💞 #چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن💞 قسمت #بیست_و_سوم . . یعنی میدونست دوستش دارم و بازیم میداد . یه مدت از خونه بیرون نرفتم... حتی چادرم رو میدیدم یاد حرفاش میفتادم درباره چادر... درباره اینکه با چادر با وقارترم #خواستم_چادرمو_بردارم ولی نه... . اصلا مگه من #بخاطر اون چادری شدم که کنار بزارم؟؟ من به خاطر #خدام چادری شدم. به خاطر اینکه #پیش_خدا قشنگ باشم نه پیش #مردم... حالا اگه به خاطر لج با اون چادرمو بزارم کنار #جواب_خدا_رو_چی_بدم؟! . . ولی ولی خدایا این رسمش بود...منو عاشق کنی و بکشونی سمت خودت و وقتی دیدی خدایی شدم ولم کنی؟! خدایا رسمش نبود... من که داشتم یه گوشه زندگیمو میکردم منو چیکار به بسیج؟! اصلا چرا کاری کردی ببینمش؟! اصلا چرا اون اطلاعیه مشهد رو دیدم؟! چرا از اتوبوس جا موندم که باهاش همسفر بشم ؟! با ما دیگه چرا . . ولی خیلی سخت بود من اصلا نمیتونم فراموشش کنم هرجا میرم هرکاری میکنم همش یاد اونم یاد لا اله الا الله گفتناش یاد حرفاش یاد اون گریه‌ی توی سجده نمازش میخوام فراموشش کنم ولی... هیچی. . یه مدت از تابستون گذشت و من از بچه‌های دانشگاه دیگه خبری نداشتم... حتی جواب سمانه هم نمیدادم و شماره همشونو بلاک کرده بودم.. چون هر کدوم از بچه‌های بسیج من رو یاد اون پسره مینداخت . . تا اینکه یه روز دیدم از یه شماره ناشناس برام پیام اومد... . -سلام...ریحانه جان حتما بیا دفتر بسیج کارت دارم...حتما بیا...(زهرا ) . گوشی رو پرت کردم یه گوشه و برا خودم نزاشتم . فردا صبح دوباره یه پیامک دیگه اومد . _(ریحانه حتما بیا...ماجرا مرگ و زندگیه...اگه نیای به خدا میسپارمت) . نمیدونستم برم یا نه... مرگ و زندگی؟؟؟! چی شده یعنی؟! آخه برم چی بگم؟! برم که باز داغ دلم تازه بشه؟! ولی آخه من که کاری نکردم که بترسم ازش... کسی که باید شرمنده بشه اون فرمانده‌ی زشتشونه نه من... اصلا برم که چی؟! باز داغ دلم تازه بشه ؟! . نمیدونم... . ادامه دارد....