eitaa logo
کلامُکم نور (گفتگوهای روایی)
197 دنبال‌کننده
9 عکس
2 ویدیو
16 فایل
👈🏻ادمین: @mop1414 👈🏻کانال تلگرام https://t.me/Hadith1398
مشاهده در ایتا
دانلود
📝شدت ابتلاء مومن 🔹از سعد بن طریف نقل شده که در محضر مبارك ابو جعفر (امام باقر) عليه السلام بودم كه جميل ازرق بر حضرت وارد شد و گفت: (عده‏اى) بلاها و مصايب شيعيان را ياد آور شده و طعنه مى‏زنند. حضرت فرمود: کسانی نزد امام سجاد عليه السلام و عبد الله بن عباس آمدند و همان مطالبى را كه شما متذكر شديد مطرح كردند. سپس ايشان نزد امام حسين عليه السلام آمدند و همان مطالب را كه گفتى، ياد آور شدند، حضرت فرمود: به خدا سوگند! بلا، تهيدستى و قتل، براى دوستان ما (اهل بيت) از سرعت قاطر و از حركت سيل به سمت صمره سريعتر مى‏باشد. گفتم: صمره چيست؟ فرمود: نهايت مقصد است، اگر اين گونه نمى‏بوديد از ما محسوب نمى‏شديد. 🔸عن سعد بن طريف قال: كنت عند أبي جعفر ع فجاء جميل الأزرق فدخل عليه قال فذكروا بلايا الشيعة و ما يصيبهم فقال أبو جعفر ع إن أناسا أتوا علي بن الحسين ع و عبد الله بن عباس فذكروا لهما نحوا مما ذكرتم قال فأتيا الحسين بن علي ع فذكرا له ذلك فقال الحسين ع و الله البلاء و الفقر و القتل أسرع إلى من أحبنا من ركض البراذين و من السيل إلى صمره قلت و ما الصمرة قال منتهاه و لو لا أن تكونوا كذلك لرأينا أنكم لستم منا. 🔗 المؤمن، صفحه 16 @Hadith1398
📝علت عذاب شدن نیکان قوم شعیب 🔹از حضرت باقر علیه السلام نقل شده که فرمودند: خداوند به شعیب نبی وحی کرد که من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم کرد؛ چهل هزار نفر از اشرار آنها و شصت هزار نفر از نیکان آنها. حضرت شعیب به خداوند عرض کرد که آنها اشرار هستند (و وجه عذابشان معلوم است) چرا نیکان عذاب می‌شوند؟ خداوند به او فرمود: آنها با اهل معاصی مدارا و نرمی کردند و به خاطر خشم من، بر آنها خشمگین نشدند... 🔸عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن خالد عن بعض أصحابنا عن بشر بن عبد الله عن أبي عصمة قاضي مرو عن جابر عن أبي جعفر ع قال: ...و أوحى الله عز و جل إلى شعيب النبي ص أني معذب من قومك مائة ألف أربعين ألفا من شرارهم و ستين ألفا من خيارهم فقال ع يا رب هؤلاء الأشرار فما بال الأخيار فأوحى الله عز و جل إليه داهنوا أهل المعاصي و لم يغضبوا لغضبي. 🔗 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 56 @Hadith1398
📝بخشی از سخنان امام حسین در مسیر کربلا 🔹نقل شده که امام حسين عليه السلام هنگامى كه رهسپار كربلا بودند فرمودند: به راستى، دنيا تغيير چهره داده و ناشناخته گشته و نيكى آن در حال نابودى است و از آن جز رطوبتى كه در ته ظرفى مانده و جز زندگى وبال آور، همچون چرا گاهى كه جز گياه بيمارى‌زا و بی‌مصرف چيزى در آن نمی‌رويد، باقى نمانده است. آيا نمى‏بينيد كه به حق عمل نمى‌شود و از باطل دست برنمى‌دارند؟! به طورى كه مؤمن حق دارد كه به مرگ و ديدار خدا مشتاق باشد. به راستى، من چنين مرگى را جز سعادت ندانم و زندگى در كنار ظالمان را جز هلاكت نخوانم! همانا مردم دنياپرستند و دين از سر زبان آنها فراتر نرود و دين را تا آنجا كه زندگى‌شان را رو به راه سازد بچرخانند و چون در بوته آزمايش گرفتار شوند دينداران اندك گردند. 🔸و قال ع في مسيره إلى كربلاء إن هذه الدنيا قد تغيرت و تنكرت و أدبر معروفها فلم يبق منها إلا صبابة كصبابة الإناء و خسيس عيش كالمرعى الوبيل أ لا ترون أن الحق لا يعمل به و أن الباطل لا يتناهى عنه ليرغب المؤمن في لقاء الله محقا فإني لا أرى الموت إلا سعادة و لا الحياة مع الظالمين إلا برما إن الناس عبيد الدنيا و الدين لعق على ألسنتهم يحوطونه ما درت معايشهم فإذا محصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون. 🔗تحف العقول صفحه245 @Hadith1398
📝آثار امر به معروف و نهی از منکر 🔹از امام حسین علیه السلام نقل شده که امام علی علیه السلام فرمودند: اى مردم! از آنچه خدا دوستداران خود را بدان پند داده پند گيريد مانند بدگويى او از دانشمندان يهود، آنجا كه فرمايد: «چرا علماى ربانى و دانشمندان، آنان را از گفتار گناه آلود باز نمى‌دارند؟» [سوره مائده آيه 63] و می‌فرمايد: «از ميان فرزندان اسرائيل، آنان كه كفر ورزيدند، مورد لعنت قرار گرفتند... چه بد بود آنچه مى‌كردند» [سوره مائده آيه 78- 79]. 🔹همانا، خداوند آنان را مورد نكوهش قرار داده به خاطر اينكه در ميان ستمكاران بودند و اعمال زشت و فاسد آنان را مشاهده مى‌كردند ولى به طمع آنچه كه داشتند و از بيم اينكه در محذور واقع شوند آنان را از آن اعمال نهى نمى‌كردند، با اينكه خدا مى‌فرمايد: «و از مردم نترسيد و از من بترسيد» [سوره مائده آيه 44]. و خدا مى‌فرمايد: «مردان و زنان با ايمان، دوستان يكديگرند، كه به كارهاى پسنديده امر می‌کنند و از كارهاى ناپسند نهی می‌کنند» [سوره توبه آيه 71]. 🔹و خدا به امر به معروف و نهى از منكر به عنوان يك فريضه از جانب خود آغاز سخن كرده چرا كه مى‌دانست اگر اين فريضه به اجرا درآيد و برپا گردد، واجبات ديگر از هموار و دشوار برپا گردند؛ اين به خاطر آن است كه امر به معروف و نهى از منكر دعوت به اسلام است همراه با رد مظالم و مخالفت با ظالم و تقسيم بيت المال و غنائم جنگى و گرفتن صدقات [زكات‏] از محل خود و صرف آن در مورد خود. 🔸اعتبروا أيها الناس بما وعظ الله به أولياءه من سوء ثنائه على الأحبار إذ يقول لو لا ينهاهم الربانيون و الأحبار عن قولهم الإثم و قال لعن الذين كفروا من بني إسرائيل إلى قوله لبئس ما كانوا يفعلون و إنما عاب الله ذلك عليهم لأنهم كانوا يرون من الظلمة الذين بين أظهرهم المنكر و الفساد فلا ينهونهم عن ذلك رغبة فيما كانوا ينالون منهم و رهبة مما يحذرون و الله يقول- فلا تخشوا الناس و اخشون و قال المؤمنون و المؤمنات بعضهم أولياء بعض يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر فبدأ الله بالأمر بالمعروف و النهي عن المنكر فريضة منه لعلمه بأنها إذا أديت و أقيمت استقامت الفرائض كلها هينها و صعبها و ذلك أن الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر دعاء إلى الإسلام مع رد المظالم و مخالفة الظالم و قسمة الفي‏ء و الغنائم و أخذ الصدقات من مواضعها و وضعها في حقها... 🔗تحف العقول صفحه237 @Hadith1398
📝آیا امام حسین علیه السلام را شیعیان به شهادت رساندند؟ 🔹برخی از عالمان اهل سنت با دفاع از یزید و سلب مسئولیت از وی، حادثه عاشورا را متوجه شیعیان کرده‌اند. آنچه در این یادداشت به آن پرداخته می‌شود، ارزیابی اجمالی و کوتاه از صحت و سقم این ادعاست. 🔸اصطلاح شیعه در اوایل لزوما به معنای امروزی شیعه نبوده؛ گاهی در کتب تاریخی درباره شخصی می‌نویسند "فلان یتشیع" در حالی که آن شخص از مسلمات هست که از مریدان ابوبکر و عمر بوده است. برخی از علماء رجال این تذکر را داده‌اند که واژه شیعه در اوایل به معنای مرید علی و مخالف افرادی نظیر عثمان و معاویه و... بوده است. یعنی ممکن است شخصی حق خلافت را از آن ابوبکر و عمر بداند، اما باز هم در تاریخ نامش به عنوان شیعه ثبت شده باشد. 🔹مرحوم شیخ محمد تقی شوشتری در کتاب قاموس الرجال فصلی را در شرح این مدعا منعقد کرده و توضیح داده که واژه مرادف با شیعه امامی به معنای امروزی، "رافضی" یا "شیعه غالی" است که در کتب اهل سنت با این واژگان از امامیه تعبیر می‌شده. (رک به قاموس الرجال ج1 ص22) این نکته برای فهم دقیق نقل‌های تاریخی درباره شیعیان، بسیار حائز اهمیت است و اگر در یک متن کهن تاریخی این واژه دیده شد، باید به سیر تطور معنای این واژه توجه لازم را داشت. 🔸بنابراین درباره این مساله که آیا شیعیان قاتلان اهل بیت بوده‌اند یا خیر؟ باید به این نکته مهم توجه کرد که آیا در آن زمان پیروی از اهل بیت، لزوما معلول پذیرفتن امامت خاصه آنها از سوی خداوند بود؟ یا بسیاری از اشراف عرب و مردم بر اساس تامین منافع خود به سمت اهل بیت گرایش پیدا می‌کردند؟ به عنوان نمونه در کتب تاریخی مانند ارشاد شیخ مفید این نکته ذکر شده است که نامه دعوت از امام حسین برای آمدن به کوفه، امضاء چند چهره سرشناس را داشت که دو نفر از آنها شبث بن ربعی و عمرو بن حجاج زبیدی بوده‌اند. (الارشاد ج2 ص38) اما هر دو در عاشورا حضور فعال داشتند. 🔹اما آیا شبث بن ربعی از امامیه بود؟ ابن حجر گفته شبث از مخضرمین بوده یعنی کسانی که هم جاهلیت و هم اسلام را درک کرده‌اند. (تقریب التهذیب ص263)اما بعد از پیامبر نیز گزارشی از حمایت وی از امام علی ثبت نشده و می‌دانیم که افراد معدودی که نامشان ثبت شده، پای بیعت خود در غدیر خم ماندند. 🔸شبث بن ربعی در همان زمان حکومت امام علی با ایشان زاویه جدی پیدا کرد و حتی شیخ طوسی (رجال شیخ طوسی ص68) و ذهبی در سیر اعلام النبلاء از پیوستن وی به خوارج گفته‌اند که البته بنابر گفته ذهبی و ظاهر امر این است که شبث از این کار خود بعدا به ظاهر توبه کرده است. به هر حال شدت اختلاف شبث با امام علی، تا حدی بوده که گفته شده امام علی از خواندن نماز در چند مسجد نهی کردند که یکی از آن مساجد مسجد شبث بن ربعی بود. از برخی از نقل‌ها فهمیده می‌شود که دلیل این نهی این بود که آنها بر خلاف بیعت‌شان با امام علی عمل کرده بودند و امام علی نیز حضور در مساجد آنها را بیعت با ایشان عنوان کرده. (ببینید روضة الواعظین ط قدیمه ج2 ص336) 🔹شبث بن ربعی و جمعی دیگر علی رغم دعوت امام حسین علیه السلام به کوفه، هم پشت حضرت مسلم را خالی کردند و وی را تنها گذاشتند و مردم را از دور او متفرق کردند (الارشاد ج2 ص53) و هم حضور فعال در صحنه نبرد عاشورا داشتند تا حدی که در برخی از نقل‌ها فرماندهی هزار سواره نظام برای شبث ذکر شده (امالی شیخ صدوق ص155) و در برخی از گزارش‌ها اساسا وی را فرمانده سواره نظام لشکر عمر بن سعد ثبت کرده‌اند. (الارشاد ج2 ص95) و نقل شده که بعد از عاشوراء، مسجد شبث بن ربعی را برای شادی از قتل امام حسین علیه السلام آباد کردند.(کافی ج3 ص490) 🔸بنابراین هر چند که اهل کوفه سپاهیان ابن زیاد را تشکیل دادند و امام حسین علیه السلام را به شهادت رساندند و کسانی مانند سلیمان بن صرد خزاعی که به امامت اهل بیت معتقد بودند، امام حسین علیه السلام را یاری نکردند و بعدها قیام توابین را تشکیل دادند، اما اینکه عده‌ای از نویسندگان اهل سنت (العواصم من القواصم ص232) تلاش کرده‌اند تا با توجیهات ضعیفی از یزید سلب مسئولیت کنند و شهادت امام حسین علیه السلام را متوجه ابن زیاد و شیعیان کنند، مخدوش است، چرا که ابن زیاد منصوب یزید بن معاویه بوده و دستور یزید از همان ابتداء چنانچه در نامه اش به والی مدینه آمده، بر این بوده که اگر امام حسین بیعت نکردند، به قتل برسند. و به همین دلیل امام حسین از مدینه خارج شدند. جالب است که مولف العواصم من القواصم که سعی در سلب مسئولیت یزید از شهادت امام حسین کرده، نامه یزید به حاکم مدینه را در همان کتاب صفحه 235 نقل کرده است. هرچند این مطالب هرگز نافی مسئولیت شیعیان در قبال امام حسین علیه السلام و یاری نکردن وی نمی‌شود. @Hadith1398
📝عاقبت عدم مخالفت با ظالم 🔹نقل شده که امام حسین علیه السلام خطاب به اصحاب خود و اصحاب حر در "بیضه"، ضمن حمد و ثنای خداوند فرمود: "ای مردم ! رسول خدا(ص) فرمود: هر کسی سلطان جائری را ببیند که حرام‌های خدا را حلال می‎کند و عهد او را می‎شکند و با سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله) مخالفت می‎نماید، با گناه در بین بندگان خدا و ظلم به آنان حکومت می‎کند، پس با کلمه ای یا کاری بر علیه او، او را نکوهش ننماید بر خداوند حق است که او را در قیامت با همان سلطان ظالم در یک مکان قرار دهد. آگاه باشید اینان (یزید و پیروانش) ملازم پیروی شیطان شده و پیروی خدای رحمان را ترک کرده‌اند و فساد را آشکار کرده‌اند و حدود الهی را تعطیل و بیت المال را منحصر به خود نموده‌اند و حرام خدا را حلال کرده‌اند و من از هرکس دیگر سزاوارترم برای نکوهش و اعتراض به آنان." 🔸 انّ الحسین (علیه السلام) خطب اصحابه و اصحاب الحر بالبیضة فحمد الله و اثنی علیه ثم قال: "ایها الناس ! ان رسول الله (ص) قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلا لحرم الله ناکثا لعهد الله مخالفا لسنة رسول الله (ص) یعمل فی عبادالله بالاثم و العدوان فلم یغیر علیه بفعل و لا قول کان حقا علی الله أن یدخله مدخله، ألا و أن هولاء قد لزموا طاعة الشیطان و ترکوا طاعة الرحمن، و اظهروا الفساد، و عطلوا الحدود، و استأثروا بالفئ، و احلوا حرام الله و حرموا حلاله و أنا أحق من غیر..." 🔗تاریخ الطبری ج 4 ص 304 و الکامل فی التاریخ ج 4 ص 48 @Hadith1398
📝بخشی از مواعظ حضرت عیسی در انجیل 🔹خوش به حال آنان كه به سبب پاكيزگى، دشنام شنوند؛ چرا كه به راستى، ملكوت آسمان از آن ايشان است. خوشا به شما؛ آنگاه كه مورد حسادت و بد خواهى قرار بگيريد و درباره شما هر سخن زشت دروغينى گفته شود، در اين حال، خوشحال باشید چرا كه بى‏گمان پاداش شما، در آسمان فزونى يافته است. 🔹و حضرت عیسی فرمود: اى بندگان بد! مردمان را با گمان بد به آنان سرزنش مى‌كنيد و خود را با يقين به بدی خود مذمت نمى‌كنيد. اى بندگان دنيا! دوست داريد كه در باره شما چيزى را كه نداريد، به نيكى بگويند و به آن مشهور شوید و مردم با انگشت به شما اشاره کنند... 🔸طوبى للمسبوبين من أجل الطهارة فإن لهم ملكوت السماء طوبى لكم إذا حسدتم و شتمتم و قيل فيكم كل كلمة قبيحة كاذبة حينئذ فافرحوا و ابتهجوا فإن أجركم قد كثر في السماء و قال يا عبيد السوء تلومون الناس على الظن و لا تلومون أنفسكم على اليقين يا عبيد الدنيا تحبون أن يقال فيكم ما ليس فيكم و أن يشار إليكم بالأصابع‏ 🔗تحف العقول ص 501 @Hadith1398
هدایت شده از iman@!
المحاسن أَبِي عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ ثُوَيْرٍ عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أَتَى رَجُلٌ رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي جِئْتُكَ أُبَايِعُكَ عَلَى الْإِسْلَامِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص أُبَايِعُكَ عَلَى أَنْ تَقْتُلَ أَبَاكَ قَالَ نَعَمْ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّا وَ اللَّهِ لَا نَأْمُرُكُمْ بِقَتْلِ آبَائِكُمْ وَ لَكِنَّ الْآنَ عَلِمْتُ مِنْكَ حَقِيقَةَ الْإِيمَانِ وَ أَنَّكَ لَنْ تَتَّخِذَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيجَةً أَطِيعُوا آبَاءَكُمْ فِيمَا أَمَرُوكُمْ وَ لَا تُطِيعُوهُمْ فِي مَعَاصِي اللَّه‏ امام صادق ع فرمودند شخصی نزد پیامبر اکرم ص امد و گفت امده ام تا با شما بر اسلام بیعت کنم پیامبر اکرم ص فرمودند شرط من برای بیعت تو این است که پدرت را به قتل برسانی او گفت قبول می کنم و حاضرم اگر شما بفرمایید پدرم را بکشم پیامبر اکرم ص فرمودند به خدا قسم ما شما را به کشتن پدرانتان دستور نمی دهیم ولی من خواستم تو را امتحان کنم و الان دیدم که تو به حقیقت و ایمان واقعی برای بیعت امده ای و تو تنها حاضر هستی خداوند را اطاعت کنی . ای مرد از پدرانتان اطاعت کنید تا حدی که شما را به معصیت خدا امر نکنند بحار الانوار ج 71 ص 76
📝صلاح ظاهری شخص بدعت گذار و علت عدم قبول توبه او و شخص بد اخلاق 🔹از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که ایشان به نقل از پیامبر فرمودند: هر کسی که بدعتی انجام دهد، شیطان بین او و عبادت مانع نمی شود، بر او حالت خشوع و گریه جاری می کند. خداوند اباء دارد که توبه شخص بدعت گذار را بپذیرد و خداوند اباء دارد توبه شخص بد اخلاق را قبول کند. گفته شد ای رسوال خدا دلیل این مطلب چیست؟ فرمودند: اما بدعت گذار، قلبش مالامال از حب بدعت است و اما شخص بداخلاق، زمانی که از گناهی توبه کند، به گناهی بدتر از گناه قبلی که از آن توبه کرده بود، مبتلا می‌شود. 🔸قال عليه السّلام: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: من عمل في بدعة خلاه الشيطان و العبادة و ألقى عليه الخشوع و البكاء، أبى اللّه لصاحب البدعة بالتوبة، و أبى اللّه لصاحب الخلق السيئ بالتوبة، فقيل يا رسول اللّه و كيف ذلك؟ قال: أمّا صاحب البدعة فقد اشرب قلبه حبّها، و أمّا صاحب الخلق السّيّئ فإنّه إذا تاب من ذنب وقع في ذنب أعظم من الذّنب الذي تاب منه 🔗النوادر (للراوندي) ص69 @Hadith1398
📝علت نکوهش آرزوهای دراز 🔹از امام علی علیه السلام نقل شده که فرمودند: من فقط از دو چیز برای شما می‌ترسم؛ تبعیت از هوای نفس و آرزوی دراز؛ تبعیت از هوای نفس از اجراء حق و گرایش به آن جلوگیری می کند و آرزوی دراز باعث فراموشی آخرت می شود. 🔸الحسين بن محمد عن معلى بن محمد عن الوشاء عن عاصم بن حميد عن أبي حمزة عن يحيى بن عقيل قال قال أمير المؤمنين ع إنما أخاف عليكم اثنتين؛ اتباع الهوى و طول الأمل أما اتباع الهوى فإنه يصد عن الحق و أما طول الأمل فينسي الآخرة. 🔗الكافي ج2 ص 336 💬طریحی در شرح این روایت می‌نویسد: علت طول امل همان طور که گفته شده، حب دنیا است. انسانی که به دنیا و لذت‌های آن انس دارد، جدایی از دنیا برای او سنگین است و دوست دارد که دنیایش ادامه داشته باشد. پس به مرگ که باعث جدایی او و دنیایش هست، فکر نمی‌کند چرا که هر کسی که چیزی را دوست داشته باشد، از فکر کردن پیرامون آنچه که محبوبش را از او می گیرد، تنفر دارد. پس چنین شخصی همواره خواهان بقاء در دنیا و جمع کردن خانواده و مال و وسائل دنیوی است پس فکرش در آن غرق است و اصلا مرگ به خاطرش نمی آید. اگر به فکرش بیاید که از اعمال زشتش توبه کند و به آخرت گرایش پیدا کند، مدام توبه را به از روزی به روز دیگر و از ماهی به ماه دیگر و از سالی به سال دیگر به تاخیر می‌اندازد مثلا می‌گوید وقتی به میانسالی رسیدم و جوانی ام از بین رفت، توبه می‌کنم. وقتی میانسال می‌شود، می‌گوید وقتی پیر شدم توبه می‌کنم. وقتی پیر می‌شود، می‌گوید هر وقت ساخت فلان بناء را تمام کردم و برای فرزندم عروسی گرفتم و وقتی از فلان سفر برگشتم، توبه می‌کنم و این چنین توبه را همواره به تاخیر می‌اندازد... (مجمع البحرین ج5 ص310) @Hadith1398
کلامُکم نور (گفتگوهای روایی)
📝پنداره نحوست ماه صفر 🖌عبدالهادی مسعودی استادیار دانشگاه علوم قرآن و حدیث 🔹روایت بشارت دادن به خروج از ماه صفر در مجموعه‌های روایی شیعه نقل نشده و تنها در دو سه کتاب معاصر آمده است. هیچ کدام از این کتاب‌ها سندی برای آن ذکر نکرده و منبع حدیثی کهن یا معتبری برای آن نیاورده‌اند. در میان اهل سنت نیز، محدثانِ مشهور به ساختگی بودن این خبر تصریح کرده‌اند. 1️⃣دلیل نخست: حدیث «من بشرنی بخروج صفر بشّرته بالجنّة» 🔸مرحوم نمازی(م.1405ه.ق) خبر: «من بشرنى بخروج الصفر بشرته بالجنة» را آورده است، اما آن را از کتاب عجائب المخلوقات قزوینی (م.682ه.ق) نقل کرده، اما خود هیچ اظهار نظری درباره آن ننموده و استفاده‌ای از آن در نحوست ماه صفر نکرده است. این در حالی است که کتاب عجائب‌المخلوقات کتابی حدیثی نیست و بیشتر به کشکول و جُنگ شبیه است و بر پایه نظر کتاب شناسان شیعه و اهل سنت، مطالب نادرست در آن وجود دارد. 🔹میرداماد (م.1041ه.ق) این روایت را در زمره روایاتی که برخی از عالمان اهل سنت موضوع و ساختگی دانسته‌اند، آورده است، بی آن که ردّ و تأییدی در خصوص آن ارائه داده باشد. او در ابتدای این دسته روایات که روایت مورد نظر نیز در جرگه آنهاست چنین نوشته است: 💬حكى الطيبي عن الصغاني: أنّه قال في الدرّ الملتقط: قد وقع في كتاب الشبهات للقضاعي كثير من الأحاديث الموضوعة ما هو ظاهر؛ طیبی از صغانی نقل کرده که او در کتابش الدر الملتقط گفته است: در کتاب شبهات قضاعی، احادیث ساختگی فراوانی وجود دارد که جعل آنها آشکار است. 2️⃣دلیل دوم:حدیث «مَن بَشَّرنی بخُروج آذَارَ فلَهُ الجنَّة» 💬ابن عباس می‌گوید: روزی پيامبر صلی الله علیه و آله در مسجد قبا با اصحاب خود نشسته بود. به آنان فرمود: «نخستين فردی كه اكنون بر شما وارد می‏ شود، از بهشتيان است.» برخی افراد، چون اين سخن را شنيدند، بيرون رفتند تا شتابان باز گردند و به سبب اين خبر، از بهشتيان شوند. پيامبر صلی الله علیه و آله اين را فهميد و به آنان كه مانده بودند، فرمود: «اكنون چند نفر بر شما در می ‏آيند كه هر يك از ديگری سبقت می‏ جويد. از ميان آنان، هر كس به من خبر دهد كه ماه آذار، تمام می‏ شود، اهل بهشت است.» پس آن گروه بازگشتند و وارد شدند و ابوذر نيز با آنان بود. پيامبر به آنان فرمود: «ما در كدام ماه رومی هستيم؟» ابوذر پاسخ داد: ای پيامبر خدا! آذار تمام شد. (معانی الأخبار ص 204) 🔸به تعبیر دانشیان اصول فقه، خبر دادن از خروج از ماه آذار فقط عنوان مشیری بوده تا مراد حقیقی پیامبر را از جملات قبلی‌اش در همان مجلس، روشن کند و نه عنوانی ذاتی و مقصود اصلی، تا حکم متعلق به همان باشد. 🔹افزون بر این که سبب ورود نقل شده، مانع دلالت حدیث بر نحوست ماه آذار می‌شود، ماه آذار اساساً ماهی قمری نیست تا احتمال داده شود که نام دیگر ماه صفر باشد، بلکه ششمین ماه سال رومی و هفتمین ماه سریانی است و پس از ماه «شباط» و پیش از ماه «نیسان» قرار دارد و تقریباً مطابق ماه مارس، سومین ماه مسیحی و مقارن اواسط اسفند تا اواسط فروردین است و در گذشته و حال، در تقویم برخی کشورهای عربی در کنار و در عرض ماه ¬های قمری وجود داشته است. 🔸برخی چنین احتمال داده اند که ممکن است در آن سال که پیامبر این سخن را فرموده است، ماه صفر با ماه آذار مصادف بوده و از این رو، پیامبر اکرم برای اشاره به ماه صفر، برج مصادف با آن، یعنی آذار را به کار برده اند. مراجعه به تقویم های جدید مقارن و رایانه ای، احتمال مزبور را از بین می برد؛ در هیچ یک از یازده سالِ حضور پیامبر در مدینه، ماه صفر با ماه اسفند و فروردین و در نتیجه، با ماه آذار تقارن نداشته است و می دانیم که این مجلس در مسجد قبا در مدینه و نه در مکه بوده است. 3️⃣دلیل سوم: رخدادهای شوم صفر 🔹این مبنا که نحوست ایام می تواند به دلیل وقایع اتفاق افتاده در آن روز باشد، شاید به صورت کلی درست باشد، اما سرایت دادن حکم دو روز شوم از یک ماه به همه روزهای آن، نیازمند دلیل محکم تری است. چه، در این صورت، باید ماه محرم یا دست کم دهه نخست یا میانی آن، که شاهد بیشترین حجم مصیبت است، شوم شمرده شود و روزهایی مانند بیست و یکم رمضان و دیگر روزهای وفات و شهادت ائمه علیهم السلام افزون بر این که خود شوم و نحس خوانده شوند، موجب نحوست روزهای مجاور خود نیز باشند. 🔸گفتنی است، این همه به معنای نفی استحسان صدقه دادن و انکار پاداش داشتن احسان و انفاق در این ماه نیست، زیرا صدقه و احسان و نیکی کردن در همه ماه ها نیکوست و در پیش‌گیری از حوادث ناگوار و شوم، تأثیری درخور دارد. 👆🏻متن کامل مقاله را در فایل مطالعه کنید @Hadith1398