امروز هشتم دی ماه است، زادروز فروغ فرخزاد یک زن شاعر ایرانی که صاحب اثرانگشت ذهنی خود بود. خود خودش بود، اصیل و تنها. یک زن که عمیق می اندیشید در بطن این فرهنگ، در جهان بی تفاوتی فکرها و حرفها و صداها، جهانی که به لانه ی ماران مانند است. "در سرزمین شعر و گل و بلبل موهبتی است زیستن، آنهم وقتی که واقعیتِ موجود بودن تو پس از سالهای سال پذیرفته می شود" خود را اسیر دیوارها دید و  با آن که یا سش از صبوری روحش وسیع تر شده بود، در عصیان هایش به زندگی آری گفت و زیبا زیست. با تولدی دیگر، دوباره متولد شد هرچه باشکوه تر و هرچه زیباتر... تا آنگاه که از اعماق جان یگانه اش فریاد زد: "ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد"بر تاریکی چراغهای رابطه تاکید کرد و به درک عمیق تنهایی و غربت آدمی رسید: "کسی مرا به آفتاب معرفی نخواهد کرد، کسی مرا به میهمانی گنجشکها نخواهد برد" با دل گرفته به ایوان رفت، انگشتانش را برپو ست کشیده ی شب کشید و در آخرین سطر از آخرین شعر آخرین کتابش نوشت: "پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنی ست." پیشانی هشتم دی ماه را به احترامت می بوسیم... شفایی اردکانی #یادها #فروغ_فرخزاد https://eitaa.com/Faryad1340