برای ساختن فرزندان
باید نخست خویش را بسازی
در غیر این صورت فرزندان را برای نیازهای حیوانی ، فرار از تنهایی یا پرکردن چاله های وجودت پدید آورده ای
وظیفه تو به عنوان یک والد
تنها ساختن خودی دیگر نیست
بلکه چیزی برتر است
چیزی همانند آفریدن یک آفریننده
اروین د یالوم
وقتی نیچه گریست
@FahmehZendegi
کتاب «از چیزی نمیترسیدم»، زندگینامه خودنوشت سردار سلیمانی است که توسط انتشارات مکتب حاج قاسم منتشر شده است. این کتاب که شامل دستنوشتههای شخصی شهید سلیمانی از دوران کودکی و زندگی در روستای قنات ملک کرمان تا میانهٔ مبارزات انقلابی در سال ۵۷ است. این کتاب، شرح زندگی مردی از دل روستایی دورافتاده در کرمان است که چند دوره از زندگی ساده و کوتاهش را روایت کرده و نشان می دهد که چگونه از چوپانی به جایگاه بلندی رسید. آنان که سردار سلیمانی را فقط با لباس نظامی دیدند در این کتاب می ببینند که او چگونه پرورش یافته است.
▪️تربیت بدون الگو ممکن نیست
▪️قهرمانان مسلمان ایرانی را به فرزندانمان معرفی کنیم .
🍃برشی از کتاب:
پدرم اهل نماز بود.شاید در ان وقت چند نفر نماز میخواندند؛اما پدرم به شدت تقید به نماز اول وقت داشت.نماز صبح را از روی ستاره و نماز ظهر را از روی سایه تشخیص می داد.البته در ان وقت کسی به حمد و سوره کسی کاری نداشت؛لذا چه بسا در نماز غلط غلوط زیادی بود.
همان گونه که به نماز تقید داشت،به حلال و حرام هم همین گونه بود.همه اهل عشیره مان او را به درستی می شناختند.ان وقت ها ایشان مشهد رفته بود و به «مشدی حسن» مشهور بود. زکات مالش را، چه در گندم و جو و چه در گوسفندها،به موقع به سید محمد می داد.
نکته دیگر که در عشایر، محدود یا نایاب بود، این بود که پدرم اهل غسل بود.حتی در سرمای زمستان، در قنات ده غسل میکرد!
@FahmehZendegi
برنامه ریزی برای کودکان:
دومین گام پس از برنامه ریزی برای خودمون ،برنامه ریزی برای کودکان با کمک خودشون هست.
برنامه ریزی برای بچه ها با همکاری خودشون سبب منظم شدن بچه ها و تبدیل شدن این کار به یک عادت خوب در بچه ها هست.
برای بچه هایی که سواد خواندن ندارن با عکس و نقاشی و برای بچه های بالای ۷ سال با نوشتن خودشون برنامه ریزی کنیم و خواست ،علاقه و توان شون رو در برنامه لحاظ کنیم .
@FahmehZendegi
ترکیب این دو، میتونه رو حال خوب زندگی اثر بگذاره:
تو یه بررسی جامع در حوزه شخصیت، پژوهشگران دانشگاه استرالیا در جستجوی این بودن که ببینن :
کدوم مولفه های شخصیتی بیشترین رابطه رو با حال خوب و رضایت از زندگی داره؟
و روی کدوم ابعاد شخصیتی بایستی بیشتر کار کرد تا خوشحال باشی از این زیستن.
برای رسیدن به جواب پژوهشگران مطالعه ی فراتحلیل انجام دادن و ۴۶۲ مقاله رو که روی ۳۳۵ هزار انسان انجام شده بود، رو آنالیز محتوایی کردن . خروجی به دست آمده نشون داد که از بین رگه های شخصیتی آدم ها:
۱. برون گرایی یا همون اهل معاشرت و روابط اجتماعی بودن که خودش رو تو آدم های زودجوش، پرصحبت، پرانرژی، اهل هیجان و تجربه چیزهای جدید نشون میده
در کنار
۲. وجدان گرایی یا مسئولیت پذیری، اهل قول و عمل بودن و هدف داشتن؛ که خودش رو توی آدم های خیلی دقیق و عمیق که یا کاری رو قبول نمیکنن یا قبول کردن دیگه اما و اگر تو کارشون وجود نداره و خیلی مسئولیت پذیرن،
بیشترین رابطه رو با احساس رضایت از زیستن در این دنیا رو داره.
بنابراین پیشنهاد میشه تو انتخاب همسر به داشتن این دو مولفه شخصیتی توجه کن:
۱. چقدر مسئولیت پذیر و وجدان گراست
۲. چقدر اهل معاشرت و روابط اجتماعیه
ترکیب این دو میتونه رو حال خوب زندگی اثر بگذاره.
@FahmehZendegi
شرم و احساس گناه :
شرم، یعنی من «آدم» بدی هستم، احساس گناه یعنی من «کار» بدی مرتکب شدم. احساس گناه، دلیلش عشق به دیگریه؛ اما شرم، دلیلش، نفرت از خودمونه! شرم، یه قضاوت منفی نسبت به خود آدمه، که میتونه به بچهها احساس بی ارزشی بده. در حالیکه، احساس گناه، قضاوت منفی نسبت به عملکرده، که میتونه با یک رفتار خوب، منجر به اصلاح و جبران اشتباه بشه. خانم دکتر کارِن بارِت از دانشگاه ایالتی کلرادو، اومده واکنش بچههای کم سن و سال رو به احساس گناه و یا شرم بررسی کردن.
اومدن به بچهها عروسک کاموایی دادن که طی بازی، پای عروسک از جا کنده میشد. ایشون متوجه شد، بچههایی که نسبت به این اتفاق احساس شرم داشتن، هرگز حاضر نمیشدن بیان و به خانم کارن اطلاع بدن که چه اتفاقی افتاده! اونا به کل موضوع رو مخفی میکردن و عروسک رو یه گوشه رها میکردن و میرفتن پی کارشون. اما تو بچههایی که دچار احساس گناه بیدار شده بود، علاوه بر اینکه واسه درست کردن پای عروسک کلی تلاش میشد، تازه، علت و چگونگی کنده شدن پای عروسک رو به خانم کارن اطلاع میدادن.
پیام اصلی این پژوهش اینه که اگه مایلید فرزندتون به حال دیگران اهمیت بده، در مواقعی که مرتکب خطا شده به جای احساس شرم، بهش تجربه احساس گناه رو یاد بدید. منظورم اینه که بهشون یاد بدید به جای حمله به خودش، درصدد جبران خطاش باشه. خاطرتون باشه که احساس شرم وقتی ایجاد میشه که والدین وقتی خطایی از فرزندشون سر میزنه، از خودشون
خشم شدید بروز بدن،
باهاش قهر کنن،
تهدید به طردش کنن،
عشقشون رو از فرزندشون بگیرن
یا اینکه با تنبیه واکنش نشون بدن.
در این حالت، بچهها تصور میکنن لابد آدمهای بدی هستن که چنین باهاشون رفتار میشه. پس حالا ببینیم که چطور باید رفتار کنید؟ شما پدر و مادرها میتونید با یه حالت مغمومی بهشون بگید که ۱) چرا اون رفتار اشتباه بوده، ۲) اون رفتار چه تاثیری روی بقیه گذاشته، ۳) و اینکه چطوری میتونن اون رفتار رو جبران کنن. اینجوریه که میتونید بچههای سالم و وجدان مداری بار بیارید.
@FahmehZendegi
قطع و وصلی رابطه:
یه مطلب خیلی باحالی تو ژورنال Psychological Science منتشر شده که به نظرم بسیار مهمه. تو این مقاله روانشناسها اومدن تعداد زیادی از افرادی که از رابطه عاطفیشون خارج شده بودن رو بررسی کردن. اومدن افرادی که به پارتنرسابق خودشون برگشتن رو با افرادی که بعد قطع رابطه هرگز به رابطه قبلیشون رجوع نکردن رو با هم مقایسه کردن.
نتیجه تحقیق خیلی جالب بود: دیدن افرادی که بعد از جدایی نمیرن پی کارشون و به پارتنر سابقشون بر میگردن، اصلا از نظر روحی وضعیت خوبی ندارن که ندارن. اگر بخوام خیلی صریح و صادقانه باهاتون صحبت کنم باید بگم که این تحقیق نشون میده: شما اگه "عزت نفس معقولی نداشته باشید"، "دلبستگیتون امن نباشه"، "ترس شدیدی از طرد شدن داشته باشید"، "شخصیت وابستهای داشته باشید" و در نهایت "احساس گناه بیمار گونهای بابت جدایی" داشته باشید، به احتمال زیاد به پارتنر قبلیتون بر خواهید گشت.
نکته جالبی که این پژوهش روی اون تاکید میکنه اینه که برگشتن به پارتنر قبلی خیلی خیلی میتونه ایده بدی باشه و حتی حال و اوضاع روانشناختی شما رو از "دوران جدایی" هم بدتر کنه. در همین خصوص، یه روز یکی از رفقام حرف جالبی بهم زد، گفت آدمهایی که به رابطه قبلیشون برمیگردن، اونایی هستن که هنوز به اندازهای که باید، تحقیر نشدن!
@FahmehZendegi
جایگزین های تنبیه برای بچه ها:
💠 به جای تنبیه، تقبیح شدید خود را بیان کنید بدون اینکه به شخصیت فرزندتان حمله کنید. مثلا پدری که می بیند فرزندش ابزار او را برداشته و در حیاط زیر باران رها کرده چه عکس العملی می تونه داشته باشه؟ میتونه فریاد بزنه، عصبانیت خودش رو با تندی بیان کنه و میتونه باجدیت به فرزندش تذکر بده بدون اینکه به فرزندش اهانت کرده باشه. مثلا بگه؛ "از اینکه ابزار نوی من توی حیاط زیر بارون رها شده و زنگ زده خیلی عصبانی ام..."
💠 به جای تنبیه، انتظارات خود را جزء به جزء برای فرزندتان شرح دهید.
"انتظار دارم وقتی ابزار من رو قرض میگیری مثل اول بهم برگردونی"
💠 راه جبران خطا را به فرزند خود نشان دهید.
" از این به بعد وقتی ابزار منو می گیری سریع سر جاش برگردون"
💠 به کودک فرصت دهید.
" پسرم تو میتونی ابزار منو امانت بگیری و دوباره پسشون بدی و در مقابل میتونی امتیاز استفاده از اونها را کلا از دست بدی. تصمیمش با خودت"
💠 با موضوع برخورد فعال داشته باشید.
کودک:" چرا درب جعبه ابزار قفله؟!
پدر: "تو به من بگو چرا"
💠 مشکل گشایی کنید.
" پسرم به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از آنها استفاده کنی؟ در ضمن مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم سر جاشون باشند. "
@FahmehZendegi
چشم و گوشت رو باز کن، تفاوت ها رو قبل از ازدواج خوب ببین:
زندگی کردن زیر یک سقف، یک واقعیت هس و با شخصیت های واقعی همسرتان سر و کار دارین و جایی برای رویا پردازی نیس❗️
شناخت درست از درک تفاوت ها و شباهت های یین دختر و پسر و خانواده ها، کمک می کنه تا با دید باز تر و آگاهانه تر تصمیم گیری کنین.
در تصمیم گیری قبل از ازدواج، باید به تفاوت ها و بعد از ازدواج بیشتر به شباهت ها اهمیت داد؛ زیرا توجه به تفاوتها، به انتخاب عاقلانه کمک می کند و اهمیت دادن به شباهت ها بعد از ازدواج، منجر به محکم شدن ارتباط و صمیمیت زن و شوهر میشه.
⚠️متاسفانه این روند در بین افراد جوان در آستانه ازدواج و افراد متاهل برعکس هس.
یعنی فرد قبل از ازدواج در دریای از احساسات و دلباختگی غرق میشه و بعد از ازدواج خود را در بین ناکامی ها و تفاوت های بسیار، ناامید و خسته می بینه....
@FahmehZendegi
بزرگ ترين خيانتی كه انسان
ميتونه به خودش بكنه
ترس از فكر ديگران در مورد خودشه
انبوهی آدم در جهان وجود دارد که
در جهنم بسر می برند
زیرا سخت وابسته به داوری دیگرانند
👤ژان پل سارتر
چه قانون خوبی:
از جالبترین قوانین کشور هلند این است که هر پلیس موظف است یک عروسک را همواره همراه داشته باشد تا در صورت وقوع حادثه ای که در آن کودکان حضور دارند به آنها هدیه دهند!
@FahmehZendegi
آقای پتر لودویگ Petr Ludwig کتابی داره به اسم «پایانِ اهمالکاری The End of Procrastination». حالا هدف این کتاب چیه؟ آسون کردن فرایند تصمیمگیری!
نویسنده، تکنیکهایی رو آموزش داده که به کمکشون میشه مانع از اهمالکاری شد، من نکات مهمش رو خدمتتون اینجا ردیف کردم:
۱) برای اینکه موتور انگیزشیتون پر زور باشه، نیازه که بزرگ فکر کنید و اجازه ندید سقف ذهنیتون محدودتون کنه، چون هر چی هدفتون بزرگتر باشه، بیشتر بهتون انگیزه میده.
۲) تا میتونید از کاغذ و خودکار استفاده کنید، یعنی مدام کارهاتونو روی کاغذ ثبت کنید و جلو چشمتون نصبش کنید.
۳) توی یه جدول، ساعت به ساعت کارهایی که باید انجام بدید رو بنویسید، سنگ از آسمون بارید بهش وفادار باشید.
۴) حواستون باشه که حواستون پرت نشه. فضای مجازی و گوشی رو موقع انجام کار کلا بیخیال شید، مثل سم مهلک میمونن.
۵) قطعا باید برای استراحت کردن هم زمان بذارید، اما لازمه که براش محدودیت قائل بشید و بیش از حد وقت تلف نکنید. استراحتی که طولانی بشه، خودش باعث میشه برگشتن به کار و شروع دوباره، انرژی بیشتری ازتون بگیره.
۶) وقتی از برنامه عقب هستید، خودتون رو نبازید، خودسرزنشی رو کنترل کنید، البته حفظ چنین نگاهی آسون نیست، پس لازمه که براش تمرین کنید، وقتی شما در برابر مشکلاتتون، وا نرید، عصبانی نشید و زمین و زمان رو سرزنش نکنید، ذهنتون خلاقتر میشه، در نتیجه راهکار و ایدههای بیشتری به کلهتون میرسه و انگیزه و انرژی بیشتری برای ادامه دادن خواهید داشت.
۷) چند تا کار رو به صورت هم زمان انجام ندید. شاید انجام چند فعالیت به صورت هم زمان، شیوه خوبی برای صرفهجویی در زمان به نظر برسه، ولی در واقعیت جواب نمیده، به خصوص زمانی که کار شما، به تمرکز نیاز داشته باشه. به عنوان مثال، حتی زمانی که شما کاری که دارید انجام میدید رو برای چک کردن یک پیام کاری متوقف کنید، حداقل ۲۰ دقیقه کامل طول میکشه تا دوباره، به همون سطح تمرکز قبلی برگردید.
۸) هیچ کدوم ما بینقص نیستیم و تو مسیر همهمون پر از مشکلات و موانعه؛ فقط وا ندید و حتی شده کم کم کار رو پیش ببرید ولی متوقفش نکنید، یکم بهتر از هیچیه.
@FahmehZendegi
وقتی دیدید که بچهتون داره خودجوش کاری رو انجام میده لطفا کاری به کارش نداشته باشید، اگه دیگه خیلی ذوق زده شدید، اون رو به خاطر تلاشش تحسین کنید نه هوش یا توانایی ویژهاش! دکتر کارول دیک Carol Dweck استاد دانشگاه استنفورد مطالعه ای رو بر روی ۴۰۰ کودک ۱۰ تا ۱۲ ساله انجام دادن و نتایجش رو در ژورنال Journal of Personality and Social Psychology به چاپ رسوندن.
ایشون اومدن به بچهها اول یک سری سوال دادن و فارغ از اینکه به مسائل جواب درست یا غلط میدادن به یک سریشون گفتن که چقدر باهوشی و به یک سری دیگه گفتن چقدر داری خوب تلاش میکنی. در ادامه، اومدن دوباره به بچهها تکالیف جدید دادن ولی این دفعه به همهشون الکی گفتن که جوابتون اشتباه بود! تیم تحقیق دیدن بچههایی که بخاطر هوششون تحسین شده بودن شدیدا احساس ناامیدی نسبت به اشتباهشون داشتن و انگیزشون به شدت افت کرده بود. پس رفقای عزیز، از این بعد به جای اینکه هوش بچهتون رو تو فامیل و اطرافیانتون بوق کنید و پزش رو بدید بیشتر به این توجه کنید که بچهتون چقدر اهل تلاش و پشتکاره و سره این تشویقش کنید.
@FahmehZendegi
فهم گره های وجودی همدیگر:
درسته که هیچ آدم کاملی پیدا نمیشه و هر کسی نقصهای خودش رو داره، ولی یه ویژگی هست که وقتی قصد دارید وارد یک رابطه جدی بشید اونو حتما باید راجع به خودتون و طرف مقابل در نظر بگیرید، اون خصیصه چیزی نیست جز: توانایی در گفتگوی صادقانه پیرامون هر آنچه که در وجود هر دوی میگذره.
حقیقت اینه که مشکلات، اجتنابناپذیر هستن، تو همه روابط، دعوا، کشمکش و اختلاف نظر اتفاق میافته و هر دو طرف رابطه، دیر یا زود دچار بحران احساسی و عاطفی خواهند شد؛ ولی اینکه این بحرانها قراره تا کی کش پیدا کنه و کی قراره رابطه به صلابت اولیه خودش برگرده وابستهس به توانایی اون دو نفر در فهم گرههای وجودیشون و گفتگوی صادقانه راجع به اونهاست. حالا این خصیصه مهم رو چطور میتونید در طرف مقابلتون محک بزنید؟
وقتی ازش انتقاد میکنید و در خصوص اینکه چطوری میتونه همسر بهتری باشه نظر بدید، ببینید واکنشش چطوره؟ آیا گرد و خاک به پا میکنه؟ عصبانی میشه؟ شما رو سرزنش میکنه؟ فکر میکنه دوسش ندارید؟ قیافه میگیره؟ قهر میکنه؟ حالا سوال مهمتر، دوباره همون فرد رو در نظر بگیرید، تصور کنید که اینبار اونه که شما رو مورد انتقاد قرار میده، و اینکه از نظر اون، شما یکسری نقاط ضعف در شخصیتتون دارید. شما چطور واکنش نشون میدید؟ آیا نادیدهاش میگیرید؟ سعی میکنید توپ رو تو زمین اون بندازید و بهش بقبولونید که اشکال از اونه و بهش کلی انگ میچسبونید؟ سعی میکنید با فرافکنی از زیر موضوع در برید؟ عصبانی میشید؟ یا از ترس طرد شدن، وحشت میکنید شروع به سرویس دادن میکنید؟
اگه در بیشتر اوقات، هر دوتون، علیرغم تجربه رنجش و ناراحتی، میتونید از دیدگاه طرف مقابل، به مسئله نگاه کنید و در نهایت قابلیت این رو دارید که بدون سرزنش و تزریق احساس گناه و شرم به همدیگه، مسئله رو کنکاش کنید و راجع بهش حرف بزنید، یعنی شما انتخاب خوبی برای همدیگهاید.
@FahmehZendegi
منتظر نباشید حسش بیاد تا دست به کار بشید، دست به کار بشید تا حسش بیاد:
خانم مِل رابینز Mel Robbins کتاب جذابی داره با عنوان " قانون پنج ثانیه" که امروز میخوام خلاصهشو خدمتتون بگم. ایشون معتقده ما آدمها وقتی قراره دست به کاری بزنیم، دچار اضطراب میشیم و برای فرار از این حال لعنتی، از مواجهه با کارهامون طفره میریم و تا آخرین لحظه حواسمون رو از انجام تکالیفمون پرت میکنیم.
ایشون حرف جالبی میزنه، میگه وقتی انگیزه انجام کاری در ما ایجاد شد، باید طی پنج ثانیه، عملیش کنیم. یعنی زیر پنج ثانیه باید پا شیم بریم سراغ انجام اون کار وگرنه مغز تشخیص میده که ظاهرا موضوع خیلی مهم نبوده، پس اون ایده و انگیزه رو به سرعت نابودش میکنه.
نویسنده معتقده یک قدم کوچیک برداشتن، جرات میخواد و عموم اهمالکارها مشکلشون اینه که جرات کافی رو ندارن. همونطور که پول پول میاره، جرات هم جرات میاره. یعنی کافیه یه قدم شجاعانه کوچیک برداری؛ خود این قدم، جسارت شما رو بیشتر میکنه؛ مثل یه گلوله برفی که میتونه به یه بهمن بزرگ بدل بشه. یعنی اگه جسارت به خرج بدی و زیر پنج ثانیه خودتو جمع و جور کنی، دفعه بعد سریعتر از جا کنده میشی و دفعه بعدش سریعتر از قبل!
خانم رابینز به این نکته اشاره دارن که زمان مناسب قرار نیست هیچوقت از راه برسه؛ بنابراین، فقط باید شروع کرد! همه ما دلمون میخواد زندگیمون رو تغییر بدیم، ولی هر کدوم به نوعی، منتظر فرا رسیدن یه زمان مناسبیم که پر از انگیزه باشیم! در حالیکه همچین اتفاقی هرگز قرار نیست رخ بده. پس برای رسیدن به هر هدفی، چارهای نیست جز اینکه کارهای جدید، مبهم و ترسناک رو سریع انجامش بدیم، مکث کنیم فاتحهمون خوندهس. ایشون میگن مشکل رو همون لحظه حلش کنی کوچیکه، صبر کنی که زمان حلش کنه، بزرگ میشه!
پس این جمله باید آویزه گوشمون باشه: همین الان حلش کن! راستی، از نظر رابینز اصلا به احساس منفی و فاز بد و اینکه حسش نیست بها ندید، شما صرفا باید بتونید رفتارتون رو تغییر بدید، لنگ حس و حال و انگیزه نمونید، رفتارتون تغییر کنه فازتون هم تغییر میکنه و حس و حال خوبم باهاش میاد. پس منتظر نباشید حسش بیاد تا دست به کار بشید، دست به کار بشید تا حسش بیاد!
@FahmehZendegi
سه خطای گفتاری والدین:
آقای شارف و خانم گلدنر تو ژورنال بسیار معتبر Developmental Review گزارش پژوهشی رو منتشر کردن که در اون به سه خطای مهلک پدر و مادرها در قبال بچههاشون اشاره کردن.
براساس این تحقیق، به میزانی که بین والدین و بچههاشون مشابه مکالمات زیر رخ بده، به همون اندازه فرزندانشون در معرض مشکلات جدی روانشناختی خواهند بود. حالا بریم ببینیم این گفتگوها چیا هستن...
اولی، تزریق ترس، اضطراب و احساس گناهه: مثلا اینکه اگه لباسی که میگم رو نپوشی خیلی عصبانی میشم. اگه اسباب بازیت رو به دوستت ندی دیگه دوست ندارم. اگه اتاقت رو همین الان جمع نکنی بابا بیاد بهش میگم!
دومی، محرومیت از محبت و مراقبته: مثلا اگه بازی کردن رو تموم نکنی امشب خبری از شام نیست.
سومی، محرومیت از تجربه احساساته: مثلا هر زمان که بچه میخواد عصبانیتش رو تجربه کنه، پدر یا مادر اول بلافاصله عصبانی بشن یا کلا عصبانیت بچه رو تحویل نگیرن یا هر حالتی که باعث بشه اون طفل معصوم از خیر بروز و بیان احساساتش بگذره.
از نتایج امیدبخش این تحقیق میدونید چی بود؟جلوی ضرر رو از هر جا بگیری منفعته! یعنی تغییر در رفتار والدین میتونه پیامدهای احتمالی آسیبهای وارده رو در آینده کاهش بده.
@FahmehZendegi
فقط میخی را تکان دادم:
✍گویند: روزی ابلیس ملعون خواست با فرزندانش از جایی به جای دیگر نقل مکان کند، خیمه ای را دید، و گفت: اینجا را ترک نمی کنم تا آنکه بلایی بر سر آنان بیاورم. به سوی خیمه رفت و دید گاوی به میخی بسته شده و زنی را دید که آن گاو را می دوشد، بدان سو رفت و میخ را تکان داد.
🔸با تکان خوردن میخ، گاو ترسید و به هیجان درآمد و سطل شیر را بر زمین ریخت و پسر آن زن را که در کنار مادرش نشسته بود لگدمال کرد و او را کشت. مادر بچه با دیدن این صحنه عصبانی شد و گاو را با ضربه چاقو از پای درآورد و او را کشت. شوهر آن زن آمد و با دیدن فرزند کشته شده و گاو مرده، همسرش را زد و او را طلاق داد.
🔸سپس خویشاوندان زن آمدند و آن مرد را زدند، و بعد از آن نزدیکان آن مرد آمدند و همه با هم درگیر شدند و جنگ و دعوای شدیدی به پا شد!! فرزندان ابلیس با دیدن این ماجرا تعجب کردند و از پدر پرسیدند: ای وای، این چه کاری بود که کردی؟! ابلیس گفت: کاری نکردم فقط میخ را تکان دادم.
🔸 بیشتر مردم فکر می کنند کاری نکرده اند، در حالی که نمی دانند چند کلمهای که میگویند و دیگران می شنوند،گاهی:
حالی را دگرگون می کند
آتش اختلاف را بر می افروزد
خویشاوندی را برهم میزند
دوستی و صمیمیت را از بین می برد
کینه و دشمنی می آورد
دل ها را می شکند
بعد از این همه کسی که این کار را کرده فکر می کند کاری نکرده است فقط میخ را تکان داده است!!
♨️ قبل از اینکه حرفی را بزنی، مواظب سخنانت باش! مواظب باش میخی را تکان ندهی!!
📚 منبع: حکایتهای معنوی
@FahmehZendegi
استفاده کنترل نشده از فضای مجازی توسط نوجوانان می تواند آسیب های غیرقابل جبرانی به آنان بزند. امروزه بحث اعتیاد به فضای مجازی همچون اعتیاد به مواد مخدر نیاز به درمان دارد. پایین آمدن عملکرد تحصیلی»، «افسردگی»، «انزوا»، «پرخاشگری»، «الگوبرداریهای رفتاری مخرب که از برخورد با محتواهای غلط که در محیطهای سایبری با آنها روبرو میشویم» و در نهایت «اعتماد به فضای مجازی» از عواملی هستند که در صورت عدم آگاهی و کنترل نحوه مواجهه با این پدیده ممکن است نوجوانان را تهدید کند.
البته که فقط مشکلات روحی متوجه نوجوانان نیست؛ بلکه مشکلات جسمی مانند چاقی، بیماریهای چشمی، انحرافات ستون فقرات و گردن هم در صورت استفاده نادرست از فضای مجازی میتواند تهدیدی برای نوجوانان باشد. جالب اینجاست که کشورهای اروپایی و آمریکایی در مورد نوجوانان محدودیت های سنی برای استفاده آنها از فضای مجازی قرارداده اند. مثلا استفاده از اپلیکیشن تیک تاک که امروزه بسیار بین نوجوانان محبوب است، برای افراد زیر ۱۶ سال ممنوع و برای افراد ۱۸ ساله فقط استفاده به مدت ۳۰ دقیقه مجاز است.
یادمان باشد فرزندانمان سرمایه های زندگی ما هستند و هرگونه سهل انگاری در تربیت آنها تبعات جبران ناپذیری خواهد داشت.
@FahmehZendegi
اختلال پردازش حسی:
در سالهای اخیر، راجع به اختلال پردازش حسی(Sensory Processing Disorder) خیلی صحبت میشه، امروز قصد دارم مختصری راجع بهش حرف بزنم تا شما هم جریان موضوع قرار بگیرید. در یکسری از آدمها، به دلایل نامعلومی، حواس پنجگانه یا خیلی شدید کار میکنه یا خیلی خفیف! به همین دلیل تو زندگی براشون کلی دردسر بخاطرش ایجاد میشه. مثلا قدرت بویاییشون اونقدر قویه که با شنوفتن بوهای مختلف شدیدا کلافه میشن، کوچکترین صداها رو میشنون، مثلا اگه یکی با هندزفری کنارش موزیک گوش کنه، از صدای وزوزش به ستوه میان یا اصلا نمیتونن به برخورد لباس با پوستشون عادت کنن، پس لباس تنگ اگه بپوشن حسابی اذیت میشن، بنابراین کسی نباید لمس یا به آغوشش بگیره چون حسابی از لمس شدن اذیت میشن و کلی مثال دیگه… این خصیصه تو بچه های اوتیستیک زیاد دیده میشه ولی لزوما اگه کسی این علائم رو داشته باشه دچار اوتیسم نیست.
بهرحال، ناشناختهها پیرامون این موضوع خیلی زیاده، برای درمانش تا به امروز درمان دارویی براش وجود نداره و روشهای درمانی مبتنی بر یکپارچگی حسی Sensory integration therapy (SIT) که معمولا توسط کاردرمانگرها صورت میگیره، بهترین نوع درمان برای این مشکل محسوب میشه.
@FahmehZendegi
عموم خانمهایی که به تازگی مادر شدن، چه شاغل باشن چه خانهدار، بیشتر از شوهرشون به کارهای خونه و مراقبت از کودک رسیدگی میکنن و حتی کمتر میخوابن و
بخاطر خستگیهای شدید و بیخوابی، ممکن است افکار ناخوشایند و خشم ظهور میکنه مثل اینکه
فکر کنن در یک رابطه ناعادلانه قرار گرفتن و این افکار باعث میشه بحث و تعارض پیش بیاد. اولین و مهمترین نکته برای پیشگیری از بحث و تعارض در این دوران، تقسیم عادلانه کارهای خونه و وظایف مربوط به مراقبت از نوزاده.
برای مدیریت موضوع تقسیم کار، پیشنهاد میکنم همراه همسرتون لیست مشخصی همراه با ذکر تک تک جزئیات از کارهای خونه و مربوط به فرزند تهیه کنید و بعد وظایف رو به شکلی عادلانه (نه دقیقا مساوی) تقسیم کنید؛ طبیعتا اگر یکی از والدین، پونزده ساعت بیشتر کار میکنه، میتونه زمان کمتری رو به انجام کارهای خونه اختصاص بده. مهم اینجاست که تقسیم کار رو به زمانی که فاجعه رخ داده و یک نفر زیر بار خستگی و فشار، در حال له شدنه، موکول نکنید.
راهکار مهم بعدی، کاهش دادن سطح انتظارات غیر واقعبینانه و نشات گرفته از فرهنگ و کلیشههای جامعهس، توصیه میکنم تصویر ذهنی ایدهآلی که از یک مادر یا پدر خوب دارین رو دور بندازین. به طور مثال، خیلی از مادرها، خودشون رو والد برتر میدونن و یکسره در حال دخالت و ایراد گرفتن از تعاملات همسر و فرزندشون هستن؛ درحالیکه، مادری که انتظار داره تقسیم وظایف عادلانه باشه، باید به پدر بچه اجازه بده تا کارها رو به شیوه خودش انجام بده؛ مگر در شرایطی که امنیت بچه به خطر بیفته. اگر مداخله نکردن براتون سخته، پیشنهاد میکنم زمانهایی که همسرتون مشغول رسیدگی به بچهست، یا بخوابید، یا محیط خونه رو ترک کنید.😊
@FahmehZendegi
کمالگرایی مرضی:
تلاش برای بهتر و بهتر شدن خیلی هم خوبه و به ما کمک میکنه، هر روز، ساعتها و با ثبات، برای اهدافمون تلاش کنیم، با شکستهامون مواجه بشیم، اونها رو پشت سر بذاریم و دوباره به تلاشمون ادامه بدیم ولی وقتی پای کمالگرایی به شکل یه مرض وسط میاد دیگه اوضاع فرق میکنه، در این وضعیت آلوده به کمالگرایی، رسما یا زندگی خودمون رو بواسطه خود سرزنشی فلج میشه یا زندگی اطرافیونمون رو بواسطه سرزنش کردنشون فلج میکنیم.
کمالگرایی مرضی دو تا مدل مختلف داره: ۱) کمالگرایی که باعث میشه مدام یقه خودمون رو بگیریم. ۲) کمالگرایی که باعث میشه مدام یقه بقیه رو بگیریم.
اجازه بدید از آخر به اول بریم، مدل دوم، زندگی کردن با کسی که انتظارات عجیب و غریبی از بقیه داره به شدت سخته؛ کافیه با همچین آدمی در تعامل باشید. هر کاری به چشمش نمیاد، همیشه ناراضیه، دائما غر میزنه و هیچجوره نمیشه راضیش کرد، حالا شما فکر کن والدینت همچین آدمهایی باشن، مگه واسه آدم اعتماد به نفسی باقی میمونه؟!
و اما مدل اول، این آدمها، دائما دستاوردهای خودشون رو بیارزش تصور میکنن و حتی در صورت رسیدن به هدفی، احساس خوب ناشی از موفقیتشون، مدت بسیار کوتاهی در اونها دووم میاره، اونها حتی وقتی یه پروژه عالی تحویل میدن و کارفرما ازشون تعریف میکنه، احساس میکنن حتما طرف حواسش نبوده یا متوجه سوتیهای کارش نشده، یا مثلا میخواد با این تعریف بهشون لطف کنه!
شایان ذکره درمان کمالگرایی، با کمک گرفتن از رواندرمانی فرآیند قابل کنترلی هست. در جلسات روان درمانی، عموما تلاش میشه تا شما به مرور و در دوزهای خیلی کوچیک، نقصها و شکست خوردن رو تجربه کنید، و به جای تلاش مداوم برای رسیدن به اهداف مشخص، ارزش و معنا برای زندگیتون تعریف کنید تا بر مبنای اونها زندگی کنید و ...
@FahmehZendegi
وقتي که راه نمیروی زمين هم نمیخوری ،
اين زمين نخوردن، محصول
سکون است نه مهارت.
وقتی تصميم نمیگيری و کاری
نمیکنی ، مسلما اشتباه هم نمیکنی؛
اين اشتباه نکردن محصول
انفعال است نه انتخاب.
🍀 خوب بودن به اين معنی نيست
که درهای تجربه را بر خود
ببندی و فقط پرهيز کنی ؛
خوب بودن در انتخاب های
صحيح ماست که معنا پيدا
کرده و شکل میگيرد.
اشتباه کنيد اما آن را مجددا تکرار نکنيد...!
املای ننوشته غلط هم ندارد.
@FahmehZendegi