ایران؛ فدایِ اشک وُ خنده ی تو… دلِ پر وُ تپنده ی تو… فدایِ حسرت وُ امیدت… رهاییِ رمنده ی تو… رهاییِ رمنده ی تو... ایران! اگر دلِ تو را شکستند؛ تو را به بندِ کینه بستند… چه عاشقانِ بی نشانی؛ که پای دردِ تو، نشستند… که پای دردِ تو، نشستند… ایران! به خاکِ خسته ی تو؛ سوگند... به بغضِ خفته ی دماوند؛ که شوقِ زنده ماندنِ من، به شادی تو خورده پیوند…

ای وطن! ما با تو عهد خون بسته‌ایم... این رأی من، تا موعد جان هم برسد... که حُبّ الوطن مِن الإیمان ♥🇮🇷✌🏻