اول در مورد این شبهه که گفته میشه پولهای ما داره تو غزه و فلسطین و سوریه خرج میشه و ما اینجا وضع اقتصادمون خرابه
هر دولتی سالانه بودجه بندی خودش رو مشخص میکنه
و هر سازمان و وزارتخانه ای ردیف بودجه خودش رو داره
مثل بودجه عمرانی
بودجه فرهنگی
بودجه نظامی
و....
و هر کدوم سرانه ای دارن
یعنی میزانی براشون در نظر گرفته میشه
مثلا بودجه عمرانی چندین هزار میلیارد تومان در نظر گرفته میشه
و هر ردیفی اگر به کسری بودجه بخوره ، دولت حق نداره از ردیف بودجه های دیگه اون کسری رو تامین کنه و اون پول باید در ردیف خودش مصرف بشه
پس هزینه عمرانی و صنعتی و کشاورزی و .... باید با ردیف بودجه خودش تامین بشه
اگر این هزینه تمام بشه و دولت کم بیاره حق نداره از ردیف بودجه نظامی کم یا برداشت کنه
چون بودجه نظامی باید در حوزه امنیت ملی و تامین تسلیحات مورد نیاز برای بازدارندگی دیگر کشورها هزینه بشه
گاهی هم با توجه به استراتژی فرماندهی کل قوا تصمیم میگیرند تا در برابر دشمن و در زمین دشمن استحکامات ایجاد کنند
ما اگر همه توانمون رو برای ساخت تسلیحات بگذاریم به یک مشکل مهم برخورد میکنیم
و اونم اینکه اگر دشمن به ما حمله کنه مجبوریم تو خاک خودمون باهاش بجنگیم
اونوقت تو بهترین شرایط اگر دشمن رو هم شکست بدیم بازم حسارتهای زیادی میخوریم
شهرهامون خراب میشن
مردم کشته میشن
و اقتصادمون میریزه بهم
الان ما داریم چیکار میکنیم ؟
داریم استحکاماتمون رو از بیخ گلوی دشمن میچینیم که حتی اگر دو تا جبهه هم پیشروی کرد آسیبی به کشور نرسه
ما به جای اینکه خودمون با اسرائیل وارد جنگ بشیم تسلیحات میدیم به فلسطینی ها تا از کشور خودشون در برابر دشمن مشترکمون دفاع کنند
تامین امنیت ملی ما هزینه داره
اگر اینجا هزینه نکنیم باید تو کشور خودمون با اینها بجنگیم
دفاع مقدس بهترین مثاله
ما درسته جنگ رو نباختیم
ولی چقدر ضربه عمرانی خوردیم
چقدر اقتصادمون ضرر کرد
چقدر از جوانامون رو از دست دادیم
رفیق رک بگم
اگه تو سوریه و لبنان و یمن و عراق نخواهیم هزینه نظامی مون رو خرج کنیم باید برای خرابی کشور خودمون دوبرابر خرج کنیم