🔸 صلح و آرامش جهانی، ممکن نیست مگر اینکه «فهم غدیر» جهانی شود! #استاد_شجاعی منبع #کلیپ : عظمت و اهمیت عید غدیر @Ebasirate_enghelab

💢 مهمترین سوال قیامتِ هر کدام ما، درباره «غدیر» است❗️ #استاد_شجاعی منبع #استوری : عظمت و اهمیت عید غدیر @Ebasirate_enghelab

🌱امام صادق علیه‌السلام فرمودند: 💐«لَعَلَّكَ تَرَى أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ يَوْماً أَعْظَمَ حُرْمَةً مِنْهُ ؟! لا وَاللَّهِ، لَا وَاللَّهِ، لا والله» «شاید گمان می‌کنی که خداوند روزی را آفریده که حرمت آن از #روز_غدیر عظیم‌تر باشد. نه به خدا سوگند، نه به خدا سوگند، نه به خدا سوگند.» 📚بحارالانوار، ج۹۵، ص۳۰۲. #حدیث_روز #غدیر @Ebasirate_enghelab

تبریک به لب ز ره منادی آمد که ایّام سرور و فصل شادی آمد یعنی علی النقی امام هادی با علم رضا، جود جوادی آمد #میلاد_امام_هادی(ع)💫🌺 #بر_شیعیان_جهان_مبارکبارد💫🌺 @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 🔰نگاه درون‌زا به امنیت منطقه‌ای 🔹سفر اخیر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به دو کشور #مصر و #لبنان، نقطه آشکارساز دیپلماسی متوازن و منطقه‌ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان محسوب می‌شود. دیدار‌هایی که میان «دکتر عراقچی» با «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر و «نواف سلام» نخست‌وزیر لبنان صورت گرفت، قطعا نقش به‎سزایی در تنظیم یا حتی بازتعریف برخی روابط میان طرفین ایفا خواهد کرد. در این‎باره سه نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد: 🔸نکته اول؛ تمرکز جمهوری اسلامی ایران بر «دیپلماسی منطقه‌ای» یک اصل مهم و فرمولی منطقی و پویا در عرصه سیاست خارجی کشور محسوب می‌شود. در دوران حضور «شهید امیرعبداللهیان» در مسند وزارت خارجه این روند به‎خوبی کلید خورد و اکنون نیز ادامه پیدا کرده است. مفهوم سیاست خارجی متوازن یا فراگیر، اصطلاحی است که در اینجا باید مورد توجه و تأکید قرار گیرد. بر همین مبنا، در ابتدا وزن هر بازیگر در نظام بین‌الملل به‎درستی سنجیده شود و سپس نسبت آن بازیگر با منافع ملی ما مشخص شود و بر اساس این دو مؤلفه رابطه ما با آن بازیگر تنظیم یا بازتعریف شود. با توجه به تلقی‌ها و انگاره‌های نوینی که در حوزه امنیت پیرامونی خلق شده، دیپلماسی منطقه‌ای و درک متقابل بازیگران غرب آسیا از یکدیگر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. نگاهی که از مرکز به منطقه غرب آسیا و پیرامون وجود دارد، منجر به این شده است که ما در سیاست‌های منطقه‌ای و پیرامونی خود در قالب سیاست اولویت همسایگان دستاورد‌های خوبی را مشاهده کنیم. خلق منظومه امنیتی بر اساس «نقش‌آفرینی مشترک بازیگران منطقه» یکی از راهکار‌ها و محور‌هایی است که جمهوری اسلامی ایران بار‌ها روی آن تأکید کرده است. بر این اساس، اساسأ نظم و امنیت منطقه‌ای در گروی همزیستی، همکاری و هم‌افزایی بازیگران منطقه است و بازیگران فرامنطقه‌ای قاعدتاً نقشی در تعریف و عملکرد این منظومه نخواهند داشت. پیام اصلی جمهوری اسلامی ایران به تمامی کشور‌های منطقه مشخص است؛ «نباید به سبب جبر ژئو‎پلیتیک و جغرافیایی، کشور‌های منطقه صرفا به «همزیستی» با یکدیگر اکتفا کنند، بلکه این همزیستی باید تبدیل به «همپوشانی» و در مراحل بالاتر «هم‌افزایی» شود.»  🔹نکته دوم؛ معطوف به موقعیت خاصی است که منطقه غرب آسیا در آن قرار گرفته است. تحولات دوسال اخیر (وقوع جنگ #غزه و لبنان و تحولات #سوریه)، مسئولیت بزرگی را متوجه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان کرده است. شاید برخی مدعی شوند که میان دغدغه‌های دولت‌ها و کشور‌های گوناگون منطقه بر سر موضوع جنگ غزه و پرونده‌هایی مانند «طرح دودولتی» و «پیمان ابراهیم» دوگانگی وجود دارد. اما حتی این دوگانگی نیز نباید به نادیده گرفتن اصل تلاش کشورمان مبنی بر حفظ موجودیت ارزنده جبهه #مقاومت و متعاقباً، از بین بردن سوءتفاهم‌های دوجانبه و چندجانبه در منطقه منتج شود. وجود اختلاف در میان بازیگران و دولت‌های منطقه، امری بدیهی بوده که معلول مداخله‌گرایی مزمن بازیگران فرامنطقه‌ای و در رأس آنها #آمریکا، #انگلیس و فرانسه در غرب آسیاست. با این حال این «معضل ادراکی» نباید تبدیل به یک «بحران راهبردی» در منطقه شود. جمهوری اسلامی ایران در این‎باره باید ضمن ایفای نقش تبیین‎گری خود در قبال اهداف و نقشه‌های واشنگتن، تل‌آویو و بازیگران غربی در منطقه، در ترسیم همکاری‌ها و هم‌افزایی‌های چندجانبه منطقه‌ای بر اساس «دغدغه‌های مشترک» جدیت ویژه‌ای داشته باشد. تمرکز وزارت امور خارجه کشور بر کشور‌های منطقه نشان می‌دهد این جدیت و عزم در دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است. 🔸نکته سوم؛ آمریکا و رژیم صهیونیستی همواره از دیپلماسی منطقه‌ای کشورمان وحشت‎زده بوده‌اند. از منظر دشمنان، تلقی «درون‌زا» از مقوله امنیت منطقه‌ای و تسری این نگاه به همه کشور‌های منطقه غرب آسیا جایی برای مداخله‌گرایی دشمنان در این حوزه حساس و راهبردی باقی نخواهد گذاشت. جمهوری اسلامی ایران مدل‌های همکاری نوین در منطقه را احصاء کرده و اکنون در‎صدد تبدیل آنها به یک «مبنای مشترک همکاری» در منطقه است. برخی کشور‌های منطقه از این رویکرد در «ونزا» استقبال کرده و برخی دیگر هنوز متوجه اهمیت و اصالت این نگاه کلان و راهبردی نشده‌اند. در چنین فضایی باید تلاش کرد تا با وجود برخی اختلافات بر سر مسائل گوناگون، از نقاط اشتراک امنیتی، ژئو‎پلیتیک و دینی در ترسیم این منظومه عملیاتی مشترک بهره جست. انتظار می‌رود این تلاش به‎صورت مستمر از سوی وزارت امور خارجه کشورمان ادامه پیدا کند. ✍ حنیف غفاری @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 📸 صنعت مادر ⁉️اگر صنعت هسته‌ای را تعطیل کنیم... #صنعت_مادر @Ebasirate_enghelab

‍ سبزی خرفه در روایات 🌸﷽🌸 ‍ 🌷حضرت رسول (صلوات الله علیه و آله) فرمود:بر شما باد #خُرفه؛ چرا که زیرکی می دهد و اگر تنها یک چیز باشد که عقل را افزون می کند، همان است. 📚المحاسن، ج 2، ص 323، ح 2094 📚 مکارم الأخلاق، ج 1، ص 39 📚 بحار الأنوار، ج 66، ص 234، ح 3. 🌷مولا و آقای ما حضرت امام صادق (صلوات الله علیه) فرمود:پیامبر خدا (صلوات الله علیه و آله) بر زمین سوخته ای پا نهاد و آن زمین، پایش را سوزاند. پس، پای خویش را بر خُرفه نهاد و در نتیجه، سوزش حاصل از زمین سوخته، فرو نشست. از آن پس، پیامبر (صلوات الله علیه و آله) خُرفه را دوست داشت، برای آن دعا می کرد و می گفت: «چه گیاه پُربرکتی است!». 📚الکافی، ج 6، ص 367، ح 2 📚 المحاسن، ج 2، ص 323، ح 2093 📚 بحار الأنوار، ج 66، ص 234، ح 1. 🌷الدعوات: پیامبر (صلوات الله علیه و آله) حرارتی یافت. بر خُرفه ای دندان فشرد و از آن احساس راحتی کرد. سپس گفت: «خداوندا! در آن برکت بنِه. در آن، شفای نود و نُه درد است. [ای خُرفه!] در هر جا می خواهی، بروی». 📚الدعوات، ص 155، ح 421 📚 بحار الأنوار، ج 66، ص 235، ح 5. 🌷امام صادق (صلوات الله علیه) فرمود:در روی زمین، گیاهی والاتر و سودمندتر از خُرفه نیست، و آن، سبزی فاطمه (صلوات الله علیها) است. 📚الکافی، ج 6، ص 367، ح 1 📚 المحاسن، ج 2، ص 323، ح 2095 📚 بحار الأنوار، ج 66، ص 235، ح 4 @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 🔰نگاه درون‌زا به امنیت منطقه‌ای 🍃🌹🍃 🔹سفر اخیر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به دو کشور #مصر و #لبنان، نقطه آشکارساز دیپلماسی متوازن و منطقه‌ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان محسوب می‌شود. دیدار‌هایی که میان «دکتر عراقچی» با «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر و «نواف سلام» نخست‌وزیر لبنان صورت گرفت، قطعا نقش به‎سزایی در تنظیم یا حتی بازتعریف برخی روابط میان طرفین ایفا خواهد کرد. در این‎باره سه نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد: 🔸نکته اول؛ تمرکز جمهوری اسلامی ایران بر «دیپلماسی منطقه‌ای» یک اصل مهم و فرمولی منطقی و پویا در عرصه سیاست خارجی کشور محسوب می‌شود. در دوران حضور «شهید امیرعبداللهیان» در مسند وزارت خارجه این روند به‎خوبی کلید خورد و اکنون نیز ادامه پیدا کرده است. مفهوم سیاست خارجی متوازن یا فراگیر، اصطلاحی است که در اینجا باید مورد توجه و تأکید قرار گیرد. بر همین مبنا، در ابتدا وزن هر بازیگر در نظام بین‌الملل به‎درستی سنجیده شود و سپس نسبت آن بازیگر با منافع ملی ما مشخص شود و بر اساس این دو مؤلفه رابطه ما با آن بازیگر تنظیم یا بازتعریف شود. با توجه به تلقی‌ها و انگاره‌های نوینی که در حوزه امنیت پیرامونی خلق شده، دیپلماسی منطقه‌ای و درک متقابل بازیگران غرب آسیا از یکدیگر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. نگاهی که از مرکز به منطقه غرب آسیا و پیرامون وجود دارد، منجر به این شده است که ما در سیاست‌های منطقه‌ای و پیرامونی خود در قالب سیاست اولویت همسایگان دستاورد‌های خوبی را مشاهده کنیم. خلق منظومه امنیتی بر اساس «نقش‌آفرینی مشترک بازیگران منطقه» یکی از راهکار‌ها و محور‌هایی است که جمهوری اسلامی ایران بار‌ها روی آن تأکید کرده است. بر این اساس، اساسأ نظم و امنیت منطقه‌ای در گروی همزیستی، همکاری و هم‌افزایی بازیگران منطقه است و بازیگران فرامنطقه‌ای قاعدتاً نقشی در تعریف و عملکرد این منظومه نخواهند داشت. پیام اصلی جمهوری اسلامی ایران به تمامی کشور‌های منطقه مشخص است؛ «نباید به سبب جبر ژئو‎پلیتیک و جغرافیایی، کشور‌های منطقه صرفا به «همزیستی» با یکدیگر اکتفا کنند، بلکه این همزیستی باید تبدیل به «همپوشانی» و در مراحل بالاتر «هم‌افزایی» شود.»  🔹نکته دوم؛ معطوف به موقعیت خاصی است که منطقه غرب آسیا در آن قرار گرفته است. تحولات دوسال اخیر (وقوع جنگ #غزه و لبنان و تحولات #سوریه)، مسئولیت بزرگی را متوجه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان کرده است. شاید برخی مدعی شوند که میان دغدغه‌های دولت‌ها و کشور‌های گوناگون منطقه بر سر موضوع جنگ غزه و پرونده‌هایی مانند «طرح دودولتی» و «پیمان ابراهیم» دوگانگی وجود دارد. اما حتی این دوگانگی نیز نباید به نادیده گرفتن اصل تلاش کشورمان مبنی بر حفظ موجودیت ارزنده جبهه #مقاومت و متعاقباً، از بین بردن سوءتفاهم‌های دوجانبه و چندجانبه در منطقه منتج شود. وجود اختلاف در میان بازیگران و دولت‌های منطقه، امری بدیهی بوده که معلول مداخله‌گرایی مزمن بازیگران فرامنطقه‌ای و در رأس آنها #آمریکا، #انگلیس و فرانسه در غرب آسیاست. با این حال این «معضل ادراکی» نباید تبدیل به یک «بحران راهبردی» در منطقه شود. جمهوری اسلامی ایران در این‎باره باید ضمن ایفای نقش تبیین‎گری خود در قبال اهداف و نقشه‌های واشنگتن، تل‌آویو و بازیگران غربی در منطقه، در ترسیم همکاری‌ها و هم‌افزایی‌های چندجانبه منطقه‌ای بر اساس «دغدغه‌های مشترک» جدیت ویژه‌ای داشته باشد. تمرکز وزارت امور خارجه کشور بر کشور‌های منطقه نشان می‌دهد این جدیت و عزم در دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است. 🔸نکته سوم؛ آمریکا و رژیم صهیونیستی همواره از دیپلماسی منطقه‌ای کشورمان وحشت‎زده بوده‌اند. از منظر دشمنان، تلقی «درون‌زا» از مقوله امنیت منطقه‌ای و تسری این نگاه به همه کشور‌های منطقه غرب آسیا جایی برای مداخله‌گرایی دشمنان در این حوزه حساس و راهبردی باقی نخواهد گذاشت. جمهوری اسلامی ایران مدل‌های همکاری نوین در منطقه را احصاء کرده و اکنون در‎صدد تبدیل آنها به یک «مبنای مشترک همکاری» در منطقه است. برخی کشور‌های منطقه از این رویکرد در «ونزا» استقبال کرده و برخی دیگر هنوز متوجه اهمیت و اصالت این نگاه کلان و راهبردی نشده‌اند. در چنین فضایی باید تلاش کرد تا با وجود برخی اختلافات بر سر مسائل گوناگون، از نقاط اشتراک امنیتی، ژئو‎پلیتیک و دینی در ترسیم این منظومه عملیاتی مشترک بهره جست. انتظار می‌رود این تلاش به‎صورت مستمر از سوی وزارت امور خارجه کشورمان ادامه پیدا کند. ✍ حنیف غفاری @Ebasirate_enghelab

سبک زندگی #دکترعزیزی @Ebasirate_enghelab

🇮🇷🇵🇸 🔰#یادداشت | راهکار ایرانی-اسلامی برای امنیت عمومی زنان در دنیا 🍃🌹🍃 🔹پس از راه‌اندازی پویش‌های مختلف و اظهارات کنشگران فضای مجازی، توییت اخیر آقای پزشکیان، رئیس جمهور محترم، در مورد مسئله #حجاب واکنش‌هایی را در پی داشت. ایشان در این توییت اظهار داشتند: «همانطور که اجبار حجاب منجر به نارضایتی می‌شود، ولنگاری، برهنگی و هنجارشکنی نیز مورد پذیرش مردم نیست...» در این خصوص لازم است به نکاتی اشاره گردد. 🔸به عنوان مقدمه باید عرض کنیم، مسئله‌ای که غرب در ادوار مختلف به اشکال گوناگون توانسته به وسیله آن بخش ادراکی جامعه را درگیر کند، مسئله زن است. در یک مقطع، پوشش زیاد زنان مصر را بهانه استعمار قرار می‌دهد و در مقطع دیگر، برهنگی زنان فیلیپین را علت دخالت خود در امور این کشور عنوان می‌کند. چیزی که پیداست این است که موضوع، پوشش زن نیست بلکه پتانسیل موضوع زن در جوامع برای غرب اهمیت دارد، چرا که در مقاطع تاریخی به وسیله آن به نتایج دلخواه رسیده است. در مواجهه با جامعه ایرانی نیز همین کنشگری غرب وجود دارد به‌طوری‌که با راه‌اندازی #جنگ_نرم و سپس راه‌اندازی پویش‌های مختلف توسط افراد معلوم‌الحال، نهایتاً در سال ۱۴۰۱ با فتنه مهسا امینی بسیاری از مقاصد خود را از زبان برخی فریب‌خوردگان، برهنه فریاد زد. 🔹اما آیا اجبار حجاب موجب نارضایتی است؟ اصلاً «حجاب اجباری» عبارت درستی است؟ نگارنده بر این باور است که آنچه رضایت جامعه را تأمین می‌کند، #امنیت_روانی و فرهنگی جامعه است. در واقع، نارضایتی جامعه در نبود این عنصر رخ می‌دهد. در آیه ۵۹ سوره احزاب می‌فرماید: «... یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک أدنی أن یعرفن فلا یوذین...» در این آیه شریف، خداوند عامل امنیت و رضایت جامعه را در این می‌داند که زنان مومنین به رعایت حجاب و پوشش اسلامی شناخته شوند تا مورد اذیت و آزار قرار نگیرند. این مسئله مؤلفه‌ای است که حتی در فرهنگ باستانی ایرانی به صورت پررنگ خود را نشان داده است. این اشتراکات فرهنگی-ارزشی ایران و اسلام است که سبب شده در تاریخ ۲۵ قرن گذشته از زمان ایران باستان تا کنون بیش از ۱۴ قرن، اسلام در ایران رواج داشته باشد. پس آن چیزی که در جامعه ایرانی امنیت‌آفرین و رضایت‌بخش است، حفظ فرهنگ ایرانی-اسلامی است. 🔸لذا نباید از دریچه اجبار به مسئله حجاب نگریست بلکه حجاب، ارزشی است که جامعه ایرانی در ۱۴ قرن اخیر آن را به دلخواه برگزیده و خود را ملزم به حفظ حدود الهی دانسته است. نتیجه این ارزش‌مداری این است که زن در جامعه ایرانی همواره دارای ارزش، حرمت و امنیت بوده تا آنجا که تعرض به یک زن در ایران عواطف عمومی را جریحه‌دار می‌کند؛ امّا مثلاً در ایتالیا سالانه بیش از ۱۰۰ زن کشته می‌شود و یا در #آمریکا در هر ۱۰۶ دقیقه یک زن کشته می‌شود، اما حساسیت عمومی برانگیخته نمی‌شود. بنابراین همان‌طور که نمی‌توان تخلفات رانندگی را مذموم دانست ولی مخالف الزام رعایت قانون برای رانندگان بود، نمی‌توان با برهنگی، ولنگاری و هنجارشکنی مخالف بود اما ارزش‌ها و فرهنگ‌های بازدارنده را الزامی ندانست. ✍ محمد حکیمی @Ebasirate_enghelab