غلامحسین بنان گنجینه پنهان موسیقی اصیل ایران🤎 صدایی که گویی از ژرفای تاریخ و دلِ فرهنگ این سرزمین برمی‌خاست. بنان با آوای بی همتایش - آن طنین آسمانی و تحریرهای نرم و روان - چنان در جان آهنگ ها نشست که هرگز از یادها نخواهد رفت. و تراژدی زندگی او چنین بود:در اوج شکوفایی، تصادفی جان‌سوز، راه هنری‌اش را برای همیشه دگرگون ساخت و این ستاره درخشان بسی زود از آسمان هنر ایران رو نهان کرد. چه دریغا که نسل امروز کمتر با این اسطوره‌ی موسیقی آشناست. آوایی که "آمدی جانم به قربانت" را جاودان ساخت و "الهه ناز" را با چنان ظرافتی خواند که گویی هر نت، بوسه‌ای بود بر رخسار موسیقی ایران. یادش گرامی باد.

شما : این معرفیا رو خودت مینویسی؟ اطلاعاتم رو جمع می‌کنم،می‌نویسمش، هوش مصنوعی تمیز و مرتبش می‌کنه و آخر سر هم واژه‌های فارسی رو جایگزین می‌کنم✨

اگر کسی متنی راجب ارزش موسیقی،معرفی یک شاهکار و یا حتی خواننده داره(نوشته) "اینجا" بفرسته تا با ایدیش یا نشونیِ کانالش گذاشته بشه📬

ایرج بسطامی، آن آواز رازآلود و عارفانه‌ای که همچون شهاب در آسمان موسیقی ایران درخشید و خیلی زود محو شد.. صدایش چون نسیم بیابانِ کرمان بود؛ هم نرم و نوازشگر، هم سرشار از گرمای نهفته. او در دل سنت‌های آواز ایرانی، زبانی تازه آفرید. در زمانی کوتاه، گنجینه‌ای از نواها به جای گذاشت. آوازهایش در "موسم‌ها" و "افشاری‌مرکب" همچون چشمه‌ای زلال در دل بیابان جاری شد. چه زود رفت این شوریده‌ی عارف! اما نواهایش برای همیشه در گوش زمان ماند✨ یادش گرامی باد.

نسل جدید با انبوهی از موسیقی هایی روبرو است که پیوسته رفتارهای زیان‌باری مانند اعتیاد،خشونت و بی بندوباری جن- را به‌گونه‌ای درمی‌آورند که گویی کارهایی عادی و پذیرفتنی هستند. این پیام‌های زهرآگین، کم‌کم بر هویت و کردار آنان اثر می‌گذارند. از سوی دیگر، بسیاری از آهنگ‌ها، به موضوعاتی مانند افسردگی، دل‌آشوبه (اضطراب) و احساس تنهایی می‌پردازند. اگرچه این ترانه‌ها گاهی حس هم‌دردی پدید می‌آورند، ولی در بسیاری از موارد، احساسات منفی را تشدید می‌کنند و به هنجاری همگانی تبدیل می‌سازند.

همایون شجریان پرورده‌ی باغ هنر ایران‌زمین🌱 آوازش چون رودی روان از سرچشمه‌ی پاک پدر جاری شده و در جان شنوندگان می‌نشیند. او نه تنها وارث هنر استاد شجریان، که پاسدار خردمند و نوآور موسیقی ناب ایرانی ست. روزگاری که بسیاری از نواهای اصیل به فراموشی سپرده شده‌اند، همایون چون ستاره‌ای تابان در آسمان هنر ایران می‌درخشد. آوازهایش هرچند ریشه در دستگاه‌های استوار دارد، اما تازه و نوگرایانه است. پاینده باد چنین هنرمندی که هم ریشه در اصالت دارد و هم به افق‌های نوین می‌نگرد.