امروز یه مبارزه با نفسِ خوب انجام دادی؟ ک حال امام زمان خوب بشه؟ که جیگری خنک کنی؟

میدونم شاید یه مادری یا یه همسر که بلندشدی برای اهل خونه سحری درست کنی یا یه کسی هستی ک نمیدونه چطوری ازشبهای ماه رمضان اونطور ک باید استفاده کنه و سردرگمه یا اصلا گذری گذرت به اینجا و این کانال افتاد و توی این وادیا نیستی یا اصلا سر کاری و شیفت شبی هرچی هست یه امشب رو فرمون دلت رو بده دست کسی ک تورو تا اینجا و این پیاما کشوند

بگذریم...

نه؟؟؟ پس داشتی چیکار میکردی؟ روزه بودی؟؟ خب روزه که این ایام از واجباته و خود روزه انجام واجبت بوده من منظورم اینه جدا از انجام واجباتت سراغ چه کارایی رفتی و نرفتی؟؟؟

تو دل چه اتفاقایی و کارایی قرار گرفتی؟؟

خودخواسته بودن یا ناخواسته؟؟ چطوری از اون موقعیتها اومدی بیرون؟؟

تونستی عملی کنی مبارزه با نفس رو‌؟

تونستی مصداق عملیِ مبارزه با نفس بشی ؟؟؟

تونستی امتحانات لحظه‌ایت رو که خدا در لحظه از همه‌مون میگیره رو خوب بدی و بیرون بیای؟؟

حواست به صفت و خصلتهای پنهونیت هست دیگه‌؟؟ ولی پنهونیه خودتم متوجهش نمیشی حق هم داری رفته تو وجودت و شده خلاء های روحی و از موانع اصلی رشدت شده خسته‌ت کرده پدرتم در اورده نمیدونی به چه دری بزنی

بگم؟؟

یه مدت بیا بخاطر این چیزایی ک روحت باهاشون درگیره بیخیالِ حاجتهای دیگه‌ی خودت بشو و به امام زمان پناه ببر و یمدت شروع کن برای امام حسین گریه کن یعنی روضه بزار گریه کن حالت گریه پیدا کنی یا یک قطره اشکت بیاد یا زار بزنی هق‌هق کنی همه‌ش میشه ولی باید به جایی برسی که تا بگن امام حسین توی درونت کربلایی به پا بشه

من نیومدم ک حرفای تکراریِ ای که احتمالا به هرجا سر میزنی هست بزنم من اومدم بگم بسه دیگه اگ عالم دهر هم هستی هم بسه اگ علم به این حرفها هم داری بسه دیگه بکش بیرون خودت رو بعضی وقتها باید نه فقط پات رو بلکه خودت رو همه چیت رو بکشی بیرون

اومدم بگم امشب پات رو به سجده و سجاده‌ی نیمه شبی باز کن اگ تاحالا باز نکردی امشبی رو امتحان کن شبای بعدیت نمک گیریت باشه شبای بعدش تمرینت باشه بعد تر ها صفت و خصلتت بشه

هی از عمرت بگذره و هی اهل شب و نمازشب شدن و خلوت نیمه شب نشدن و جزو صف و خصلتت نشه میخوای چیکار کنی؟؟

اومدم بگم اگ تاحالا باز بود امشب توفیق بیشتر باز شدنِ درِ نیمه شب رو بخوای و توی این خواستن یجوری بخوای ک گرفتن توش باشه و بگیری

و اگه تا حالا باز بود امشب یطور دیگه بری پای سجاده‌ت همون سجاده ای ک یه گوشه از اتاقت همیشه پهن میشه و اونجا از حواس‌پرتی های زینتی و تزیینی اتاقت به دوره ک حواست رو پرت نکنه

اگه باز بود امشب بیا برو بگو علم نداری عالم نیستی ادای عالم هارو هم بلدنیستی در بیاری به همین منوال اظهارات و اعترافات داشته باش

پیش خدا نگو داری حتی نگو یه ذره هم داری اینارو پیش خدا بگی یعنی خیلی بی ادبی بی ادبی نکن و با بی ادبی حرف نزن پیش خدا، تو هیچ چیز نداری به هیچ چیزت نبال و نناز

تو هیچِ مطلقی..

فقط یبار اگ ذهنت هم این سمتی رفت بدون میلنگی و گره کارت همین جاست اینها عجب و غرور و کبر پنهانی توعه

مَن مَن کردنها اون دنیا تورو به مِن مِن میندازن ها؟؟

ما همینجوریشم لال میشیم از بار گناهانمون قطعا خداکنه لالِ لحظه‌ی احتضار از دنیا نریم یعنی چی؟ یعنی دقیقا اون جایی که اون لحظه ای که باید یه اشهد ان لا الله اله الله بگی زبون دنیاییت لال میشه

اونقدر ک این دنیا با خود کلمه‌ی لا اله الا الله کار نکردی و کاری هم نکردی و به درک مقام این کلمه نرسیده بودی ک دم رفتن نمیشه نمیتونی اصلا بخوای هم نمیزارن ک بگی

همه‌ی روح از بدن جداشدنها ک قصه‌ی زندگی پس از زندگی نیست! یوقت فکرنکنی فرصت میدن یا فرصت داری ک برگردی؟؟