- بنویسید مرا بى سر و سامان ِ نجف ..

- من که دلتنگ ِ توام ، با دل ِ تنگم چه کنم ؟

و عزیز، برای ِ من سخت است که همه را ببینم و تو را نبینم..

پرسش مهیب بود خدایا چگونه‌ای ؟ کعبه دهان گشود و جواب آفریده شد ..

- ما غُُباریم ، غباری ز ِ خیابان ِ نجف ..

ماه‍ ِ من علی :)! 🌙

- و این داستان ِ دلنشین ِ هر ساله .. که جان گرفت با آفریده شدن ِ والاترین مخلوق ِ خالق ؛ و علی .. که در چشم ِ یتیمان است همه شوق ، بر سفره‌ی ِ فقیران همه نان ، بر لبان اندوهناک ِ بی‌کسان همه لبخند ، تعبیر ِ مهربانی و مردانگی ، تجلی ِ عشق و دلدادگی .. که تکرار ِ نامش جان دهد به بی‌جان ، توان دهد به جسم ِ ناتوان .. که آموختم از کودکی یا علی بگو ، علی گیرَد دست ِ تو را ؛ که با یاد و نامش بلند شدیم از افتادگی‌ها و گذشتیم از زخم‌ها .. و پدر ؛ داستانی که بندهایش با آغوش میان ِ دستان ِ و سر بر سینه پدر شکل گرفته می‌شود .. و داستان ِ پدر ؛ و داستان ِ پدران .. آنان که میگذرند از عمر خود ، از روز و شب‌های خود تا درک شود واژه‌ی آرامش .. که وجودشان سقفی‌ست بر سر ، دلخوشی‌ای در بر و تکیه‌گاهی بر دغدغه‌های زندگی .. و از جان عزیزترهایی که رفتند و ماند از آنها خاطرات ِ عجین شده با دلتنگی .. آشوبی که آشفته کرد زندگی را ، آغشته به عجز و ناتوانی که توانی نیست برای ادامه بی تو .. بی شنیدن ِ صدای ِ گرم و دلگرم کننده‌ات ، دستان ُ و آغوش ِ پر مهرت .. و این داستان ِ دلنشین ِ بی پایان ، که انتهایی ندارد و منتهایش مگر در آغوش ِ پدر ..

و در پایان ؛ روز پدر مبارک ِ پدرانی که هستند سایه‌ای روی ِ سر ، پدرانی که رفتند و ماند از آنان قاب ِ عکس ، مادرانی که پدرند برای ِ جگرگوشه‌هایشان ، آنان که چشم انتظار ِ فرزندانی نشسته‌اند برای ِ دیدار ، آنان که از خود گذشتند برای ِ اولاد .. و به خصوص مبارک ِ پدری ، که پدری کرد برای ِ یک ملت ، برای ِ یک ایران .. عیدتون مبارک :)♥️

- دِلمان تنگ ِ رخ ِ توست ..