(آيه ٢) -هشت دستور در يك آيه! در اين آيه چند دستور مهم اسلامى از آخرين دستوراتى كه بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل شده است بيان گرديده كه همه يا اغلب آنها مربوط به حجّ و زيارت خانۀ خداست: ١-نخست خطاب به افراد با ايمان كرده، مى‌فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! شعائر الهى را نقض نكنيد و حريم آنها را حلال نشمريد» (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللّهِ) . منظور از «شعائر اللّه» مناسك و برنامه‌هاى حجّ است. ٢- «احترام ماههاى حرام را نگاه داريد و از جنگ كردن در اين ماهها خوددارى كنيد» (وَ لاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ) . ٣- «قربانيانى را كه براى حج مى‌آورند، اعم از اين كه بى‌نشان باشند -هدى-و يا نشان داشته باشند-قلائد-حلال نشمريد و بگذاريد كه به قربانگاه برسند و در آنجا قربانى شوند» (وَ لاَ الْهَدْيَ وَ لاَ الْقَلائِدَ) . ٤-تمام زائران خانۀ خدا بايد از آزادى كامل در اين مراسم بزرگ اسلامى بهره‌مند باشند و هيچ گونه امتيازى در اين قسمت در ميان قبايل و افراد و نژادها و زبانها نيست بنابراين «نبايد كسانى را كه براى خشنودى پروردگار و جلب رضاى او و حتى به دست آوردن سود تجارى به قصد زيارت خانۀ خدا حركت مى‌كنند مزاحمت كنيد خواه با شما دوست باشند يا دشمن همين اندازه كه مسلمانند و زائر خانۀ خدا مصونيت دارند» (وَ لاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً) . ٥-تحريم صيد محدود به زمان احرام است، بنابراين «هنگامى كه از احرام (حج يا عمره) بيرون آمديد، صيد كردن براى شما مجاز است» (وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا) . ٦-اگر جمعى از بت‌پرستان در دوران جاهليت (در جريان حديبيه) مزاحم زيارت شما از خانۀ خدا شدند و نگذاشتند مناسك زيارت خانۀ خدا را انجام دهيد، «نبايد اين جريان سبب شود كه بعد از اسلام آنها، كينه‌هاى ديرينه را زنده كنيد و مانع آنها از زيارت خانۀ خدا شويد» (وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا) . از جملۀ فوق يك قانون كلى استفاده مى‌شود و آن اين كه مسلمانان هرگز نبايد «كينه‌توز» باشند و در صدد انتقام حوادثى كه در زمانهاى گذشته واقع شده برآيند. ٧-سپس براى تكميل بحث گذشته مى‌فرمايد: شما بجاى اين كه دست به هم بدهيد تا از دشمنان سابق و دوستان امروز خود انتقام بگيريد «بايد دست اتحاد در راه نيكيها و تقوا به يكديگر بدهيد نه اين كه تعاون و همكارى بر گناه و تعدى نماييد» (وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ) . ٨-در پايان آيه براى تحكيم و تأكيد احكام گذشته مى‌فرمايد: «پرهيزكارى را پيشه كنيد و از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد كه مجازات و كيفرهاى خدا شديد است» (وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 488

💐سورۀ مائده اين سوره در «مدينه» نازل شده و ١٢٠ آيه است. 🌴محتواى سوره: اين سوره محتوى يك سلسله از معارف و عقايد اسلامى و يك سلسله از احكام و وظايف دينى است. در قسمت اول به مسألۀ ولايت و رهبرى بعد از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و مسألۀ تثليث مسيحيان و قسمتهايى از مسائل مربوط به قيامت و رستاخيز و بازخواست از انبياء در مورد امتهايشان اشاره شده است. و در قسمت دوم، مسأله وفاى به پيمانها، عدالت اجتماعى، شهادت به عدل و تحريم قتل نفس (و به تناسب آن داستان فرزندان آدم و قتل هابيل بوسيلۀ قابيل) و همچنين توضيح قسمتهايى از غذاهاى حلال و حرام و قسمتى از احكام وضو و تيمم آمده است. و نامگذارى آن به «سورۀ مائده» به خاطر اين است كه داستان نزول مائده ١براى ياران مسيح در آيۀ ١١٤ اين سوره ذكر شده است. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 485

┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ 🕊 ┊ ┊ 🌸 ┊ 🕊 🌸 ❤️ #قرآن‌آهنگ‌آرامش به یقین، رسولی از خود شما بسویتان آمد که رنجهای شما بر او سخت است؛ و اصرار بر هدایت شما دارد؛ و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است! (توبه۱۲۸) 🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺

بسم الله الرحمن الرحيم 🌹 #تفسیر_قرآن #جلسه_636 🌹 #آیه_2 #سوره_مائده بخش۱ 🌸 يَا أيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحِلُّواْ شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَ لَاالْهَدْىَ وَلَا الْقَلَائدَ وَلَا ءَآمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ رَّبِّهِمْ وَرِضْوَاناً وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنََآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوَى‏ وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدوَانِ وَاتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ‏ 🍀 ترجمه: اى كسانى كه ایمان آورده‏ اید! حرمت شعائر الهى، و ماه حرام، و قربانى بی نشان و قربانی نشان دار و راهیان بیت الحرام (خانه خدا) كه فضل و خشنودى پروردگارشان را مى‏ طلبند حلال نشمارید و هرگاه از احرام بیرون آمدید مى ‏توانید شكار كنید. و دشمنى گروهى كه شما را از مسجد الحرام بازداشتند، شما را به تجاوز وادار نكنند. و در انجام نیكى‏ ها و تقوا یكدیگر را یارى دهید، و هرگز در گناه و ستم، به هم یارى نرسانید، و خداوند را تقوا پیشه كنید، كه همانا خداوند، سخت كیفر است. 🌷 #لا_تحلوا: حلال نشمارید 🌷 #شعائر: یعنی نشانه ها، مفرد آن شعیره است در این آیه یعنی مناسک حج است. 🌷 #شهر_الحرام: ماه حرام 🌷 #هَدْى: حیوان بى‏ نشانى است كه براى قربانى در حج هدیه مى‏ شود 🌷 #قلائِد: حیواناتى هستند كه پیش از مراسم حج، با آویختن چیزى به گردن آنها علامت ‏دار مى ‏شوند تا در مناسک حج، قربانى شوند. 🌷 #ءآمين_البيت_الحرام: کسانی که قصد زیارت بیت الله الحرام دارند 🌷 #یبتغون: می طلبند 🌷 #رضوان: خشنودى 🌷 #حللتم: از احرام بیرون آمدید 🌷 #اصطادوا: می توانید شکار کنید 🌷 #لا_یجرمنکم: شما را وادار نکنند 🌷 #شنآن: کینه و دشمنی 🌷 #صدوکم: شما را بازداشتند 🌷 #تعاونوا: یکدیگر را یاری دهید 🌷 #بر: نیکی 🌷 #إثم: گناه 🌷 #عدوان: تجاوز 🌷 #شدید_العقاب: سخت کیفر 🌸 در اين آيه چند دستور مهمّ اسلامى بيان گرديده كه همه يا اغلب آنها مربوط به حجّ و زيارت خانه خداست 1⃣ نخست خطاب به افراد با ايمان مى‌ فرمايد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللّهِ: اى کسانی که ایمان آورده اید! شعائر الهی را حلال نشمارید. منظور از #شعائر_اللّه مناسک و برنامه‌ هاى حجّ است. 2⃣ و لا الشهر الحرام: و ماه حرام را حلال نشمارید. احترام ماه هاى حرام را باید نگه داشت و از جنگ كردن در اين ماه ها باید خوددارى كرد این ماه ها عبارت اند از: ذی القعده، ذی الحجه، محرم و ‌رجب 3⃣ و لا الهدی و لا القلائد: و قربانی بی نشان و قربانی نشان دار. حیواناتی را که برای قربانی برای #حجّ مى ‌آورند، اعمّ از اين كه بى ‌نشان باشند و يا نشان داشته باشند نباید فوری ذبح کنید بگذاريد كه به قربانگاه برسند و در آنجا قربانى شوند. 4⃣ و لا ءآمين البيت الحرام يبتغون فضلا من ربهم و رضوانا: و راهيان بيت الحرام (خانه خدا) که فضل و خشنودی پروردگارشان را می طلبند حلال نشمارید. تمام زائران خانه #خدا بايد از آزادى كامل در اين مراسم بزرگ اسلامى بهره‌ مند باشند و هيچ گونه امتيازى در اين قسمت در ميان قبايل و افراد و نژادها و زبان ها نيست بنابراين برای كسانى كه براى خشنودى پروردگار و جلب رضاى او و حتّى به دست آوردن سود تجارى به قصد زيارت خانه خدا حركت مى ‌كنند ایجاد مزاحمت نكنيد. 5⃣ و إذا حللتم فاصطادوا: و هر گاه از احرام بیرون آمدید می توانید شکار کنید. #تحريم_صيد محدود به زمان احرام است، بنابراين هنگامى كه از احرام حج يا عمره بيرون آمديد، صيد كردن براى شما مجاز است. 6⃣ و لا یجرمنکم شنآن قوم أن صدّوكم عن المسجد الحرام أن تعتدوا: و دشمنى گروهی که شما را از مسجد الحرام بازداشتند، شما را به #تجاوز وادار نکنند. اگر جمعى از بت ‌پرستان در دوران جاهليّت در جريان حديبيّه مزاحم زيارت شما از خانه خدا شدند و نگذاشتند #مناسک زيارت خانه خدا را انجام دهيد، نبايد اين جريان سبب شود كه بعد از اسلام آنها، دشمنی های قدیمی را زنده كنيد و مانع آنها از زيارت خانه خدا شويد. از جمله فوق يک قانون كلّى استفاده مى ‌شود و آن اين كه #مسلمانان هرگز نبايد «كينه ‌توز» باشند و در صدد انتقام حوادثى كه در زمانهاى گذشته واقع شده نباید برآيند. 7⃣ و تعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الإثم و العدوان: و در انجام نیکی ها و #تقوا یکدیگر را یاری دهید و هرگز در گناه و ستم، به هم یاری نرسانید. 8⃣ در پايان آيه براى تحكيم و تأكيد احكام گذشته مى ‌فرمايد: وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقاب: و خداوند را تقوا پیشه کنید که همانا خداوند سخت کیفر استِ

نحوه ورود به #ماه_رمضان توصیه رهبری به آنها که هنوز ... شماها این لیاقت رو دارید که ... #توصیه_ی_پدرانه دعای ۴۴ صحیفه سجادیه

🌷 امام رضا علیه‌السلام: 🔹"شهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اَلْبَرَكَةِ وَ شَهْرُ اَلرَّحْمَةِ وَ شَهْرُ اَلْمَغْفِرَةِ وَ شَهْرُ اَلتَّوْبَةِ وَ شَهْرُ اَلْإِنَابَةِ مَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَفِي أَيِّ شَهْرٍ يُغْفَرُ لَهُ؛ 🔸ماه رمضان ماه برکت است، ماه رحمت است، ماه آمرزش است، ماه توبه است و ماه بازگشت (به سوی خدا) است، هر کس در ماه رمضان آمرزیده نشود، در کدام ماه دیگر مورد آمرزش قرار می گیرد". 📗بحارالأنوار ج93ص341. #الّلهُمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیکَ‌الْفَرَج 🌹 ┄┅═══••✾••═══┅┄

🔰استقبال از ماه رمضان 💠جناب کلینی ره دعایی را با سند معتبر از امام کاظم علیه السلام نقل کرده است برای استقبال ماه مبارک رمضان با آثار روشن و این دعا را صدوق در من لایحضر و شیخ درتهذیب و مصباح و حتی شیخ مفید در مقنعه که کتاب فقهی است نیز نقل کرده اند. مرحوم محدث قمی هم در مفاتیح در ضمن اعمال روز اول آورده است. 🔆طبق این روایات امام موسی بن جعفر می فرماید: ✅هر کس این دعا را با قصد تقرب به پروردگار از روی اخلاص بخواند در این سال(تا ماه رمضان دیگر) فتنه یا آفتی که مضر به دین یا بدن او باشد به او نخواهد رسید و خداوند عَزَّ ذِکْرُه او را حفظ می‌کند از شر آن چه در آن سال می آورد. متن دعای شریف در مفاتیح :👇

❇️🔹 با امتحانات الهی قراره به چی برسیم؟ استاد پناهیان

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﻣﺎﻩ شعبان و ورود به رمضان ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻣﻘﺎﺭﻥ ﺑﺎ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ و ورود به سعادت و خوشبختی ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ... ﺍﻟﻬﯽ ﻧﺼﯿﺮﻣﺎﻥ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺑﺼﯿﺮ ﮔﺮﺩﯾﻢ ﺑﺼﯿﺮﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺮﻧﮕﺮﺩﯾﻢ ﺍﻟﻬﯽ ﮐﯿﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﯾﻤﺎﻥ ﺑﺰﺩﺍﯼ زﺑﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺗﻬﻤﺖ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ ﺍﮔﺮ ﻧﻌﻤﺘﻤﺎﻥ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼ ﺷﺎﮐﺮﻣﺎﻥ ﮐﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﻼ ﺍﻓﮑﻨﺪﯼ ﺻﺎﺑﺮﻣﺎﻥ ﮐﻦ اگرﺁﺯﻣﻮﺩﯼ ﭘﯿﺮﻭﺯﻣﺎﻥ  ﮐﻦ آمیـــن یا رَبَّ                               🌕🌺🌙ماه                         🌕🌺🌙رحمت                    🌕🌺🌙و برکت                🌕🌺🌙ماه           🌕🌺🌙عبادت       🌕🌺🌙خدا    🌕🌺🌙ماه 🌕🌺🌙آمرزش   🌕🌺🌙گناهان    🌕🌺🌙برشما       🌕🌺🌙دوستان           🌕🌺🌙عزیز                🌕🌺🌙مبارک                    🌕🌺🌙بــــــاد #‌اَلَّلهُمـّ_عجِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج

🌹انواع دوست در قرآن🌹 🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺 1⃣ مگسی 🦗 لن یخلقوا ذبابا(حج ۷۳) ✴️روایت : مردم ۳ دسته اند : عالم و متعلم و مگسی که از این طرف به آن طرف میرود و حزب باد است (ارشاد ج ۱ ص ۲۲۷) ✔️نتیجه : همیشه نقطه ضعف ها رو میبیند . مگس همیشه روی چیز های بد مینشیند. 2⃣ مورچه ای 🐜 قالت نمله یا ایها النمل ادخلوا مساکنکم (نمل ۱۸) ✔️نتیجه: زندگی بدون رشد و تکامل . مورچه همیشه درجا میزند. 3⃣ عنکبوتی 🕷 کمثل العنکبوت(عنکبوت ۴۱) ✔️نتیجه: دوستی سست و بی ریشه 4⃣ زنبوری 🐝 ✅ اوحی ربک الی النحل(نحل ۶۸) ✴️روایت : شیعتنا بمنزله النحل(خصال ص ۶۲۵) ✅نتیجه دوستی زنبوری : یخرج من بطونها شراب ... فیه شفا للناس(نحل ۶۹) پر فائده و شفا هست و همیشه نقاط ضعف رو نمی بیند. 🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺

(آيه ٣) -در آغاز اين سوره اشاره به حلال بودن گوشت چهارپايان به استثناى آنچه بعدا خواهد آمد شده اين آيه در حقيقت همان استثناهايى است كه وعده داده شد، در اينجا حكم به تحريم يازده چيز شده است. نخست مى‌فرمايد: «مردار بر شما حرام شده است» (حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ) . «و همچنين خون» (وَ الدَّمُ) «و گوشت خوك» (وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ) . «و حيواناتى كه طبق سنت جاهليت به نام بتها و اصولا به غير نام خدا ذبح شوند» (وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ) . «و نيز حيواناتى كه خفه شده باشند حرامند» (وَ الْمُنْخَنِقَةُ) . خواه بخودى خود و يا بوسيلۀ دام و خواه بوسيلۀ انسان اين كار انجام گردد چنانكه در زمان جاهليت معمول بوده گاهى حيوان را در ميان دو چوب يا در ميان دو شاخۀ درخت سخت مى‌فشردند تا بميرد و از گوشتش استفاده كنند «و حيواناتى كه با شكنجه و ضرب، جان بسپارند و يا به بيمارى از دنيا بروند» (وَ الْمَوْقُوذَةُ) . در تفسير قرطبى نقل شده كه در ميان عرب معمول بوده كه بعضى از حيوانات را به خاطر بتها آنقدر مى‌زدند تا بميرد و آن را يك نوع عبادت مى‌دانستند! «و حيواناتى كه بر اثر پرت شدن از بلندى بميرند» (وَ الْمُتَرَدِّيَةُ) . «و حيواناتى كه به ضرب شاخ مرده باشند» (وَ النَّطِيحَةُ) . «و حيواناتى كه بوسيلۀ حملۀ درندگان كشته شوند» (وَ ما أَكَلَ السَّبُعُ) . سپس به دنبال تحريم موارد فوق مى‌فرمايد: «اگر قبل از آن كه اين حيوانات جان بسپرند به آنها برسند و با آداب اسلامى آنها را سر ببرند و خون بقدر كافى از آنها بيرون بريزد، حلال خواهد بود» (إِلاّ ما ذَكَّيْتُمْ) . در زمان جاهليت بت‌پرستان سنگهايى در اطراف كعبه نصب كرده بودند كه شكل و صورت خاصى نداشت، آنها را «نصب» مى‌ناميدند در مقابل آنها قربانى مى‌كردند و خون قربانى را به آنها مى‌ماليدند، و فرق آنها با بت همان بود كه بتها همواره داراى اشكال و صور خاصى بودند اما «نصب» چنين نبودند، اسلام در آيۀ مورد بحث اين گونه گوشتها را تحريم كرده و مى‌گويد: «حيوانهايى كه روى بتها يا در برابر آنها ذبح شوند همگى بر شما حرام است» (وَ ما ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ) . روشن است كه تحريم اين نوع گوشت جنبۀ اخلاقى و معنوى دارد نه جنبۀ مادى و جسمانى. نوع ديگرى از حيواناتى كه تحريم آن در آيه آمده آنهاست كه بصورت « بخت‌آزمايى» ذبح و تقسيم مى‌گرديده و آن چنين بوده كه: ده نفر با هم شرط بندى مى‌كردند و حيوانى را خريدارى و ذبح نموده سپس ده چوبۀ تير، كه روى هفت عدد از آنها عنوان «برنده» و سه عدد عنوان «بازنده» ثبت شده بود در كيسۀ مخصوصى مى‌ريختند و به صورت قرعه كشى آنها را به نام يك يك از آن ده نفر بيرون مى‌آوردند، هفت چوبۀ برنده به نام هر كس مى‌افتاد سهمى از گوشت برمى‌داشت، و چيزى در برابر آن نمى‌پرداخت، ولى آن سه نفر كه تيرهاى بازنده را دريافت داشته بودند، بايد هر كدام يك سوم قيمت حيوان را بپردازند، بدون اين كه سهمى از گوشت داشته باشند، اين چوبه‌هاى تير را «ازلام» مى‌ناميدند، اسلام خوردن اين گوشتها را تحريم كرد، نه به خاطر اين كه اصل گوشت حرام بوده باشد، بلكه به خاطر اين كه جنبۀ قمار و بخت‌آزمايى دارد و مى‌فرمايد: «و (همچنين) قسمت كردن گوشت حيوان به وسيلۀ چوبه‌هاى تير مخصوص بخت‌آزمايى» بر شما حرام شده است (وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ) . روشن است كه تحريم قمار و مانند آن اختصاص به گوشت حيوانات ندارد، بلكه در هر چيز انجام گيرد ممنوع است و تمام زيانهاى «فعاليتهاى حساب نشده اجتماعى» و برنامه‌هاى خرافى در آن جمع مى‌باشد. و در پايان براى تأكيد بيشتر روى تحريم آنها مى‌فرمايد: «تمام اين اعمال فسق است و خروج از اطاعت پروردگار» (ذلِكُمْ فِسْقٌ) . اعتدال در استفاده از گوشت- آنچه از مجموع بحثهاى فوق و ساير منابع اسلامى استفاده مى‌شود اين است كه روش اسلام در مورد بهره‌بردارى از گوشتها -همانند ساير دستورهايش-يك روش كاملا اعتدالى است، يعنى نه همانند مردم زمان جاهليت كه از گوشت سوسمار و مردار و خون و امثال آن مى‌خوردند، و يا همانند بسيارى از غربيهاى امروز كه حتى از خوردن گوشت خرچنگ و كرمها چشم پوشى نمى‌كنند، و نه مانند هندوها كه مطلقا خوردن گوشت را ممنوع مى‌دانند، بلكه گوشت حيواناتى كه داراى تغذيه پاك بوده و مورد تنفر نباشد حلال كرده و روى روشهاى افراطى و تفريطى خط بطلان كشيده و براى استفاده از گوشتها شرايطى مقرر داشته است. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 492

بعد از بيان احكام فوق دو جملۀ پرمعنى در آيۀ مورد بحث به چشم مى‌خورد نخست مى‌گويد: «امروز كافران از دين شما مأيوس شدند بنابراين، از آنها نترسيد و تنها از (مخالفت) من بترسيد» (الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ) . و سپس مى‌گويد: «امروز دين و آيين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آيين شما پذيرفتم» (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً) . روز اكمال دين كدام روز است- منظور از «اليوم» (امروز) كه در دو جملۀ بالا تكرار شده چيست؟ آنچه تمام مفسران شيعه آن را در كتب خود آورده‌اند و روايات متعددى از طرق معروف اهل تسنن و شيعه آن را تأييد مى‌كند و با محتويات آيه كاملا سازگار است اين كه: منظور روز غدير خم است، روزى كه پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله امير مؤمنان على عليه السّلام را رسما براى جانشينى خود تعيين كرد، آن روز بود كه آيين اسلام به تكامل نهايى خود رسيد و كفار در ميان امواج يأس فرو رفتند، زيرا انتظار داشتند كه آيين اسلام قائم به شخص باشد، و با از ميان رفتن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله اوضاع به حال سابق برگردد، و اسلام تدريجا برچيده شود، اما هنگامى كه مشاهده كردند مردى كه از نظر علم و تقوا و قدرت و عدالت بعد از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در ميان مسلمانان بى‌نظير بود به عنوان جانشينى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله انتخاب و از مردم براى او بيعت گرفته شد يأس و نوميدى نسبت به آيندۀ اسلام آنها را فرا گرفت و فهميدند كه آيينى است ريشه‌دار و پايدار. نكتۀ جالبى كه بايد در اينجا به آن توجه كرد اين است كه قرآن در سورۀ نور آيۀ ٥٥ چنين مى‌گويد: «خداوند به آنهايى كه از شما ايمان آوردند و عمل صالح انجام داده‌اند وعده داده است كه آنها را خليفه در روى زمين قرار دهد همان طور كه پيشينيان آنان را چنين كرد، و نيز وعده داده آيينى را كه براى آنان پسنديده است مستقر و مستحكم گرداند و بعد از ترس به آنها آرامش بخشد» . در اين آيه خداوند مى‌فرمايد: آيينى را كه براى آنها «پسنديده» ، در روى زمين مستقر مى‌سازد، با توجه به اين كه سورۀ نور قبل از سورۀ مائده نازل شده است و با توجه به جملۀ «رضيت لكم الاسلام دينا» كه در آيۀ مورد بحث، در بارۀ ولايت على عليه السّلام نازل شده، چنين نتيجه مى‌گيريم كه اسلام در صورتى در روى زمين مستحكم و ريشه‌دار خواهد شد كه با «ولايت» توأم باشد، زيرا اين همان اسلامى است كه خدا «پسنديده» و وعدۀ استقرار و استحكامش را داده است، و به عبارت روشن‌تر اسلام در صورتى عالمگير مى‌شود كه از مسألۀ ولايت اهل بيت جدا نگردد. مطلب ديگرى كه از ضميمه كردن «آيۀ سورۀ نور» با آيۀ مورد بحث استفاده مى‌شود اين است كه در آيۀ سورۀ نور سه وعده به افراد با ايمان داده شده است نخست خلافت در روى زمين، و ديگر امنيت و آرامش براى پرستش پروردگار، و سوم استقرار آيينى كه مورد رضايت خداست. اين سه وعده در روز غدير خم با نزول آيۀ «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ. . .» جامۀ عمل بخود پوشيد زيرا نمونۀ كامل فرد با ايمان و عمل صالح، يعنى على عليه السّلام به جانشينى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نصب شد و به مضمون جملۀ اَلْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ مسلمانان در آرامش و امنيت نسبى قرار گرفتند و نيز به مضمون و رضيت لكم الاسلام دينا آيين مورد رضايت پروردگار در ميان مسلمانان استقرار يافت. در پايان آيه بار ديگر به مسائل مربوط به گوشتهاى حرام برگشته، و حكم صورت اضطرار را بيان مى‌كند و مى‌گويد: «كسانى كه به هنگام گرسنگى ناگزير از خوردن گوشتهاى حرام شوند در حالى كه تمايل به گناه نداشته باشند خوردن آن براى آنها حلال است، زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است» و به هنگام ضرورت بندگان خود را به مشقت نمى‌افكند و آنها را كيفر نمى‌دهد (فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 492