«اما قلب های شکسته، عباس ضامن و سرپرست آنهاست.» Chnl : GOM_IR

یاعلی ذکر دلم بود جوارح جان گرفت. Chnl : GOM_IR

خب چی میشه یه بارم وقتی اومدم و گوشه ی گوهرشادت نشستم، بگم بالاخره شد :) ؟

راه حق اینگونه هست. تنها عزیز ترین ها در آن فدا میشوند. هرکسی را برای فدا شدن در طلبش، نمی‌طلبد. سرانجام حضرت موعود، کسی که تمام ادیان با زبان خودشان از آمدن آن دم میزنند و انتظار آمدنش را میکشند می آید. نور حق را بر تاریکی باطل غلبه داده و در تمام جهان می‌گستراند؛ تا جلوه ای از حاکمیت ولی خدا که با نادانی انسان ها از اولین امامش و جاشنین برحق آخرین پیامبرش، علی(ع) سلب شد را دوباره به همگان بنمایاند. [ آیا ندیدند که ما پیوسته به سراغ زمین می‌آییم و از اطراف (و جوانب) آن کم می‌کنیم؟! (و جامعه‌ها، تمدّنها، و دانشمندان تدریجاً از میان می‌روند.) و خداوند حکومت می‌کند؛ و هیچ کس را یارای جلوگیری یا ردّ احکام او نیست؛ و او سریع الحساب است! / رعد,٤۱ ] اما این وسط ما میمانیم و دقایقی که جای صرف جسم و روحمان در این راه ماندگار و ابدی، به عبس و یا بدتر از آن، به عصیان گذراندیم. باشد که این حوادث ما را آگاه کند.