شب بود رسیدیم اردوگاه مشهدی ها....

تو تاریکی شب یه جمله توجه مو جلب کرد

یه تابلو با اسم شهید مهدی میرزایی

روی اون جمله این بودش

من دلم را دار خواهم زد....😢🥀

تو سال دوم دبیرستان بعد سفر راهیان نور، همش تو فکر بودم خدایا مگه میشه دل هم دار زد؟!

تا سوم دبیرستان من جواب سوال مو نگرفتم🥲... تا این که برای لیسانس اقدام کردم

یه کم بیشتر درباره شهید میرزایی تحقیق کردم ،کی بود؟کجایی بود؟ چیکاره بود؟

خاطره ای که برای من خیلی جالب است این است که به ایشان تاکید می کردند که برادر جان وصیت نامه ات را بنویس! آخر چرا نمینویسی؟ و او پاسخ می گفت:« من مانند شما سواد آنچنانی ندارم! فقط در یک جمله تمام وصیتم را می گویم و شما به ذهن بسپارید.» آن جمله این است:« من دلم را دار خواهم زد.» همرزم ( علی اکبر علیزاده)

اول اینو پیدا کردم تو تحقیقاتم✨

راستی ۲۷ مهر شهادتش🥲🥀 بعدهم یه چیز جالب درباره شون فهمیدم محل شهادتش(: آره محل شهادت #میمک بود منو یاد یه نفر خاص تو زندگی ام انداخت نمیگم کی بود اون یه نفر خاص (: اگه تو ناشناس سوال کنید حتما جواب میدم به صورت عمومی امکانش نیست.

شهید میرزایی ،یه خط نوشت ولی دریایی حرف توش بود. این که گاهی باید بگذری ،از تعلقات دنیایی ات تا بتونی پرواز کنی اگه پا بزاری رو خودت و علایق تو حذف کنی اونجاست که برنده تویی، دیگه هیچی واست مهم نیست. آره دیگه هیچی مهم نیست.... 🆔 @Gaza_Pulse