باید بکنم -تو یه بار تو زندگیت تصمیم اشتباه گرفتی، اون مال دوسال پیش بود، الانم داری دوباره تصميم اشتباهی میگیری، به آیندت فکر کن، امیرعلی اون آرمان نیس که بخواد بخاطر منافعش باهات ازدواج کنه، اون خیلی فرق داره. نمیبینی وقتی دختر نامحرم میبینه چشمش رو میندازه زمین، حتی با تو که دخترعموش هستی هم همینجوره. این چیزا هست که واقعا ارزش داره همون لحظه گوشیم زنگ خورد، با دیدن اسم امیرعلی قطره اشکی رو گونه‌م چکید هانیه: -بیابرو، بیابرو من حوصله گریه کردناتو ندارما اصلا هم بلد نیستم ناز کسیو بکشم، میزنمت تک خنده‌ی آرومی زدم و باهم از دانشگاه رفتیم بیرون هانیه رو کرد سمتم وگفت: -به آیندت فکرکن مائده، کم تر به گذشتت فکر کن، اگه تصمیمت اینه اصلا سعی کن فراموشش کنی. جدی دارم میگم سرمو تاییدوار تکون دادم و بعداز خداحافظی سمت ماشین امیرعلی رفتم و در رو بازکردم و سوار شدم -سلام -سلام خسته نباشین -ممنون ماشین رو به حرکت دراورد و مشغول رانندگی شد، زیر چشمی بهش نگاه کردم، اخم کم رنگی رو پیشونیش نمایان می‌کرد، از چهره‌ش هم معلوم بود ناراحته، یعنی اتفاقی افتاده؟! یعنی بازم من و گذشتم باعث اخمش شدم؟ دیگه مثل قبل دنبال این نبودم تا بخوام سر حرفو باز کنم. ساکت نشستم و به بیرون نگاه میکردم. چقدر امروز آرامشم بیشتر بود. اولین روزی بود که اصلا ارایش نکردم، فقط یه ضدافتاب زدم. مانتو بلندتری پوشیدم با مقنعه‌‌ای که بلند بود و سفارش داده بودم و دوخته بودن برام. به پشتی صندلیم تکیه دادم. نگاهم به اسمون افتاد تو دلم گفتم... " خدایا منو هم میبینی؟ ای خدای امیرعلی، تو امیرعلی رو دوست داری اما میدونم من بد کردم ولی میخوام خوب باشم همونی که تو میخوای نه اونی که مردم میخوان، خدایا کمکم میکنی؟خدایا فقط دوست دارم بگم شکرت که تو رو دارم.. تنهام نذار. مشغول وررفتن با گوشیم بودم، اما فکرم درگیر حرفای هانیه بود، چقدر حرفاش جذاب بود برام. اره راست می‌گفت، کسی که #بخاطرخدا کاری انجام میده، یا نگاه حرامی نمیکنه واقعا با ارزشه. راست میگفت، امیرعلی مثل آرمان نیست که به فکر #منفعتش باشه. آره راست میگفت من همش درگیر #تصمیم‌های غلطم هستم. حالا چه تصمیمی بگیرم که درست باشه؟ همون لحظه احساس کردم همون لحظه احساس کردم سرعت ماشین داره زیاد میشه، همینکه سرمو گرفتم بالا دیدم داریم سمت یه ماشین میریم و هرآن ممکن بود تصادف کنیم، اینقدر ترسیده بودم که نفهمیدم چی میگم. دستمو محکم به در ماشین گرفته بودم یه دستمم گذاشته بودم زیر گردنم. محکم گلومو چنگ زدم. از شدت ترس نفسم بالا نمیومد. با همه توانم جیغ زدم: -امیرعلییی تروخدا مواظب باااااش

امیرعلی که تازه حواسش اومده بود سرجاش سریع جهتشو عوض کرد و کنار خیابون ماشینشو متوقف کرد و پشت سرهم نفس کشید، رنگم مثل گچ سفید شده بود.از ترس عرق کرده بودم. خيلی عصبانی شدم. مثل بید میلرزیدم. از ترس باعصبانیت بلند گفتم: -معلوم هست حواست کجاااست؟؟؟؟نزدیک بود هردومونو به کشتن بدی چشماشو بست و آروم ببخشیدی گفت و از ماشین پیاده شد. و دررو محکم بست، معلوم بود یه چیزی کلافش کرده، چند دقيقه‌ای گذشت. کمی با خودم یکه به دو کردم، برم پیشش یانه؟ نکنه هنوز عصبانیه بعد یهو منو دوباره بشوره بذاره کنار بلاخره تصمیم قطعی رو گرفتم، بطری آبمو برداشتم و از ماشین پیاده شدم. با فاصله کنارش ایستادم و بطری آب رو سمتش گرفتم، نیم نگاهی بهم انداخت و بطری رو ازمن گرفت و تشکر کرد، کمی این پا و اون پا کردم: -چیزه....ببخشيد داد زدم.... اخه خیلی ترسیدم.... نفسم بالا نمیومد.... اتفاقی افتاده اینقدر ناراحتین؟ چیزی نگفت. ناراحت و با اخم به روبروش زل زده بود. بعد چند دقیقه نفس عمیقی کشید و بی مقدمه گفت: _قول میدین حرفایی که بهتون میزنم رو به کسی نگید؟ به ماشین تکیه دادم، منم میخواستم دیگه نگاهش نکنم برای همین روبرو رو نگاه کردم. -بله قول میدم. این بار واقعا قول میدم با ناراحتی عجیبی گفت -میتونم روی قولتون حساب کنم؟ یا نه؟ بازم خجالت‌زده و شرمنده شدم. سرمو انداختم پایین. فهمیدم منظورش چیه. سرمو به نشونه تایید تکون دادم امیرعلی: -عصبیم، کلافه‌م، هنوزم باورم نمیشه، خیلی ذهنم درگیره، ازوقتی فهمیدم پای عمومحسن و دخترش هم تو این پرونده درمیونه اعصابم ریخته به هم باتعجب سمتش برگشتم -عمو محسن هم؟ اون چرا؟؟! سرشو تایید وار تکون داد -الان... چی میشه؟ -عمو محسن، عمویی که مثل بابام دوسش داشتم همونیه که ۲ سال دنبالش بودم، و سردسته باند هست. دستم رو روی دهنم گذاشت ناخوداگاه سمتش چرخیدم -هعیییییی... وای خدایاااا -تا شب دستگیر میشه، ازاونطرف هم شرکت آرمان کلا پلمپ میشه، فقط ازاین میترسم که اگه بابابزرگ و مامان بزرگ فهمیدن چی میشه....من چجوری این خبر رو باید بهشون بگم باز تکیه دادم و روبروم رو نگاه میکردم. خوشحال بودم که موفق شدم نگاش نکنم. اروم گفتم: -بیچاره ها که بهم می‌ریزن، حالا شما که اولين پرونده‌تون نیست. دیگه بلدین چکار کنین. الان باید به این فکر کنیم چطور به بابابزرگ و مامان بزرگ بگیم سرشو تاییدوار تکون داد و گفت: _بله،ولی تا حالا اینقدر فامیلم تو پرونده درگیر نشده بودن....خیلی خب، بریم دیگه. دیروقته برای اینکه کمی جو رو عوض کنم گفتم: -الان، آروم شدین؟ یه وقت دوباره حواستون پرت نشه ایندفعه هردومونو به کام مرگ بکشونین، من هنوز آرزو دارم، نمیخوام جوان ناکام بمونم ها، اگه هنوز فکرتون درگیره میخوای بازم چندتا نفس عمیق بکشین به خودتون مسلط بشین، فکر کنم اینطوری برای هردومون بهتره با اخم خیلی زیادی که داشت چپ چپ نگاهم کردوگفت: -منظورتون چیه؟؟حالاچرا آیه یاءس میخونید، شماهم شدین سارای دو؟ -نه، بازم شرمنده، ببخشید خیر سرم گفتم یخورده جو رو عوض کنم، ولی مثل اینکه موفق نشدم، شما هم دیگه به قول سارا خیییلی بد عنق هستین یهو به خودم اومدم و دستمو گذاشتم جلوی دهنم و هین آرومی کشیدم، بااینکه امیرعلی نگاهش به من نبود ولی چشمای گردش از تعجب کاملا معلوم بود -توروخدا این حرفو ازمن نشنیده بگیر بخدا سارا گفت حالت چهرش عوض شد و کمی لبخند زد، اما زود جمعش کرد. سوار ماشین شدم و دررو بستم، چندلحظه بعدش اونم سوار ماشین شد و سمت خونمون راه افتادیم. #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۸۹ و ۹۰ ❤️امیرعلی رسیدیم خونه عمومهدی و ماشینمو پارک کردم مائده: -ممنون، کاری ندارین؟ -نه -خداحافظ -سلام برسونین، یاعلی خواست از ماشین پیاده بشه که صداش زدم اونم برگشت -بله؟ -لطفا حرفای امروز رو فعلا به کسی نگید خب؟ -آقا امیرعلی، مگه من قول ندادم؟! یعنی من دهن لقم؟ -نه نه، منظورم این نبود، فقط جهت تاکید گفتم -خیالتون راحت، من چیزی درمورد این موضوع به کسی نمیگم -ممنون -خواهش میکنم بعد از ماشینم پیاده شد و سمت خونشون رفت و دررو باز کرد، خواست بره داخل خونه اما برگشت و چندلحظه باهم چشم تو چشم شدیم، دلم لرزید، سرمو انداختم پایین و سریع دنده رو جا زدم و با یه حرکت زود مکان رو ترک کردم.... همراه دوست داشتنم هنوز از دستش دلخور بودم، نمیتونستم گذشته رو فراموش کنم، به گفته سارا اون تغییر کرده، اره درست گفته اما من هنوز نتونستم باقضیه‌ی دوسال پیش کناربیام هروقت یاداون شب میفتم هم از دست خودم، هم ازدست مائده عصبانی میشم، ولی دوستش داشتم، یعنی واقعا همونطور که سارا میگه، اونم دوستم داره؟ یا بازم منو میخواد بازی بگیره؟ . . . شب من و سارا و مامان و بابا دورهم نشسته بودیم و حرف می‌زدیم، ازوقتی که همه فهمیدن پارمیدا رو دستگیرش کردیم مدام ازمن سوال میپرسن و من هی باید براشون تعریف میکردم، وای به حال روزی که عمومحسن هم دستگیر بشه مامان: -الان پارمیدا چی میشه؟ -مامان جان، من که گفتم دیگه حکمش باید از دادگاه بیاد، کم کمش به ۱۰ سال حبس محکوم میشه. غیر از جرایم دیگه که براش داره بابا: -ای وای، دختره‌ی دیوونه این چه کاری بود که کرده سارا: -الان عمومحسن و زن عمو چه حالی داره پوزخندی زدم: -الان باید بگیم بیچاره زن عمو سیما . . . ساعت نزدیکای 12شب بود که گوشیم زنگ خورد، فرهاد بود! بلندشدم و رفتم تو حیاط و تماس رو برقرارکردم -جانم فرهاد؟ -سلام امیرعلی، خوبی -شکر بدنیستم. زود بگو -امیرعلی، محسن رستگار رو بچه ها حین فرار دستگیرش کردن چشمام از تعجب گرد شدن، فکرنمیکردم عمومحسن به همین زودی بخواد فرار کنه اونم به این راحتی! -خ... خیلی خب، الان لازمه بیام؟ -نه نه، الان بازداشته، زنگ زدم خبر رو بهت بدم عصبی گفتم: -خیلی خب باشه باشه، کاری نداری؟ -نه داداش، یاعلی -یاعلی تماس رو قطع کردم و نفس عمیقی کشیدم، ازیه طرف خوشحال بودم که این پرونده بعد از دوسال کم کم داره بسته میشه،از یه طرف ناراحت و عصبی بودم که عموم و دخترش تو این قضیه نقش داشتن. الان... زن عمو سیما کجاس؟ خبر داره؟ با حالی خراب برگشتم تو پذیرایی و نشستم رومبل، باید به مامان بابام بگم، ولی آخه چطوری؟ خدایا خودت کمکم کن.... گفته بودم مائده به کسی چیزی نگه،چون از عکس‌العمل بین خانواده ها ترس داشتم. میخواستم خودم بگم با روش خودم تا تنش بین همه کمتر باشه. چند دقيقه‌ای فقط زیرلب ذکر میگفتم تا اول خودم آروم بشم. بهرحال با هر جون کندنی که بود، تمام قضیه رو براشون تعریف کردم چشمای بابا و مامان از تعجب گرد شده بودن و به همدیگه نگاه می‌کردن، انگار باورشون نشده بود که عمومحسن در اصل همون کسیه که دوساله دنبالش بودم سارا: -داداش! مطمئنی عمومحسن قاچاق دارو هست؟ سرمو تاییدوار تکون دادم مامان: -ازکجا اینقدر مطمئنی؟ شاید اشتباه میکنی -مامان جان، ما تحقیق کردیم، درضمن پارمیدا خانم و بقیه اعضای باند هم اعتراف کردن بابا باعصیانیت گفت: -این دونفر چرا همچین کردن؟ نگاه کن توروخدا فقط همینو کم داشتیم مامان: -وای الان چطور به آقاجون و مادرجون بگیم؟ بابا: فعلا هیچکی هیچی نگه تابعد ببینیم چیکار باید بکنیم همون لحظه زنگ خونه به صدا دراومد، سارا بلندشد و رفت تا دررو بازکنه مامان: -وااا، کیه این وقت شب! سارا اومد و با پریشانی گفت: -زن عمو سیما اومده! مامان: -سیما؟! وای یعنی فهمیده دیگه مامان بلندشد و رفت برای استقبال،همش فکرمی‌کردم چی بهش بگم. زن عمو اومد داخل و سلام کرد، بلندشدیم و سلام کردیم مامان: -بفرما بشین سیماجان چرا سرپایی زن عمو: -نه میناجان، میخوام برم بعد با پریشانی رو کرد سمتم و گفت: -فقط اومدم ببینم برای چی محسن رو دستگیرش کردین؟ امیرعلی شوهر من امکان نداره قاچاقچی باشه نمیدونستم الان باید دقیقا چی بگم، هیچوقت تو این شرایط نبودم. سرمو انداختم پایین و هیچی نگفتم زن عمو جلوتر اومد و روبه روم ایستاد -بگو حقیقت نداره امیرعلی آخرش که چی باید حقیقت رو میگفتم. تو دلم بسم الله گفتم و زبون باز کردم

-زن عمو... شرمنده ولی... عمومحسن قاچاق دارو کرده، اونم داروهای مسموم و تاریخ مصرف گذشته...الان ۲ ساله ما دنبالش بودیم...من ...من خودمم این چند روز خیلی حالم بد بود برام باورکردنی نبود.. تا وقتیکه دخترتون، پارمیدا خانم دستگیر کردیم و همه چی رو اعتراف کرده. کسایی دیگه هم که دستگیر کردیم... اونا هم اعتراف کردن اروم سرمو بالا کردم نمیدونستم الان زن‌عمو چه حالی داره. زن عمو با بغض گفت: -وااای خدا بدبخت شدم.....توروخدا یه کاری براش بکن، هم محسن هم پارمیدا اونا نمیتونن توزندان دووم بیارن -زن عمو! من الان دیگه کاری نمیتونم کنم، دیگه از حیطه من خارجه، میدونید اونا با این داروها جون چندنفررو گرفتن؟ چند خونواده رو داغدار کردن؟ من هم... راستش دیگه نمیتونم کاری بکنم،اونجا یه مامور ساده هستم فقط پرونده‌ی این داروها دستم بود و باید ماموریتمو انجام میدادم،وظیفم این بود مجرمین پرونده پیدا کنم با اسناد و مدارک کافی. دیگه پرونده برای من بسته شده، رفته دادگاه، الان باید منتظر حکم دادگاه باشیم. من هیچ کاره هستم زن عمو داد میزد و گریه میکرد: -ای خدا بگم چیکارشون کنه. سیاه بخت شدم. خدااا حالا چجوری تو چشم مادرجون و اقاجون نگاه کنم، با حرف مردم چجوری کنار بیام. وای... وای... خدایااا همینجور میگفت و گریه میکرد.... مامان: -سیماجان عزیزم آروم باش، درست میشه انشالله زن عمو: -مینا جون دیگه چی درست میشه، اصلا دیگه واسم مهم نیس، اصلا بذار تاآخر عمر تو زندان بمونن. عزم رفتن کرد که باباگفت: _کجامیخواید برید سیما خانم زن عمو: -میرم خونه، فردا هم بلیط می‌‌گیریم برمیگردم شیراز پیش خواهرم، خداحافظ -وایسید میرسونمتون زن عمو: نه امیرعلی، خودم میرم بعد از رفتنش دوباره دورهم نشستیم، بابا ایندفعه خیلی عصبانی شده بود و عرض هال راه میرفت، همش حرص می‌خورد، پس وای به حال اینکه بابابزرگ و مامان بزرگ بفهمن.... #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۹۱ و ۹۲ ❤️امیرعلی رو تختم دراز کشیده بودم و به سقف نگاه می‌کردم، ذهنم درگیر بود، نگران واکنش بابابزرگ بعد از فهمیدن ماجرا بودم، یعنی چه واکنشی ممکنه نشون بده؟ گوشیم زنگ خورد و از افکارم اومدم بیرون، گوشیمو از رو عسلی برداشتم و بادیدن اسم مائده تعجب کردم، آخه این وقت شب چیکارم داره!؟ تماس رو برقرار کردم -سلام -سلام آقا امیرعلی ببخشید این وقت شب زنگ زدم -خواهش میکنم، کاری داشتین؟ -بله، خواستم بگم، همه، ماجرای عمومحسن رو فهمیدن باشنیدن این حرفش ازجام پریدم و رو تخت نشستم -چییی؟؟؟؟! ازکجا فهمیدن؟؟؟ -زن عمو سیما زنگ زد برای خداحافظی، بعد ماجرا رو به بابام گفت، الانم زنگ زد به بابابزرگ -یاخدااا...، یعنی نگران بابابزرگ و مامان بزرگ نیستن که ممکنه چه واکنشی بدن؟؟ -منم نگرانم آقا امیرعلی، میترسم خدایی نکرده اتفاقی براشون بیفته...خب... من دیگه مزاحمت نمیشم، کاری ندارین؟ -نه مراحمید، خداحافظ -خداحافظ تماس رو قطع کردم، کلافه دستی رو موهام کشیدم، نگرانیم بیشتر شد، بابابزرگ بیماری قلبی داشت و با شنیدن این خبر معلوم نیس چه بلایی ممکنه سرش بیاد همون لحظه صدای در اتاقم اومد و بابا وارد اتاق شد بابا: -امیرعلی، بابابزرگت پشت خطه -ای وای، فهمیده بابا.. سرشو تاییدوار تکون داد، گوشیو ازش گرفتم -سلام بابابزرگ خوبی -سلام، امیرعلی قضیه‌ی محسن چیه؟ ها؟ واقعا قاچاق کرده؟ -بابابزرگ لطفا آروم باشید براتون همه چیو توضیح میدم خب؟ -باشه آرومم، بگو... فقط کامل بگو سیرتاپیاز قضیه رو واسش تعریف کردم بابابزرگ: -خدا بگم این دوتا رو چیکارشون کنه، هر اتفاقی واسشون بیفته حقشونه، اون از قضیه‌ی چندسال پیش اینم ازالان -بابابزرگ شما فقط حرص نخورید ایشالله درست میشه بابابزرگ با تندی گفت: -میخوام که نشه - توروخدا آروم باشید، خدایی نکرده ممکنه اتفاقی واسه قلبتون بیفته بابابزرگ: -موندن تو دنیا میخوام چکار... برم بمیرم بهتره اولاد وقتی ناخلف شد دیگه ادم بمیره بهتره -عه خدانکنه این چه حرفیه بابابزرگ، چرا اینجوری میکنید بابابزرگ با غصه زیاد حرف میزد: -مونده تا بفهمی چی میگم، این پسر آبرو واسمون نذاشته توقع داری آروم باشم؟ نمیدونستم چکار کنم فقط میخواستم اتفاقی برای بابابزرگ نیافته. -میفهمم چی میگید، فقط لطفا آروم باشید لطفا نفس عمیقی کشید وگفت: -کاری نداری؟ -نه قربونتون برم، مواظب خودتون و مامان بزرگ باشید بابابزرگ: خداحافظ -خداحافظ تماس قطع شد و گوشیو دادم دست بابا - بابابزرگ خیلی عصبانیه بابا: -حق داره بلاخره پای آبرومون وسطه -نگرانشم، میترسم خدایی نکرده اتفاقی براش بیفته بابا نفس عمیقی کشید و اتاق رو ترک کرد، دوباره رو تخت دراز کشیدم. بعد کلی فکر و خیال چشمامو بستم، کم کم چشمام گرم‌شدن و خوابیدم ❤️سارا بعداز کلاس همراه ایلیا وارد حیاط دانشگاه شدیم و روی یکی از نیمکت ها نشستیم و تا کلاس بعدی مشغول گپ زدن شدیم -میگم سارا؟ -جانم؟ -بنظرت بااین اتفاقاتی که افتاد، باید عروسیمونو بندازیم عقب؟ نفس عمیقی کشیدم، بااینکه کلی واسه پس فرداشب ذوق داشتم، ولی الان حال هیچکی خوب نبود -ایلیا، هممون از بابت عمومحسن و پارمیدا ناراحتیم، بابابزرگ و عزیز هم که حال خوشی ندارن، پس مجبوریم عروسیمونو بندازیم عقب تابعد ببینیم چی میشه -آخه تا کِی؟ اونا واسه خودشون دردسر درست کردن یعنی کل خانواده باید پاسوزشون باشیم؟ -من بخاطر بابابزرگ و عزیز گفتم -میدونم منم نگرانشونم کمی با چادرم ور رفتم و برای اینکه بحث رو عوض کنم گفتم: -حالا ما که بلاخره قراره عروسی میگیریم چه پس فردا یا چندهفته دیگه، بیا درمورد امیرعلی و مائده حرف بزنیم -اصلا اسم این دوتا رو نیار، هم خودشونو مسخره کردن هم مارو لبخندی زدم وگفتم: -نگو اینجوری، گناه دارن، بلاخره که باید بهشون حق بدیم، از یه طرف امیرعلی هنوز به مائده اعتماد نداره از اونطرف مائده عذاب وجدان داره، همه‌ی فامیل میدونن که این دوتا همدیگه رو دوست دارن. ما باید براشون کاری بکنیم -والا ما که دهنمون سرویس شد، حتی مادرای محترم هم نتونستن قانعشون کنن -ولی، بازم کسانی هستن که ازشون حرف شنوی دارن -کیا؟! -وا، معلومه خب، بابابزرگ و عزیزجون کمی مکث کردوگفت: -عههه، راست میگی ها، امیرعلی هم خییلی از بابابزرگ حرف شنوی داره -امروز بریم با بابابزرگ حرف بزنیم؟ -کجا بریم؟ -مغازه‌ش دیگه -سارا این همه راه رو بکوبیم بریم مغازش که چی بشه، شب باهم میریم خونشون -اوممم... باشه راست میگی اینقدر درمورد امیرعلی و مائده حرف زدیم حتی نفهمیدیم کِی نیم ساعت گذشت! سریع بلند شدیم و سمت کلاس رفتیم. ❤️مائده امروز، روز ارائه‌ی پروژه ها بود، بعدازاینکه من و هانیه باکلی استرس پروژمونو ارائه دادیم علاوه‌بر اینکه....

علاوه براینکه مورد تشویق اساتید قرار گرفتیم، به رتبه دانشجوهای برتر هم صعود کردیم، میتونم بگم از خوشحالی انگار دارم بال درمیارم، هانیه هم اینقدرکه خوشحاله همش درحال گریه کردنه هانیه: مائده اصلا باورم نمیشه، بعد ازاون گندی که تو سکو بالا اوردم فکرمی‌کردم منو حذف کنن همینکه یاد اون اتفاق افتادم دستامو گرفتم بالا و کوبوندم تو سرش هانیه: -آیییی چرامیزنی؟ -هانیه برو بمیر، آبرو که واسمون نذاشتی، تو که نمیتونی با میکروفن حرف بزنی واسه چی حرکات بروسلی درمیاری اون بالا؟؟ -بخداحرکات بروسلی نبود مائده، خواستم مقنعمو درست کنم دستمو بردم بالا خورد به میکروفن نفسی از سر حرص کشیدم هانیه: -خیلی خب حالا، به این فکرکن الان نخبه‌های دانشگاهیم دوباره لبخندم کش اومد و تقدیر نامه‌ای که تودستم بود رو نگاه کردم. از در دانشگاه رفتیم بیرون، داشتم با هانیه خداحافظی می‌کردم که استاد مهدوی به جمع ما اضافه شد، یه استادی که تقریبا بهش میخورد سی سالش باشه، بادیدنش بهش سلام کردیم اونم جواب داد و گفت: -امروز کارتون عالی بود خانما، بااینکه فقط یک ماه وقت داشتین ولی امروز گل کاشتین بهتون افتخار میکنم. ذوق زده گفتم: - ممنون، تشکر استاد، شما لطف دارین هانیه: -ممنون استاد. ولی من خیلی بد پروژه رو ارائه دادم؟ استاد: نه، از چه نظر؟! هانیه:بخاطر اون اتفاق پرسیدم لبخندی زد و گفت: -اون اتفاق که معمولا برای همه میفته، بهتون حق میدم هانیه: بله درسته. ببخشيد من باید برم، اجازه هست استاد؟ استاد: بله بله بفرمایید هانیه: خیلی خب خداحافظ بعد روکردسمتم وگفت: -به برادر هم سلام برسون با حرص لبمو گاز گرفتم اونم چشمکی زد و سریع سمت ماشین استاد کریمی رفت و سوار شد #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۹۳ و ۹۴ بعد از رفتن هانیه، استاد هنوز روبه روم ایستاد بود و باعث می‌شد کمی معذب بشم و ناخوداگاه سرمو پایین انداختم، همون لحظه یاد امیرعلی افتادم. خواستم برم که استاد گفت: -خانم رستگار، شما قبلا ترکیه درس می‌خوندین. درسته؟ -بله استاد، دوسال اونجا درس خوندم استاد:-آها، میتونم بپرسم برای چی برگشتین ایران؟ تو دلم باخودم گفتم آخه مگه تو فضولی؟ به توچه؟ -یکم زندگی اونجا سخت بود دیگه برگشتیم ایران همون لحظه باصدای امیرعلی سرجام میخکوب شدم امیرعلی: -سلام خانم رستگار سمتش برگشتم و سربه زیر سلام کردم، رو کرد سمت استاد و به اونم سلام کرد استاد هم جوابشو دادو از من پرسید: -معرفی نمیکنید خانم رستگار؟ -آقا امیرعلی رستگار پسرعموی من هستن یه لحظه استاد نگاهشو بین من و امیرعلی چرخوند و گفت: -آها، بسیار خب مزاحمتون نمیشم، خداحافظ بعدازاینکه استاد رفت منم همراه امیرعلی سمت ماشین رفتیم و سوار شدیم -کی بود؟ -کی؟! -همین آقا دم در دانشگاه -آهاااا، استاد مهدوی رو میگید؟ -استادتونه؟ -بله، استاد ریاضیمونه، اومده بود بهمون تبریک بگه -تبریک؟! بابت چی؟ -بله، خب راستش امروز پروژمونو ارائه دادیم و خداروشکر موفق شدیم. -بسلامتی، مبارک باشه -ممنون ❤️امیرعلی بدجور قضاوت کرده بودم، وقتی مائده رو کنار اون مرد دیدم، عصبی شدم. سعی میکردم درست حرف بزنم اما هر سوالی که می‌پرسیدم وقتی مائده واسم توضیح داد قانع شدم،....یه لحظه به خودم اومدم... عجب گافی دادم.... اصلا...به من چه مربوطه؟ من که دارم سعی میکنم اونو فراموشش کنم، لعنت به من.... اههه.... سرم را به چپ و راست تکان دادم و آروم نفس عمیقی کشیدم و مشغول رانندگی شدم... اینقدر ذهنم مشغول بود که سکوت کردم و مائده هم هیچی نمیگفت. دیگه مثل قبل پرحرف و بی‌ادب نبود. بلاخره رسیدیم دم در خونه عمومهدی، همینکه مائده میخواست از ماشین پیاده بشه سمتم برگشت و صدام زد -آقا امیرعلی؟ -بله؟ کمی مکث کردو گفت: -اون... فقط استادم بود...خواستم... خواستم بگم.... شرمنده از قضاوتی که کرده بودم. اروم گفتم -میدونم! نیم نگاهی کردم، به روبرو زل زده بود -خداروشکر... نمیخواستم فکر دیگه‌ای بکنید باتعجب پرسیدم: -شما چرا همچین فکردی کردین؟! در رو بست و گفت: -آخه طول مسیر اخم کرده بودین، واسه همین خواستم توضیح بدم انگار خیلی تابلو بودم، حماقت کردم. برای همین گفتم: -من درمورد شما...فکر....فکرنمیکنم مائده خانم، چون زندگی شما به من مربوط نیس کمی سکوت کرد و بعد با حرص و ناراحتی گفت: -الان میخواید باور کنم به شما مربوط نیس؟ معنی حرفشو نفهمیدم، واسه همین متعجب گفتم: -من کاری کردم که شما باناراحتی باهام حرف میزنید؟ انگار بیشتر ناراحت شد، با گفتن خداحافظ از ماشین پیاده شد و رفت، خیلی تعجب کرده بودم، آخه اون یهو چش شد! من که نفهمیدم چیشد. بیخیال راهی خونمون شدم ❤️سارا امشب باایلیا رفتیم خونه بابابزرگ و عزیزجون، از چهره‌ هردوشون معلوم بود ناراحتن ولی سعی می‌کردن بروز ندن و لبخند روی چهرشون باقی بمونه ایلیا:-بابابزرگ، عزیزجون، راستش من و سارا تصمیم گرفتیم کمی بگذره بعد عروسی بگیریم عزیز باتعجب پرسید: -یعنی میخواید عروسیتونو بندازین عقب؟ -بله عزیزجون، گفتیم الان حال هیچکس خوب نیس، بذاریم برای موقعی که همه حالشون خوب باشه بابابزرگ: -نه اصلا، حق ندارین تاریخ عروسیتونو بندازین عقب، اونا واسه خودشون دردسر درست کردن به شمادوتا مربوط نیس ایلیا: -ولی آخه... بابابزرگ: -ولی و آخه و اما و اگر نداریم، عروسیتونو به بهترین شکل می‌گیرید، میرید سر خونه زندگیتون حرف نباشه عزیزجون: -آره بچه ها، بابابزرگتون راست میگه، اومدیم و اون دونفر تا پنج سال زندان موندن، خب؟ بعدش میخواید چیکار کنید؟ من و ایلیا نگاهی به هم انداختیم و بعد سرمونو گرفتیم پایین. سکوت سنگینی بینمون حاکم شد، برای عوض کردن بحث گفتم: -راستش، ما اومدیم یه موضوع دیگه رو باهاتون درمیون بذاریم عزیز: خیر باشه؟ به ایلیا نگاهی انداختم اونم لبخندی زد -من بگم یا تو میگی؟ ایلیا: -شما بگو لبخند دندون نمایی زدم و رو کردم سمت بابابزرگ و عزیز و قضیه‌ی امیرعلی و مائده رو واسشون تعریف کردم، اینکه مائده الان مائده‌ی دوسال پیش نیست و هم خودش عوض شده هم نظرش درمورد امیرعلی، از حجب و حیای مائده گفتم از دوست داشتن امیرعلی، از خانمی و موقر بودن مائده، از عشق و علاقه هردوتاشون به هم گفتم... عزیز: -مطمئنید شماها؟ ایلیا: -بله عزیز، البته... نفس عمیقی کشید وگفت: -امیرعلی بخاطر اتفاقات دوسال پیش باور نمیکنه مائده الان بهش علاقه مند شده و فکرمیکنه هنوزم میخواد اونو بازیچه‌ی خودش کنه. اصلا علاقه مائده رو باور نمیکنه بابابزرگ: -حق داره، بااون کاری که کرد منم الان باورم نمیشه

-ولی مائده نظرش کاملا عوض شده، شما بشینید باهاش حرف بزنید متوجهش میشید ایلیا: البته مائده هم میگه من درسطح امیرعلی نیستم و قبلا بهش بد کردم و کلی حرف دیگه، واسه همین هم باید با امیرعلی حرف بزنید هم مائده. دیگه همه چی رو می‌سپاریم به شما. هرجور میدونین انجامش بدین. عزیز و بابابزرگ به هم نگاه کردن و بعد رو کردن سمتمون عزیز لبخندی زد و گفت: -خیلی خب، انشالله که هرچی خیر و صلاح خدا باشه همون بشه من و ایلیا باخوشحالی تشکر کردیم، البته ازهمون لحظه شب عروسی امیرعلی و مائده رو تو ذهنم تصورکردم... ❤️امیرعلی دستمال کاغذی رو گرفته بودم جلوی صورتم و هی پشت سرهم عطسه میکردم، این سرماخوردگی یه شبه هم که ول کن ما نیس، اهه یهو از کجا پیداش شد من نمیفهمم، من که خوب بودم چم شد یهو! چند تقه به شیشه ماشین خورد و بعد مائده در هینی که داشت با گوشیش حرف میزد سوار شد مائده: -چشم چشم، چشم عزیزجون میام، باشه فرار که نمیکنم چرااینقدر تاکید میکنید؟ واییی عزیز من تا ده دقیقه‌ی دیگه دم در خونتون هستم خب؟ باشه باشه خداحافظ از لحن حرف زدنش خندم گرفته بود اما جلوی خودمو گرفتم، رو کرد سمتم و پوفی کشید وگفت: -عزیز هم ول کن آدم نیست ها -علیک سلام -هیین، ای وای سلام، ببخشید توروخدا -خواهش میکنم، اتفاقی افتاده؟ -نمیدونم، عزیز زنگ زده میگه سریع بیا پیشم کارت دارم -آها، الان برسونمتون خونه بابابزرگ؟ -بله بی زحمت. ماشینو روشن کردم و سمت خونه بابابزرگ راه افتادم. مائده که پیاده شد، صدای زنگ گوشیم بلند شد. استارت زدم، دیدم بابابزرگ هست. جواب دادم. گفت که برم مغازه کارم داره. تعجب کردم من که تازه پیش بابابزرگ بودم چرا همون روز نگفت. مسیرمو کج کردم سمت مغازه بابازرگ.... #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۹۵ و ۹۶ ❤️مائده دستمو سمت زنگ خونه بردم و فشارش دادم، چندلحظه بعد صدای عزیزجون اومد و دررو باز کرد و بالبخند بهم نگاه کرد -سلام عزیز جون -سلام به روی ماهت عزیزدلم، بی‌معرفت باید بفرستم دنبالت تا بیای یه سری به ما بزنی -وای عزیزجون، ببخشید توروخدا، کلی درس دارم، از صبح تا عصرهم که دانشگاهم -اشکال نداره قربونت برم، بیا داخل وارد خونه شدم و دررو بستم، به حیاط نگاهی انداختم، درختای اطراف حیاط و حوض و گل های صورتی و قرمز که دور حوض بودن خود نمایی می‌کردن، از وقتی یادم میاد خونه عزیزجون همین شکلی بود و آدم با دیدن این خونه‌ی قدیمی و رنگارنگ جون می‌گرفت -مائده حواست کجاست؟ باصدای عزیز به خودم اومدم و لبخندم وسعت گرفت -میدونی چیه عزیزجون، آدم ازدیدن خونتون سیر نمیشه، اصلا وقتی میام اینجا غیر از بوی گل و درخت چیزدیگه ای به مشامم نمیرسه چشمم به نیمکت چوبی گوشه‌ی حیاط افتاد، رفتم و روش نشستم -آخییییش، عزیزجون واقعا خوشبحالتونه عزیز اومد و کنارم نشست -جوری حرف میزنی که انگار اولین بارته میای اینجا دختر -ازپس که قشنگه عزیزجون تک خنده ای زد و گفت: -برم چایی و کلوچه بیارم بشینیم باهم بخوریم تو این هوا میچسبه -زحمت نکش عزیزجون -زحمتی نیس عزیزدلم -کمک میخواید؟ -نه عزیزم همه چی آمادس الان میام بعد از رفتن عزیز سرمو گرفتم بالا و نفس عمیقی کشیدم، چر لحظه بعد عزیزجون سینی به دست اومد و کنارم نشست -خب عزیزجون، گفته بودین کارمهمی باهام دارین، اینقدر که گفتین عجله کن منم به امیرعلی بیچاره هی میگفتم زودتر منو برسون تا عزیزجون کله‌ی هردومونو نکنده عزیز خندید و گفت: -اتفاقا میخوام درمورد تو و امیرعلی باهات حرف بزنم چشمام گردشدن و باتعجب به عزیز نگاه کردم! -چیزی شده؟ من کاری کردم؟ عزیزنگاهی به من انداخت و گفت: -شنیدم که، مائده خانم هم دلشو باخته با دهن باز به عزیز زل زدم، عزیز دیگه از کجا فهمید؟ -عزیز...سارا... دهن لقی کرده؟ -اینکه کی دهن لقی کرده بماند، الان مهم تویی و امیرعلی -عزیز، بخدا من و امیرعلی به درد هم نمیخوریم، امیرعلی اون امیرعلی دو سال پیش نیست، هیچ احساسی به من نداره، توروخدا دست از سرمون بردارید -مطمئنی امیرعلی هیچ احساسی بهت نداره؟ بابغضی که ته گلوم بود گفتم: -بله عزیز -پس انگار امیرعلی خیلی تو نقشش فرو رفته که تو باورکردی بهت علاقه ای نداره باتعجب بهش نگاه کردم -نقش؟؟!!؟ -امیرعلی برای اینکه بتونه کمکت کنه سعی کرد طوری رفتار کنه که انگار علاقه‌ای بهت نداره، فقط بخاطر راحتی تو اینکارو کرد قطره اشکی از گوشه چشمم سرازیر شد، دلم به حال امیرعلی میسوخت، آخه‌چطور هنوز عاشقمه بااون کاری که باهاش کردم؟ چقدر من بی‌لیاقتم. اشک‌هام تند تند روی گونه‌م سرازیر بود با کمترین صدایی که از خودم سراغ داشتم آروم گفتم: -عزیز...من... عزیز، من، لیاقت عشقش رو ندارم.. شدت اشک‌هام بیشتر شد. از ته دلم گریه کردم. عزیز منو تو بغلش کشوند و سرمو نوازش کرد، هق‌هق کردم برای خودم، برای دلم، برای امیرعلی.... کمی بعد که آروم شدم سرمو گرفتم بالا و با لبخند عزیز روبه رو شدم، بعداز کمی مکث گفت: -اینقدر به زندگی خودت و امیرعلی سخت نگیر دختر، امیرعلی گناه داره، باورکن کنار امیرعلی خوشبخت میشی، چون واقعا دوست داره. تو هم دوسش داری... هرکاری کردی جبران کن براش. اندازه‌ی تموم این سالها که خورد شد و غصه خورد، اندازه‌ی تموم محبت‌هایی که کرد براش جبران کن هق‌هق کردم و گفتم: -عزیز، من #عذاب_وجدان دارم. من....من قبلا ازدواج کردم. من یه بار اونو بازیچه کردم. عزیز اشک‌هام رو از گونه‌هام پاک کرد: -الان مهم اینه که امیرعلی هنوز علاقه‌ش به تو کم نشده‌. تازه بیشتر شده. مهم اینکه امیرعلی تو رو #بخشیده. هم برای #خدا جبران کن، بندگیشو کن. هم برای #همسر آينده‌ت، همسر #واقعی باش سرمو انداختم پایین، تصمیمی که باید می‌گرفتم برام سخت بود، با صدای عزیز سرمو گرفتم بالا -عروس خانم، جوابت چیه؟ اینقدر ناز نیار دیگه خجالت زده سرمو انداختم پایین -مبارکه؟ -عزیز من میترسم بعد همون اشتباه دوسال پیشم رو تو سرم بزنه. عزیز من اشتباه کردم، دیوونگی کردم، ولی میترسم نمیدونم چکار کنم -گفتم که مائده جان، فقط #جبران کن، از لحظه‌ای که به هم #محرم شدین تا اخر عمر براش جبران کن. از #خدا کمک بگیر عزیزدلم. فقط دلت رو به خدا بده از #حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها کمک بگیر عزیزدلم. مادری میکنه برات. #ازخودشون‌بخواه که کمکت کنه فقط جبران کنی. باشه؟ خودم رو لحظه‌ای کنار امیرعلی تصور کردم. از خجالت نتونستم سرمو بلند کنم. عزیز سرمو بوسید و با لبخند گفت: -خب پس مبارکه، یه شب برای دومین بار همراه امیرعلی میایم خواستگاری، ایشالله خیره عزیزم. توکلت به خدا باشه فداتشم

اروم گفتم : -چشم عزیزجون. تلاشمو میکنم تا جبران کنم. حس میکردم گونه‌هام قرمز شده، مطمئن بودم عزیز هم دید و فهمید. عزیز دستمو گرفت و مطمئن گفت: _من مطمئنم تو میتونی عزیزدلم بیست دقیقه بعد ایلیا بهم زنگ زد. اومد دنبالم. از عزیز خداحافظی کردم رفتم بیرون از خونه. همینکه سمت ماشین ایلیا قدم برداشتم با خوردن نور چراغ های ماشینی سر برگردوندم و با یه حرکت پخش زمین شدم، تنها قطرات خون رو روی پلک هام حس میکردم و بعد سیاهی مطلق..... ❤️امیرعلی از فکر حرفای بابابزرگ، اون روز تو مغازه، به لپ‌تاپم پناه بردم... چشمم به لپ‌تاپ بود اما حواسم به حرفای اقابزرگ. مدام میگفت به مائده فرصت بدم. از بخشش گفت، از اینکه خدا چقدر مهربونه، روایت‌هایی میگفت که چقدر بخشیدن بهتر از نفرت و انتقامه.... وقتی گفت مائده هم منو دوست داره و این بار عشقش واقعیه، برام باورکردنی نبود...ولی الان که دارم اینهمه تغییرش رو میبینم، آره بابابزرگ راست میگه، فقط شاید یه فرصت نیاز داره.... تصمیم گرفتم بهش #فرصت_دوباره بدم، این‌همه #حدیث و #روایت داریم چرا #عمل نکنم؟ من که بخشیده بودمش، چرا فرصت #جبران ندم؟ از یادآوری خواستگاری دوباره لبخندی زدم.. غرق فکر بودم و داشتم با لپ تاپم ور می‌رفتم که یهو در با شتاب باز شد..و سارا با پریشانی وارد اتاقم شد، با نگرانی پرسیدم: -چیشده؟؟اتفاقی افتاده؟ سارا با گریه گفت -دادااااش...داداش مائده استرس مثل خوره افتاد به جونم -مائده چی؟؟؟ چیشده؟؟ دِ حرف بزن دختر -مائده تصادف کرده وحشت زده از جا پریدم -یا حسییین....تصادف؟!؟؟ کجا؟؟چجوری؟؟؟ -آره، بردنش بیمارستان، نمیدونم... نمیدونم... داداش توروخدا بیا بریم بیمارستان -خ... خیلی خب باشه..سریع بپوش تا بریم از اتاق که رفت بیرون بااضطراب لباسامو عوض کردم و همراه سارا راهی بیمارستان شدیم. وقتی رسیدیم، همه بیمارستان بودن. یکساعتی می‌گذشت که مائده بیهوش رو تخت دراز کشیده بود، دکترش گفته بود خدا بهش رحم کرده، اگه زودتر نمی‌رسوندنش بیمارستان الان ممکن بود خدایی نکرده ضربه مغزی می‌شد. از پشت شیشه نگاهی بهش انداختم، قسمت چپ بدنش کلا آسیب دیده بود، مچ دست و پاش شکسته بود، سرش هم کلی بخیه خورده بود، از دیدنش تو اون حالت بغض کردم، اما بغضم را قورت دادم تا کسی چیزی نفهمه دستی رو شونم احساس کردم سرمو برگردوندم و با ایلیا روبه رو شدم که اونم داشت به مائده نگاه میکرد ایلیا: -وقتی مائده تصادف کرد خیلی ترسیدم، اصلا نمیدونستم باید چیکار کنم اون‌ لحظه فقط سرجام خشکم زده بود و فقط صدای عزیز جون رو میشنیدم، امیرعلی من خیلی بی عرضم که نتونستم از خواهرم مراقبت کنم، مگه نه؟ الانم عذاب وجدان دارم سمتش برگشتم و بااینکه منم نگران بودم ولی برای دلجویی ازش گفتم: -تو هیچ اشتباهی نکردی ایلیا، چرا عذاب وجدان داری؟ الان باید خدارو شکر کنی که مائده خانم زنده‌س، الهی شکر بخیر گذشت -دست خودم نیس امیرعلی، من تاحالا مائده رو تواین حال ندیده بودم -نگران نباش داداش، بهتر میشه انشالله #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۹۷ و ۹۸ همون لحظه گوشیم زنگ خورد، از بقیه دور شدم و به گوشیم نگاه کردم، فرهاد زنگ زده بود، سریع جواب دادم: -چیشد فرهاد؟ -امیرعلی، اولا بهت بگم تصادف عمدی بود، دوما هم... -فرهاد خب؟ -اونی که با دخترعموت تصادف کرد، آرمان بود باتعجب و داد گفتم: -آرمااااان؟!!!؟؟؟؟؟ -بله، حالا چطوری برگشت ایران رو بعدا که اومدی اداره واست تعریف میکنم ولی الان خوشبختانه بچه های مرزی اونو دستگیرش کردن. راستی اینم مشخص شد کی به عموت خبر داده پرونده دستت بوده بیا داره میگم برات حرفش تو سرم اکو شد،.... "بچه های مرزی اونو دستگیرش کردن" باورم نمیشد آرمان الان دستگیرشده؟یعنی همه چی تموم شد؟ وای خدایا، خدایا شکرت -حتما.... فقط راست میگی فرهاد؟ -بلاخره همه چی تموم شد و این پرونده رو بعداز بازجویی از آرمان که جنابعالی زحمتشو باید بکشی بسته میشه -حتما، خدایا شکرت -بله، خداروشکر، الان حال خانم رستگار چطوره؟ -نمیدونم هنوز بیهوشه -انشالله زود به هوش میاد نگران نباش، من دیگه برم به پرونده رسیدگی کنم کاری نداری؟ -نه داداش، دمت گرم، خوش خبر باشی، خداحافظ -خداحافظ تماس رو قطع کردم و نفس عمیقی کشیدم، این الان بهترین خبری بود که من شنیدم. رفتم پیش بقیه. با اومدن دکتر همگی سمتش برگشتیم زن عمو: -آقای دکتر دخترم حالش چطوره؟ دکتر: -خوشبختانه به هوش اومدن، هیچ خطری هم تهدیدش نمیکنه، فقط چند روز باید مهمون ما باشن. واقعا خدا بهش خیلی رحم کرد. باشنیدن این خبر فقط خدا میدونست چقدر خوشحال شدم، همه ترس و استرسم یک باره فرو ریخت و خوشحالی جای اونو گرفت، نفسی ازسر آسودگی گرفتم و تو دلم خدارو شکر کردم قرار شد امشب زن عمو و سارا بیمارستان باشن، ازبقیه خداحافظی کردم و برگشتم خونه. همینکه رسیدم خونه اولین کاری که کردم، وضوگرفتم و نماز شکر خوندم،سرمو گرفتم بالا و با خدا دردودل کردم.... "خدایا خودت هم میدونی من هرکاری میکنم نمیتونم فراموشش کنم، خدایا تو که #میبخشی اینهمه #گناهکار رو، من نمیتونم #مثل_تو بشم؟ کمکم کن #فرصتش بدم. خدایا کمکم کن. خدایا خودت گفتی مرا بخوانید تا اجابت کنم... سرمو به حالت سجده روی زمین گذاشتم. بغضم شکست و ارام در سجده گریه کردم... خدایا خودت کمکم کن. الهی و ربی من لی #غیرک..... . . . با پرونده‌ای که دستم بود سمت اتاق بازجویی قدم برداشتم و همینکه وارد اتاق شدم، سمت آرمان قدم برداشتم و پرونده رو گذاشتم رو میز و نشستم رو صندلی روبه روش -خب، آرمان خان فراری...، بلاخره ما به هم رسیدیم، خوب مارو دوسال بازیچه‌ی خودت کردی ها، ولی مثل اینکه الان گیر افتادی پوزخندی زدوهیچی نگفت -هرچی میپرسم رو موبه مو برام توضیح میدی، مفهومه؟؟ -من حرفی برای گفتن ندارم، رئیس، عموی محترمت بود از اون باید بازجویی کنی نه من -ولی همه نقشه ها زیر سر تو بود آقای ارمان محمدی،...بگو چطور با آقای رستگار و دخترشون آشناشدی؟ با حرص گفت: -من فقط موسس یه شرکت دارویی بودم همین -ببین، تو الان به ته خط رسیدی، پس بهتره همکاری کنی کلافه سر تکون داد آروم زیرلب گفت: -من که دیگه دستم به جایی بند نیس بعد سرشو اورد بالاوگفت: -خیلی‌خب باشه، اصلا به درک، من فقط بخاطر عاشقی الان اینجام، گناه من اینه -اتفاقات شخصی شما ربطی به این پرونده نداره لطفا این مسائل رو به پرونده ربط نده -چرا اتفاقا، ربط داره خوبم ربط داره، وقتی من تو شرکتم کار می‌کردم محسن رستگار و دخترشون اومدن شرکت برای عقد قرارداد، تو اون قرارداد منافع زیادی بود، وقتی باهاشون قرارداد رو بستم بخاطر رفت و آمد هامون منم از دخترشون خوشم اومد و رفتم خواستگاریش، بعد که فهمیدم همشون قاچاق دارو هستن نمیتونستم قرارداد رو باهاشون بهم بزنم، چون پارمیدا بهم گفته بود اگه این قرارداد رو به هم بزنم اونم همه چیو به هم میزنه -متاسفم که فقط پول برات مهمه، یعنی جون آدما برات مهم نبود، میدونی چندنفر ازآدمای بی گناه رو به کشتن دادی بااین کارهات؟؟؟ سری به نشانه تاسف براش تکون دادم. با تاسف گفتم: -خب جناب آقای مثلا عاشق، حالا چرا تو این دوسال دنبال من بودی؟؟؟ -عموت گفت دنبالت باشم، چون میدونست پرونده دستت بود، اون از همه چی خبر داشت، وقتی که دخترشو دستگیر کردین من فهميدم و بهش گفتم دخترش زندانِ، با مائده هم ازدواج کردم تا اطلاعات تو رو ازش بگیرم وگرنه اون دختره‌ی مغرور و ازخودراضی به چه دردم میخورد عصبی دستمو مشت کردم، باید از اتاق میرفتم. نباید میذاشتم من رو عصبانی کنه. آرمان پوزخندی زد و سریع از جام بلند شدم و اتاقو ترک کردم همینکه ازاتاق خارج شدم با رامین و فرهاد روبه رو شدم رامین: -چه عشق تو عشقی شد

عصبانیتم رو با ضربه‌ای به شکم رامین خالی کردم. رامین که فهمید حالم خیلی بده، اون لحظه چیزی نگفت. لیوان آبی دستم داد: -اروم باش داداش میفهمم. فقط دلم میخواست طی یک عملیاتی چندتا تیر به این جاسوس بزنم دلم خنک شه، مردک دوسال مارو علاف خودش کرده پوزخند هم تحویلمون میده. میخوام افتخار زدن تیر رو به تو بدم فرهاد چپ چپ نگاهی بهش کرد رامین رو به فرهاد گفت: -تو نمیفهمی من چه حرصی دارم میخورم، دو سال بخاطر این خواب و خوراک نداشتم فرهاد:-امیرعلی داداش میری ادامه بدی یا من برم؟ رامین: نه بذار خودش بره -اره کار خودمه. لیوان اب رو دست فرهاد دادم. چند تا صلوات فرستادمو برگشتم به اتاق بازجویی.... ❤️مائده یک هفته گذشت و بلاخره منو از بیمارستان مرخص کردن، همراه ایلیا و مامان برگشتم خونمون. همینکه پامو تو حیاط گذاشتم کل خونواده رو تو حیاط دیدم، از عزیزجون گرفته تا امیرعلی، همینکه باامیرعلی چشم تو چشم شدم، بغضی سراغم اومد، همون لحظه لبخند محوی رو لبام جاخوش کرد اونم لبخندی زدوسرشو انداخت پایین. از لبخند امیرعلی تعجب کردم. شکه شدم. نگاه همه به من بود. کسی نفهمید. اما زود به خودم اومدمو سارا اومد وپرید بغلم و باذوق گفت: -خوش اومدی مائده جونم لبخند پر مهری زدم و گفتم: -ممنون عزیزم رفتم جلوتر و به همه سلام کردم، تازه بوی آش رشته رو احساس کردم، سمت دیگ آش رفتم و باذوق به آش رشته نگاه کردم -ای جااااان، گشنم شد کل خونواده زدن زیرخنده منم خندیدم، بعد همگی وارد خونه شدیم. گرفتن عصا برام خیلی سخت بود اما مجبور بودم یک ماه تحملش کنم، کلی آرمان رو نفرین کردم یعنی فقط کافیه ببینمش همونطور که سارا کمکم می‌کرد لباسامو عوض کنم زیرلب آرمان رو به رگبار میبستم که ساراگفت: -مائده چی داری میگی یه ساعته!؟ -دارم آرمانو نفرینش میکنم خندید و برس رو برداشت و موهامو شونه کرد -سارا فقط دلم میخواد باهاش روبه رو بشم -فعلا که دادنش دست دادگاه باتعجب از توآینه به سارا نگاه کردم و پرسیدم: -دادگاه؟! منظورت چیه؟ باتعجب پرسید: -مگه ایلیا بهت نگفت آرمانو دستگیرش کردن؟ باخوشحالی و باصدای نسبتابلندی گفتم: -دستگیرش کردن؟!؟ راست میگییی؟؟؟ -وای گوشم مائده، آره آره دستگیرش کردن -خدایاشکرت که بلاخره قراره به سزای اعمالش برسه، کل خونوادمونو درگیر کرد. وای خدایا من چقدر شرمنده همه هستم. سارا از حرفم لبخندی زد ولی زود بحثو عوض کرد: -خیلی خب موهاتو هم شونه کردم، بیا این روسری هم بگیر بریم پایین -دستت دردنکنه زحمت کشیدی -چه زحمتی عزیزم روسریمو گذاشتم رو سرم، یه گیره کوچیک زدم تا محکم باشه، مدل زیبایی بستمش، مانتو عبایی بزرگم رو که تازه خریده بودم رو پوشیدمش. و با کمک سارا اتاقو ترک کردم و پیش بقیه رفتیم، البته ازخدا پنهون نیس از شما چه پنهون بیشتر حواسم پیش امیرعلی بود. از بعد حرفای عزیزجون خیلی حواسم سمت امیرعلی میرفت. چندلحظه گذشت که عزیز اومد و گفت: -امیرعلی، ایلیا بیاید این دیگ رو یکم جابه جا کنید ممکنه از روگاز بیفته ایلیا: -عزیز بخدا جاش درسته شما حساسید عزیز: -بیا اینقدر غر نزن بلندشدن و هردوشون رفتن توحیاط..... #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۹۹ و ۱۰۰ چند دقیقه بعد همه با هم رفتیم تو حیاط.. امیرعلی:-یک، دو، سه، یاعلی دیگ رو بلندش کردن و دقیقا وسط اجاق گذاشتن. یک ساعت بعد، آش نذری که عزیز پخته بود رو بین دروهمسایه پخش کردیم. یک ماه بلاخره گذشت، حالم از قبل بهتر شده و دیروز گچ دست وپامو بازکردم، از اونجایی هم که از درس هام کلی عقب افتادم امروز تصمیم گرفتم برم دانشگاه. دیروز بعد از بیمارستان با سارا رفتیم و یه چادر عبایی خریدم. اینقدر مانتو مدل عباییم رو دوست داشتم که دلم میخواست چادرم هم عبایی باشه. مانتو طوسیم که پوشیدم، مقنعه‌ رنگ طوسیم رو هم از کمد برداشتم. کامل آوردمش جلو که همه موهامو بپوشونه. یه کم ضدافتاب زدم. چادرمو روی سرم تنظیم کردم. از مامان خداحافظی کردمو از خونه زدم بیرون... همینکه پامو تو حیاط دانشگاه گذاشتم، هانیه دوید سمتم و همینکه بهم رسید -سلااااااام خوبی. وای مائده چقدر حجاب بهت میاااد. خییلی ناز شدی -سلام عزیزم ممنون. مرسی. حالا خودت خوبی ازمن جداشد و بالبخند دندون نمایی بهم زل زد -همینکه میبینم صحیح و سالمی عالی شدم، بیابریم تو کافه بشینیم همراهش وارد کافه شدیم و روی صندلی نشستیم -خب چه خبرا مائده خانم؟ -سلامتی، توچه خبر؟ -والا منم سلامتی، ولی خییلی مائده ناز شدی چقدر چادر بهت میاد. منم میخوام از اینا.... از لحن حرف زدنش دستمو جلو دهنم گذاشتم و اروم خندیدم. -راستی، قراره دوهفته دیگه عروسی بگیریم، ازالانم دعوتی -جدی میگی هانیه؟ مبارکه -ممنون، راستی، از برادر چه خبر؟ حالاکه به سلامتی آرمان دستگیرشد، بازم میاد دنبالت؟ -نه دیگه، نمیاد دنبالم، ولی... -ولی؟ ولی چی؟ خبراییه کلک؟ -نمیدونم، فعلا خودش هم خبر نداره، ولی... فکر کنم قراره بیان خواستگاری هانیه خندید وگفت: -اینوباش، خودشم خبرنداره داره چه اتفاقایی میفته بعد دوباره خندید -ای بابا هانیه ارومتر زشته -بابا اینجا که کسی نیست. میدونی جالبش هم اینجاست، خود اصل کاری هم خبرنداره، ههههه با حرص گفتم: -کوفت بسه دیگه آبرومو بردی صداشو پایینتر برد و گفت: -یعنی واقعا امیرعلی خبر نداره؟ همینجوری خونوادتون بریدن و دوختن؟ -اونجوری هم نیس که، البته با وجود سارا فکرکنم قضیه لو رفته باشه تاالان -اوه، پس یه عروسی دعوتیم، عه وایسا وایسا، اصلا شاید تو و امیرعلی باهم اومدین عروسیم -وای هانیه اینقدر تندنرو -بهشون بگو زودبیان خواستگاریت با حرص گفتم: -هانیهههه... این دهن لامصبتو زشته بخداا... ابرومو بردییی -ازالان دعا میکنم بیان خواستگاریت بعد دستشو برد بالاوگفت: -خدایا خداوندا این دومرغ عشق رو به هم برسون، الهی آاااااامیییین صندلیمو نزدیک صندلی هانیه بردمو محکم زدم توسرش -آیییی، بیچاره امیرعلی فکرکنم کم کمش تا یک سال دیگه به دلیل تو سری زدنات مرگ مغزی بشه هین بلندی کشیدم و دوباره دستامو کوبوندم توسرش اونم جیغ خفیفی کشید -مرضضضض، یه دور از جونی چیزی بگو، عههه -خیلی خب باشه بابا روانی، اصن امیرعلی تا صدسال دیگه کنارت بمونه والاااااا اطرافمو نگاه کردم کسی نبود، خداروشکر کافه خلوت بود. زود بلند شدم دستشو گرفتمو از اونجا اومدیم بیرون. نمیدونم چرا #دلم_نمیخواست، خنده و شوخی‌های هانیه رو پسرا ببینن. با تهدیدها و چپ‌چپ نگاه کردن‌های من بلاخره هانیه، خل و چل بازیاشو گذاشت کنار -بریم، الان کلاس شروع میشه لیوان قهوه تو دستش رو نشون داد و گفت: -وایسابذار اینو کوفتش کنم بعدمیریم چشم غره ای نثارم کرد و قهوه‌شو خورد، بعد زود رفتیم سمت ساختمون و وارد کلاس شدیم تا روی صندلی نشستیم هانیه گفت: -وای مائده چقدر عوض شدی، اخلاقت هم عوض شده. حساس شدی، قبلا اصلا اینجوری نبودی -من که خودم خیلی راضیم. مائده الانم رو دوسش دارم نه اون مائده‌ی قبلی سرشو کنار گوشم آورد. منم سرمو به دهنش نزدیک کردم -اوهوم. منم. لبخندی زدم و خواستم جواب بدم که استاد وارد کلاس شد.... #ادامه_دارد... ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

📖﷽⃟჻ᭂ࿐☆❤️ 📕❤️📕❤️📕❤️📕❤️ 📚دلــ❤️ــداده 📝مذهبی _عاشقانه_پلیسی 🍂قسمت ۱۰۱ و ۱۰۲ و ۱۰۳ ❤️امیرعلی تو افکار خودم غرق بودم و به این فکر‌ می‌کردم حرف دلمو بهش بزنم یانه؟ شاید اگه رو در رو باهاش حرف بزنم بتونه راحت تر حرفشو بزنه باصدای رامین که منو مخاطب قرارداده بود سرمو گرفتم بالا و دیدم فرهاد و رامین بالا سرم ایستادن، -ها؟ فرهاد: -ها؟! رامین: -خب؟ -چیه؟ کارم دارین؟ فرهاد خندید و گفت: -دوباره که فکرت درگیر طرف شد عصبی نگاشون کردم. -ربطی به شما نداره رامین: تازگیا بی اعصاب شدی ها، بنظرم بری باهاش حرف بزنی لااقل اینطوری به جواب سوالت می‌رسی -اتفاقا داشتم به این فکر می‌کردم که برم باهاش حرف بزنم فرهاد: آره، برو -برم؟ رامین و فرهاد با لبخند دندون نمایی به هم نگاه کردن و رو کردن سمتم و سرشونو به نشانه تایید تکون دادن. بلندشدم و سریع اتاقو ترک کردم. به ساعتم نگاهی انداختم 5:20عصر رو نشون میداد، فقط امیدوارم مائده هنوز دانشگاه باشه. سوار ماشینم شدم و سمت دانشگاهش راه افتادم ❤️مائده ساعت پنج ونیم عصر از دانشگاه رفتم بیرون، خیلی خسته بودم و ازاینکه مجبورم امروز یه ساعت منتظربمونم تا ماشین گیرم بیاد کلافه شده بودم، باهانیه خداحافظی کردم که همون لحظه صدای بوق ماشینی به گوشم رسید، سرچرخوندم و با امیرعلی روبه رو شدم، باتعجب نگاهی کردم هانیه آروم خندید و دم گوشم گفت: -مثل اینکه قسمت نیس من برسونمت خونتون، فعلا خداحافظ هانیه زود رفت و منم سمت ماشین امیرعلی رفتم و این بار عقب سوار شدم. -سلام آقا امیرعلی! وقتی منو با پوشش جدیدم دید یه لحظه تو اینه نگاهی کرد اما زود اینه رو تنظیم کرد که نگاهش به من نیافته. -سلام چقدر برام #راحت بود که نگاش نکنم. -شما چرا اومدین دنبالم؟ استارت زد و حرکت کرد. -ناراحتین که اومدم؟ دستپاچه گفتم: -نه نه، ببخشید، همچین منظوری نداشتم، آخه چون اون قضیه تموم شد گفتم.... بین حرفم اومد و گفت: - براتون توضیح میدم. اما تا رسیدن به خونمون حرفی بینمون ردوبدل نشد و منتظربودم تا حرفشو بزنه. بلاخره منو رسوند خونمون، خواستم پیاده بشم که صدام زد -میشه چند لحظه بشینید؟ دررو بستم و نشستم -اتفاقی افتاده آقا امیرعلی؟ معلوم بود حرفی که میخواست بزنه براش سخته -راستش... درمورد موضوعی میخوام باهاتون حرف بزنم ولی... چطوری بگم... -بفرمایید نفس عمیقی کشید. بسم‌اللهی گفت که شنیدم -مائده خانم، بعداز مدتی میخوام حرف دلمو بهتون بزنم، فقط ازتون میخوام باهام رو راست باشین تا به جواب سوالم‌ برسم... دوسال پیش بعداز اون اتفاق همیشه سعی می‌کردم فراموشتون کنم، اما هیچوقت موفق نشدم، نمیدونم حرفامو درک می‌کنید یانه، ولی میخوام بهتون فرصت بدم، به خودمم فرصت بدم ببینم میشه یا نه. و اگه موافق باشین... دوباره برای امرخیر خدمتتون برسیم قلبم ازشنیدن حرفاش انقدر محکم میکوبید که هرآن ممکن بود از سینه‌م بپره بیرون، یعنی سارا راست میگفت اون هنوز دوستم داره من اشتباه فکر می‌کردم پس حرفای عزیزجون هم درست بود پس چرا هیچوقت متوجه نشدم! سوالای زیادی تو ذهنم مرور می‌شد و جواب هیچکدومشو نمیدونستم، با حرفی که امیرعلی زد به خودم اومدم و بهش نگاهی انداختم -باورکنید هرجوابی بدین قبول می‌کنم، فقط صادقانه جواب بدین. دیگه نمیخوام بازیچه بشم. بغض کرده بودم، آخه مگه میشد بهش نه بگم؟ من نظرم درموردش تغییرکرده بود و الان منم احساسی رو بهش دارم که اون چندساله که بهم داره، ولی با بغض گفتم: -خواهش میکنم نگین اینجوری -شرمنده دست خودم نبود. فقط یه جواب میخام ازتون سرمو انداختم پایین، نمیدونستم چی بگم، از اینکه بهش بگم بیاد خواستگاری خجالت می‌کشیدم و اصلا روم نمی‌شد -ر... راستش، چی بگم؟ -موافقین فرصت به خودمون و زندگیمون بدیم یا نه؟ پیاده شدم. کنار در سرنشین ایستادم کمی سرمو پایین بردم و بدون اینکه نگاش کنم. آب دهنمو قورت دادم، با صدایی خیلی ارام گفتم: -قابل باشم بله نیم نگاهی بهش انداختم معلوم بود از جوابم تعجب کرده. کامل برگشت و نگاهم کرد -بله؟! بله‌ی واقعی؟ -مگه بله‌ی الکی داریم؟ با اخم گفت: -جواب دوسال پیشتون بله‌ی الکی بود -بخاطرش تا اخر عمرم شرمنده‌تونم. خداحافظ. صاف ایستادم. برگشتم که برم سمت در خونه، فهمیدم که زود پیاده شد. گیج گفت: -ببخشید، ولی الان... جوابتون بله بود دیگه؟ برنگشتم، فقط سرمو تکون دادم و زود سمت در خونه رفتم، اینقدر خوشحال بودم که احساس می‌کردم هرآن ممکن بود بال دربیارم و پروازکنم. ❤️امیرعلی با خوشحالی وارد خونه شدم، هنوز باورم نشده بود که مائده جواب مثبت رو داده، همینکه پامو تو پذیرایی گذاشتم دیدم مامان نشسته و تلویزیون میبینه، سمتش رفتم و کنارش رو مبل نشستم -سلام مامان -سلام پسرم، خبراییه؟ بنظر خیلی خوشحال میای؟

سرمو انداختم پایین وگفتم: -میشه چند لحظه باهم حرف بزنیم رمـانکـده مـذهـبـی: -در چه مورد؟ کنترل رو برداشتم و تلویزیون روخاموش کردم -عرض میکنم خدمتتون کمی خودمو جمع و جور کردم و نفس عمیقی کشیدم -مامان، برام میری خواستگاری؟ سرمو گرفتم بالا و باچشمای پرتعجب مامان روبه روشدم -خواستگاری؟! -بله دیگه -جل‌الخالق، تو و خاستگاری؟ -مامان مگه من چمه -چیزیت نیس، فقط تعجب کردم بعد چشماشو ریزکرد و لبخند مرموزی زد و پرسید: -حالا اون دختر خوشبخت کیه؟میشناسمش؟ -مامان خودتونو به اون راه نزنید میدونید منظورم کیه خندیدوگفت: -نکنه ازش نظرشو هم پرسیدی؟ -امروز باهاش حرف زدم -خب خداروشکر یهو صدای سارا اومد سارا: -کی قراره بریم خاستگاری مائده جون؟ سر برگردوندم و دیدم سارا دست به کمر کنار در ایستاده -علیک سلام -سلام بر داداش داماااادم -ببینم مگه تو نگفتی امروز تاساعت شیش دانشگاهی؟ مامان: -باایلیا کلاس آخری رو پیچوندن سارا: عههههه، مامااااان -پیچوندین؟ سارا؟! -خب حالا کی میریم خاستگاری؟ مامان: امشب باپدرتون حرف میزنم یه قرار تعیین میکنیم میریم . . . 💞دیشب رفتیم خواستگاری، همراه بابابزرگ و عزیز. وقتی بابابزرگ صیغه #محرمیت رو خوند و انگشتر نشون رو دست مائده کردن از خوشحالی نزدیک بود بال دربیارم، امروز هم رفتیم آزمایشگاه. حالا که دارم دقت میکنم میبینم چقدر مائده #عوض شده. اصلا این مائده کجا و اون مائده‌ی دوسال پیش کجا. از تمام حرکات و رفتارهاش #حیا و #وقار میریزه. الان دیگه دلم میخواد واسه این مائده #جونم رو بدم، دوست داشتنش که چیزی نیست. جواب آزمایش که مثبت شد یه جعبه شیرینی گرفتیم و رفتیم خونمون، زن‌عمو خونمون بود. رو کردم سمت مائده و گفتم: -میگم مائده خانم موافقی یکم نگرانی بهشون وارد کنیم؟ -منظورت چیه؟ -یخورده بترسونیمشون -ببخشید اینو میگم مگه دیوانه ایم؟ تک خنده ای زدم وگفتم: -نه، ولی میخوام واکنششونو ببینم -اووومممم، چشم هرچی شما بگی -یکمم به قلبم رحم کن خب خندیدمو مائده با شرم سرش انداخت پایین. از ماشین که پیاده شدیم گفتم: -سعی کن چهره‌ت رو ناراحت نشون بدی -ولی خندم میگیره دوتایی آروم زدیم زیرخنده، وارد هال که شدیم با مامان و زن عمو روبه رو شدیم مامان: -چیشد؟ مثبته نه؟ قیافمو ناراحت کردم و سرمو انداختم پایین، مائده هم همینکارو کرد زن‌عمو: -وا شما دوتا چتون شده؟ مائده: -جواب آزمایش... منفیه مامان:-یعنی چی منفیه مطمئنید؟ -بله مامان، منفیه مامان و زن‌عمو با نگرانی به هم نگاه کردن مامان: -آخه شمادوتا چرا اینقدر بدشانسین زن عمو: -ناراحت نباشین دوباره میرید آزمایش میدین شاید اشتباهی شده دیگه نتونستیم جلوی خودمونو بگیریم زدیم زیرخنده زن عمو: -خدا مرگم بده، این دوتا چرا اینجوری شدن؟ مامان: -شمادوتا چتونه؟ مائده با ذوق گفت: -جواب مثبتههه قهقهه خنده‌م به هوا رفت ¤¤سه دقیقه بعد: ¤¤ -غلط کردمممم مامان: -جرعت داری سرجات وایسا امیرعلی وایسا بینم صدای خنده های مائده و زن عمو بلند شد، کنار یکی از درختای حیاط ایستادم و چندتا نفس عمیق کشیدم با ناراحتی گفتم: -مامان اخم نکن شوخی بود بخدا مامان: -این شوخی بود؟ مائده بی‌طاقت گفت: -زن‌عمو تقصیر من شد. واقعا ببخشید خواستیم شوخی کنیم مامان چیزی نگفت.. بعد راه کج کرد و همراه زن عمو برگشت تو خونه، روکردم سمت مائده وگفتم: -مگه قرار نشد صادق باشیم و دروغ نگیم -دروغ که نگفتم. شما بخاطر من این نظر رو دادی پس تقصیر منه.... گونه‌هاش سرخ شد -خب اصلا راستش دلم نیومد شما رو ناراحت ببینم باعشق نگاهش کردم و اروم گفتم: -مگه نگفتم به فکر قلبم باش؟ لبخند محجوبی زد. جعبه شیرینی رو از ماشین برداشتم و باهم برگشتیم تو خونه ¤¤روز عقد....¤¤ ❤️مائده نگاهی به خودم تو آینه انداختم و جیغ خفیفی کشیدم و بعد محکم زدم تو سر سارا -مائدههههه، گفتم اینقدر نزن تو سرممم -این چیه سارا چرا اینقدر منو شبیه میمون کردی -مگه چشههه -گفتم آرایش ملایم باشه ملاااااایمممم خندیدوگفت: -خب ملایمه دیگه با حرص گفتم: -بنظرت این ملایمههه؟؟؟ -خیلی خب بشین الان برات درستش میکنم بلاخره یک ساعت بعد سارا موفق شد آرایشمو ملایم تر کنه سارا: -الان چطور شد؟ -خوبه. ممنون -آخخیییش در بازشد و مامان اومد تواتاق مامان: -شمادوتا کارتون تموم نشد؟ -چرا مامان تموم شد مامان: -الهی قربونت برم عزیزم ماه شدی -خدانکنه مامان جون. میگم مامان مشخص نیست الان ارایشم؟ مامان:- -نه فداتشم خیلی ملیح شده دست ارایشگرت درد نکنه همه خندیدیم. همراه سارا و مامان از اتاق رفتیم بیرون و تو پذیرایی منتظر بقیه نشستیم. نیم ساعت بعد امیرعلی همراه عمو و زن عمو، بابابزرگ و عزیز رسیدن خونمون. سوار ماشین شدیم و..... سوار ماشین شدیم و سمت محضر راه افتادیم.

❤️امیرعلی میدونستم الان به هم نامحرمیم چون موعد محرمیتمون تموم شده بود. قلبم یه لحظه از تپش نمی‌افتاد اما نه من نه مائده به هم نگاه نمیکردیم. چقدر تیپ و ظاهرش همون بود که میخواستم، چقدر رفتارها و حرفهاش دقیقا همون بود که ارزو میکردم. خدایا شکرت.... بلاخره بعدازچندسال انتظار امروز رسید، هنوزم باورم نمیشد، فکرمیکردم یه خوابه، یه رویا، هیچوقت فکرشو نمیکردم من و مائده یه روزی، قراره بریم زیر یه سقف، ولی مثل اینکه آرزوم برآورده شد، فقط باید بگم "خدایا شکرت". باشنیدن صدای عاقد که برای بارسوم مائده رو مخاطب قرار داده بود از افکارم بیرون اومدم و به قرآن چشم دوختم عاقد:-خانم مائده رستگار، آیا وکیلم شمارا با مهریه‌ی معلوم به عقد آقای امیرعلی رستگار دربیاورم؟ مائده: -با توکل به خدای مهربون، با کمک از حضرت زهرا سلام الله علیها و با اجازه پدر،مادرم بله بعد از بله دادن من، صدای صلوات بلند شد و من تو دلم هزاربار خداروشکر کردم، مامان حلقه‌ها رو اورد و من و مائده حلقه‌ها رو دست هم کردیم و صدای دست زدن بقیه اومد سارا: -الان بهترین قسمته، همگی جمع بشید جمع بشید، میخوام یه عکسی بگیرم درحد تیم ملی همه جمع شدن و سارا عکس گرفت و گفت: -عکس خوب دراومد هاااا، ولی یه مشکلی داره که عکس رو یکم زشت کرده مائده: -چطور؟! سارا: -آخه من نیستم -اعتماد به سقف، بیا اینور ببینم الان سقف میفته رو سرمون همه زدن زیرخنده، ایندفعه ایلیا جای سارا ایستاد و عکس گرفت بابابزرگ: -خیلی خب دیگه بریم، مثل اینکه عروس و دامادهای دیگه هم هستن از محضر رفتیم بیرون و سوار ماشین شدیم. با ذوق به حلقه‌ی توی دستش نگاه می‌کرد، منم با ذوق بهش نگاه می‌کردم، صداش زدم: -مائده، خانومم؟ سرشو اورد بالا و باهام چشم تو چشم شد -جانم اقامون؟ -هیچی، همینطوری دلم خواست صدات کنم لبخند دندون نمایی زد و سرشو انداخت پایین، دوباره صداش زدم: -مائده جان؟ دوباره سربلند کرد و سوالی بهم نگاه کرد -جان دلم؟ -ایندفعه هم دلم خواست صدات کنم تک خنده ای زد و گفت: -دیوونه دوباره سرشو انداخت پایین و به حلقه‌ی توی دستش نگاه کرد -بانو؟ دوباره سرشو بلند کردو با حرص گفت: -ببین ایندفعه هم بگی همینطور صدات کردم من میدونم و تو همزمان باهم خندیدیم و گفتم: -نه، فقط میخواستم بگم خیلی دوست دارم لبخندی زد و با خجالت گفت: -من بیشتر امیرعلی‌ جانم دربرابرش لبخندی با ذوق زدم وگفتم: -بریم آرایشگاه الان صدای خواهرشوهرت درمیاد دستش رو نزدیک دهنش برد خندید و گفت: -بریم استارت زدمو گفتم: -الهی به امید تو.... . . . عاشقی درد است و درمان نیز هم مشكل است این عشق و آسان نیز هم جان فَدا باید به این دلدادگی دل كه دادی می‌رود جان نیز هم ! ❌ پایان ❌ ✍🏻اسرا بانو ﴿أللَّہُمَ؏َـجِّڸْ لِوَلیِڪَ ألْفَـرَج﴾ برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍🏻჻ᭂ࿐☆❤️

پاداش سلام بر امام حسین علیه السلام 🌿🌻قرار هرروز🌻🌿 🍃🌟، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ ، 🍃🌟وَعَلٰى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ، 🍃🌟وَعَلىٰ اَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، 🍃🌟وَعَلىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَيْن

دعاء الفرج🤲🌿

💎#زیبا_نوشت اگر خدا را فقط در آسمانها تصور کنی، ضرر کرده‌ای. زیرا محدودش کرده‌ای. خدا را در همهٔ ماجراهای زندگیت ببین، در تمامی ملاقات‌هایت، در خوشایندها و ناخوشایندها، در سلامت و در بیماری، در خنده‌ها و گریه‌ها، در زیر زبانت، در پشت نگاهت، در سکوت و خاموشی‌ات، در خواب و بیداری‌ات، در مزه‌‌ها و طعم‌ها، در رفتن‌ها و ماندن‌ها... خدا را حتی در بازیگوشی‌ کودکان می توان دید

🌱بهترین آرزویی که امروز میتونم براتون داشته باشم اینه که خدا آنقدر عاشقانه نگاهتون کنه 🌱که حس کنید مهم ترین و خوشبخت ترین موجود کائنات هستید  آرامش امروز 🌸 قسمت دل مهربونتون. آخر هفته تون زیبا وسرشاراز استجابت دعا💙🌿