【• #قصه_دلبرے📚 •】 #فتح‌خون #قسمت‌سیزدهم حق از آستین بیرون نیامد جز آن هفتادو چند تن که شنیده اید و شنیده ایم ؟ اگر نیك بیندیش انصاف این باشد که بگوییم باز هم کوفیان ! که در آن سرزمین اموات ، جز ازکوفه جنبشی برنخاست ؛ بازهم کوفیان ! فصل انجماد رسیده و قلب ها نیز یخ زده بود .حیات قلب در گریه است و آن « قتیل العَرَبات » کشته شد تا ما بگرییم و ... خورشید عشق را به دیار مرده قلب هایمان دعوت کنیم و برف ها آب شوند و فصل انجماد سپری شود . مدینه، سرزمین انصار مقصد هجرت رسول اکرم، رضا به هجرت فرزند و رسول خدا داد و خاموش ماند. آیا راست است که چون مرکز لفت از مدینه به کوفه انتقال یافت ، مدینه الرسول آسوده از دغدغه خاطر ، تن به ت ن آسایی و عافیت طلبی سپرد ؟ و اگر حق جز این است ، چرا آنگاه که حسین مدینه را به قصد مكه ترك گفت ، واکنشی آنچنان که شایسته است از مردم دیده نشد؟... مكه نیز خود را به تغافل سپرد و کناره گرفت و منتظر ماند تا کار به پایان رسد . در بصره نیز جز دو قبیله ازقبایل پنجگانه شهر ، امام را پاسخی شایسته نگفتند و آن دو قبیله نیز تا خود را به صحرای کرب ال برسانند ، کار از کار گذشته بود . اما دمشق ، از آغاز ، قلمرو معاویه بن ابی سفیان و والیانی از زمره او بود و آنان درطول این سالها با دغل بازی کار را بدانجا کشیده بودند که عد اوت مردم شام با علی بن ابی طالب صبغه ای دینی یافته بود... و با لخره کوفه ـ چه آهنگ ناخوشایندی دارد این نام ، و چه بار سنگینی از رنج با خود می آورد ! باری به سنگینی همه رنج هایی که علی )(ع ازکوفیان کشید ... بگذار رنج های زهرا و حسن و حسین را نیز بر آن بیفزا ییم ؛ باری به سنگینی همه رنجی که دراین آیه مبارکه نهفته است : لقد خلقنا لنسان فی کبد . آه چه ! رنجی در کتاب « پس از پنجاه سال »: درباره کوفه و کوفیان آمده است چون معاویه از ابن کوا پرسید مردم شهرهای اس لمی چگونه خلق و خویی دارند ، وی درباره مردم کوفه گ : فت « آنان با هم در کاری متفق می شوند ، سپس دسته دسته خود را از آن بیرون می کشند ». از سال سی و ششم هجری تاسال هفتاد و پنجم که عبدالملك بن مروان ، حجاج را بر این شهر لیت داد و او با سیاست خشن و بلكه وحشتناك خود نفسها را در سینه صاحبان آن خفه کرد ، سالها ی اندکی را می توان •• بھ‌قلمِ‌دݪنشینِ:سیدمرتضےآوینے •• #سفربـه‌مبدأ‌تاریخ،ڪربلا🙃🤚 ✅⇜ #ڪپےباذڪرصلوات #شرعاحـلاݪ‌است:) {•🍃🥀•} @heiyat_majazi