هستین؟

سال اولی که راهیان نوررفته بودم سال دوم دبیرستان بودم.... کلی اتوبوس سمت راهیان نور جنوب(: ، یادش بخیر سفر قشنگی بود ولی موقع برگشت مارو بردند اردوگاه مشهد🥲🙏

تو اهواز ،خسته، گرسنه، بی حوصله بودیم🥲

شب بود رسیدیم اردوگاه مشهدی ها....

تو تاریکی شب یه جمله توجه مو جلب کرد

یه تابلو با اسم شهید مهدی میرزایی

روی اون جمله این بودش

من دلم را دار خواهم زد....😢🥀

تو سال دوم دبیرستان بعد سفر راهیان نور، همش تو فکر بودم خدایا مگه میشه دل هم دار زد؟!

تا سوم دبیرستان من جواب سوال مو نگرفتم🥲... تا این که برای لیسانس اقدام کردم

یه کم بیشتر درباره شهید میرزایی تحقیق کردم ،کی بود؟کجایی بود؟ چیکاره بود؟

خاطره ای که برای من خیلی جالب است این است که به ایشان تاکید می کردند که برادر جان وصیت نامه ات را بنویس! آخر چرا نمینویسی؟ و او پاسخ می گفت:« من مانند شما سواد آنچنانی ندارم! فقط در یک جمله تمام وصیتم را می گویم و شما به ذهن بسپارید.» آن جمله این است:« من دلم را دار خواهم زد.» همرزم ( علی اکبر علیزاده)