🗓 ۹ تا ۱۹ تیرماه ۱۳۶۵ - سالگرد عملیات کربلای یک ، آزادسازی مهران ا🌴▫️🌴▫️🌴▫️🌴▫️🌴 📽 با دلیر مردان لشکر ۱۰ حضرت سید الشهدا (ع) و گزیده ای از تصاویر مربوط به عملیات کربلای ۱ ❇️ قسمت اول "چگونه بخوابد چشمی که مظالم استکبار را بر زمین میبیند" شهید آوینی سنگر فرماندهی لشکر ۱۰ حضرت سید الشهدا (ع) به یاد سردار جانباز حاج علی فضلی حاج رضا صفر زاده ... ❇️ قسمت دوم "امام این بازو ها رو میبوسه ها" رزمنده ای با روحیه، که مورد اصابت ترکش خمپاره ۶۰ قرار گرفته: "خب دیگه بالاخره حالا یا ما خوردیم یا خمپاره، خوردیم به هم ."! ❇️ قسمت سوم برادر حسینی ،آر.پی.جی‌. زن مجروح که مقاومت میکرد به عقب بر نگردد: "کی آورد منو عقب؟! بزارید برم جلو ...."! 🌴 "جبهه های ما میعادگاه عشاق ولایت است و بسیج قبله آمال همه کسا نی ست که حقیقت انتظار موعود را در یافته اند." شهید آوینی 🌴 دوران #دفاع_مقدس 🇮🇷یاد شهدا کمتر از شهادت‌ نیست... 📡 به کانال "دفاع مقدس" بپیوندید 🕊🕊 💚 اینجا بیت الشهداست..👆👆 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

🏳️ سخن شهید: ▪️اگر خون شهدا پایمال شود؛ ▫️خداوند آن ملت را عذاب می کند 🌷شهید سعیدرضا عربی 📎شهادت: عملیات کربلای۱ - مهران

🎥 #فیلم_کوتاه #عملیات_کربلای_۱ آزادسازی مهران ✅ پخش بمناسبت سالروز عملیات کربلای ۱ و آزادسازی شهر مهران 📡 کانال "دفاع مقدس" 🕊🕊

راه تو #خون می‌طلبد مرد کیست ؟ تیرماه ۱۳۶۵ ، قلاویزان 📷 عکاس : سیدمسعود شجاعی طباطبایی #دفاع_مقدس #نوجوانان #عملیات_‌کربلای_یک

#بوی_عطر_گل_یاس ☀️ حوالی ظهر بود، گرما بیداد می کرد، دشمن که از ارتفاعات قلاویزان تارانده شده بود با تمام قوا سعی در باز پس گیری ارتفاعات داشت، نور آفتاب به سود آنها بود ، رزمنده ها که تمام شب مشغول عملیات بودند در این ساعات کمی خسته به نظر می آمدند.تدارکات نرسیده بود و بچه ها تشنه بودند. در جاییکه فرمانده مقرر کرده بود ، خسته وتشنه کیسه های شن را پر می کردند تا از گزند ترکشهای توپ و خمپاره در امان باشند. سنگرها بدون سقف بود ، چون نه فرصتی برای این کار بود و نه خبری از تدارکات بود. دوربینم را برداشتم و برای گرفتن عکس در مسیر خاکریز حرکت کردم.صدای سوت توپ و خمپاره باعث می شد دائم که خیز بروم ، بچه های رزمنده دیگربه خوبی با این صداها آشنا هستند . گوشها عادت می‌کند و می‌توانی بفهمی که این صدای توپ از طرف خودی‌هاست یا دشمن تا بیجا خیز نروی! نمی دانم برای چند دقیقه چه شد که عراقیها جهنمی به پا کردند و آنچنان آتشی روی ما ریختند که مدتی درازکش روی زمین ماندم و با اصابت هر خمپاره و توپی بالا و پایین می شدم . کمی آرامش که ایجاد شد بلند شدم تا اطرافم را بینم . در ابتدا دود حاصل از این همه انفجار و خاک باعث شد درست متوجه اوضاع نشوم ،گوش هایم تقریبا چیزی نمی‌شنید، به نظرم آمد که زمان از حرکت باز ایستاده و متوقف شده ، از موج انفجارها کمی گیج بودم. دیدم بچه های زیادی به روی زمین افتاد ه اند ، در همین زمان نگاهم به صورت نوجوانی افتاد که صورتش از برخورد خمپاره به نزدیکیش سیاه شده بود و ترکش‌های آن تمامی صورتش را گرفته بود . بی اختیار دوربینم را بالا آوردم و عکسی از او گرفتم. در حال حرکت بود و برای اینکه به زمین نیفتد از لبه های سنگرهای شنی کمک می‌گرفت. جلو رفتم ، صدای زمزمه اش را می شنیدم ، به آرامی می گفت: 🕌 #آقا_اومدم 🌴 #حسین_جان_اومدم وقتی به او رسیدم دیگر رمقی برایش باقی نمانده بود و به زمین افتاد. او را به آرامی بغل کردم ،همچنان نجوا می کرد. با تمام وجود امدادگر را صدا زدم. صورتش را بوسیدم و به او گفتم :عزیزم ، فدات بشم ، چیزی نیست و نا امیدانه برگشتم و باز امدادگر را به یاری خواستم. حالا اشک هایم با خونهای زلال او در هم آمیخته شده بود، دیگر نجوا نمی کرد و به آسمان چشم دوخته بود . امدادگر آمد ، اما..،.لحظه ای بعد گفت :"کاری از دستم بر نمی یاد ، شهید شده ، برادر زحمت می کشی ببریش معراج شهدا...!(معراج شهدا جایی بود که وقتی بچه ها شهید می شدند ، آنها را کنار هم می گذاشتند تا بچه های گردان تعاون آنها را به عقب منتقل کنند.) در حالیکه تمام بدنم می لرزید او را بغل کردم ، انگار فرشتگان زیر پیکر پاکش را گرفته بودند. آنقدر سبک بود که به راحتی در بغلم جای گرفت و از زمین بلندش کردم. امدادگر با دست محل معراج شهدا را نشان داد .قبل از اینکه او را در کنار سایر شهدا بگذارم. صورتش را بارها و بارها بوییدم‌ و بوسیدم ، به خدا بوی عطر گل یاس می‌داد... ✍🏻 راوی : عکاس دفاع مقدس سید مسعود شجاعی طباطبایی 📷 #جنگ_به_روایت_تصویر #دفاع_مقدس #نوجوانان #عملیات_کربلای_۱ 🗓 ۹ تا ۱۹ تیرماه ۱۳۶۵ - سالگرد عملیات کربلای یک — آزادسازی مهران ا🇮🇷 یاد شهدا، کمتر از شهادت‌ نیست...🌷 ا▪️▫️▪️▫️▪️▫️▫️▪️▫️▪️ 📡 گروه واتساپ "دفاع مقدس" 🕊🕊 https://chat.whatsapp.com/C2cmirle7r2I68ULVJglLk 📡 تلگرام https://t.me/Defa_Moqaddas 📡 ایتا http://eitaa.com/DefaeMoqaddas 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

#پرواز_با_پا 🌷برای توجیح عملیات #کربلای_یک به همراه همه فرماندهان گردان رفتیم ابتدای ارتفاعات قلاویزان. از ماشين پیاده شدیم سر غروب بود و هوا گرگ و ميش شده بود. يكى از بچه هاى اطلاعات شروع به توجیح منطقه کرد، در جواب یک سئوال که الان موقیعت ما دقیقاً کجاست کم مى آورد؛ او رفت. 🌷سر شب شد. قرار بود آنجا بمانیم تا فرمانده گردان و چندتاى دیگه نیروها رو بيارن. ناگهان متوجه شدیم عراقیها به صورت دشتبانی در ٥٠ مترى ما هستند و سلاح ها را پشت سر قايم کرده بودند تا ما رو فريب داده، خوب نزدیک بشن، و بعد به رگبار ببندنمون. بعضی مى گفتن؛ خودین! اما نزدیكتر شدن، شروع کردن. 🌷ما ضربتی موضع گرفته، درگیر شديم.‌ اونا مجبور به عقب نشینی شدن و ما ٢٠ نفر بيشتر نبوديم. باید تا سحرکه نیروها برای پیشروی مى آمدند؛ آنجا مى مانديم و از خودمون و منطقه مراقبت مى كرديم. من و شهيد على راهداری در شيارى کوچک استراحت مى كرديم که عراقیه‍ا شروع کردن به آتش ریختن. 🌷خمپارهای ٨١ و ١٢٠ هر لحظه بيشتر مى شد تا اینکه صوت خمپاره ۱۲۰ كه زوزه کشان پایئن مى آمد را روى سرمون احساس کردیم من و على روبروی هم تکیه داده بودیم و ته پوتین هامون بهم چسبیده بود خمپاره دقیقا وسط پاهای علی فرود آمد و ما به زمين چسبیده و دو دست را روی سرگذاشتیم که از خوردن ترکش به سرمان جلوگیری بشه اما.... 🌷....اما بعد از فرود خمپاره علی سه بار تكبير گفت. بنده که متوجه شدم ترکشی به من اصابت نکرده دو_سه بار على رو صدا زدم جواب نداد! کنارش نشستم؛ دیدم آرام به خواب رفته. آثار تركش بر سر و صورت نبود. پائينتر رو نگاه کردم دیدم جفت پاها از بالاى زانو قطع شده بود. او مظلومانه شهيد شد.... راوى: رزمنده حسین کلبعلی 📡 ایتا http://eitaa.com/DefaeMoqaddas

🌷نهم تیرماه ۶۵ - سالروز شهادت نقی خیرآبادی — عملیات کربلای ۱ 🌴مداح دلسوخته، ذاکر اهل بیت و کادر اطلاعات و عملیات لشگر ۱۰ حضرت سیدالشهدا {ع} 💠مزار: گلزار شهدای بهشت زهرا {س} ق ۵۳/ ر ۱۶۴/ ش ۷ بخشی از وصیتنامه شهید: ✍️مسئولیتمان بسیار سنگین است مسئولیتی که در قبال اسلام و قرآن داریم مسئولیتی که در قبال خانواده شهدا، شهدای عزیز شهدایی که از جان و مالشان گذشتند تا اسلام بماند واللّه این دنیا مزرعه آخرت است واللّه در آن دنیا از شما سؤال می کنند آن موقع که اسلام به خون نیاز داشت چرا رفتی توی خانه ات نشستی ؟ اگر نماز خوانی، نمازت ارزش ندارد اگر بتوانی جبهه بروی و نروی و وای به حال کسانی که دیگر نمازشان را هم نمی‌خوانند 💠 کسانی که هنوز با آن موضع (حجاب) آن چنانی بیرون می‌آیید قدری فکر کنید می خواهند بگویند ما تمدن داریم واللّه به این چیزها نیست تمدن با لخت گشتن نیست‼️ شما تمدن را می توانید بیایید توی جبهه‌ها ببینید این را می گویند تمدن که از جوان۱۴ساله بگیر تا (پیرمرد)۶۰ساله چجوری رشد کرده‌اند این را می گویند تمدن نه آنکه با آن وضع آنچنانی بیایند بیرون !! ▪️ا▫️▪️▫️▪️▫️▪️ 📡 به کانال "دفاع مقدس" بپیوندید 🕊🕊 💚 اینجا بیت الشهداست..👆👆 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

🎥 #فیلم | یکی از نوحه هایی که رزمنده های جبهه با یکدیگر زمزمه می کردند:👇 مهدی ای مولا نوگل زهرا یاور رزمندگان یاری نما ما را . . . ------------------------------------------- 📡 به کانال "دفاع مقدس" بپیوندید 🕊🕊 💚 اینجا بیت الشهداست..👆👆 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

وقت آن شد کٖه به گل حکم شکفتن بدهی ای سر انگشت توآغاز گل افشانی ها فصل تقسیم گل وگندم و لبخند رسید فصل تقسیم غزل ها و غزل خوانی ها 🌴 مهران - ۱۳٦۵ ⚪️ عملیات کربلای ۱ 💕 دوران #دفاع_مقدس ------------------------------------------- ✅ ایتا http://eitaa.com/DefaeMoqaddas ✅ روبیکا https://rubika.ir/DefaeMoqaddas ✅ تلگرام https://t.me/Defa_Moqaddas https://chat.whatsapp.com/C2cmirle7r2I68ULVJglLk گروه واتساپ دفاع مقدس ۱

در جبهه، هر فرد به مدت ۲۴ ساعت ، شهردار یا خادم الحسین بود و مسئولیت تهیه‌ی غذا و مخلفات آن را و همچنین انداختن و جمع‌کردن سفره، شستن ظروف صبحانه، نهار و شام را برعهده می‌گرفت... چنانچه شهردار در نوبتِ وظیفه‌ اش خوب عمل می کرد و سلیقه به خرج می‌داد ،مرتب برای سلامتی‌اش صلوات می‌فرستادند و از او می‌خواستند در پُستش باقی بماند. گاهی این رفتار را برای برادری که خوب از عهده‌ٔ کار برنیامده بود انجام می‌دادند تا در این کار استاد شود و با او شوخی می‌کردند که: ننه چرا غذا سرد است؟ چرا غذا کم نمک است و از این حرف‌ها… 📷 شهردارِ جبهه ... 🌿 کسی نبود جز خادم بچه‌های سنگر 🪴 خدا قوّت، برادر رزمنده 🌴 دوران جنگ ------------------------------------------ 📡 به کانال "دفاع مقدس" بپیوندید 🕊🕊 💚 اینجا بیت الشهداست..👆👆 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

خورشید ...☀️ سرک می‌‌کشد و می‌داند از دست تو چایِ صبح ، نوشیدن دارد ...! ا🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱

ا ﷽ 🔰پست جالب و خواندنی 🚇متروی تهران ایستگاهی دارد به نام جوانمرد قصاب 🔹جوانمرد قصاب مردی بود در زمان علی بن ابیطالب‌ معروف به مروت 🔹اما در دهه ۵۰ و۶۰ قصاب دیگری هم بود. به او میگفتند: عبدالحسین، چه خبر از وضع کسب و کار؟ می گفت: الحمدلله، ما که راضی هستیم، خدا از ما راضی باشه! 🔹کسی دو کفه ترازوی عبدالحسین را مساوی ندیده بود، گوشت مشتری همیشه سنگینتر بود. اگر مشتری مبلغ کمی گوشت میخواست، عبدالحسین دریغ نمیکرد. میگفت: برای هر مقدار پول، سنگ ترازو هست 🔹اگر میدانست مشتری فقیر است، نمیگذاشت بجز سلام و احوالپرسی چیزی بگوید. گوشت را می‌پیچید توی کاغذ و میداد دستش.‌ کسی که وضع مالی خوبی نداشت یا عائله زیادی داشت را دوبرابرِ پول مشتری،گوشت می داد. 🔹گاهی برای این که بقیه مشتری ها متوجه نشوند، وانمود میکرد که پول گرفته،گاهی پول را میگرفت و دستش را می بردسمت دخل و دوباره همان پول رامیداد به مشتری و میگفت:بفرما مابقی پولت 🔹عزت نفس مشتریِ نیازمند رانمی شکست!این جوانمرد در یکی ازعملیات های دفاع مقدس با ۱۲ گلوله به شهادت رسید ✳️"شهید عبدالحسین کیانی" نمونه‌ی دیگری از همان''جوانمرد قصاب'' بود! روحش شاد

🔊 داستان صوتی جالب داستان "جوانمرد قصاب" شهید عبدالحسین کیانی #نشر_دهید ------------------------------------------ 📡 به کانال "دفاع مقدس" بپیوندید 🕊🕊

منازل خرمشهر - بهمن ۶۴ 📷 ☝️ بعد از جلسه فرماندهان لشگر۱۰ در خصوص جمع بندی عملیات در جزیره ام الرصاص و قبل از ورود لشگر به عملیات در فاو . از سمت چپ: شهید حاج محمود نوری شهید حاج حسین نوروزی شهید نقی خیر آبادی حاج محمد آقای تیموری #اطلاعات_عملیات 🇮🇷 لشکر ۱۰ حضرت سید الشهدا (ع) دوران #جنگ_تحمیلی

"مسلمان بودن، شرایط دارد این نیست که ما در منزلمان جای نرم و راحت بنشینیم و ادعای مسلمان بودن هم بکنیم مسلمان آن شخصی است که اسلام به هر چه نیاز دارد، کمک کند یک وقت هست که اسلام به پول نیاز دارد و یک مسلمان باید کمک کند یک وقت هست که اسلام به خون نیاز دارد و دیگر درست است که در خانه بنشیند و به جبهه‌ها نرود و ادعای مسلمان بودن هم داشته باشد؟؟⁉️ آری مسئولیتی که در قبال شهدا داریم بسیار سنگین است..." بخشی از وصیت نامه ی مداح دلسوخته و عارف اهل بیت (ع) شهید نقی خیر آبادی عضو اطلاعات عملیات لشگر ۱۰ حضرت سید الشهدا(ع) از مربیان آموزش پادگان امام حسین (ع) دلاوری از مسجد موسی بن جعفر (ع) نظام آباد تهران شهادت: تیر ۱۳۶۵، مهران عملیات کربلای ۱

▪️ شرح زندگی و مجاهدت های شهید نقی خیرآبادی ▫️ پاسدار رشید اسلام شهید نقی خیر آبادی در تاریخ سوم تیرماه 1342 ه. ش در محله نظام آباد و در میان خانواده‌ای متدین متولد گشت. با فطرت پاک و خدا جویی که داشت از همان کودکی علاقه‌ای خاص به مسجد و نماز جماعت از خود نشان می داد و خیلی وقت‌ها مکّبر نماز جماعت مسجد موسی ابن جعفر (ع) در محل خود بود. در جلسات قرآن به همراه پدر بزرگوارش شرکت می‌کرد و این نقطه عطفی شد تا استعداد نهفته اش شکوفا شود و از دوران کودکی نوحه خوان امام حسین (ع) شد. دوران نوجوانی نقی با شروع انقلاب اسلامی مصادف شد و در سال 1359 بنا به فرمان تاریخی حضرت امام خمینی(ره) به عضویت بسیج مسجد موسی‌ابن‌جعفر(ع) در محله نظام آباد تهران در آمد و با عشق زاید الوصفی در تمام فعالیت‌های بسیج از جمله گشت‌های شبانه شرکت می‌نمود، تا اینکه در سال 1360به همراه همرزم شهیدش داوود یعقوبیان به عضویت سپاه در آمد و پس از طی دوره های تخصصی و رزمی در پادگان امام حسین (ع) به عنوان فرمانده گروهان آموزشی مشغول به کار شد و همواره به عنوان فردی نمونه از جهت نظم، انظباط، اخلاص و ایمان زبانزد همزمان و دوستان و آشنایان بود ولی ضمن اینکه در پادگان مشغول آموزش دادن بود برای یک تجربه در جبهه های غرب و جنوب حضور می‌یافت تا تئوری را با عمل توام سازد. در سال 1362 خود را به منطقه جنگی رسانید تا در عملیات پیروز مندانه خیبر شرکت کند. در همین عملیات بود که دوست قدیمی خود داوود یعقوبیان را از دست داد. بعد از عملیات به تهران مراجعت نمود اما این بار عشق حضور در جمع رزمندگان، وی شعله‌ورتر شد و زمینه‌ای شد تا به دنبال آموزش غواصی و… برود. حدود شش ماه آموزش آبی خاکی را طی نمود. در سال 1364 مجدداً با دستی پر از تجربه و آموزش به جمع رزمندگان لشکر 10 سید الشهداء (ع) پیوست. او گم شده خود را در واحد اطلاعات یافته بود. هر آنچه که یاد گرفته بود در عمل به کار می بست؛ در شناسایی های منطقه فاو و ام‌الرصاص از هیچ تلاشی فرو گذار نبود، هنوز مأموریتش تمام نشده بود که از ناحیه پا مجروح شد، با این حال خود را در بند جراحت ندانست. هنوز بهبودی نسبی نیافته بود که آهنگ رفتن کرد، از طرفی پادگان امام حسین(ع) با رفتنش موافق نبود. اما به هر طریق که بود مجدداً به ندای رزمندگانی که در منطقه فکه بودند پاسخ مثبت داد. چون در آن منطقه دشمن هجوم آورده بود و مواضع ما را اشغال کرده بودند. او سریع به واحد اطلاعات رفت تا کار شناسایی از مواضع دشمن را به همراه دیگر برادران اطلاعات انجام دهند. با فرصت کمی که داشتند کار شناسایی به صورت تعجیلی و با دقت تمام انجام شد و بچه ها توانستند گردانهای پیاده را به موقع به منطقه برسانند و عملیات سید الشهداء(ع) را در آن منطقه انجام دهند. دائماً از منطقه جنوب به منطقه غرب در حال رفت و آمد بودند. چون در آن زمان دشمن از هر سو به مرزهای ما حملاتی را آغاز کرده بود. یعنی تاکتیک پدافند متحرک را برگزیده بود تا حداقل از عملیات رزمندگان اسلام جلوگیری به عمل آوردند. سرانجام پس از مدتی نقی به همراه دیگر برادران اطلاعات عملیات به منطقه اشغال شده مهران رفتند تا زمینه عملیات کربلای یک مهیا گردد. در این زمان شهید به عنوان مسئول تیم شناسایی اطلاعات مشغول بکار شده بود. چندین بار به شناسایی های متعدد و سختی رفتند تا راهکارهای مناسبی برای هجوم به خطوط دشمن بیابند. عملیات با رمز مقدس یا ابوالفضل العباس (ع) شروع شد. نقی هم در نهم تیر ماه 1365 در حالی که ذکر یا حسین جان بر لبان مبارکش بود جان به جان آفرین تسلیم نمود و از این دنیای پر از ظلم رهایی یافت.

📷 رزمندگان اطلاعات عملیات لشگر10 🌴 خرمشهر سال64 🌷 شهیدخیرآبادی، ایستاده، اولین نفر سمت چپ

#خاطرات شهید نقی خیرآبادی 1️⃣ با اینکه وضعیت اقتصادی خوبی نداشتم اما بعد از اینکه به شهادت رسیده بود، یادم می آمد یک پیرزنی آمده بود که گریه می‌کرد و می‌گفت: اینجا منزل آقا نقی است؟ گفتم: بله. گفت: او همیشه می آمد به من کمک می‌کرد و هیچگاه اجازه نمی داد که کسی متوجه شود. 2️⃣ در اکثر برنامه های مذهبی مسجد محل شرکت می‌کرد. یک بار یک نفر جنوبی را دعوت کرده بودند برای مداحی، وقتی شروع کرد هر چه می‌ خواند مجلسش نمی گرفت، یعنی گرم نمی شد. مرتب می گفتند آقا نقی شما بخوان و مجلس را ادامه بده. او هم می‌گفت: نه اگر من بخوانم و مجلس را گرم شود این بنده خدا مکدر می شود و این کار من برای خدا نخواهد بود. 3️⃣ مدتی که در جبهه بود از مدت مأموریت او گذشته بود و می‌بایست به پادگان امام حسین (ع) برگردد ولی ایشان علاقه‌ای برای برگشتن از خود نشان نمی داد و وقتی به مرخصی می آمد گاهی اوقات از من مقداری پول می گرفت. من تعجب می کردم که چه شده از من قرض می گیرد. تا اینکه بعد از شهادت او فهمیدم پادگان امام حسین(ع) بدلیل اینکه از جبهه برنگشته بود مدت شش ماه حقوقش را مسدود کرده بودند تا مجبور شود به پادگان برگردد. اما چنین نشد تا به آرزویش رسید. (راوی: برادر شهید) ا▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🐍 #كار_هر_روز_مار !!! قبل از عملیات کربلای یک در سال 1365 بود یک روزی پس از استراحت کوتاه که از شناسایی شب قبل برگشته بودیم، دیدم شهید خیر آبادی تنهایی به سمت سنگری که کمی از خط مقدم فاصله داشت می رفت و پس از ساعتی بر می گردد. یک روز کنجکاو شدم و تصمیم گرفت نقی را تعقیب کنم و ببینم به کجا می رود. چند صد متری که از محل اردوگاه( سنگر پشت خط) دور شدم، دیدم نقی پشت تپه ای نشسته و به تنهایی مشغول خواندن مناجات و روضه سیدالشهداء(ع) می باشد. این کار تا اینجا تعجبی نداشت و عادی بود چون مداح اهل دل بود. اما وقتی زاویه دید خود را عوض کردم، ناگهان متوجه مار نسبتاً بزرگی شدم که از ناحیة کمر تا جلوی صورت نقی بلند شده است. ابتدا خواستم فریاد بکشم و وی را از خطری که در مقابلش بود با خبر سازم، ولی ترسیدم، وضع بدتر شود و مار آسیب جدی به او برساند، لذا تصمیم گرفتم، ساکت باشم اما در کمال ناباوری دیدم وقتی روضة نقی تمام شد. مار هم آرام، آرام از مقابل او دور شد. بلافاصله جلو رفتم و با ناراحتی به او گفتم: هر چیزی حدی دارد، این چه وضعی است اگر این مار به تو آسیب زده بود چکار می کردی؟ سعی داشت از پاسخ من طفره برود، با اصرار من لب به سخن گشود و گفت: این کار هر روز این مار است، هر روز می آید اینجا و من وقتی روضه می‌خوانم می آید و هنگامی که روضه تمام می‌شود می‌رود در این موقع بود که از من تعهد گرفت تا وقتی که زنده است این جریان را برای کسی بازگو نکنم. (راوی: همسنگر شهید)

☀️‏تو گرمای تابستون☀️ ‏زیر رگبار تیر و خمپاره ‏کمپوت های اهدایی مردم جیگرشون رو حال می آورد. 💦 نگاهشون کن برادر!! ‏شک ندارم جیگر تو‌ هم خنک میشه!! ⏳ تیرماه ۱۳۶۵- منطقه عمومی مهران- عملیات کربلای ۱ دوران #جنگ_تحمیلی

🌴 جلسه عملیاتی فرماندهان 📷 عکس مربوط به جلسه عملیاتی فرماندهان - صبح روز دوشنبه نهم تیر 1365 -عملیات کربلای 1 علی اصغر صفرخانی، فرمانده گردان شهادت، در حال توجیه نقشه‌ عملیات برای مسئولان گروهان یک "قنبری" معاون گردان، "یاسر حق پناه" فرمانده گروهان و معاونش "شهید حیدر دستگیر" دور صفرخانی نشسته و به توضیحاتش گوش می دهند دوشنبه شب،گردان شهادت خط مقدم عراق را شکست، تعداد زیادی از نیروهای گردان به شهادت رسیدند ولی سرانجام شهر #مهران از اشغال بعثی ها آزاد شد 🌹علی‌اصغر صفرخانی، متولد 1/6/1343 🕊شهادت: 10/4/1365 - مهران مزار شهید: بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ی 53 ردیف 166 شماره‌ی 9 🌷حسین کریمی‌ محمدآباد، متولد: 2/1/1346 🕊 شهادت: 21/1/1366 عملیات کربلای 8 - شلمچه مزار: بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ی 29 ردیف 91 شماره‌ی 2 🌷 حیدر دستگیر متولد 10/11/1336 شهادت: شنبه 20/10/1365 عملیات کربلای 5 - شلمچه ⚪️ خاک‌سپاری: 6/12/1373 مزار: بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ی 50 ردیف 46 شماره‌ی 14 🥀 یاسر حق‌پناه، در عملیات کربلای 5 - شلمچه ؛ مسئول واحد آرپي جي هفت در تيپ ذوالفقار که از ناحیه‌ کمر تیر خورد و قطع نخاع شد

🔵 جوانی که خاک پای همرزمانش را بوسید 🌷 علي زنگنه از در بيرون رفت، چند جفت پوتين در دستش بود كه وارد چادر شد.در حالي كه اشكش همچون باران بهاري جاري بود كف خاكي پوتين‌ها را بوسيد، به لبانش كشيد و گفت: من خاك پاتونم، من غلامتونم، به خدا افتخار مي‌كنم خاك كف كفشاتونو بمالم به صورتم !!! ادامه ماجرا👇👇

«علی زنگنه» جوان ساده‌دل، پاک و درعین حال شجاعی بود که قبلاً در گردان شهادت با او همرزم بودم. بچه‌هایی که در عملیات بدر همراه علی بودند، از رشادت و حماسه‌آفرینی او زیاد صحبت می‌کردند و این‌که در عملیات، چندین تانک را منهدم کرده بود. علی خیلی دل‌رحم و زودرنج بود. شب در چادر نشسته بودیم که علی از چادر فرمادهان بیرون آمد و وارد چادر ما شد. بغض گلویش را گرفته و اشک در چشمانش حلقه زده بود. نمی‌توانست خودش را کنترل کند. قرآن‌ها جلومان باز بودند و طبق روال هر شب، درحال قرائت سوره‌ی واقعه بودیم. نگاهی به همه‌ی بچه‌ها انداخت. خوب که همه را از نظر گذراند، گفت: باشه، دمتون گرم. من چه بدی در حقتون کردم که می‌روید پهلوی برادر یاسر می‌گید علی همه‌ش شوخی می‌کنه؟ اذیت می‌کنه؟ خب اگه من بد هستم، اول به خودم بگین. گریه‌اش درآمد و ادامه داد: من همه‌ی شما رو دوست دارم. به‌خدا من خاک پای همه‌تونم. من اگه شوخی می‌کنم، واسه اینه که می‌خوام خوش باشیم. سراسیمه از در بیرون رفت، چند جفت پوتین در دستش بود که وارد چادر شد. درحالی که اشکش جاری بود، وسط جمعی که نشسته بودیم ایستاد. کف خاکی پوتین‌ها را به سرو صورتش مالید، بوسید، به لبانش کشید و گفت: من خاک پاتونم، من غلام‌تونم. به‌خدا افتخار می‌کنم که خاک کف کفشاتون رو بمالم به صورتم. «ابوالفضل نقاد» و «ابراهیم احمدی‌نژاد» بلند شدند و جلوی او را گرفتند. گریه‌اش شدیدتر شد. همه مات و مبهوت از آن‌چه می‌گذشت، به او نگاه می‌کردیم. به‌زور که آوردیمش‌ داخل‌ چادر، رفت سراغ‌ ساکش‌. زیپ‌ آن‌ را باز کرد و هرچه داخلش‌ بود، وسط‌ چادر خالی‌ کرد. بچه‌ها مبهوت‌ ماندند که‌ قصد علی‌ از این‌ کار چیست‌؟ ضبط‌ صوت‌ کوچک‌ (میکروضبط‌) خود را برداشت‌، رو به‌ حسین‌ کرد و گفت‌: بیا داداش، از این ضبط‌ صوت‌ خوشت‌ می‌اومد؟ بیا بگیرش. نگو نه‌. خودم‌ دیدم‌ خوشت‌ اومده‌ بود. دست مرا گرفت‌ و دو بلندگوی‌ استریویی‌ کوچک‌ ضبط‌ را میان دست‌هایم‌ گذاشت‌ و گفت‌: بیا داداش‌ جون‌، اینم‌ مال‌ تو. ضبطش‌ مال‌ اون‌، بلندگوش‌ مال‌ تو. تو ضبط‌ داری‌. اینم‌ می‌دم‌ هر وقت‌ باهاش‌ نوارای‌ آهنگران‌ رو گوش ‌کردی، ‌ یاد منم‌ باشی‌. اون‌ وقت‌ برام‌ فاتحه‌ بخونی‌. گریه‌ام گرفته‌ بود. چرا این‌ جوری‌ می‌کرد؟ پیراهن‌ نظامیش‌ را به یک‌ نفر داد. شلوار نویش‌ را به‌ دیگری‌. جز یک‌ دست‌ لباس‌، دیگر چیزی‌ داخل‌ ساکش‌ نبود. آن‌ وقت‌ بود که‌ لبانش‌ به‌ خنده‌ باز شد، ولی‌ اشک‌ هنوز از گوشه‌ی‌ چشمانش‌ جاری‌ بود. رو کرد به‌ بچه‌ها و با تبسمی‌ زیبا گفت‌: حالا از من راضی‌ هستید؟ به‌خدا چیز دیگه‌ای‌ ندارم وگرنه‌ برای یادگاری‌ می‌دادم‌ به‌ شما. ولی‌ خداوکیلی‌ اگه‌ به‌ هر کدوم‌ شما بی‌تربیتی‌ یا بی‌ادبی ‌کردم، ‌ منو ببخشید و حلالم‌ کنید. خداوکیلی‌ حلالم ‌کنید. باشه‌؟ و حالا این‌ ما بودیم‌ که‌ با گریه‌ او را در آغوش‌ گرفته بودیم‌ و می‌بوسیدیم‌. صورت‌ زیبایش‌ بوی‌ خاک‌ می‌داد؛ خاک‌ کف‌ پوتین‌ بچه‌ها. از فردای آن شب، علی دیگر علی قبلی نبود. کم‌تر شوخی می‌کرد و دیگر مثل همیشه، خنده بر لبانش نقش نمی‌بست. بهمن ۶۵ میانه‌ی عملیات کربلای‌ ۵‌، سیدمحسن‌ موسوی را که دیدم، گفت‌: علی‌ زنگنه‌ هم‌ پرید، بغضم‌ که‌ تا آن‌ لحظه‌ فروخورده‌ بودمش‌، ترکید. سید سرش را پایین انداخت‌ و گفت‌: تا صبح‌ پیاده‌روی‌ کردیم‌ که رسیدیم‌ وسط‌ خاکریزهای‌ عراق‌. نمازصبح‌ رو که‌ خوندیم‌، با صدای‌ تانک‌ها که‌ به‌طرف خاکریز می‌اومدن‌، آماده‌ حمله‌ شدیم‌. تا چشم‌ کار می‌کرد، تانک‌ بود که‌ می‌اومد. قرار شد بچه‌ها برن اون‌طرف‌ خاکریز و هر کدام‌ تانکای‌ جلویی‌ رو بزنن. همه‌ی بچه‌ها که‌ سی‌ چهل‌ نفر بیش‌تر نمی‌شدیم‌، توی‌ دشت‌ که‌ از کف‌ دست هم صاف‌تر بود، پخش‌ شدند و جلوی‌ تانک‌های‌ وحشت‌ناک‌ سینه سپر کردند. جداً سینه سپر کردند. نه‌ خاکریزی‌ بود، نه‌ چاله‌ یا سنگری‌ که بشه‌ توش‌ پناه‌ بگیرن‌. همه‌ شده‌ بودند آر.پی.‌جی‌زن‌. هر کی‌ یک‌ قبضه‌ی ‌آر.پی.‌جی‌ پیدا می‌کرد، دو سه‌ تا گلوله‌ برمی‌داشت‌ و می‌رفت‌ جلو. یه تانک‌ خیلی‌ داشت‌ به‌ خاکریز نزدیک‌ می‌شد؛ علی‌ هم‌ از شکاف وسط‌ خاکریز مدام‌ درحال‌ شلیک‌ گلوله‌ بود. تا دید تانک‌ داره‌ نزدیک‌ می‌شه‌، پرید اون‌ طرف‌ خاکریز و درحالی‌ که‌ موشک‌ رو توی‌ آر.پی.‌جی ‌گذاشته‌ بود، روبهروی‌ تانک‌ عراقی‌ صاف‌ وایساد. تانک‌ از حرکت‌ ایستاد و لوله‌اش ‌رو به‌ طرف او نشانه‌ رفت‌. هنوز فریاد الله‌اکبر علی‌ کامل‌ نشده ‌بود که‌ گلوله‌ مستقیم‌ تانک‌ وسط‌ پاهاش‌ روی‌ زمین‌ منفجر شد و از علی بجز مقداری‌ گوشت‌ و خونابه‌، چیزی‌ به‌ زمین‌ برنگشت‌. سالها بعد، ۶ اسفند ۱۳۷۳ مقداری استخوان‌ شکسته، ‌ همراه‌ پلاکی‌ ترکش‌ خورده‌ از بدنی‌ بازگشت‌. شماره‌ی پلاک‌ را که‌ استعلام‌ کردند، با ماژیک‌ آبی‌ بر روی‌ پرچم‌ سه‌رنگ‌ کشیده‌ شده‌ روی‌ تابوت‌ نوشتند: «علی‌ زنگنه‌ قرچک‌ ورامین» ادامه👇👇👇

شهید "علی زنگنه" متولد: ۱۳۴۵ شهادت: ۲۰ دی ۶۵ عملیات کربلای ۵ شلمچه. مزار: بهشت‌زهرا (س) قطعه ۵۰ ردیف ۳۸ شماره‌ ۱۴ شهید "ابوالفضل نقاد" متولد: ۱۳۳۸ شهادت: ۵ مرداد ۶۷ عملیات مرصاد - اسلام‌آباد غرب. مزار: بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ ۲۶ ردیف ۱۴ شماره‌ ۳۰ شهید مفقودالاثر "ابراهیم احمدی‌نژاد" متولد: ۱۳۴۶ شهادت: ۲۶ دی ۶۵ عملیات کربلای ۵ شلمچه. مزار یادبود: بهشت‌زهرا (س) قطعه ۲۹ ردیف ۶۱ شماره‌ ۱۵ شهید "سیدمحسن موسوی" متولد: ۱۳۴۷ شهادت: ۷ بهمن ۶۵ عملیات کربلای ۵ شلمچه. مزار: بهشت‌زهرا (س) قطعه ۲۹ ردیف ۳۸ شماره‌ ۳ (راوی: حمید داودآبادی) ------------------------------------------- ✅ ایتا http://eitaa.com/DefaeMoqaddas ✅ روبیکا https://rubika.ir/DefaeMoqaddas ✅ تلگرام https://t.me/Defa_Moqaddas https://chat.whatsapp.com/C2cmirle7r2I68ULVJglLk گروه واتساپ دفاع مقدس ۱

۹ تیر ۶۵- سالروز عملیات پیروزمند کربلای ۱ - آزادسازی مهران 🔹رزمنده‌های بسیجی در عملیات کربلای ۱ چهره هایشان در پس غبار هم سرشار از نور بود هم از این رو بود که با لشگر سیاه شب درآویختند و خط نور آفریدند 🗓 ۹ تیرماه ۱۳۶۵ - سالروز عملیات کربلای یک ، آزادسازی مهران

🔴 آنان که #معبر را گشودند 🕌 . . . . تا امروز زائرین کربلا از آن مسیر عبور کنند ▪️خاطره‌ام به شب دهم تیرماه ۱۳۶۵ - عملیات «کربلای ۱» - باز می گردد. 🌗 آن شب من و شهید امیر تابش و دو نفر از بچه‌های تخریب‌چی برای پاکسازی میدان مین مقابل خاکریز دشمن مأموریت داشتیم. قبل از حرکت پشت خاکریز، شهید سیدمحمد زینال‌حسینی (فرمانده تخریب لشکر ۱۰) بسیار نگران باز نشدن سیم خارداهای فَرشی دشمن بود. برای همین چهار نفری دست‌هایمان را کف دست راست سید محمد گذاشتیم و عهد کردیم.... ....عهد کردیم چنانچه تا آغاز عملیات سیم خاردارها باز نشد روی سیم خاردارها بخوابیم یا توی میدان مین بدویم و به هر صورت نیروها را از موانع رد کنیم. بعد از این پیمان بود که سید محمد آرام گرفت و ما جلوی گردان حرکت کردیم. پشت میدان مین که رسیدیم متوجه نیروهای عراقی شدیم که در میدان مین مشغول کار بودند، بخاطر همین مدت کوتاهی پشت میدان خوابیدیم تا اینکه نیروهای عراقی کارشان تمام شد و رفتند. ما برای پاکسازی میدان مین آغاز بکار کردیم. با کشیدن طناب معبر مسیری را برای عبور نیروها با قرص‌های شب‌نما مشخص کردیم و نیروهای رزمنده را با توکل بر خدا از معبر عبور دادیم. عملیات آغاز شده بود و دشمن با انواع سلاح و ادواتش روی معبر آتش می‌ریخت. یکی از رزمنده‌ها به خاطر آتش زیاد دشمن کنار من درون معبر زمین‌گیر شد. و هر کاری کردم که از معبر رد بشه و با بقیه رزمنده‌ها با دشمن درگیر بشود، نشد. یکی از نیروهای دشمن که متوجه ما شده بود به طرف ما تیراندازی کرد و گلوله به بازوی راست آن رزمنده اصابت کرد. چاره‌ای نبود چفیه‌ام را باز کردم و دور بازویش بستم تا جلوی خونریزی را بگیرم. دشمن با خمپاره معبر را زیر آتش گرفته بود و ما مجبور بودیم جابجا بشویم. خونریزی زیاد بود و آن رزمنده‌ی مجروح، تشنه شده بود و به این خاطر آب قمقه خودش و من را تا انتها سرکشید.... ....آب قمقه خودش و من را تا انتها سرکشید. زیر بغلش را گرفتم تا با رساندن به خاکریز خودی او را تحوبل بچه‌های امداد بدهم. همین طور که داخل میدانِ مین عقب می‌آمدیم، در بین میدان مین اول و دوم دیدم یک شهید روی زمین افتاده است. خوب که نگاه کردم دیدم پیکر مطهر شهید غلامحسین رضایی است که پایش قطع شده بود. به خودم آمدم و دیدم لودر و بلدوزرهای خودی به طرف میدان مین درحرکت هستند. مجروح را پشت خاکریز تحویل آمبولانس دادم و بلافاصله به طرف بلدوزرها دویدم و آنها را به طرف معبر خودمان که جهت عبور دستگاه‌های مهندسی گشاد کرده بودیم، هدایت کردم. ابتدای میدان مین راننده بلدوزر دلهره داشت و ایستاد. به شهید تابش گفتم: «تو برو بالای بلدوزر من توی میدان مین حرکت می‌کنم اگر باز هم حرکت نکرد خودمون دستگیره‌های حرکت بلدوزر رو به عقب می‌کشیم و بلدوزر به سمت جلو حرکت می‌کنه تا از میدان رد بشه.» خوشبختانه با حرکت شهید تابش و جذبه‌ای که داشت راننده راه افتاد و دستگاه‌های مهندسی را برای زدن خاکریز و جان‌پناه برای رزمندگان به سلامت از میدان مین عبور دادیم. میدان مین زیر بارش توپ و خمپاره بود و نیاز بود مدام معبر بوسیله ‌بچه‌های‌ تخریب ترمیم بشود. تا نزدیکی‌های صبح مشغول آماده کردن معبر جهت تردد خودروها و وسایل نفلیه پشتیبانی بودیم. هوا روشن شده بود که شهید سید محمد زینال‌حسینی به دنبال ما آمد. به عقب بازگشتیم. از اینکه به تکلیفمان عمل کرده بودیم احساس رضایت می‌کردیم. خدا را شکر که معبر باز شد و هم رزمندگان و نیروهای پشتیبانی از آن به سلامت عبور کردند. امروز آن معبر هنوز هم باز است و زائرینی که برای اربعین از مرز مهران به کربلا مشرف می‌شوند از آن به سلامت عبور می‌کنند. باید به یاد رزمندگانی که برای باز نگهداشتن آن معبر تا به امروز از پا افتادن هم باشیم. —(راوی: رزمنده دلاور سید محسن‌ حسینی، از جمله رزمندگان پیشکسوت تخریب‌چی دوران دفاع مقدس) ------------------------------------------ 📡 کانال "دفاع مقدس" 🕊🕊