شبتون به قشنگیِ طعم بستنی وانیلی؛🤍

[تو به اندازهٔ تمام شکست ها و دوباره بلند شدن ها، به قدر همه از دست دادن ها و مجدد سرپا شدن ها، به میزان کل قضاوت شدن ها و با وجود ادامه دادن ها به اندازه ی تمام سختی ها و ناملایماتی که تحمل میکنی، قوی میشی و سطح عوض میکنی. یادت باشه زغال سنگ‌ زیر فشاره که تبدیل به الماس میشه؛ پس ادامه بده و کسی که باید بشی و باشی رو بساز]

رک بگویم از همه رنجیده ام، از غریب و آشنا ترسیده ام، بی خیالِ سردی آغوش ها من به آغوش خودم چسبیده ام.. -فریدون مشیری

شبتون بی غم؛🤍