دوستی داشتم که در دانشگاه واشنگتن تحصیل میکرد. تعریف میکرد استاد ما در ماه مبارک رمضان وقتی متوجه شد نمرات يكى از دانشجويانش به علت روزه بودن در زمان امتحان افت كرده، تصميم گرفت به خاطر آن كه دانشجويان مسلمانش هنگام امتحان ضعف نداشته باشند و با تمرکز بیشتری سر امتحان حاضر شوند، امتحان هايش را در نوبت بعد غروب[چند ساعت بعد از اذان] برگزار کند. هر چند این استاد اعتقاد دارد با توجه به اينكه خيلى اوقات تا نيمه شب در دانشگاه مشغول كار است، كار مهمى نكرده و تغيير زيادى در برنامه‌اش به وجود نیاورده است، ولى يكى از دانشجويان مسلمان میگفت كارى كه در ذهن استاد ما کوچک به نظر مى‌رسد، براى ما بسيار بزرگ و با اهميت است. پس از این اتفاق، دو استاد ديگر هم با همين مدل امتحانات خودشان را برگزار کردند. این استاد گفته است دلم مى‌خواهد دانشجويان حس كنند كه ما در كلاسمان براى همديگر اهميت قائليم. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️آزادی بیان به سبک غرب چند مدت پيش یکی از دوستانم که ساكن آلمان هست گزارش داد كه در شهر دلمنهورست [Delmenhorst] كه در آن تعداد زيادی مسلمان فعال وجود دارد، يكی از گروه‌های اسلامی با پرداخت مبلغی به یک شركت خصوصی، قرارداد ده روزه‌ای را برای نصب كردن بنر بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در سطح شهر بست. از فردای نصب اين بنر، روزنامه‌های دولتی با چاپ مقاله‌هايی بر ضد اين حركت، افكار عمومی را تحریک کردند و دو روز بعد اين بنر مورد هجوم قرار گرفت و بر رويش رنگ ریختند تا نوشته هاي آن خوانا نباشد. مدت قرارداد ۱۰ روز بود، منتهی زودتر از موعد مقرر پایین آورده شد! ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

بسیار زیاد با بانوانی که غرب را آرمان‌شهر و اتوپیای ‏افلاطون میدونن بحث ‌کردم که زن در غرب ملحق به سکس است، زن‌ها برای به دست آوردن موقعیت ناچارن از بدن خودشون استفاده کنن، وقتی که سن‌شان بالا می‌رود طبیعتا با مشکلات فراوانی روبرو میشن. همانطور که فوکو میگه دیکتاتوری سکس، بدترین نوع دیکتاتوری است. ‏رقابت وحشتناکی حتی برای نگه داشتن همسر در جریان هست و این باعث افزایش خشونت‌ها شده. یعنی یک نفر از همسر فلانی خوشش میاد، پس به هر طریق باید به او دست پیدا کنه و در نتیجه نزاع بین افراد در می‌گیرد. از طرفی کالا کردن انسان در جوامع غربی یک واقعیت است. درسته که به لحاظ نظری حقوق و مزایا میدن، اما در عمل، انسان فقط نیروی کار است و در اختیار سرمایه‌داری. ‏احترام به عنوان ناموس که در جامعه ما هست در اینجا وجود نداره. بارها گوشزد کرده‌ام که اگر از غرب تقلید کنیم به شدت باخته‌یم. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ورودی مترو نیویورک و فرار از پرداخت بلیط از این نوع حرکات به وفور به چشم میخوره ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات و مشاهدات ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️سبک زندگی آمریکایی • بخش دوم واقعیتی که در زندگی آمریکایی وجود دارد این است که مبنای این زندگی بر پیشرفت‌های مادی فردی ایجاد شده و بقیه مسائل فرع بر آن است. این که در این جامعه، قوانین و قواعد کوچک‌ترین چیزها در حد خرید یک خودکار در حد قانون اساسی یک کشور پیچیده است از همین جا نشأت می‌گیرد. در این رقابت پیچیده اقتصادی، رقبا منتظرند که گافی در رفتار رقیبشان ببینند و او را از صحنه رقابت حذف کنند. حالا در چنین جامعه‌ای کارمند یا کارگر هم باید حواسش جمع باشد که با کوچک‌ترین خطایی از عرش حقوق بخور و نمیر به فرش (سنگ‌فرش) خیابان‌خوابی نرسد. روی دیگر این سبک زندگی، فردگرایی است. همه چیز طوری طراحی شده که خودت گلیمت را از آب بیرون بکشی. این که پسر و دختر آمریکایی باید خودش برود دنبال زوج مورد علاقه‌اش یا از هجده سالگی به بعد دستش توی جیب خودش باشد از همین جاست. می‌گویند در این کشور فاصله رفاه با بی خانمان شدن فقط شش ماه است. کافی است که از کارَت اخراج شوی و ظرف شش ماه نتوانی کار دیگری پیدا کنی. اگر مستأجر باشی که نمی‌توانی اجاره‌ات را پرداخت کنی و اگر خانه‌دار باشی نمی‌توانی مالیات و قسط خانه را بپردازی...والسلام هیچ کس هم نیست که بیاید کمکت کند و دستت را بگیرد. این یک واقعیتی در ایالات متحده آمریکاست که هیچ گاه از رسانه‌هایشان نخواهید دید. هر سال صدها و هزاران شرکت نوبنیاد با ایده‌های نو و بکر تأسیس می‌شود و دولت هم قوانین دست و پا گیر برایشان نمی‌گذارد و آخرش هم از این صدها و هزاران، درصد خیلی کمی موفق می‌شوند. البته بماند که این موفق‌ها تا آخر عمرشان باید سهمشان را به سرمایه‌گذاران اولیه که همان سرمایه‌داران اصلی جامعه هستند بدهند. بگذارید یک مثال واقعی از بیکار ننشستن سرمایه‌دارها بگویم. ایالت کالیفرنیا یکی از پردرآمدترین و البته مرفه‌ترین مناطق زندگی در آمریکا است و نبض کشاورزی و فناوری اطلاعات در این منطقه است. این منطقه یک مشکل اساسی دارد و آن حمل و نقل عمومی است. مثلاً اگر بخواهید بدون خودروی شخصی از جایی به جای دیگر بروید باید تا چند ساعت وقت بگذارید. چرا این گونه است؟ داستان این است که شرکت‌های خودروسازی می‌بینند که با این وضع رشد حمل و نقل عمومی در این ایالت نان‌شان آجر شده است. لذا تصمیم می‌گیرند سهام حمل و نقل عمومی را بخرند و بعد خرد خرد فیتیله‌ی آن را پایین بکشند و از آن طرف بر حجم تبلیغات خودروهایشان بیفزایند؛ به همین سادگی. در عرف آمریکایی باید هر روز یک پیراهن جدیدی پوشیده شود و هر پیراهن نیز باید عرفاً بیست روز یک بار دوباره استفاده شود. خب، اینجا هم شرکت‌های پوشاک که بیکار ننشسته‌اند. گاهی اوقات حس می کنید این تنوع‌گرایی جزئی از وجودتان شده است و دوست دارید همه چیز را متنوع ببینید حتی اگر واقعاً تنوعی در کار نباشد! ظاهرا ده‌ها شرکت پوشاک با قیمت‌های مختلف و اجناس متنوع وجود دارد ولی همه‌شان متعلق به دو سه شرکت اصلی است که به صورتی کاملاً صوری رقیب‌سازی کرده‌اند و خودشان را به چند شرکت مثلاً رقیب تبدیل کرده‌اند. 📝خسرو قبادی ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️مذاکره به سبک آمریکا آقای نوآم چامسکی در کتاب Deterring Democracy "دموکراسی بازدارنده" ماجرای نامه نگاری جورج بوش با صدام رو بدین صورت نقل میکنه: پرزیدنت بوش در نامه‌ای خطاب به صدام حسین در 5 ژانویه، موضع‌گیری آمریکا را در مورد حمله به کویت واضح بیان میکند. بوش در این نامه می‌نویسد: نمی‌توان در مقابل تجاوز انتظار پاداش داشت و هیچ گونه مذاکره‌ای با شما برقرار نخواهیم کرد زیرا اصول اساسی به هیچ عنوان قابل سازش نیست. نکته قابل توجه و تامل نامه این هست که آنها نیز از یکسری اصول و قواعد خود کوتاه نمی‌آیند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ

⭕️نظام مالیاتی در آمریکا مالیات اعم از انواع و نرخ‌هایش از مسائل قابل توجه و مهم در آمریکا ست. هیچ میزانی از درآمد از مالیات بر عایدی سرمایه و درآمد (Income Tax) معاف نیست. به هیچ عنوان. حتی درآمدهای زیر خط فقر و آنهایی که حداقل دستمزد رو دریافت میکنن! درآمد از هر قسمش(حقوق کارمندی، دستمزد کارگری و...) که باشه، قبل از اینکه از طرف کارفرما طبق قراردادی که وجود دارد به حساب طرف واریز بشه، مالیات‌ش بصورت خودکار کسر و به حساب دولت میره و اصلا فردِ حقوق بگیر اختیاری برای دادن یا ندادن نداره. بعد از اینکه مبلغ مالیات کسر شد، حقوق و دستمزد به حسابش واریز میکنن. هر کدام از دولت‌های مرکزی، ایالتی و محلی هم سهم‌های مربوط به خودشونو دارن. البته برخی از افراد مِن‌جمله سربازان ارتش از پرداخت این مالیات معاف هستن. سالی یک بار هم باید اظهارنامه مالیاتی را ارائه دهند. ممکنه پس از بررسی اظهارنامه‌های مالیاتی، بخشی از مالیات پرداختی افرادی که خرج‌شان از دخل‌شان کمتر بوده برگردانده بشه. دقیقا برعکس کشور خودمون که دولت دنبال مردم میدوه تا اظهارنامه مالیاتی‌شون رو ارائه بدن، در آمریکا برعکس، دولت اول مالیات را میگیره بعد مردم خودشون دنبال ارائه اظهارنامه‌شون هستن به این امید که بخشی از مالیات پرداختی‌شون رو پس بگیرن. پس عملا چیزی بنام فرار مالیاتی توی آمریکا وجود نداره. ان شاءالله در آینده درباره مالیات بر درآمد و انواع دیگر مالیات در آمریکا بیشتر صحبت خواهم کرد. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

خانم مسن 84 ساله‌ای در یکی از اتوبوس‌های لندن به زمين افتاد و سرش بين درب اتوبوس و ميله گير مى‌كند. بانوى مسلمانی كه در محل حاضر بوده به مدت 20 دقیقه تا رسيدن آمبولانس دست اين خانم را گرفته تا آرامش داشته باشد. فردى که تصویر اين صحنه را در صفحه اجتماعی خودش منتشر كرده، نوشته: اسلام واقعی این است کاربر دیگری نوشته: وقتش رسیده مردم انگلستان بیدار شوند. فرد دیگری نوشته: مردم باید متوجه شوند که تروریست‌ها مسلمان نیستند. مسلمانان واقعی حقیقتاً مردمانی دوست داشتنی هستند ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

توی اتاق کامپیوتر دانشکده نشسته بودم که دانشجویی اهل شرق آسیا (احتمالاً چین) اومد کنارم نشست و وارد اکانتش شد. اتفاقا براش کاری پیش اومد و بدون خارج شدن از اکانت‌ش محل رو ترک کرد. تصویری که روی دسکتاپ‌ش گذاشته بود به نظرم جالب اومد. یه انیمیشن با کارکترهای شرق آسیایی. چندبار دیگه هم دیده بودم که دانشجویان چینی همچین تصاویری رو روی اکانت‌شون گذاشتن. یک بار هم میخواستم با یه دانشجوی چینی صحبتی کنم و ازش خواستم اکانت تلگرام یا واتس اپ‌ش رو بده، خیلی محکم و قاطع گفت هیچ کدوم از اینا رو ندارم و فقط با اپ‌های چینی کار میکنم. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

سلام اون ال‌سی‌دی سمت راست برای کدنویسی دانشجوهای رشته آی‌تی استفاده میشه. به صورتی که در آنِ واحد حجم بیشتری از کدشون رو بتونن ببینن و کارشون راحت‌تر بشه

⭕️فرهنگ سلاح در آمریکا •بخش اول مالکیت سلاح در آمریکا یک سنت قدیمی هست، سنتی که به اندازه تاریخ این کشور قدمت داره. بحث درباره محدود کردن این سنت هم همواره از جنجالی ترین موضوع‌های اختلاف برانگیز بوده است. بعد از جنگ استقلال در برابر بریتانیا حق حمل اسلحه به شهروندان آمریکا داده شد که ایالت‌های مختلف قوانین متفاوتی نسبت به این موضوع دارن و دولت فدرال قوانین خاصی رو برای مالکیت اسلحه وضع کرده‌ است. متمم دوم قانون اساسی ایالات متحده مربوط به آزادی اسلحه است که این قانون جزو حقوق شهروندی آمریکا محسوب میشه. استدلال موسسان ایالات متحده در آن زمان برای آزادی اسلحه حفاظت از آزادی‌های فردی بوده در اصل برای جلوگیری از خودکامگی حکومت این حق به شهروندان داده شد و موسسان ایالات متحده این اختیار رو به مردم دادن تا با ایجاد گروه‌های شبه نظامی برای مقابله با خودکامگی احتمالی زمامداران و جلوگیری از ایجاد استبداد در این کشور بتوانند عکس‌العمل نشان دهند. هنوز هم با همین استدلال این قانون برقرار است. البته ظاهر قشنگی داره و الا دولت آمریکا اعتراضات ساده جنبش ۹۹٪ رو تحمل نکرد؛ چه برسه به اینکه اگه این جنبش در مخالفت با حکومت از سلاح استفاده میکرد! در آمریکا طبق آمار تا سال ۲۰۱۵ حدود ۲۷۰ میلیون اسلحه شخصی در اختیار مردم قرار داشته که قوانین نیمی از ایالات به افراد اجازه حمل آنها رو در فضای عمومی میده. این آمار در سال ۲۰۱۸ به ۳۰۰ میلیون اسلحه رسیده است. در این سال هم ۱۳۲۸۶ نفر با سلاح گرم کشته شدن. برای خرید اسلحه فقط کافیه به یک فروشگاه مراجعه کنید و در عرض چند دقیقه اسلحه مورد نظر رو انتخاب و خریداری نمایید و شرایط اولیه اون، چک کردن سابقه متقاضی هستش. یعنی شما باید صلاحیت حمل اسلحه رو داشته باشید، هیچ خلافی نکرده و پرونده خشونت نداشته باشید. در بعضی ایالت‌ها مثل کالیفرنیا شما اسلحه خود رو میخرید، اما بعد از ۱۰ روز به شما تحویل میدن؛ دلیلش اینه که اگه شما از روی عصبانیت و یا درگیری با شخصی برای خرید اسلحه رفته باشید سلاح در آن لحظه در اختیار شما قرار نگیره تا عصبانیت شما فروکش کنه و از روی عصبانیت برای خود و دیگران مشکل ساز نشید. این قانون در تگزاس یک روز است و هر ایالتی قانون مخصوص به خودش رو داره. برای حمل اسلحه باز هم قوانین در ایالات مختلف متفاوت هستش. اما در بیشتر ایالات این قانون وجود داره که شما باید گواهی استفاده آن رو داشته باشین. یعنی یک کلاس باید گذرانده باشید تا نحوه استفاده‌شو بدونید. در سال ۱۹۹۴ قانون فدرال ممنوعیت سلاح های تهاجمی تصویب شد که در آن مالکیت سلاح‌های نیمه خودکار با ظرفیت خشاب بیشتر از ۱۰ گلوله را محدود میشد. اما این قانون در سال ۲۰۰۴ تمدید نشد و منقضی گشت! طبق بررسی‌های انجام شده، در ايالاتی كه قانون آن‌ها در مورد اسلحه ضعيف هست، دو برابر ايالاتی كه قانونی قوی دارن ابراز خشونت با اسلحه وجود داره. نکته قابل تامل اینه که با این اوضاع و آمار فاجعه آمیز تیراندازی و کشتار در آمریکا تقریبا اکثر مردم این کشور موافق قانون آزادی سلاح هستن!!!. برخی از طرفداران مالکیت اسلحه از این امر به عنوان حق ذاتی یاد میکنن و اون رو بخشی اساسی از تاریخ و میراث آمریکا میدونن. سلاح با فرهنگ آمریکایی عجین شده و با تاریخ آمریکا درهم تنیده‌ست. چون در سال‌های اولیه در جامعه تازه تاسیس آمریکا نا امنی شدیدی حکمفرما بوده و به علت جنگ‌های داخلی و حوادث اجتماعی و سیاسی مانند تبعیض‌های گسترده و سیستماتیک علیه سیاه پوست‌ها، داشتن سلاح ضرورتی اجتناب ناپذیر بود. در حقیقت تبعیض و تنش به علت بی‌ثباتی، حمل سلاح رو در آمریکا ضروری می‌کرد. دفاع از زمین‌های کشاورزی که در بیشتر مواقع با جنگ‌های وحشیانه و به عنوان غنایم جنگی در دست صاحبان آن می‌افتاد نیز ضرورتی دیگر برای این موضوع بود. در واقع اسلحه به عنوان یک ضرورت برای بقا تبديل شده بود. " بخش دوم " ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات و مشاهدات ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

یک تجربه‌ی دیگر را هم راجع به خریدهای اینترنتی بنویسم. یک سرویس ظرف سرامیک سفارش دادم و در موعد مقرر، صبح زود بود و درب را باز نکردیم، مامور پست بسته را پشت درب منزل گذاشت. بعد از باز کردن بسته دیدیم که دو عدد از کاسه‌ها در حمل و نقلِ پستی شکسته‌اند و گفتیم بی‌خیال می‌شویم چون دو کاسه ارزش ندارد. اما گفتم یک ایمیل به فروشنده‌ی چینی سایت ebay بدهم، ضرری ندارد. طرف بعد از یک عذرخواهی مفصل نوشت یک سرویس کامل دیگر را به منزل‌مان می‌فرستد تا تکه‌های معیوب تعویض شوند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ