سُلوانگ[Solvang] یک شهر توریستی بسیار کوچیک که در جنوب ایالت کالیفرنیا قرار داره. این شهر به سبک کشور دانمارک ساخته شده ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️آپشن جدید اسنپ‌چت برای کنترل نوجوانان طی گزارشی از CNN شرکت اسنپ‌چت قرار است گزینه‌ای را ارائه ‌کند که به والدین اجازه می‌دهد ببینند نوجوانانشان به چه کسانی پیام می‌دهند. اسنپ‌چت روز سه‌شنبه تقریباً 10 ماه پس از آن که یکی از مدیران این شرکت به کنگره گفت که در حال توسعه ابزارهایی با هدف کمک به والدین برای ایمن نگه‌داشتن نوجوانان آنهاست، اولین مرکز کنترل والدین خود را معرفی کرد. این ابزار جدید که Family Center نام دارد، وعده داده است که بدون افشای محتوای مکالمات، به والدین شناخت بیشتری در مورد این موضوع بدهد که نوجوانانشان در این برنامه پیا‌م‌رسان با چه کسانی در ارتباط هستند. این شرکت گفت: «Family Center به منظور نشان‌دادن نحوه تعامل والدین با نوجوانان خود در دنیای واقعی طراحی شده‌است، یعنی جایی که والدین معمولاً می‌دانند نوجوانان آنها با چه کسانی دوست هستند و چه زمانی با آنها وقت می‌گذارنند- اما مکالمات خصوصی آنها را شنود نمی‌کنند.» چندین نرم‌افزار در ماه‌های اخیر گزینه‌های جدیدی را برای تقویت کنترل‌های والدین و محافظت از کاربران جوان‌تر عرضه کرده‌اند. برای مثال، اینستاگرام ابزارهایی را راه‌اندازی کرده که به والدین امکان مشاهده حساب‌هایی را می‌دهد که فرزندانشان دنبال می‌کنند یا آنها فرزندانشان را دنبال می‌کنند و همچنین مدت زمانی که فرزندان در این نرم‌افزارها می‌گذارنند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

انباشت زباله در خیابان روگِت دِ لیزل شهر پاریس بعد از اعتصاب نیروهای شهرداری! در بعضی از مناطق به دلیل حجم زباله، امکان تردد در پیاده‌رو وجود نداره. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ احوالات برخی ایرانیان خارج از کشور 📝خاطره ابراهیمی[برلین] گاهی که پای صحبت‌های دختر خانم‌های ایرانی می‌نشینم؛ بدون اینکه چیزی بگویم و یا اشاره‌ای بکنم خودشان سر صحبت را باز می‌کنند و از حجاب و عقایدشان می‌گویند. این گفتگوها در زمان‌های مختلف اتفاق افتاده و شنیدن یک حرف مشابه از چندین نفر برایم جای تامل و البته رنج دارد. عموما می‌گویند ما اول که اینجا آمدیم هم نماز می‌خواندیم، هم روزه می‌گرفتیم، هم حجاب داشتیم. اما به مرور زمان در بین ایرانی‌ها آنقدر در فشارهای روحی قرار گرفتیم که کم کم همه را کنار گذاشتیم. یکی می‌گفت: من اول برنامه پخش اذان در موبایلم داشتم که زمان نماز را بفهمم. یک بار در یک جمعی از ایرانیان بودم که ناگهان صدای اذان بلند شد و یکی با عصبانیت گفت: "این صدا از کجا میاد؟! قطعش کنید باباااا. اومدیم اینجا که دیگه از این چیزها راحت باشیم." یکی دیگه می‌گفت: با چند ایرانی همسفر شدم تا به این کشور رسیدیم. آنها حجابشان را کنار گذاشتند. من اما معتقد به حفظ حجابم بودم و این کار را نکردم. اما به مرور این افراد با من تلخ برخورد می‌کردند و می‌گفتند: "الان یعنی که چی اینو رو سرت نگه داشتی؟! میخوای چی رو ثابت کنی؟" این بنده خدا البته هنوز حجابش را حفظ کرده اما در رنج و ناراحتی... دوستی دیگر می‌گفت: من اول‌ها حجاب داشتم و به آن هنوز هم معتقدم اما اطرافیانم گفتند اگر بخواهی اینطور با ما باشی ما تو را نمی‌خواهیم و کم کم فشار و تنهایی باعث شد من پوشش را کنار بگذارم. پ.ن: دقیقا و عمیقا اینجا متوجه شدم که برخی در ایران دنبال آزادی برای همه نیستند. فقط دنبال آزادی‌ی هستند که خودشان میلشان می‌کشد. دوست دارند به عقاید باطل‌شان احترام بگذاری اما خودشان اهل احترام به هیچ عقیده‌ای نیستند و احترام که هیچ مقابله هم می‌کنند. آنها واقعا تصور می‌کنند عموم ایرانیان داخل کشور از سر اجبار قانون، حجاب یا عقاید دینی دارند و اگر از این سیستم و حکومت دور شوند همه را کنار خواهند گذاشت. تا امروز حتی از یک نفر از مردم برلین برخورد بد، نگاه بد یا حتی کم محلی ندیده‌ام اما هنوز کسانی ایرانی در دانشگاه هستند که به من حتی سلام هم نمی‌کنند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ کار عار نیست در اروپا 📝پویا خسروی[آمستردام] این چیزی که امروز میخوام درموردش بنویسم، فکر نمیکنم به طور مشخص به هلند مرتبط باشه و شاید قسمتی از فرهنگ اروپایی‌هاست. اما به هرحال من این رو در هلندی‌های اطرافم میبینم و به عنوان مشاهده‌ام از فرهنگ اون‌ها یادداشتش میکنم. یک دانشجوی ارشد تازه به دانشگاه ما اضافه شده و قراره کار تحقیقاتی انجام بده. داشتم رزومه این فرد رو نگاه میکردم که دیدم نوشته در دوران لیسانس توی یه فروشگاه لباس، فروشنده بوده و مدتی هم به عنوان باریستا توی یه کافه کار میکرده. این رزومه آکادمیک این فرد بود. چیزی که برای من عجیب بود اینه که این آدم از داشتن اون شغل‌ها اصلا خجالت نمیکشه و نباید هم بکشه و با افتخار اون‌ها رو توی رزومه‌ش نوشته. یعنی سعی نمیکنه چیزی رو‌ مخفی کنه و افتخار میکنه که با این حجم از درس و پروژه، یه کار نامربوط معمولی انجام میداده. فرهنگی که ما ازش اومدیم ولی اصلا این شکلی نیست و درسته که شعار “کار عار نیست” رو برای خودمون تکرار می‌کنیم، اما نوع نگاهمون به بعضی از مشاغل کاملا از باورمون میاد که بعضی از کارها رو عار می‌دونیم. اگه هم عار نمی‌دونیم، بهش افتخار نمی‌کنیم و ‌‌گاها سعی میکنیم مخفیشون کنیم. [پ.ن: اتفاقا منم در آمریکا زیاد دیدم که هم‌ دوره‌ای‌های خودم مثلا راننده‌ی پستی بودن یا توی رستوران ظرف میشستن. این نشون میده که مثلا ما سخت‌کوشیم و تو شرایط سخت مدیریت داریم و چجوری رسیدیم به نقطه‌ی فعلی. ] ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ شهر وان ترکیه در ماه رمضان یکی از دوستان محقق و پژوهشگر طی سفری به ترکیه، مشاهدات خودشو از شهر وان در ایام ماه مبارک رمضان برای بنده فرستاده: دکتر جان چند روزی هست که در یکی از شهرهای شرق ترکیه بنام وان هستم. همه شهر از قبل شروع ماه رمضان، حال و هوای معنوی گرفته، در مساجد، جای سوزن انداختن نیست. دیروز که اول ماه مبارک بود، از صبح تا غروب، حتی یک مورد تظاهر به روزه‌خواری ندیدم. هیچ اجباری به بستن رستوران و کافه و اینها نیست، اما غالبا میز و صندلی را جمع کرده‌اند و غذای بیرون بر می‌دهند و در خیابان اصلی که توریست‌ها هستند، چندتایی، شیشه‌های خود را با روزنامه پوشانده‌اند که از بیرون دید نداشته باشند. همه شهر انگار روزه است و این از چهره مردم در کوچه و خیابان پیداست. در بیشتر فروشگاه‌ها، بسته‌های خرما و دیگر اقلام ویژه ماه رمضان چیده‌اند و در بازارچه‌ها، در جلوی غذاخوری‌ها، میز گذاشته‌اند و یک غذای محلی به اسم "کوفته خام" chi coofta عرضه می‌کنند که مخصوص ماه رمضان است. موقع غروب، وقت افطار، تقریبا همه مغازه‌ها به یکباره می‌بندند و در کوچه و خیابان، غیر از توریست‌ها، کسی دیده نمی‌شود. توریست‌های ایرانی، در فجیع‌ترین حال ممکن، از کشف حجاب همگانی تا تظاهر تعمدی به روزه‌خواری، در اطراف هتل‌ها و خیابان اصلی دیده می‌شوند. دولت و پلیس و مساجد، دخالتی در رعایت شرایط ماه رمضان ندارند و مردم، داوطلبانه و بر اساس کنترل اجتماعی، رعایت می‌کنند. اذان پنج وعده از بلندگو در همه جای شهر شنیده می‌شود و تا آستانه و بعضا محوطه مساجد، مردم برای نماز صف می‌بندند. یک ربع قبل از اذان صبح، صدای حزین مناجات، در فضای شهر به گوش می‌رسد. ترکیب نمازگزاران، عموما میانسال هستند و جوان و نوجوان، به نسبت کمتر است. در هیچ مسجدی، صندلی نماز سالمندان ندیدم؛ نمی‌دانم ممنوع است یا افرادی که نتوانند بایستند، در مسجد نماز نمی‌خوانند. نصف نمازگزاران در مسجد محل ما در تهران، روی صندلی نماز می‌خوانند و هر سال این تعداد بیشتر می‌شود. حال و هوای این شهر، مثل دهه پنجاه شهرهای خودمان است؛ فضای معنوی و نشاط خاص رمضان. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ تحریم لوازم آرایشی در گپ و گفتی با دوستی ایرانی که در یکی از شرکت‌های ایتالیا مشغول کار است تعریف میکرد که این شرکت‌های لوازم آرایشی هم از تحریم ایران نگران هستند. میگن یک قلم مثل ریمل رو اگه ما به یک ایتالیایی بفروشیم سه سال دیگه همین مشتری برای تهیه دوباره به مراکز ما رجوع میکنه، اما در ایران رجوع مشتری هر سه ماه هست!... گفتم: بهشون بگو نگران نباشند. این دست شرکت‌ها هیچ وقت تحریم نمیشن. :) ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch