eitaa logo
*حیات القلـوب*
856 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
182 ویدیو
0 فایل
🌿برای همه می نویسم، که یک نفر بخواند... _مَندیر:منتظر _طلبه و معلم نوشته هایی که هرجمله اش را حکایت های دل قلم می‌زند. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/3331522760C803021aca5 آشیانه پیام هاوختم نهج البلاغه: @hayatolgholooob_pm
مشاهده در ایتا
دانلود
کسی می تواند ازسیم خاردار های دشمن عبور کند،که در سیم خاردارهای نفس خود گیر نکرده باشد. _شهید علی چیت سازان
"درد" دل آدمی را بیدار میکند. روح را صفا می دهد. غرور و خودخواهی را نابود میکند. نخوت و فراموشی را از بین میبرد. انسان را متوجه وجود خود میکند. خدایا اگر این است خاصیت درد، این شب ها مرا دردی ده تا به خود آیم. -شهید مصطفی‌ چمران
کانت أكتافهم بيوت، ونسينا أن البيوت قد تهدم! شانه‌هایشان مثلِ خانه بود و فراموش کردیم که خانه‌ها هم گاهی ویران می‌شوند!
خیس شدن چشم در فراغ امام زمان کافی نیست. باید بندِپوتینِ دلت را برای مبارزه با خواهش های نفسانی محکم کنـی...
چوب همیشه در خودش یک آتش پنهان دارد، ولی تا وقتی که شعله ور نشود گرمایی هم تولید نمیکند و همچنان سرد و بی جان است. انتظار هم تا وقتی صرفا در دل شخص منتظر است و به عمل نیانجامد فایده ی زیادی ندارد. نیاز است انتظار در افعال منتظر ظهور پیدا کند و او را به میدان عمل بکشاند.
۱)دلی به من عطا کن که شـوق، آن را به تو نزدیک کند؛ این شوق باید در دل به‌وجود بیاید. آلودگی ما به مادّیات، آلودگی ما به گناه، آلودگی ما به طمعها و حرصهای گوناگون، این شوق را در دل میمیرانَد. انس ما با قرآن، انس ما با دعا، انس ما با نوافل، درست به‌جاآوردن فرائض، این شوق را در دل برمی‌انگیزد و مشتعل میکند.
۲) زبان صادق، سخن با صداقت این سخن با صداقت، به‌سوی خدا بالا میرود. اِلَیهِ یصعَدُ الکلِمُ الطَّیبُ وَ العَمَلُ الصّلِحُ یرفَعُه؛ حرف درست، حرف صادقانه، حرف صمیمانه، حرفی که در آن شائبه‌ای از مادّیت و خودخواهی و هواپرستی و این چیزها نباشد، سخنی است که به‌سمت خدا بالا میرود.
۳)نگاه حقیقت‌آمیز و حقیقت‌آلود، نگاه حقّانی به مسائل، نه نگاه جانب‌دارانه، نه نگاه هوس‌گرانه، نه نگاه کاسب‌کارانه، مسائل را با نگاه حق، طرف‌داری از حق، دنباله‌ی حق بودن، با این نظر نگاه کنیم؛
-نتیجه- آن‌وقت دل به خدا نزدیک میشود
بی شک نسبت به بهار عاشق ترینند، همان هایی که زود تر از خواب غفلت بر می خیزند...
و بهار سهم آن هایی است که درزمستانِ سرد،خود را به دست طوفان بلا نداده و ریشه هایشان را در خاک محکم کردند... همان هایی که به آمدن بهار امید وار بودند...
بغض ها را از چشمانمان شستیم، ماه دوازدهم آمد اما ماه« 🌙» دوازدهم نیامد... تا بهـارِ دلمان نرسد،دلمان بهار نمی شود...
و چـه حسرتی است... دلتنگ خاطراتی شوی، که تکرار نمی شوند... (⁠-⁠_⁠-⁠;)
امیدوار باش! تا وقتی چشمی هست که با تو اشک میریزد، میتوان رنج زندگی را تحمل کرد...
قصه این است جهان با تُو برایم زیباست ... السلام علیک یا ابا صالح المهدی
تو می بینی که به لحظه لحظه عمر تو سوختن و ساختن بسته شده، با این بینش چه مـی کنی؟!
آدم، گاهى رنج‏ هايى را مى‏بيند ولى همين رنج ‏ها حامل عنايت و محبت خدا هستند؛ براى انصراف من، توجه دادن به من، شستشو كردن من است!
رنج،محبت و انس خداست، اینکه خدا تـورا رها نمی کند...