شکه شدم.
نمیخواستم حقیقت داشته باشد.
گشتم دنبال خبر تکذیب اما همه گواه از واقعی بودن ماجرا می داد.
تیتر خبر این بود:《حمله تروریستی به حرم شاهچراغ》
چندی بعد عکس پشت عکس و ویدیو پشت ویدیو
خون های ریخته روی زمین و کودکی که بال در بال مادرش پریده بود
بغض امانم را گرفته و قلبم مچاله میشود
چقدر هوای حاج قاسم دارد این روزها
چقدر نبودنش احساس میشود
اگر حاج قاسم بود...
اگر حاج قاسم بود نمیگذاشت خون از سر کودکی بریزد
اولین بار که ناباور خبر ها را زیر و رو میکردم برای ذره ای امید به دروغ بودن خبر شهادت حاج قاسم بود و دومین بار این حمله ی لعنتی...
نمیدانم چرا عکس های شهدا را که میدیدم یاد تکه های بدن سردار می افتادم
قرار نبود اینگونه شود
قرار نبود چنگال تیز پلنگان به خون زن ها و کودکان این زمین رنگین شود
قرار نبود دست و دلمان هر روز برای مردممان بلرزد
قرار نبود این خانه چند باره " سیاه "بپوشد
کاش سردار بود و دوباره فریاد یا زهرا بر می اورد و پشت دشمن را جوری میلرزاند که جرات نکند اینگونه عرض اندام کند در حریم حرم
این روزها؛ روزهای خوبی نیست ولی خدا کند روزهای بهتری بسازیم همانگونه که خدا وعده داده است: 《و ان مع العسر یسرا》
#تسلیت_ایرانم
