#فرزندپروری خاطرات بد و ناگوار کودکی به چهار طریق هنگام بزرگسالی روی ما تاثیر می‌گذارد. چه اینکه در کودکی شاهد یا مفعول خشونت باشید، یا اینکه از نظر فیزیکی یا روانی مورد بی‌توجهی سرپرست خود قرار گیرید، در هنگام بزرگسالی احتمال زیادی هست که نشانه‌های آن خاطرات بد را بروز دهید. بچه‌ها از اتفاقاتی که می‌بینند یا برایشان رخ می‌دهد برداشتی می‌کنند و بر آن اساس در دنیای درون خود نقشه‌ای از جهان ترسیم می‌کنند. سپس این نقشه به آن‌ها کمک می‌کند تا بتوانند با دنیا همراهی کنند. ولی اگر آن‌ها نتوانند این تصور را هنگام بزرگ‌تر شدن تغییر دهند این می‌تواند توانایی عملکرد آن‌ها را به عنوان یک بالغ تخریب کند. این تاثیرات منفی به طور کلی در چهار حالت می‌توانند روی ما تاثیر بد بگذارند. ۱. هویت اشتباه به عنوان یک آسیب‌شناس کودک، خیلی از بزرگسالان را دیده‌ام که ناگواری‌های کودکی را با خود در بزرگسالی مانند زخم احساسی حمل می‌کنند. یکی از طُرُقی که این زخم‌ها خود را نشان می‌دهند هویت اشتباه است. به عنوان بچه، ما دوست داریم که والدین، ما را دوست بدارند و از ما مراقبت کنند. وقتی آن‌ها مراقبت نمی‌کنند، ما سعی می‌کنیم آدمی بشویم که آن‌ها دوست دارند و به او توجه می‌کنند. برای همین یک سری از احساساتمان را که پسر راه این خواسته قرار دارند، پنهان می‌کنیم و در واقع شخص دیگری را از خود به دنیا ارائه می‌دهیم. وقتی ما احساساتمان را مخفی کنیم پس از مدتی یادمان می‌رود که چه کسی بوده‌ایم زیرا اصل شخصیت ما همان احساسات ما است. ما تمام عمر احساس می‌کنیم که، وای اگر ماسک ما از چهره بیفتد دیگر کسی من را نمی‌پذیرد و دوست نخواهد داشت. بهترین کار این است که به روانشناس مراجعه کنید تا به شما کمک کند چطور این ترس را کنار بگذارید و به خود حقیقیتان بازگردید. ۲. تفکر قربانی‌وار تصوری که ما از خودمان داریم سخنگوی درونی ما را هدایت می‌کند. طوری که ما با خودمان حرف می‌زنیم، می‌تواند ما را قوی یا ضعیف کند. حرف‌های منفی می‌تواند این حس را القا کند که ضعیف هستیم و قدرت کنترل زندگی خود را نداریم، مانند قربانی‌ها! ممکن است در کودکی قربانی بوده باشیم، ولی این نباید در بزرگسالی ادامه پیدا کند. در کودکی ما قدرت زیادی در کنترل محیط اطراف خود نداریم ولی ما دیگر کودک نیستیم و بزرگ شده‌ایم. در تمام جوانب زندگی، ما همیشه قدرت انتخاب داریم، حتی در اینکه چگونه در مورد زندگی خود بیاندیشیم. خیلی بیشتر از آنچه فکر کنید می‌توانید موقعیتتان را تغییر دهید، به جای اینکه فکر کنید قربانی بوده‌اید فکر کنید نجات یافته بوده‌اید. دفعه‌ی بعد که در مخمصه‌ای بودید و انتخاب نازلی کردید به خودتان یاد آوری کنید که شما بیشتر از آنچه فکر کنید قدرت کنترل دارید. https://eitaa.com/Hamsardarinikoo

۳. پرخاشگری بالقوه اگر کودک در محیطی بزرگ شود که هر گونه پرخاش غیرقابل قبول بوده، او با این باور بزرگ می‌شود که خشونت غیرقابل قبول است. پس او در هنگام بزرگسالی اگر یک حرکت پرخاشگرانه ببیند فکر می‌کند که این حس باید سرکوب شود. یا اگر در خانواده‌ای بزرگ شود که هر نوع خشونت را سرکوب می‌کنند او نیز در بزرگسالی به همان شیوه عمل خواهد کرد و از ابراز خشمی که می‌تواند برای او مفید باشد، خودداری می‌کند. حالا چه اتفاقی می افتد اگر نتوانید خشم خود را پنهان کنید؟ اگر شما خودتان از آن دسته افراد باشید، پاسخ این سوال را می‌دانید و احتمالا شما همچنان عصبانی می‌مانید. وقتی عصبانیت که یک احساس سالم و طبیعی است را سرکوب کنید و به جای اینکه عامل ایجاد آن را از بین ببرید عصبانیت را مخفی کنید، این عصبانیت از بین نمی‌رود و باقی می‌ماند. پس از گذر زمان این عصبانیت به پرخاشگری بالقوه تبدیل می‌شود. ۴. بی‌تفاوتی اگر شما در زمان کودکی از طرف والدین خود نادیده گرفته می‌شدید ممکن است خشم و ترس خود را در آرزوی اینکه دیگر هیچوقت نادیده گرفته نشوید دفن کرده باشید. در واقع اتفاقی که می‌افتد مثل این است که ما خودمان را ترک کرده‌ایم. ما همیشه خود را کنار می‌کشیم و از پتانسیل خود استفاده نمی‌کنیم و بی‌تقاوتی را برمی‌گزینیم. آدم بی‌تفاوت می‌گوید من میدانم باید چه کاری انجام دهم ولی انجام نمی‌دهم. https://eitaa.com/Hamsardarinikoo ‎‌‎‌‌‎‌

#فرزندپروری اگر فرزندتان زياد پرخاشگری مي كند، در مواقعی غير از انجام پرخاش، زياد او را در آغوش بگيريد و ببوسيد! بوسیدن فرزند پرخاشگری او را كاهش مي دهد و انرژی های اضافی او را تخليه می كند. همچنين باعث مي شود رابطه عاطفی و روانی بين فرزند و والدين تقويت شود و كودك در كنار والدين احساس امنيت بيشتری بكند. بوسیدن فرزند اشتهای او را افزايش ميدهد و يك نوع تن آرامی برای او فراهم ميكند. می توانيد بعضی از سفارش های لازم تربيتی و آموزشی را به هنگام بوسيدن و نوازش فرزندتان به او گوشزد كنيد زيرا در اين هنگام همكاری اوبالاست... https://eitaa.com/Hamsardarinikoo

پرسش سلام استاد نمی دانم همسرم بمن حسادت می ورزد یا غیرت ،لطفا بگیدتفاوت غیرت و حسادت چیست ؟ پاسخ سلام وادب یکی از خطاها یا خیانت‌های بزرگ برخی از روان‌شناسان و فیلسوفان غربی این بود که فضیلت «غیرت» به ویژه «غیرت جنسی» و ناموسی را از مقوله «حسادت» پنداشتند! به عنوان مثال، زیگموند فروید و برتراند راسل بر این پندار بودند که ریشه غیرت جنسی تلقی مالکانه مردان نسبت به زنان است! این تلقی اشتباه و انحرافی، برای بسیاری از ساده‌لوحان و سطحی‌نگران که هر نظریه‌ای در روان‌شناسی و علوم تربیتی را «علمی» می‌دانند و مخالفت با آن را با چماق «غیرعلمی» و «شبه‌علم» و «ایدئولوژی‌اندیشی» و ... می‌رمانند، توجیهی علمی و روان‌شناختی برای بسیاری از انحرافات خانمان‌برانداز در دنیای غرب شد. حقیقت این است که تفاوت غیرت و حسادت روشن‌تر از آن بود که بر چنین اندیشمندانی پنهان باشد. غيرت به معنای دفاع از امور ارزشمندی است که به شرف و آبروي انسان تعلق داشته باشد. ولي #حسادت مربوط به آرزوي زوال نعمت از ديگران است. حسادت ناشی از یک حسرت درونی نسبت به نعمت‌های دیگران است؛ حسادت زمانی است که یک فرد می‌بیند که دیگری یا دیگران از نعمتی برخوردارند اما او نمی‌خواهد که آنان از چنان نعمتی برخوردار باشند. اما #غیرت مربوط به زمانی است که انسان می‌خواهد از یک امر ارزشمند و ذی‌قیمت محافظت کند و اجازه تعدی و تجاوز سودجویان و تمامیت‌خواهان را به آن ندهد. این کجا و آن کجا! https://eitaa.com/Hamsardarinikoo

#ازدواج جوانان ترس از تجردوتنهایی😢 معمولا برخی به دلیل ترس از مجردماندن، رابطه‌ای که با ترس از مشكلات مالی، پیداكردن فردی دیگر، شرمندگی از دربه‌دری از دست‌دادن پایگاه اجتماعی..... اینها برخی از دلایلیند كه باعث می‌شود فرد یك عمر به رابطه‌ای ناخوشایند و حتی خطرناك ،تن بدهد. اگرچه آزادی و حریت را بهترین فایده ی مجرد ماندن دانسته‌اند، اما احساس تنهایی و انزوا بدترین ضرر مجردماندن، محسوب می‌شود؛ به عبارت دیگر، حق انتخاب و آزادی ... جزو عواقب خوب تجرد هستند (البته اگر افراد مجرد بتوانند از آنها بخوبی بهره ببرند) . مراقب «سندرم یك روح در دو بدن» باشید. این یك حقیقت ریاضی است كه هر چه شرایط شما برای پیدا‌كردن یك جفت «كامل» سخت‌ باشد، افراد كمتری با شرایط شما تطبیق خواهند یافت، بنابراین باید زمان بیشتری را صرف پیدا‌كردن شخص مناسب كنید؛ پس مراقب باشید دچار این «سندرم» نشوید معمولا افراد مجرد درباره تنهایی خود شك و تردید‌هایی دارند كه معمولا هم درست از آب درنمی‌آید و مانع تصمیم‌گیری درست و منطقی آنان نیز می‌شود. این موارد عبارتند از: -می‌ترسیدم اطرافیان مرا طرد كنند یا با من رفتار بدی داشته باشند، اما فهمیدم واقعا هیچ نیازی به تائید یا رد آنان ندارم. -می‌ترسیدم بی‌پولی را نتوانم تحمل كنم. -همیشه با روی پای خود ایستادن مشكل داشتم و فكر می‌كردم آدم گوشه‌گیری خواهم شد. -بین زندگی زناشویی و تجرد گیر كرده بودم. -همیشه هنگام مشكلات به همسرم پناه می‌بردم تا جایی كه فكر می‌كردم نمی‌توانم بدون او زندگی كنم. -هرگز فكر نمی‌كردم بتوانم خودكفا شوم تا این‌كه فهمیدم اگر بخواهم به زندگی ادامه دهم باید مستقل شوم و خودكفا باشم. ـ از تغییر و تحول و ورود به مرحله جدید بیزار بودم. https://eitaa.com/Hamsardarinikoo