علی مع الحق و الحق مع علی بخط #عبدالله_محمدی_پارسا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ (عید غدیر خم، عید ولایت، بر همگان مبارک باد).🌺🌷🌸 https://eitaa.com/thuluth2016 https://t.me/thuluth2016

1. نمازِ شامِ غریبان چو گریه آغازم به مویه‌هایِ غریبانه قِصه پردازم 2. به یادِ یار و دیار آن چُنان بِگِریَم زار که از جهان رَه و رسمِ سفر براندازم 3. من از دیارِ حبیبم نه از بِلاد غریب مُهَیمَنا به رفیقانِ خود رَسان بازم 4. خدای را مددی ای رفیقِ رَه تا من به کویِ میکده دیگر عَلَم برافرازم 5. خِرَد ز پیریِ من کِی حساب برگیرد؟ که باز با صَنَمی طفل، عشق می‌بازم 6. بجز صَبا و شِمالم نمی‌شناسد کَس عزیز من، که به جز باد نیست دَمسازم 7. هوایِ منزل یار، آب زندگانیِ ماست صبا بیار نسیمی ز خاکِ شیرازم 8. سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی شکایت از کِه کنم؟ خانگیست غَمّازَم 9. ز چَنگِ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت غلامِ حافظِ خوش لهجهٔ خوش آوازم https://eitaa.com/thuluth2016 https://t.me/thuluth2016

#معنای_واژگان #غزل_333 • شام غريبان: شب در غربت براى مسافر غريب، اوّلين شبى كه غريبى در غربت مى‌گذراند و شبى دلگير و غم‌افزاست. • نماز شام: به هنگام نماز شام، اوّل شب، موقع نماز مغرب. • گريه آغازم: شروع به گريه كردن كنم. • مويه: گريه و زارى، شيون، گريه به همراه زارى نامه خواندن. • ديار حبيب: شهر و ديار و سرزمين دوست. • بلاد غريب: شهرهاى بيگانه. • مهيمن: پناه‌دهنده و ايمن سازنده از ترس و بيم، يكى از اسماء خداوند. • خداى را: براى خاطر خدا. • رفيق ره: رفيق راه و همراهى سفر، كنايه از حضرت خضر نبى كه عمر جاويد دارد و مسافران را در راه سفر مدد مى‌رساند. • علم برافراختن: نصب كردن بيرق در محلّى به علامت استقرار يافتن و كنايه از اعلام وجود و حضور در آنجا. • حساب برگيرد: حساب ببرد، روى آن حساب كند، آن را به چشم اعتبار و جدّى بنگرد. • صنمى طفل: محبوبى خردسال، معشوقى نوجوان. • صبا و شمال: باد صبا و باد شمال كه اوّلى نسيم خنكى است كه صبح و عصر از جانب شمال شرقى مى‌وزد و دومى بادى كه از جانب شمال مى‌وزد. • هواى منزل يار: 1- هواى تنفّس شهر دوست، هوايى كه در فضاى منزل دوست وجود دارد. 2- آرزو، اشتياق. • آب زندگانى ماست: به مانند و به جاى آب زندگانى براى ما مى‌باشد. • خانگى: خودى، درونى، اهل خانه، خانه‌زاد. • غمّاز: طعنه‌زننده، سخن چين. • چنگ زهره: ساز ناهيد، ساز ستاره زهره. • لهجه: حالت و نحوه تكلّم در جوامع مختلف، لحن زبان محاوره هر محلّ. • خوش لهجه: لهجه شيرين، با لهجه و نحوه تكلّم گيرا. برگرفته از کتاب شرح جلالى بر حافظ، ج‌3، ص: 1762‌ https://eitaa.com/Hafiz_1400 https://t.me/Hafiz_1400

#خوانش_غزل_333 با صدای #محمدی_پارسا https://eitaa.com/Hafiz_1400 https://t.me/Hafiz_1400

خوانش غزل #شماره_333 با صدای استاد #گرمارودی https://eitaa.com/Hafiz_1400 https://t.me/Hafiz_1400

خوانش غزل #شماره_333 با صدای سرکار خانم #ژاله_علو https://eitaa.com/Hafiz_1400 https://t.me/Hafiz_1400

شرح کوتاهی از غزل #شماره_333 👈بخش اول #محمدی_پارسا (ادمین کانال) https://eitaa.com/Hafiz_1400 https://t.me/Hafiz_1400

شرح کوتاهی از غزل #شماره_333 👈بخش دوم #محمدی_پارسا (ادمین کانال) https://eitaa.com/Hafiz_1400 https://t.me/Hafiz_1400