🔴 عبدالباری عطوان: انتظار اعدام از اجرای آن دردناک‌تر است عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم در توئیتی نوشت: 🔻این تشییع میلیونی بی‌سابقه شهید سلیمانی و همراهانش، مردم ایران و متحدان این کشور را برای رویارویی گسترده در چند جبهه با حضور چند گروه آماده می‌کند. انتقام، نزدیک شده است. انتظار اعدام از اجرای آن دردناک‌تر است. در روز‌های آینده همه چیز مشخص خواهد شد. #قيام_تهران #سپهبد_قاسم_سلیمانی #انتقام_سخت @FANUSESHAB

📸 پخش زنده مراسم تشییع پیکر سپهبد سلیمانی از تلویزیون چین @FANUSESHAB

🔴2 جوان از کنارم رد شدند و به سیمای نورانی #سردار_دلها نگاه کردند و گفتند: «عجب معصومیتی در چهره اش داشت» آری حاج قاسم آری سردار دلها ولی آنها نمی‌دانستند که از پیکر مطهر شما فقط همان دست و انگشتر سالم مانده است و از این چهره چیزی نمانده😭 #انتقام_سخت #قيام_تهران @FANUSESHAB

🔴انتقام شهید سلیمانی حتی با کشتن ترامپ هم پایان نمی پذیرد! ➖ سردار امیرعلی حاجی زاده: 🔵 انتقام شهید سلیمانی با ۴ شلیک موشک و سقوط یک پایگاه حتی با کشتن ترامپ هم پایان نمی پذیرد....!! 🌀 یعنی این ها ارزش خون این شهید را ندارد و تنها چیزی که می تواند خونبهای شهید سلیمانی باشد ازاله کامل امریکا از منطقه است شر امریکا باید از سر ملت مظلوم منطقه کم شود💯 @FANUSESHAB

🔴 جملات «خاص» رهبرانقلاب در نماز بر پیکر «سلیمانی»/«غوطه‌ور در خون» 🔺 مقام معظم رهبری در نماز برای شهید قاسم سلیمانی عبارات اختصاصی را به کار بردند. رهبر معظم انقلاب در این نماز عبارت «اللهم أدخلهم برحمتک برضوانک، فإنک توفیتهم مخلطین بدمائهم فی سبیل رضاک مستشهدین بین أیدیهم، مخلصین فی ذلک لوجهک الکریم؛ پروردگارا به رحمتت ایشان رابه بهشت داخل کن، تو جان آنها را در حالیکه در راه رضای تو غوطه ور در خونشان شده و به شهادت رسیده و با اخلاص رو به سوی تو بودند، گرفتی». 🔺رهبر معظم انقلاب همچنین در بخش دیگری از نماز برای شهید سلیمانی عبارت «اللهم الطاهرین وألحقنا بهم وارزقنا الشهادة فی سبیلک یا مولای، الحمدلله الذی أکرم المستشهدین فی سبیله، الحمدلله الذی رزقنا الشهادة فی سبیله، الحمدلله الذی رزقنا الجهاد فی سبیل الإسلام؛ خدایا درجاتشان را بالاتر ببر و ایشان را با محمد و خاندان پاکش محشور بفرما و ما را به ایشان ملحق بگردان و شهادت در راهت را روزی ما قرار بده. حمد و ستایش خدایی را که شهیدان راهش را بزرگ داشت. @FANUSESHAB

🌹 سخنان حیرت انگیز شهید حاج قاسم سلیمانی و توصیه برای روز تشییع پیکر پاکش.... عاشَ سَعيداً و ماتَ شَهيدا @FANUSESHAB

محرمانه 🔴 ما به ازای اشک رهبری چیست؟ @FANUSESHAB

رویترز: 🔹دختر سلیمانی وعده روزهای سیاه را به آمریکا داد. 🔹تشییع پیکر سلیمانی یادآور مراسم تشییع آیت‌الله خمینی بود./فارس @FANUSESHAB

#توییت | اگر انتقام سختی گرفته نشود ... @FANUSESHAB

پیکر اکبر پیدا شد! *** زمستان 64 بود. با بچّه های واحد اطّلاعات در سنگر بودیم. حسین وارد شد و بعد از کلّی خنده و شوخی گفت: در این عملیّات یک راکت شیمیایی به سنگر شما اصابت می کند. بعد با دست اشاره کرد و گفت: شما چند نفر شهید می شوید. من هم شیمیایی می شوم. حسین به همه اشاره کرد به جز من! چند روز بعد تمام شهودهای حسین، در عملیّات والفجر 8 محقّق شد! از این ماجراها در سینة بچّه های اطّلاعات لشکر ثارالله بسیار نهفته است. رازهایی که هیچ جا بازگو نشد ... منبع: کتاب نسل سوخته @FANUSESHAB

*شهیدی که سردار شهید قاسم سلیمانی وصیت کرده که در کنار ا‌و دفن شود کیست؟!* *شهید محمد حسین یوسف الهی* سال 1340 در شهر «کرمان» متولد شد، پدرش فرهنگی بود و در آموزش و پرورش خدمت می کرد. محیط خانواده کاملا فرهنگی بود و همه فرزندان از همان کودکی با حضور در مساجد و جلسات مذهبی با اسلام و قرآن آشنا می شدند. علاقه زیاد و ارتباط عمیق محمد حسین با نهج البلاغه نیز ریشه در همین دوران دارد. در روزهای انقلاب محمد حسین دبیرستانی بود و حضوری فعال داشت و یکی از عاملان حرکتهای دانش آموزان در شهر کرمان بود. آغاز جنگ عراق علیه ایران در لشکر 41 ثارالله واحد اطلاعات و عملیات به فعالیت خود ادامه داد و بعدها به عنوان جانشین فرمانده این واحد انتخاب شد. در طول جنگ پنج مرتبه به سختی مجروح شد و بالاخره آخرین بار در عملیات والفجر هشت به دلیل مصدومیت حاصل از بمبهای شیمیایی در بیست و هفتم بهمن ماه سال 1364 در بیمارستان لبافی نژاد تهران به شهادت رسید. شهید «محمّد حسین یوسف الهی» عارفی است که در در واحد اطلاعات عملیات لشکر 41 ثارالله، مراتب کمال الی الله را طی کرد و کمتر رزمنده ای است که روزگاری چند با محمد حسین زیسته باشد اما خاطره ای از سلوک معنوی و کرامات او نداشته باشد. محمد حسین، مصداق سالکان و عارفانی است که به فرموده حضرت روح الله رحمت الله علیه، یک شبه ره صد ساله را پیمودند و چشم تمام پیران و کهنسالان طریق عرفان را حسرت زده قطره ای از دریای بی انتهای خود کردند. خاطراتی خواندنی از این شهید عزیز را با هم مرو می کنیم: * به من گفته بود در کنار اروند بمان و جذر و مدّ آب را که روی میله ثبت می شود بنویس. بعد هم خودش برای مأموریّت دیگری حرکت کرد. نیمه های شب خوابم برد. آن هم فقط 25 دقیقه. بعداً برای این فاصلة زمانی، از پیش خودم عددهایی را نوشتم. وقتی حسین و دوستش برگشتند، بی مقدّمه به من خیره شد و گفت: تو شهید نمی شوی. با تعجّب به او نگاه کردم! مکثی کرد و گفت: چرا آن 25 دقیقه را از پیش خودت نوشتی؟ اگر می نوشتی که خوابم برد، بهتر از دروغ نوشتن بود. در آن شب و در آن جا هیچ کس جز خدا همراه من نبود! * با مجروح شدن پسرم محمّد حسین برای ملاقاتش به بیمارستان رفته بودم نمی دانستم در کدام اتاق هست. در حال عبور از سالن بودم که یک دفعه صدایم کرد: مادر! بیا اینجا. وارد اتاق شدم. خودش بود؛ محمّد حسین من! امّا به خاطر مجروح شدن هر دو چشمش بسته بود! بعد از کمی صحبت گفتم: مادر! چه طور مرا دیدی؟! مگر چشمانت ... امّا هر چه اصرار کردم، بحث را عوض کرد ... * پنجمین بار که مجروح و شیمیایی شد سال 62 بود. او را به بیمارستان شهید لبّافی نژاد تهران آوردند. من و برادر دیگرم با اتوبوس راهی تهران شدیم. ساعت 10 شب به بیمارستان رسیدیم. با اصرار وارد ساختمان بیمارستان شدیم. نمی¬دانستیم کجا برویم. جوانی جلو آمد و گفت: شما برادران محمّد حسین یوسف الهی هستید؟ با تعجّب گفتیم: بله! جوان ادامه داد: حسین گفت: برادران من الآن وارد بیمارستان شدند. برو آنها را بیاور اینجا! وارد اتاق که شدیم، دیدیم بدن حسین سوخته ولی می تواند صحبت کند. اوّلین سؤال ما این بود: از کجا دانستی که ما آمدیم؟ لب¬خندی زد و گفت: چیزی نپرسید؛ من از همان لحظه که از کرمان راه افتادید، شما را می دیدم! محمّد حسین حتّی رنگ ماشین و ساعت حرکت و ... را گفت! * دو تا از بچّه های واحد شناسایی ازما جدا شدند. آنها با لباس غوّاصی در آب-ها جلو رفتند. هر چه معطّل شدیم باز نگشتند. به ناچار قبل از روشن شدن هوا به مقرّ بر گشتیم. محمّد حسین که مسؤول اطّلاعات لشکر ثارالله بود، موضوع را با برادر حاج قاسم سلیمانی ـ فرمانده لشکر ـ در میان گذاشت. حاج قاسم گفت: باید به قرارگاه خبر بدهم. اگر اسیر شده باشند، حتماً دشمن از عملیّات ما با خبر می شود. امّا حسین گفت: تا فردا صبر کنید. من امشب تکلیف این دو نفر را مشخّص می کنم. صبح روز بعد حسین را دیدم. خوش حال بود. گفتم: چه شد؟ به قرارگاه خبر دادید؟ گفت: نه. پرسیدم: چرا؟! مکثی کرد و گفت: دیشب هر دوی آنها را دیدم. هم اکبر موسایی پور هم حسین صادقی را. با خوش حالی گفتم: الآن کجا هستند؟ گفت: «در خواب آنها را دیدم. اکبر جلو بود و حسین پشت سرش. چهرة اکبر نور بود! خیلی نورانی بود. می دانی چرا؟ اکبر اگر درون آب هم بود، نماز شبش ترک نمی شد. در ثانی اکبر نامزد داشت. او تکلیفش را که نصف دینش بود انجام داده بود، امّا صادقی مجرّد بود. اکبر در خواب گفت که ناراحت نباشید؛ عراقی ها ما را نگرفته اند، ما بر می گردیم.» پرسیدم: چه طور؟! گفت: شهید شده اند. جنازه های شان را امشب آب می آورد لب ساحل. من به حرف حسین مطمئنّ بودم. شب نزدیک ساحل ماندم. آخر شب نگهبان ساحل از کمی جلوتر تماس گرفت و گفت: یک چیزی روی آب پیداست. وقتی رفتم، دیدم پیکر شهید صادقی به کنار ساحل آمده! بعد هم