دوست عزیزی که گفتی این حمایتی ها باعث میشه اینجا دوست نداشتنی بشه،با کمال احترام،حس میکنم حمایت از بقیه مهم تر از حرف شماست🤍

علیرضا افتخاری،آتش نرم موسیقیِ ایران. صدایش بوی کهنگیِ چوب‌های سدر می‌دهد و آوازش چونان نسیمی است که از باغ‌های اصفهان برمی‌خیزد،از دیار هنر و نوا و در جان شنوندگان جاودانه می‌شود. افتخاری، قصه‌گویی است که با هر ترانه، تاریخِ این سرزمین را ورق می‌زند. از "کویرنامه" تا "عطرِ گیسو"، هر سرودش نگینی می‌شود بر تاجِ موسیقی ایرانی.در پسِ هر تحریرش، رنجی شیرین نهفته است و در هر نغمه‌اش، عشقی جاودان.او موسیقی را نه با تکنیک، که با جان می‌آمیزد و این چیرگی را تنها از رهگذر عشق به هنر ایرانی به دست آورده است.

عبدالوهاب شهیدی از ستون‌های استوار موسیقی ناب ایرانی است که افسوس آن‌گونه که شایسته‌ی هنرش می‌باشد، شناخته شده نیست. او با آوایی رسا و خوش‌آهنگ، چیرگی کم‌مانند بر دستگاه‌های آوازی داشت و از شاگردان راستین استاد ابوالحسن صبا بود. همکاری‌های درخشانش با استاد جلیل شهناز از روزگاران زرین موسیقی ایران به شمار می‌آید. شهیدی هنرمندی بی‌هیاهو و فروتن بود و در روزگاری می‌زیست که فضای هنری برای شناساندن هنرمندان به اندازه‌ی کافی یارای(مساعد) نبود و از این رو ناشناخته ماند، اما برای دوستداران راستین موسیقی ناب، نام و آوایش همواره درخشان و یادش گرامی باد.

مرضیه، آن ققنوس آواز ایران، که از خاکستر روزگار خود برخاست و در آسمان هنر به پرواز درآمد.آوایش هم ریشه در ژرفای تاریخ این سرزمین داشت و هم پر می‌کشید به سوی فردا. هم سنگینی غزل کهن را به دوش می‌کشید،هم سبک‌باری ترانه‌های نو را.او برای زنان این دیار،نگارگری بود که رنگ‌های ناروا(ممنوعه) را به تابلوهای همیشه ماندگار دگرگون کرد. نشان داد که می‌توان هم در قالب‌های سنتی استاد بود،هم در قالب‌های نوین پیشرو. یادش گرامی باد🤍

فرهاد مهراد؛ صدای عصیانگر نسل خاموش او فقط یک خواننده نبود،صدای یک نسل بود. ترانه‌هایی خواند که روایتگر دردها و امیدهای جامعه خود بودند،با سبکی یگانه و بیان هنرمندانه که او را از دیگران متمایز می‌کرد. اما تراژدی زندگی فرهاد این بود: استعدادی بی‌همتا که هرگز آن‌چنان که باید دیده نشد. در دوره‌ای خواند که موسیقی به حاشیه رانده شد و بسیاری از هنرمندان بزرگ،در سایه ماندند یا ناشناخته رفتند. افسوس که نسل جدید بسیاری از این صداهای اصیل را نمی‌شناسد. صداهایی که داستان رنج و شوق این سرزمین را در سینه دارند.