ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻠﺒﻪ ﯼ ﺩﻧﺠﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺸﻪ ی ﺧﻮﺩ، ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ، ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﻋﺠﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻬﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ، ﮔﺎﻩ ﺧﺸﮏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻬﯽ ﺷﺮ ﺷﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﺭد، ﺯﻧﺪﮔﯽ آﻥ ﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺑﻮﯾﯽ، ﯾﮏ ﺳﺮآﻏﺎﺯ ﻗﺸﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ دارد! ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ؛ﮔﻞ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ ؛ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻧﮓ ﺧﺰﺍﻥ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ؛ ﻫﻤﻪ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ ؛ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﭺ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ...ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ !

ای جان، ۲۰۰ تایی خجستهه عزیزای دلِ آی سننن؛

همچنین، ممنونم از ایتایِ عزیزم بابت تبریک.😂😭

شادم به خیال تو ، چو مهتاب شبانگاه گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم چون پرتو ماه آیم و چون سایۀ دیوار گامی به سر کوی تو رفتن نتوانم! دور از تو من ِ سوخته در دامن شبها چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم فریاد ز بی مهریت ای گل که در این باغ چون غنچۀ پاییز ، شکفتن نتوانم دارم سخنی با تو ، گفتن نتوانم وین درد نهانسوز ، نهفتن نتوانمِ

شب مانند پرده ی سیاهی، کل شهر را گرفته است. قلمي بردار و فردایت را، با ستارہ هاي درخشان به تصویر بکش؛ بدان این تو هستي که فردایت را می‌سازی!. شبتون خوش عزیزانِ دل✨

از پشت پنجره، به این جنگل زیبا نگاه می کنم،🌳 همانطور که در صفحات یک کتاب غرق می شوم، نور ملایم صبح روحم را بیدار می کند🌞 در حالی که عطر چای، به روحم گرما می بخشد.🫖☕️ جنگل با رنگ سبز نقاشی شده🌱 همانطور که شاخه های تازه داستان هایی از بهار را می گویند🌸، در این لحظه ی آرام، لذت واقعی یافت می شود..،✨ جایی که شعر و طبیعت می رقصند...برای همیشه..