گرم مزاج هایی که کبدشان خیلی گرم است و احساس گُر گرفتگی می کنند و جوش و کهیر می زنند و کسانی که تب می کنند، سرکه انگبین کاسنی برایشان مفید است (یعنی به جای عرق نعناع، عرق کاسنی باشد)، چون منشا اکثر تب های ناشناخته مربوط به کبد است.
افرادی که دردهای سیاتیکی دارند اگر سیر را خورد کرده و داخل سرکه دو – سه روز بخیسانند و عسل و نعناع اضافه کنند و بخورند، بسیار مفید است.
سرکه انگبین زرشکی (به جای سرکه، آب زرشک) برای دفع صفرای اضافه مفید است. باز کننده ی عروق بوده و کاهش دهنده ی حرارتِ معده و قلب است.
سرکه انگبین برای پیرمرد ها و پیرزن ها :
۴ واحد روغن زیتون + ۲ واحد عسل + ۱ واحد سرکه (هر شب ۳ قاشق غذا خوری) بخورید و جوان بشوید.😊
خواص، فواید و کاربرد سرکه انگبین:
سرکه انگبین متعادل کننده ی اخلاط اربعه (دم، صفرا، بلغم و سودا) است و طبق نظر حکما بهترین دارو، دارویی است که اخلاط بدن را تنظیم و متعادل کند.
سرکه ضد دم و صفرا می باشد و عسل ضد بلغم و سودا و عرق نعناع رابط آن و خون ساز می باشد و به همین دلیل در درمان بسیاری از بیماری ها ذکر گردیده است.
لازم به ذکر است که سرکه انگبین انواع متفاوتی دارد مثلا برای برخی بیماری های کبد به جای عرق نعناع از عرق کاسنی استفاده می شود و مثلا برای شستشوی مغز شخص مورد اعتیاد به مواد مخدر به جای عرق نعناع از عرق اسطوخودس استفاده می شود که به جاروی مغز معروف است.
سرکه انگبین با عرق کاسنی
دقیقا مانند سرکه انگبین با عرق نعناع می باشد با این تفاوت که به جای 2 واحد عرق نعناع باید از 2 واحد عرق کاسنی استفاده کرد.
سرکه انگبین با عرق رازیانه
دقیقا مثل سرکه انگبین با عرق نعناع می باشد با این تفاوت که به جای 2 واحد عرق نعناع باید از 2 واحد عرق رازیانه استفاده کرد.
سرکه انگبین با آب زرشک
طرز تهیه و استفاده ی آن مانند سرکه انگبین با عرق نعناع می باشد با این تفاوت که به جای 1 واحد سرکه از 1 واحد آب زرشک استفاده می کنیم.
خواص، فواید و کاربرد سرکه انگبین:
سرکه انگبین متعادل کننده ی اخلاط اربعه (دم، صفرا، بلغم و سودا) است و طبق نظر حکما بهترین دارو، دارویی است که اخلاط بدن را تنظیم و متعادل کند.
سرکه ضد دم و صفرا می باشد و عسل ضد بلغم و سودا و عرق نعناع رابط آن و خون ساز می باشد و به همین دلیل در درمان بسیاری از بیماری ها ذکر گردیده است.
جال هست. (جلا دهنده و پاک کننده. به دوایی که رطوبت لزج غلیظ را از سطح عضو یا دهانه ی منفذها پاک و دفع کند، جالی می گویند).
هم در ترقیق، غلیظ است و هم در تغلیظ، رقیق عمل می کند. (یعنی اگر خلطی غلیظ است آن را رقیق می کند و اگر خلطی رقیق است آن را غلیظ می کند).
سرکنگبین یک داروی ذوالفنون و همه کاره است.
سرکنگبین یه منضج، مسهل و مصلح خوب است.
(منضج: پزنده و به کمال اعتدال رساننده قوام اخلاط و مواد. یعنی آن دوایی است که قوام اخلاط را تعدیل و آن ها را قابل دفع می کند.
مسهل: یعنی نرم کننده ی شکم، چیزی که باعث اسهال شود.)
بهترین شکل استفاده از سرکنگبین، سرکه و انگبین (عسل) است.
استاد بنی هاشمی می گوید: سکنجبین (شکری) را خیلی نمی پسندم. چرا که شکر موجود در بازار خوب نیست. اما عسل، حداقل کمی از خواص عسل طبیعت را داشته و اثر دارویی دارد.
عوارض و مضرات سرکه انگبین (سرکنگبین، سکنجبین):
سرکنگبین برای هر نوع بیماری قابل استفاده است به غیر از این موارد:
بیماری های شدید ریه، مانند کسی که آسم دارد.
بیمارانی که دچار زخم روده و پاره شدن آن هستند. در این بیماری پوسته های روده کنده می شود و همراه با خونریزی است.
بعضی افراد که تحمل سرکه را به خاطر سردی بیش از حد بدن، ندارند مانند کسانی که بسیار بلغمی هستند.
افرادی که زخم معده دارند.
استفاده به جای آب یا دوغ
بعد غذا می توانیم به جای آب یا این دوغ های فرمایشی، از شربت سرکنگبین استفاده کنیم. چرا که کمک کننده ی هضم غذا نیز می باشد.
اخلاط را در بدن معتدل می کند و در واقع از معجزات دارویی در طب سنتی اسلامی است.
نفوذ عوامل غذایی به سلول ها را سریع تر می کند. این یعنی مُلَطِّف است، یعنی لطافت بخش به غذاست.
سرکه دشمن عفونت های خونی می باشد، خصوصاً اگر به شکل سرکنگبین باشد.
گاهی در برخی از آزمایشات خون، عفونت هایی در خون دیده می شود. مانند این که گلبول های سفید زیاد می شوند، یا به علت های مختلف در دیواره ی روده خراشی به وجود آمده که باعث عفونت شده و وارد دستگاه گردش خون می شود. یکی از داروهای بسیار خوب همین سرکنگبین است. البته نباید انتظار داشت که در استفاده به مدت کوتاهی یا به شکل بریده بریده، درمان شوید.
نکته: سرکه انگبین از جمله داروهایی است که باید مداوم و به شکل مستمر استفاده شود.