مهمانسرای حضرتی دهه 50

......شب‌نشینی «آتشان» در روستاهای خراسان ایرانیان دوره کهن برای اینکه این شب‌ها را تا اندازه‌ای بی‌آزار سازند، شب‌ها آتش می‌افروختند تا هم روشنایی در خانه باشد و هم بخاطر اورمزدی، دیوان، پریان و جادوگران از خانه دور شوند، زیرا عقیده داشتند، در خانه‌ای که آتش در آن هست دیوان و جادوان راه پیدا نمی‌کنند. در این شب‌ها، به‌ویژه در شب‌های دراز زمستان به دور آتش گرد آمدند و پاسی از شب‌ها که بدور آتش می‌گذشت آتشان نام داشت و امروز نیز در روستاهای خراسان به شب‌نشینی «آتشان» می‌گویند. خاموش کردن آتش گناه بود، چون معتقد بودند که پس از خاموش شدن آتش، ارواح زیان‌گر به خانه می‌تازند ... جزئیات بیشتر را اینجا بخوانید.