#دهکده‌ی_گردشگری_در‌_سد_اکباتان۲ اولین سوال این است که اگر علت انتخاب این مکان برای احداث دهکده گردشگری، وجود منظره پر آب سد اکباتان است باید گفت که این چشم انداز متاسفانه، مدتهاست فقط در بهار پر آب و چشم نواز است و در بقیه فصول سال اتفاقا برای هر بیننده‌ای القای نگرانی و غصه میکند! تنش‌های آبی در سنوات گذشته اوج این غصه بوده است! ضمنا آیا برای آبیاری ۲۰۰ هکتار فضای سبز در جوار سد (که در طرح پیش بینی شده)، منبعی پیش بینی شده!؟ به هر حال اینجا شمال نیست که مراتع آن در تمام فصول سبز و چشم نواز باشند! و از ۴۰ سال پیش هم منابع طبیعی_ به دلیل کم آبی محل_ درختان کم آب‌بر مانند سرو سوزنی کشت کرده است که سالانه میلیاردها تومان خرج نگهداری همان اندک میشود! قطعا اجرای چمن و گل و... نیازمند صرف آبهای فراوانی است که بی شک نباید از سد و یا حفر چاه‌ در اطراف سد تامین شود! دفع پساب این دهکده توریستی نیز _با توجه به منبع آب شرب و اراضی کشاورزی اطراف_ کاملا پیش بینی و مورد تایید بهداشت و محیط زیست قرار گیرد.

. #دهکده‌ی_گردشگری_در‌_سد_اکباتان۳ یقینا برای نگهداری فضای سبز در همدان، برداشت آب از سد یا حتی منابع زیرزمینی، امر معقولی نیست و همین چاه‌ها اکنون و در مواقع بحرانی، آب شرب و بهداشتی شهر را تامین کرده‌ و خواهند کرد! شنیده شده که حتی برای گرفتن تلخی و بدبویی آب تالوار در نقطه‌ای آب تالوار با آب همدان آمیخته شده و به شبکه تزریق میشود! آیا اساسا مدیران استان نباید به حکم عقل ابتدا منابع پایدار آب را برای همین سطح از ساکنین شهر و روستاهای اطراف پیش‌بینی و استحصال کرده و در یک سند کلان و بلندمدت، و با پیش بینی توان اکولژیک و زیست‌پذیری شهر، به توسعه شهر و زیرساختها و صنایع پیرامونی آن بپردازند!؟ ما به قوه عاقله استان در طول ۴۰ سال گذشته خوش‌بین نیستیم! چراکه در سنوات اخیر هم ما در این استان _به اسم حمایت از سرمایه گذاری_ مجوز احداث کارخانه ذوب آهن و نیروگاه حرارتی داده‌ایم !؟ با وجود بیابانهای بسیار در کنار فرودگاه قم و امام خمینی، بهترین اراضی اطراف فرودگاه همدان را به صنعت بازیافت هواپیما داده‌ایم! واقعا کدام نهاد و مرجع علمی حساب کرده است چه داده ایم و چه گرفته‌ایم؟!

#و۴ ✓ مراکز اقامتی و توریستی به نظر بنده باید در مناطق خوش منظره و سرسبز شهر _ به شکل و اندازه‌ای که بافت و چشم‌انداز طبیعی به هم نخورد _ در پهنه پیرامونی شهر و حومه به طور متوازن و محدود، احداث گردد ( مثلا در هر قسمتی حداکثر ۱۰ واحد اقامتی بعلاوه‌ی خانه‌هایی در داخل روستا که قابلیت بوم‌گردی را دارند) در این‌حالت تعداد بیشتری از سرمایه‌گذاران _ و ترجیحا خود مالکان و اهالی روستاها_ می‌توانند مراکز اقامتی و بوم‌گردی را با مجوز قانونی و رعایت ضوابط و پیوستهای لازم_ احداث کنند. قطعا در این صورت، هم طبیعت حفظ شده و هزینه‌های بیهوده برای چمن کاری و... انجام نمیشود و هم فرهنگ عمومی و خرده فرهنگ‌های روستایی حفظ خواهند شد. اما امروز ما شاهد این هستیم که باغات سرسبز و محصولات کشاورزی بی‌نظیر در کنار روددره‌های الوند و در مسیر امامزاده کوه، حیدره، عباس‌اباد، دره‌مرادبیک، فقیره، خاکوه، چشین‌، انجلاس‌، ارزانفود، ورکانه، و دشت حاصلخیز اطراف قاسم آباد، علی آباد و جنگلهای قاسم آباد و... همه و همه در حال تخریب و تبدیل به تفرجگاه‌های غیرقانونی و ویلاهای غیر استاندارد و نظارت گریز هستند ولی هیچ اقدام بازدارنده‌ای و هیچ همتی از سوی مدیران استان برای حفظ باغات پر آب و حاصلخیز و ساماندهی به ساخت‌وسازهای غیرقانونی در این راستا دیده نمیشود! یعنی اساسا مقصود و مقصد گردشگری در حال نابودی است و ما در حال تامین زیرساخت‌های آن هستیم آن هم به شکلی زمخت و آسیب‌زا و پرهزینه! ✓ هر چقدر مراکز تفریحی ما، خرد و متنوع و پراکنده باشند هم برای گردشگر هم جذابتر خواهد بود و هم برای حفظ فرهنگ مفیدتر...

#دهکده‌ی_گردشگری_در‌_سد_اکباتان۵ احداث دهکده‌های اقامتی اگرچه در شهرهای شمالی _و با جانمایی مناسب در سایر شهرها_ منافع اقتصادی سرمایه‌گذاران (و تا حدودی دولت!) را تامین کرده‌است، اما بی‌شک این پدیده، یکی از عوامل شکافهای فرهنگی و انحطاط در آداب و رسوم و سنن مردم ما است! و این در حالی‌است‌که روح حاکم در پروژه‌های گردشگری، هویت اجتماعی آنهاست و با اندک تاملی میتوان تهدیدها را در این حوزه _با پرداختن به مطالعات اجتماعی و پیوستهای فرهنگی_به فرصت مبدل کرد. 👌 سیاستهای گردشگری را برای اولین بار در سال اول شورا و با شعار «گردشگری، عامل حفظ طبیعت، هویت و اقتصادشهری» در ۴۰ ماده قانونی، به تصویب شورای شهر رساندیم؛ اما کو گوش شنوا..؟! 😔

در جلسه سه شنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۱، سیاستهای گردشگری جهت ابلاغ به شهرداری و همه ادارات شهر همدان به تصویب شورا رسید.👌🌿 @FarhangDarShahr