دلگویه♡
بار ها گفته ام عبد، آزاده ای است که مهار شده و کنترل گردیده... عبد آزاده ای است شکل گرفته، نه اسیری
آزاده بودن عبد، یعنی
کسی که از بتهاش رها شده.
نه در بند مال دنیاست، نه جنون شهوت داره، نه در حسرت قدرته
نه حتی دل در گروی حور العین و باغات
بهشت داره....
عبد کسیست که؛ بخاطر آزاد شدنش
از این بند ها، دنیا برای او تنگ شده
و رو به خدا آورده...
با آزادی تمام به عبادت و عبودیتش پرداخته...
نه اینکه در اسارت اذانها و منبرها
گیر کرده باشه و از سَـرِ اکراه و اجبار
نماز به پا داره و روزه بگیره...
با این تعریف از عبد بودن، میتونیم بفهمیم
چرا الدنیا سِجنُ المومن…
دنیا زندان مومن است...
#عین_صاد
اگه دوست داری کتاب بخونی اما حوصله کتاب خوندن نداری اینجا هر روز تیکه کتاب میزارن ..↯
http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7
یک عمر به انتظارم او برگردد
با دامنی از شعر نکو برگردد..
پیغام به هر تازه نسیمی دادم
ما دیده به راهیم بگو برگردد!
ما بزرگترین معذرت خواهی رو به خودمون بدهکاریم؛
بابت همه ی وابستگیامون..
بابت همه ی آدمهایی که اذیتمون کردن ولی ما نتونستیم رهاشون کنیم..
بابت همه ی حرفهایی که دلمون شکست،ولی صبر کردیم…
بابت همه ی دورویی هایی که به روی طرف نیاوردیم…
من از خودم بابت تحمل خیلی چیزایی که مستحق اش نبودم واقعا معذرت میخوام!
#دلگویه
Evgeny Grinko - Field (320).mp3
4.87M
وَھ؛
به این تکهی جانم دست نزنید...!
#بیکلام🎶
"یاخَیرَمَنخلابهِوَحید"؛
ایبهترینکسیکهشخصِتنها،
بااوخلوتمیکند:)
#صحیفهسجادیه
بالاترین نعمت ها امنیتِ دل است
که انسان در دل، سکونت، آرامش،
نشاط و روشنایی داشته باشد.
#آیتاللهمظاهری🪴
سلام مولای ما ، مهدی جان
شهادت غمبار بانو حضرت رقیه سلام الله علیها بر قلب مهربان و صبور شما تسلیت باد ...
خداوند را در این آدینه ی سوگوار به اشک های رقیه بانو ...
به قلب شرحه شرحه اش ...
به پاهای کوچکِ خسته اش ...
به اشک های مداوم و جگرسوزش ...
به دلتنگی اش برای پدر ...
و به لحظه ی پرالتهاب جان دادنش ...
سوگند می دهیم که شما را برساند و امید را بر جهان میهمان کند ...
༅@Delgooye
دلگویه♡
سلام مولای ما ، مهدی جان شهادت غمبار بانو حضرت رقیه سلام الله علیها بر قلب مهربان و صبور شما تسلیت
رقیهای که خود برای خود
روضهی عاطفی میخواند:
إذا اظلم الیل فمن یحم حمای...
وقتی شب تاریک بشه کی منو بغل میکنه!؟😭
اگه مردم ،نگران اثر حرف هاشون
رو دل هایِ مابودن؛شاید زندگی
قابل تحمل تر بود...