من این را امتحان کردم ... این کار خداست ... کار بشر نیست ... •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

اللهمّ مَزِّقهُم کُلَّ مُمَزَّق 🤲 خدایا آنها را تکه تکه کن! 💣☠️ •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

من تنها من مظلوم ازت می‌خوام بمون خانوم ... 😢 #شهادت_مادر #نماهنگ •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

آقا رحیم؛ حتما خوب توکل نکردی ... #خدای_باکری #توحید_در_جنگ •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

❤️ چرا آقای قاضی می‌فرماید راهی جز حسین نیست ...؟ •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

🎨 نماز؛ همچون روح برای انسان ✍ رهبر انقلاب در پیام به سی‌امین اجلاس سراسری نماز: نماز را نمی‌توان در شمار نیازهای جاریِ فرد و جامعه‌ی مسلمان دانست. این فریضه‌ی بزرگ بسی فراتر از این نیازها نقش می‌آفریند. آن را باید همچون روح برای اندام‌های بدن انسان یا همچون هوا در مقایسه با دیگر نیازهای مادّی انسان دانست. (۱۴۰۲/۱۰/۱۵) •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

عارف واصل سید علی قاضی رضوان الله علیه: اگر نماز را تحفّظ کردید همه چیزتان محفوظ می‌ماند. •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

❤️ چرا از نمازم لذت نمی‌برم؟ حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: ▫️این احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد، و یک سری مقدمات در خود نماز. ▫️آن چه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود این است که: انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند. و معصیت، روح را مکدّر می کند و نورانیّت دل را می برد. ▫️و در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند. برگی از دفتر آفتاب، ص۱۳۳ #لذت #قدح #نماز •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

🍓 لذت نماز، چقدر می‌تواند باشد؟ مرحوم آیت الله بهجت رحمة الله علیه: اگر سلاطین و پادشاهان می‌دانستند چه لذتی در نماز هست، سلطنت خود را رها می‌کردند و می‌آمدند نماز می‌خواندند. #لذت_نماز #قدح •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

😰 اینکه از نماز خود لذت نمی‌بریم، علامت چیست؟ «فَإِذَا كَبَّرْتَ فَاسْتَصْغِرْ مَا بَيْنَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى وَ الثَّرَى دُونَ كِبْرِيَائِه‏ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى إِذَا اطَّلَعَ عَلَى قَلْبِ الْعَبْدِ وَ هُوَ يُكَبِّرُ وَ فِي قَلْبِهِ عَارِضٌ عَنْ حَقِيقَةِ تَكْبِيرِهِ فَقَالَ يَا كَذَّابُ أَ تَخْدَعُنِي وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَحْرِمَنَّكَ حَلَاوَةَ ذِكْرِي وَ لَأَحْجُبَنَّكَ عَنْ قُرْبِي وَ الْمَسَرَّةِ بِمُنَاجَاتِي‏» (مصباح‌الشریعة، ص87) ترجمه: چون تكبير نماز گفتى همه را در مقابل عظمت و مقام كبرياى او كوچك ديده، و مخلوقات ما بين آسمان و زمين را ذليل و ناچيز بدان؛ زيرا چون بنده نمازگزار تكبير گويد در حالى كه قلب او بر خلاف اظهار و تكبير او بوده و از حقيقت تكبير بى‏خبر باشد؛ از جانب پروردگار متعال خطاب می‌رسد كه: اى بنده دروغگو! آيا مرا خدعه می‌زنى! سوگند به عزت و جلال خودم، از حلاوت ذكر خود تو را محروم می‌کنم، و از مقام قرب و سرور به مناجات، تو را محجوب گردانم. •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

یک معادله ساده: کیفیت و روح نماز؛ تابعی از میزان لذت‌ِ حاصل در نماز 🌷❤️ روح‌الله‌الموسوی‌الخمینی:‌ 🔸 در هر يك از احوال و افعال نماز براى حق تعالى حقى است كه عبد بايد به آن قيام كند كه آن آداب عبوديّت است در آن منزل. 🔹 و براى عبد حظّ و نصيبى است كه پس از قيام به ادب عبوديّت حق تعالى عنايت فرمايد به لطف خفىّ و رحمت جلىّ. 🔸و اگر خود را در اين ميقات‌هاى الهيّه از عنايات خاصّه محروم ديد، بداند كه به آداب عبوديّت قيام ننموده. 🔹 و علامت آن براى متوسّطين آن است كه لذت مناجات و حلاوت عبادات را ذائقه قلب نمی‌‏چشد و از بهجت و سرور و انقطاع به حق محروم شود 🔸 و عبادتى كه از لذت و حلاوت خالى باشد، روحى ندارد و قلب را از آن استفاده‌‏اى نباشد. (آداب الصلاة، ص219) •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

✅ از تجربه لذت معنوی تا هنر استمرار لذت معنوی «بعد می‌رسیم به مسأله‌ی پاکیزه بودن اخلاقی و پاکیزه بودن عملی، که در سایه‌ی تدین به‌دست می‌آید؛ این هم خودش عالمی است. لذت‌هایی در زندگی انسان وجود دارد که قابل توصیف نیست و با هیچ ابزار مادی هم به‌دست نمیآید. لذت انس با خدا، لذت ذکر، لذت لحظه‌یی که شما احساس می‌کنید در حال نماز یا در حال دعای عرفه یا در حال دعای کمیل دارید با مرکز زیبایی‌ها و نیکی‌ها و آفریننده‌ی همه‌ی اینها در خلوت حرف می‌زنید - توی جمع هستید، اما با او احساس خلوت می‌کنید - لذت بسیار بالایی است؛ دیریاب و کمیاب است؛ اما لذت بسیار عجیبی است. قاعدتا شماها هم این را تجربه کرده‌اید. گاهگاهی همه‌ی انسانها این حالت را تجربه می‌کنند؛ برای آنها مواردی پیش می‌آید و لحظه‌یی، دقیقه‌یی و یا ساعتی این لذت را احساس می‌کنند. مشکل ما این است که به‌خاطر آلودگی‌ها و گرفتاری‌های دوروبرمان نمی‌توانیم آن لحظه را ادامه دهیم؛ اما در آن لحظه اگر زیباترین چیزها را هم بر شما عرضه کنند، میل و رغبتی ندارید؛ دلتان می‌خواهد در همان خلوت انس با خدا و تبادل زمزمه‌ی محبت‌آمیز با پروردگار وقت خود را بگذرانید.» دیدار با اعضای جامعه‌ی اسلامی دانشجویان 1383/11/15 •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

✅ لذت ذکر «آن دانشجویی که با خدا اُنس ندارد، آشنا نیست و هیچ رایحه‌ای از گلستان معنوی وجود انسان به مشامش نرسیده است، خیلی ناقص است. آن جوانی که با وجود داشتن دل شفّاف و روح آماده، اصلاً لذّت ذکر خدا را نچشیده، از نماز لذّتی نمی‌برد؛ از دعا، ذکر، تضرّع، گریه و اُنس با پروردگار عالم و از پیوند با زیباترین حقایق وجود - که وجود مقدّس باری‌تعالی‌ است - هیچ بهره‌ای نبرده است، این خیلی ناقص، محروم و قاصر است. شما در این جهت هم تعهّد دارید که دلها را روشن و با خدا آشنا کنید. اُنس با خدا را تعلیم دهید و لذّت ذکْر را بچشانید. اگر کسی لذّت ذکْر الهی و اُنس با خدا را چشید، بدانید که هیچ لذّت دیگری به دهانش مزه نمیکند. همه‌ی این لذّتهای زودگذر دنیا - حتی عالیترین لذّات - به نظرش بچگانه می‌آید. آن کسانی که اهل این چیزها هستند، آنها صادقند و به ما این چیزها را گفته‌اند. هر کسی هم ممکن است بالاخره در مدت عمرش، کم و بیش توفیقی پیدا کند و لذّت ذکْر الهی را لحظه‌ای درک کند. این هدیه‌ی بزرگی است که شما باید به جوانان دانشجو بدهید. این جوانان دختر و پسر روحهایی آماده دارند. اینها را با نماز آشنا کنید. نماز یک بار بر دوش انسان نیست. بلکه یک لطف و یک دریچه است. اگر خدا به من و شما اجازه نداده بود که با او حرف بزنیم، ما چه کار میکردیم؟ اگر انسان اجازه نداشت زبان به دعا و مناجات باز کند، چه میکرد؟ چطور میتوانست روح تشنه و گرسنه‌ی خود را اشباع کند؟ چه چیزی غیر از اُنس با خدا میتواند این روح تشنه‌ی انسان را سیراب کند؟» دیدار جمعی از اعضای تشکّلهای دانشجویی، 1375/9/15 •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔@ghadah_shd

شکر خدا را که در پناه حسینم گیتی از این خوب تر پناه ندارد السلام علیک یا أباعبدالله ❤️ #شب_جمعه #قدح #ساقی •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

از استرالیا آمده بودند، به مشهد مقدس، تا در جوار امام مهربانی‌ها، در ماه مبارک رجب، پر بگیرند #به_سوی_بی_نهایت ... همانند سال گذشته، امسال نیز چند روزی، توفیق خدمتگزاری این جمع نورانی و باصفا نصیبمان شد. الحمدلله ربّ العالمین #Towards_Infinity #Shia_Doctrine_for_Young_Adults •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @ghadah_shd

✏️ اهمیت تقریرنویسی و دست‌ به قلم بودن برای «طلاب» 🎙 استاد امینی‌نژاد (حفظه‌الله) •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

✅ انتخاب نماینده؛ با چه ملاکی؟ این چند خط برگرفته از کتاب «بنیادهای اصلاح جامعه دینی» (سخنرانیهای حجة‌الاسلام و المسلمین وکیلی در ماه محرم 1437 هجری قمری در شرح خطبه منای حضرت امام حسین علیه‌السلام) است که شاید توجه به آن در این روزها به کار بیاید 👇 ┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

✅ ماجرای صفر و یک! (به چه کسی رأی بدهیم؟!) «مثلاً با این ملاک‌ها، اگر زمان انتخابات مردم اختلاف کردند که به آقای الف رأی بدهند یا به آقای ب، باید بسنجیم و ببینیم کدام رئیس‌جمهور مردم را به خدا دعوت می‌کند. مگر رئیس‌جمهور وظیفه‌اش چیست؟ رئیس قوه مجریه است. او می‌خواهد قوانین اسلامی را اجرا بکند. یعنی مي‌خواهد در مکتب قرآن، مردم را به‌طرف خدا حرکت بدهد. بنابراین شخصی اولویت دارد که بعد از چهار سال حکومت کردن، جامعه روی‌هم‌رفته لااقل یک‌قدم به‌طرف خدا نزدیک شده باشد. این ملاک است. اما اینکه چقدر خیابان کشیدند، چقدر تلفن آوردند، چقدر اینترنت آوردند، چقدر فیلم ساختند، چقدر مدرسه ساختند، این‌ها ملاک نیست، این‌ها همه‌اش صفر است. صفرِ صفرِ صفر. چه زمانی ارزش پیدا می‌کند؟ لحظه‌ای ارزش پیدا می‌کند که روح توحید کنارش بیاید. و الا روح توحید کنارش نیاید اصلاً هیچ و پوچ است، بلکه گاهی خیانت است، گاهی مواقع ضربه است، گاهی زیان است. کشورهای کفر که آمدند این تمدن امروزه را سر پا کردند، به‌حسب ظاهر برای ما آسایش و آرامش آوردند، ما همه راحت سوار ماشین می‌شویم، سوار هواپیما مي‌شویم، دستگاه‌های پزشکی، خدمات چه و چه. ولی آیا انسانیت را رشد دادند؟ مردم توجهشان به عالم معنا بیشتر شد؟ قربشان به خداوند بیشتر شد؟ ابداً. پس درواقع خدمتی به ما نکردند. این تکنولوژی، این پیشرفت‌ها، این خدمات وقتی ارزش دارد که در کنارش یک فرهنگی باشد، یک معنویتی باشد، یک واقعیتی باشد، که نفوس انسانی را به‌طرف خدا حرکت بدهد. شما به کودکی، شمشیر دو لبه بدهید. بگویید من یک شمشیر گران‌قیمت یک‌میلیونی به او هدیه دادم. خب این بچه که عقلش نمی‌رسد از این شمشیر درست استفاده ‌کند، می‌زند با این خودش را خونی می‌کند. در این صورت آیا شما خدمتی کرده‌اید؟ حال مدام بگوییم این‌قدر هم هزینه کرده‌ایم. عزیزی می‌گفت: مقام معظم رهبری چند بار در جلسات فرموده‌اند با وضعیت فعلی، ترویج اینترنت در حکومت اسلامی به مصلحت حکومت اسلامی نیست. حال یک آقایی بیاید بگوید: ما به این تعداد روستای دورافتاده اینترنت پرسرعت رساندیم. آیا خدمت کرده است؟ افتخاری دارد؟ وقتی خودتان آمار می‌دهید که کاربران اینترنت 90درصد یا بیش از 90 درصد استفاده‌شان، استفاده‌های غیرمفید است و این‌قدر درصد استفاده‌های مضر است، آیا بازهم می‌توان ترویج اینترنت را خدمت دانست؟ استفاده غیرمفید یعنی اتلاف عمر مردم و استفاده‌های مضر یعنی علاوه بر اتلاف عمر، سقوط اخلاقی و روحی و معنوی. شبکه اینترنت از نعمت‌های الهی است، ولی وقتی ما این نعمت را در اختیار افرادی قراردادیم که توان استفاده نداشتند، معنایش این است که نفوس مردم را ضایع کردیم، مردم را از مسیر حرکت به‌طرف خداوند باز داشتیم. گرچه به‌ظاهر وقتی‌که ملاک، ملاک الهی نیست، وقتی کسانی هستند که مبلغ علمشان حیات دنیاست، ممکن است بخواهند به چنین چیزی افتخار هم بکنند و ادعا کنند که ما یک خدمتی کرده‌ایم؛ خدمتمان این بود که تکنولوژی‌ای را که مردم درست استفاده نمی‌کنند در اختیار آن‌ها قراردادیم. بله، اگر هم‌زمان با رشد این تکنولوژی‌ها فرهنگ هم رشد مي‌کرد، معنویت هم رشد مي‌کرد، و مردم از این ابزار درراه ترویج علوم و معارف اسلامی استفاده مي‌کردند، و با آمدن این‌ها عبادتشان بیشتر می‌شد، عشقشان به خدا بیشتر می‌شد، انسشان با اهل‌بیت علیهم‌السلام بیشتر می‌شد، این‌ها خدمت به‌حساب می‌آمد. ولی واقعیت این‌طور نیست، اینترنت از در هر خانه‌ای که وارد می‌شود، پس‌فردا باید شکایت پدر و مادر اهل آن خانه را بشنویم که فرزند ما از راه خدا دور شد و معنویتش از دست رفت... ما این‌قدر ضعیفیم که وقتی پای این دستگاه می‌نشینیم صدای اذان که می‌آید حاضر نیستیم تکان بخوریم و نماز اول وقتمان از دست می‌رود. هی می‌گوییم یک دقیقه دیگر، یک دقیقه دیگر، تا وقت فضیلت نماز می‌گذرد؛ حال آن‌هایی که برنامه‌های فاسد و بد را می‌بینند، که جای خود دارند. این‌ها جاذبه‌های کاذبی دارد که نباید در دست هر کس و هرجائی قرار بگیرد، حتی همان اخبار هم که مي‌خواهیم ببینیم، به حدی جذاب است که معمولاً انسان آن‌قدر مردانگی و شهامت ندارد که زمان اذان، اول وقت بلند بشود و نمازش را بخواند. چقدر از خودِ ما، که در مسیر مذهب و ایمان هستیم به خاطر همین چیزها، شب‌ها دیر خوابیده‌ایم، و سحرها دیر بلند شده‌ایم؟ نمازهای اول وقتمان از دست رفت، و بسیاری از حقوق واجب را ادا نکردیم. خب این‌ها شد نور؟ شد خدمت؟ در دستگاه الهی این‌ها همه‌ منکر است، این‌ها معروف نیست. آن‌کسی که متولی امربه‌معروف و نهی از منکر است، اولاً در تشخیص معروف و منکر باید معیار را امرونهی الهی قرار بدهد با شاخصه‌های الهی. و بداند که شاخصه‌های مادی در دستگاه الهی به‌تنهایی ارزشمند نیستند. صفرند و ارزششان ‌وقتی است که آن «یک» کنارشان قرار بگیرد. » ┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

✅ حکایت «سرباز و فرمانده» از منظر حاج میثم مطیعی «باید نگاه ماموریتی به سخنان معظم‌له [رهبر انقلاب] داشت، یعنی بایستی در طول سال برویم و عملیات کنیم، برخی مثل بنده سرباز هستند و برخی مثل بزرگترها فرمانده و بعد از یک سال عملیات فرهنگی مجدداً برمی‌گردند به مقر فرماندهی و فرمانده تشریح می‌کند برای سال آینده باید شما چه کنید. ... ما نتوانستیم منویات ایشان را که متن معارف اسلامی است روی زمین پیاده کنیم. اگر به این کار موفق شویم، وضعیت تربیتی جامعه ما به یک نحو دیگری خواهد شد. ... ما منکر جذب مخاطب نیستیم ولی یک نکته ای را دقت کنید؛ جلسه هم جلسه اهل بیت است . متاسفانه بعضی از این کارهایی که دارد با نوجوان ها انجام می‌شود، اینکه ما بیاییم در این زمین بازی کنیم اشتباه است. کلیپی بسازیم که ۳ میلیون بازدید بخورد،‌ کلیپی می‌سازند که ده میلیون بازدید بخورد! ... فرمایش آقا فصل الخطاب است! در تبعیت از ایشان برکت نهفته است. ... ما فرمایشات آقا را ناظر به دوران خودمان نمی‌دانیم! قطعا اینها را ناظر به دوران آینده هم تفسیر می‌کنیم. من اعتقادم این است که ایشان دارند ریل‌گذاری می‌کنند، با اولویت نسل آینده. این ولی خدا، پیش روی ماست و ما باید شاکر باشیم ...» 🌐 https://vareth.ir/news/106834 ┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

حرف‌های آقا رو تفسیر به‌ رأی نکنیم... 💣 •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

بسم الله الرحمن الرحیم خرداد امسال بود که یادداشتی با عنوان «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد!» در زمینه نقد «رویکرد توسعه فزاینده موسیقی و حواشی آن در برنامه‌های مذهبی» نوشتم. از آن زمان تا به حال، نکات دیگری نیز در این زمینه به ذهنم رسیده بود که تمایل داشتم در قالب یادداشت جدیدی به آن بپردازم. فصل جدید برنامه فرهیخته «حسینیه معلی» که در ماه مبارک شعبان از صدا و سیما بخش شد، بهانه‌ای گردید برای اینکه از منظر حال و هوای این برنامه و ذهنیت برگزارکنندگان آن، به این مسأله فرهنگی مهم بپردازم. حاج میثم مطیعی، مداح جوان، حزب‌اللهی و دوست‌داشتنی که همه ما سالیانی است با صدای گرم و باصفای او مأنوسیم و به صدق و اخلاص او قلباً اذعان داریم، هویت این برنامه را لبیک به دغدغه رهبر معظم انقلاب در زمینه «لزوم تأسیس الگوی شادی اسلامی و حلال» دانسته و از گوش شنوا برای نقدهای دلسوزانه و مشفقانه نسبت به آن سخن گفته است:‌ «معلی برای نمایش شادی دینی، الگوی قبلی نداشت. بی‌تردید نقد‌هایی به برنامه وارد است. همین‌طور به ما ذاکران هم شاید نقد‌هایی وارد باشد. حتما و قطعا برای نقد‌های دلسوزانه و مشفقانه و دور از حسد و غرض و اهانت، گوش شنوا و دلِ پذیرا هست.» ابتدا قصد داشتم فقط در نقد «حسینیه معلی» بنویسم؛ اما دیدم بی‌انصافی است اگر ابعاد مثبت و برکات رسانه‌ای این برنامه نادیده گرفته شود؛ مخصوصاً که از آغاز فصل جدید این برنامه، نقدهای گزنده و تندی نیز نسبت به آن منتشر شد که متأسفانه جالب نبود! لذا یادداشت پیش‌رو، ترکیبی شد از ذکر بیست نقطه مثبت و چهار ملاحظه انتقادی نسبت به «حسینیه معلی». امیدواریم که مقبول درگاه حق قرار بگیرد. نکته پایانی: این یادداشت در اواسط برنامه حسینیه معلی نوشته شد و حقیر تا انتهای برنامه، نکات و ملاحظات دیگری نیز به ذهنم رسید که باید در مجال مستقلی به آن پرداخته شود. سید شهاب الدین دعایی •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

📝 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه، حجت الاسلام سید شهاب‌الدین دعایی، طلبه حوزه علمیه مشهدمقدس طی یادداشتی، به برکات رسانه‌ای برنامه «حسینیه معلی» و برخی از ملاحظات انتقادی پیرامون آن پرداخته که در ادامه مطالعه می‌فرمایید👇 🌐 https://v-o-h.ir/?p=44419 📌 بخشی از یادداشت «حسینیه معلی؛ از برکات رسانه‌ای تا ملاحظات راهبردی»: 🔹 حسینیه معلّی در فصل اخیر خود، عملاً و رسماً «موسیقی‌محور» شد. سخن در این زمینه فراوان است و باید در جای خود به صورت تفصیلی‌تر به آن پرداخت و در بستر سعه صدر و همدلی بالا، در این زمینه سخن گفت و سخن شنید ... 🔹 بدون شک، «دیکته نانوشته خطا ندارد»؛ اما چه بهتر که دیکته مهمی از قبیل «تأسیس الگوی شادی اسلامی»، در کنار همه ابتکارات و نقاط مثبت آن، در تطبیق راهبردهای کلان خود با مبانی دینی نیز حساسیت بیشتری به خرج داده بوده و بتواند با «ذائقه‌سازی صحیح» در مقابل موج «استحاله فرهنگی آخرالزمانی»، پدافند مؤثرتری به شمار بیاید. 🔹 اخلاص، صفا و صدق بانیان و مداحان حسینیه معلّی، رشک‌برانگیز است؛ دست همه آنها را بوسیده و در مقابل روحیه ولایی و مجاهدانۀ ایشان سر تعظیم فرود می‌آوریم. •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

🔰 حسینیه معلی؛ از برکات رسانه‌ای تا ملاحظات راهبردی ✍️ سید شهاب الدین دعایی [بخش اول] «حسینیه معلی» در فصل جدید خود، بیش از گذشته خوش درخشید. این روزها همه جا سخن از «حسینیه معلّی» و خادمین آن است؛ چهارصد خادم گمنام و مخلصی که در لیالی ماه مبارک شعبان، در این طرح رسانه‌ایِ خوش‌یمن و خوش‌نام: ۱- ذکر نورانی امیرالمؤمنین و ائمه معصومین علیهم‌السلام را به خانه‌های میلیون‌ها انسان در داخل و خارج کشور بردند؛ ۲- به جای غرزدن و شعاردادن در مواجهه با نیازهای فرهنگی جامعه، آستین همت را بالا زده و در جستجوی الگوی «یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا و یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا» برآمدند؛ ۳- در ترغیب کودکان، نوجوانان و جوانان نسبت به ستایشگری و مدح اهل‌بیت تأثیرگذار بودند؛ ۴- با عنایت به ضرورت ترکیب شور و شعور، معرفت‌افزایی و شادی را پابه‌پای یکدیگر پیش بردند؛ ۵- مهجوریت نهج‌البلاغه و غربت کلمات امیرالمؤمنین را فریاد زدند؛ ۶- در راستای خنثی‌سازی نرم توطئه‌های خبیث انگلیسی ـ صهیونیستی نسبت به تشدید گسل‌های قومیتی و مرزی سنگ تمام گذاشتند؛ ۷- توحید کلمۀ ملل مسلمان دنیا، از پاکستان و افغانستان گرفته تا اندونزی و آفریقا که بر محور محبت امیرالمؤمنین جریان دارد را به رخ همگان کشیدند؛ ۸- رسالت خطیر طلاب اهل علم و قداست لباس روحانیت را که مخصوصاً در جریان فتنه سال گذشته مورد تعرض دشمنان اسلام قرار گرفته بود، در قالب مراسم باشکوه عمامه‌گذاری نمایش دادند؛ ۹- اصالت اندیشه مقاومت را با دعوت مبتکرانه از عالم مجاهد، شیخ زکزاکی حفظه‌الله در اولین قسمت برنامه تثبیت نمودند؛ ۱۰- اتحاد شیعه وسنی را هنرمندانه به تصویر کشیده و تمایز خط اسلام ناب با جریان کثیف «شیعه انگلیسی» و «سنی آمریکایی» را پررنگ نمودند؛ ۱۱- مقام شهید و جایگاه شهادت را ارج نهادند؛ ۱۲- با یادآوری نگاه متعالی و کریمانه اسلام به جایگاه رفیع زن، بی‌منطقی جنبش‌های فمینیستیِ به ظاهر مدافع زن را نشان دادند؛ ۱۳- نسبت به ضرورت شرکت در انتخابات، کنشگری و تبیین مؤثر داشتند؛ ۱۴- با مردم در مطالبه جدی از مسئولین کشور همدلی نمودند؛ ۱۵- محوریت خانواده در نگاه اصیل دین و فرهنگ پاک ساکنین این مرز و بوم را به منصه ظهور رساندند؛ ۱۶- حکایت تلخ «ضربه سهمگین کاهش جمعیت» را بازگو نموده و از ربط نسل جوان پویا با نشاط و سرزندگی جامعه سخن گفتند؛ ۱۷- آرمان آزادی قدس، نجات ملت فلسطین و نابودی اسرائیل را به زیبایی هرچه‌ تمام‌تر نمایش‌ دادند؛ ۱۸- یاد سردار دلها، حاج قاسم عزیز را زینت‌ محفل خود کردند؛ ۱۹- در تبیین شخصیت ذوابعاد و مختفی در حجاب معاصرتِ رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای حفظه‌الله، مافوق حد توان خود مایه گذاشتند؛ ۲۰- رابطه مستقیم تبعیت از «نائب‌الامام» با انتظار صادقانه «امامِ منتظَر» و تعجیل در فرج منتقم خون سیدالشهداء را تبیین نمودند؛ لذا قبل از هر حرف و حدیثی، فقط و فقط باید گفت: خداقوت؛ دست‌مریزاد؛ دم شما گرم … 🌹 •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

🔰 حسینیه معلی؛ از برکات رسانه‌ای تا ملاحظات راهبردی [بخش دوم] اما چند ملاحظه انتقادی ریز و درشت صمیمانه نسبت به این برنامه فرهیخته: ملاحظه اول: شوخی‌های مجریان محترم برنامه، گاهی اوقات، قدری از ملاحت و جذابیت خود، خارج می‌شود. مثلا اینکه مجریان محترم برنامه، در فضای صمیمت، طنز و بامزگیِ بین خود، دست به تخریب شخصیت یکدیگر زده و تپق‌های یکدیگر را گرفته و سپس مجدّدا با هم دوست شده و مرتبا از جای خود بلند شده و اقدام به بغل‌کردن و بوسیدن یکدیگر نموده و اتفاقاتی از این قبیل، گاهی میل به افراط پیدا کرده و بیش از حد لازم به نظر می‌رسد. ملاحظه دوم: مطالب و نکاتی که مداحان بزرگوار در طول برنامه ابراز می‌فرمایند، گاهی اوقات حالت تصنعی به خود گرفته و حیثیت «از قبل آماده بودنِ» آنها خیلی به چشم می‌آید که طبیعتا از جهت فنی، چندان مطلوب نیست. ملاحظه سوم: رو در رو قراردادن زنان و مردان نامحرم که قرار است در فضای حسینیه معلّی، هم‌افزایی معنوی داشته باشند، چه وجهی دارد؟ سخن در پرده‌کشیدن بین زنان و مردان نیست؛ اما آیا نمی‌توان فضا را به گونه‌ای طراحی نمود که خانم‌ها و آقایان، در عرض یکدیگر قرار گرفته و جایگاه آنها در مقابل محل اجراء و جایگاه داوران محترم قرار داشته باشد؟ (همانند وضعیت برنامه‌هایی از قبیل محفل، دورهمی و عصر جدید.) اما ملاحظه چهارم: حسینیه معلّی در فصل اخیر خود، عملاً و رسماً «موسیقی‌محور» شد. سخن در این زمینه فراوان است و باید در جای خود به صورت تفصیلی‌تر به آن پرداخت و در بستر سعه صدر و همدلی بالا، در این زمینه سخن گفت و سخن شنید. اما‌ بیاید علی‌الحساب، از منظر یک «دیده‌بان فرهنگی»، روی این پرسش‌ها تأمل نماییم: 🔸 توسعه فضای موسیقی در برنامه‌های مذهبی (به معنای عام)، چه وضعیتی را در ده یا پانزده سال آینده جامعه، برای مناسک آیینی و ذائقه مخاطبین مذهبی جامعه رقم خواهد زد؟ 🔹 آیا می‌توان به این بهانه که «حسینیه معلی یک حسینیه رسانه‌ای است» و «هر کاری در آن انجام می‌شود،‌ مناسب هیئت و حسینیه به معنای شناخته‌شده نیست»، به توسعه فرهنگ موسیقی در سرودها و برنامه‌های متعلق به اهل‌بیت عصمت و طهارت دامن زد؟ 🔸 آیا اگر بحمدالله حواسمان به راهبرد اساسی «هیئت باید هیئت بماند» هست، حواسمان به این نکته نیز هست که بازخورد اقدامات میدانی در عرصه پیچیده فرهنگ عمومی و ذائقه‌های اجتماعی و مناسکی، لزوما از خط‌کشی‌های تئوریک ما نسبت به «تفکیک هیئت و غیر هیئت» تبعیت نمی‌کند؟ 🔹 آیا به این اندیشیده‌ایم که اگر ذهن و روان اقشار عمومی جامعه و مخاطبین برنامه‌های مذهبی، نسبت به هم‌نشینی ذکر نورانی امیرالمؤمنین و اهل‌بیت عصمت و طهارت با جذابیت ذاتی ملودی، افکت‌های صوتی، نورپردازی و امثال آن «شرطی» شد و طبیعتاً روز به روز، دُز بیشتری از آن را به صورت ناخودآگاه مطالبه نمود، دیگر ضمانتی برای محفوظ‌ماندن فضای کلاسیک و متعارف جلسات عید و روضه در هیئات مذهبی نیز وجود نخواهد داشت؟ 🔸 آیا کودک، نوجوان، جوان و بزرگسالِ جامعه ما که طعم کاذب موسیقی در سرود‌ها، هم‌خوانی‌ها و عموم برنامه‌های مذهبی را چشیده است، در آینده دور و نزدیک، حاضر به شرکت در جلسه ساده‌ای که مداح در ابتدا نیم ساعت فقط مدح اهل‌بیت را خوانده و در ادامه نیز از قالب کف‌زنی و سینه‌زنی فراتر نمی‌رود خواهد بود؟ 🔹 مدل شادی موسیقی‌محور، با حضور زن و مرد نامحرم، به همراه پایکوبی، کف‌زنی، حرکات موزون، افکت‌های صوتی، نورپردازی، کِل‌کشیدن خانم‌ها و درخواست مداح بابت کِل‌کشیدن و… چه تناسبی از جهت فرم و قالب با «الگوی شادی اسلامی» دارد؟ 🔸 مداح عزیزی مانند حاج میثم مطیعی که از روی اخلاص و انجام وظیفه، سرسختانه در مقابل جریان «مداحی استودیویی» ایستاده و در اوج ولایت‌مداری خود، برای «کف‌زنی» در جلسات مولودی‌خوانی، به فکر احراز رضایت قلبی ایشان افتاده و از خدمتشان استیذان نموده است، آیا برای مشارکت در تأسیس یا لااقل ترویج «موسیقی‌محوری» در حسینه‌ رسانه‌ای معلّی (که نقش یک الگوی فرهنگی کلان را ایفا نموده و با هیچ یک از پدیده‌های مشابه تا قبل از این قابل مقایسه نیست) نیز نظر رهبر انقلاب را جویا شده‌ است؟ •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD

🔰 حسینیه معلی؛ از برکات رسانه‌ای تا ملاحظات راهبردی [بخش سوم] اگر رهبر انقلاب در یک جمع خصوصی، فرمایش جدیدی در این زمینه داشته‌اند بفرمایید که جمعی از علاقه‌مندان و ارادتمندان ایشان سرسختانه مشتاق شنیدن هستند؛ اما در غیر این صورت، تکلیف ما با تأکیدات مکرّر ایشان در پرهیز از«ترویج موسیقی» چیست؟ آنجایی که با تفکیک «حکم موسیقی» و «حکم ترویج موسیقی»، به صراحت فرموده‌اند: «ترویج موسیقی در شرایط کنونی جایز نیست». (منبع) «ترویج موسیقی، کاری است برخلاف مذاق اسلام». (منبع) «ترویج موسیقی با اهداف عالیه نظام مقدس اسلامی سازگار نیست». (منبع) و اگر خوانندگان عزیز به صدر و ذیل فرمایشات فوق مراجعه نمایند ملاحظه می‌فرمایند که از نگاه رهبر معظم انقلاب، حکم عدم جواز ترویج موسیقی در زمانه کنونی، اختصاص به «موسیقی حرام» نداشته و شامل «موسیقی حلال» نیز می‌شود. در این مجال محدود نخواستیم به کلمات سایر اسلام‌شناسان معاصر از قبیل رهبر راحل انقلاب رضوان‌الله‌علیه که فرمود «موسیقی با تریاک فرقی ندارد»، «موسیقی خیانت است به این مملکت»، «این موسیقی را به کلی حذفش کنید» (صحیفه امام، ج‏۹، ص۲۰۲ـ۲۰۶) و همچنین مرحوم آیت‌الله شهید مرتضی مطهری رضوان‌الله‌علیه که فرمود: «اسلام روی‌ خوش به موسیقی نشان نداده» و «واقعا موسیقی قدرت عظیم و فوق‌العاده‌ای مخصوصا از جهت پاره کردن پرده‌ تقوا و عفت دارد» (تعلیم و تربیت در اسلام، ج۱، ص۷۰ـ۷۲) و این قبیل اظهارات معتبر و عبارات قابل تأمل، اشاره و استناد کنیم؛ بلکه سخن را روی کلمات رهبر حکیم و فرزانه انقلاب، نائب امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه الشریف متمرکز کردیم. اما برای بزرگوارانی که گمان می‌کنند شاید رهبر انقلاب نسبت به رواج موسیقی در برنامه‌های مذهبی چندان حساسیت ندارند، تأمل در فرمایشات زیر از نان شب واجب‌تر است: «معمول شده که در عزاداری ها هم موسیقی پخش می کنند، به خیال خودشان موسیقی حلال است یا لا اقل مشکوک است … اگر هتک حرمت تلقی نشد، فی نفسه امر محرمی نیست؛ اگرچه انسان می فهمد که بهتر این است که هر چه ممکن است، این چیزها را از خصوص مراسم دینی دور کنند. من چند سال قبل از این، تصادفا دیدم که سحر یک دعائی را در رادیو یا تلویزیون همراه با ساز پخش می کنند. خیلی بر آشفته شدم، دستور دادم: «حق ندارید دیگر این را تکرار کنید». اگر چنانچه راه این چیزها باز بشود، همین کار را خواهند کرد؛ دعای کمیل می خوانند، با ساز! این خیلی چیز بدی است که در جامعه این چیزها به حریم مسائل مقدس بیاید…». ( درس خارج فقه، ۴/۱۱/۱۳۸۸). «نکته دیگر بحث موسیقی است که شما نظر فقهی من را می دانید که خواندن و نواختن هر سازی که لهوی و مضل باشد عن سبیل الله، جایز نیست. ترویج موسیقی به هیچ وجه مصلحت نیست ولی حتی رواج آن در مراسم های مذهبی هم زیاد شده که این هم غلط است. گاهی در تلویزیون می بینیم که وقتی اذان تمام می شود، بلافاصله موسیقی پخش می شود! این چه کاری است؟ کسی که پای تلویزیون نشسته و دارد اذان گوش می کند، واقعا ذائقه‌اش این است که بلافاصله موسیقی گوش کند؟ چه اصراری روی ترویج موسیقی هست؟». (بخشی از صحبت های مهم و البته منتشر نشده رهبری در دیدار با رئیس و‌ مدیران صدا و سیما، ۳/۶/۱۳۹۷). «سؤال: استفاده از آلات موسیقی مانند اُرگ و یا سایر آلات موسیقی در مراسم عزاداری چه حکمی دارد؟ جواب: استفاده از آلات موسیقی، مناسب با عزاداری سالار شهیدان نیست و شایسته است مراسم عزاداری به همان صورت متعارفی که از قدیم متداول بوده است، برگزار شود.». (پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر رهبری) گاهی سؤال می‌شود که اگر رهبری چنین نگاهی به «موسیقی» دارند، چرا گاهی نسبت به «سرود» تشویق‌ نموده و از «آهنگِ» یک سرود تعریف کرده‌اند؟ در واقع، واژه «سرود» و حتی «ترانه» از نگاه رهبر انقلاب، ملازمه‌ای با موسیقی ندارد؛ بلکه عبارت است از نوعی شعر اثرگذار که به صورت «دسته‌جمعی» و «هم‌خوانی» اجرا می‌شود. (بیانات در دیدار شاعران، ۳۱/۳/۱۳۹۵) «آهنگ» نیز معنای عامی داشته و به معنای ریتم، نغمه، نوا و لحن است. شاهد روشن بر این مدعا، تمجید رهبری از آهنگ سرودهایی است که اساسا بدون ساز و موسیقی در محضر ایشان اجراء شده است. (مانند بیانات در مراسم جشن تکلیف دختران دانش‌آموز، ۱۴/۱۱/۱۴۰۱، بیانات در دیدار اقشار مختلف بانوان ۶/۱۰/۱۴۰۲ و موارد متعدد دیگر) •┈┈••••✾•🍷•✾•••┈┈• 🆔 @Ghadah_SSHD