#یاد_خدا۱۲ دو ابزار قدرت که انسان را به رشد و قدرت روحی میرساند «فکر» و «ذکر» است! مؤمن کسی است که به امنیت و آرامش رسیده است. √ او از طریق « ذکر » دائماً ارتباطش را با ‌ خدا حفظ و درونش را نورانی می‌کند. √ و از طریق « فکر» دائماً باورهای درونی‌اش را تثبیت و محکم می‌کند. باور که محکم، و درون که نورانی می‌شود دیگر حوادث دنیا متلاطمش نمیکند! آرام و امن است برا خود و برای همه.

#یاد_خدا ۱۳ ✘ غافل از خدا، اساساً انسان نیست! • انسان فقط کسی است که نسبت به همنشینی و یاد خدا ولع و شهوت دارد! او که تا فراغت می‌یابد، به خدا مشغول می‌شود و دائماً در حال طلب است برای دریافت محبت بیشتر. • این شیفتگی دائماً به شیفتگی بالاتر تبدیل شده و طلب انسان را نسبت به محبت و انس با خداوند بیشتر می‌کند.

#یاد_خدا۱۵ ✘ انسان فقط بندهٔ یک عشق است؛ خدا. • اگر محبت‌مان را با محبت خدا و معصوم هم‌جهت کنیم، شنیدن ما با شدن قلبمان همزمان می‌شود. • نیت‌ها، دغدغه‌ها، ارزش‌ها، آرزوها و اهداف ما همه و همه وابسته به عشق ماست؛ هنر این است که عشق‌مان را همسو با بندگی خدا تنظیم کنیم.

#یاد_خدا۱۶ ✘ ذکر بمعنای «یاد خدا» و «رعایت جانب او» در تمام احوالات است! - ذاکر یعنی کسی که در مصیبت با یاد خدا آرام می‌گیرد. - در رویارویی با نعمت خدا یادش نمی‌رود. - در انتخابها و ارتباط ها و امتحانها جانب خدا را نگه می‌دارد. ذکر، اطاعت انسان را از خدا زیاد میکند، اما «غفلت» از یاد خدا احتمال ابتلا به معصیت را بالا می‌برد!

#یاد_خدا۱۷ ✘ رفاقت با خدا، هر چه بیشتر می‌شود، تداوم یاد او نیز در انسان بیشتر می‌شود! یعنی: • تعداد لحظه‌هایی که انسان در شلوغی روز به یاد خدا هست و از او غافل نمی‌شود هم ذره ذره زیاد می‌شود. • و این رشد آنقدر ادامه می‌یابد تا رویِ قلب انسان، کاملاً و بی‌هیچ انقطاعی متوجه خدا می‌گردد: «و إلیٰ ربّک فَارْغَب» 🤍|ᴅᴏᴋʜᴛᴀʀᴀɴ ғᴀᴛᴇᴍɪ

#یاد_خدا۱۸ ✘ معرفت (شناخت)، ارجحیت دارد بر ذکر! • هر چقدر هم اهل ذکر باشیم اما در شناخت نفس، کاهلی کنیم، محال است ذکر ما حتی پس از سالها استمرار، به «ذکر حقیقی» تبدیل شود! • میزان شناخت ما از حقیقت خودمان است که ذکر را در «قلب»مان نفوذ داده و آنرا به ذکر حقیقی تبدیل می‌کند.

#یاد_خدا۱۹ ✘ تنها لذت حقیقی عالم، لذت بردن از خداست! چون اساساً تنها وجود حقیقی عالم که بقیه وجودها وابسته به اوست؛ خداست! • اگر کسی نتواند در دنیا به انس و رفاقت با خدا برسد و از وجودش لذت ببرد، بگونه‌‌ای که بقیه مجازهای عالم در نگاه او اصالتش را از دست بدهد؛ • حتی اگر به بهشت خدا هم وارد شود، باز هم حسرت کشنده‌ی از دست دادن چنین لذتی در عالم، گریبانگیر او خواهد بود.

#یاد_خدا۲۰ إمام سجاد عليه‌السلام : • أستَغفِرُكَ مِن كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيرِ ذِكرِكَ، وقتایی که لذت بردم و تو نبودی، • ومِن كُلِّ راحَةٍ بِغَيرِ اُنسِكَ، وقتایی که آسایش داشتم و تو نبودی، • ومِن كُلِّ سُرورٍ بِغَيرِ قُربِكَ وقتایی که شاد بودم و تو نبودی، • ومِن كُلِّ شُغلٍ بِغَيرِ طاعَتِكَ وقتایی که مشغول بودم و تو نبودی: منو برا همشون ببخش!

#یاد_خدا۲۱ ✘ قصه‌های قرآن، قصه‌ی زندگی توست! • تمام قصه‌های قرآن، ماجرای فراز و نشیب‌هایی است که حتماً بر تو نیز خواهد گذشت! • تفکر و تدبر در آیاتِ قرآن، خطِ واکنش درست و انسانی را بر ما نمایانده و بسمت جذب خیر سوق می‌دهد !

#یاد_خدا۲۲ ✘ خدا نور است و با نور می‌توان رفاقت کرد. • خدا نور است، و مرحله‌ی اول رفاقت با نور، رهایی از ظلمت است! • ابتدا باید با استمرار در ذکر و رسیدن به اُنس، حجاب‌های ظلمانی روح را درید! • تا در مرحله‌ی بعد چشم درون انسان توان ادراک نور و رفاقت با آن را پیدا کند.

#یاد_خدا۲۳ ✘ «دلت باید پاک باشه» • «ایمان بدون عمل استاندارد» و «عمل استاندارد بدون ایمان» به هیچ نتیجه ای نمی‌رسند ! • امکان ندارد کسی قوانینی را که بر اساس ریاضیات دقیق خلقت وضع شده، اجرا نکند و پوست انداختن‌های مربوط به رعایت این قوانین (شریعت) را نگذراند، اما انتظار داشته باشد حجابهای ضخیم ظلمانی از روی روح او برداشته شده و به لطافت لازم برای ادراک حقیقت برسد!

#یاد_خدا × خیلی گناه کردم؛ 🥺 خجالت می‌کشم نماز بخونم !😔