زندگی مانند یک پتوی کوتاه است.
آن را بالا میکشید، پایتان بیرون میزند.
آن را پایین میکشید شانه هایتان از سرما میلرزد...
آدمهای وسواسی؛ مدام در حال تست اندازه ی پتو هستند و زندگی را نمی فهمند!
ولی آدمهای شاد ؛ زانوهای خود را کمی خم میکنند و شب راحتی را سپری میکنند...
ツ
و او خدایی است که جز او دلپذیر و دلستانی نیست..
و ما را سرمستی و افتخار همین بس، که؛
《خدای ما همان خدایِ حسین است》