eitaa logo
الذکر الحکیم
1.2هزار دنبال‌کننده
78 عکس
4 ویدیو
3 فایل
ارتباط با ادمین @HojjatHekmat
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از استاد عشایری منفرد
🔆نشست تخصصی «تحصیل ادبیات عربی، کاستی ها و بایسته ها» ❇️ حجت الاسلام و المسلمین محمد عشایری منفرد ⏳ زمان برگزاری: سه شنبه 20 آذر 1403 ساعت 10:15 مکان : جامعة الزهراء( سلام الله عليها ) ، ساختمان کتابخانه ، معاونت پژوهش ، طبقه سوم 🌐 لینک حضور مجازی: http://onlineclass.jz.ac.ir/?bbb-room=pajohesh پسورد : 123456 💯 کانال استاد محمد عشایری منفرد (حفظه الله) 🆔https://eitaa.com/ashayerimonfared
💠 اهتمام ائمه علیهم‌السلام به اصلاح ادبیات شیعیان و قرآنی نمودن محاورات ❖ استاد معظم حاج سیدمحمدجواد شبیری: ● یکی از معانی شایع «زعم» همان «قال» است. در لسان العرب ابتدا این معنی برای «زعم» آمده است. ازاین رو است که فعل «زعم» وقتی به معنی «قال» باشد با «لام» متعدّدی می‌شود. همانطور که گفته می‌شود: «قال له»، گفته می‌شود: «زعم له». به این «لام» که پس از «قال» قرار می‌گیرد، لام تبلیغ گفته می‌شود. ● این تعبیر در برخی اسناد نیز وارد شده است. در سندی در تهذیب آمده است: «وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ وَ أَبُو عُثْمَانَ اسْمُهُ عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ حَبِيبٍ 👈 قالَ زَعَمَ لَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ الدُّهْنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: صَلَاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ تُذْهِبُ الْهَمَّ وَ تَجْلُو الْبَصَرَ. تهذیب الاحکام؛ ج۲؛ ص۱۲۱ ● این معنی [زعم به معنای قال] هرچند در زمان گذشته رایج بوده، ولی حضرات ائمه علیهم‌السلام تمایل داشتند که شیعیان از این واژه استفاده نکنند. به روایت زیر توجه کنید: ... عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى مَوْلَى آلِ سَامٍ قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام بِحَدِيثٍ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ👈أ لَيْسَ زَعَمْتَ لِيَ السَّاعَةَ كَذَا وَ كَذَا؟ فَقَالَ لَا فَعَظُمَ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتُ بَلَى وَ اللَّهِ زَعَمْتَ. فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا زَعَمْتُهُ قَالَ فَعَظُمَ عَلَيَّ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ بَلَى وَ اللَّهِ قَدْ قُلْتَهُ قَالَ نَعَمْ قَدْ قُلْتُهُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ كُلَّ زَعْمٍ فِي الْقُرْآنِ كَذِبٌ. الکافی؛ ج۲؛ ص۳۴۲ ● حضرات ائمه علیهم‌السلام مایل بودند که شیعیان با ادبیات قرآنی تکلم کنند. هر چند اصل استعمال صحیح، و بدون اشکال ادبی بوده است، ولی نوعی اشکال فرهنگی و دینی داشته است. 🔺درس خارج فقه؛ دوشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۳ @madras_emb
﷽ 📚 نکات نحوی ⚜️ شماره 152 ⚜️ «یا أیُّها الذین آمَنُوا ...». قسمت 4 🗂 به عباراتی از دعای پنجم حضرت علی بن حسین السجاد علیه السلام دقت فرمایید: « يَا مَنْ‏ لَا تَنْقَضِي عَجَائِبُ عَظَمَتِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْجُبْنَا عَنِ الْإِلْحَادِ فِي عَظَمَتِكَ. وَ يَا مَنْ‏ لَا تَنْتَهِي مُدَّةُ مُلْكِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعْتِقْ رِقَابَنَا مِنْ نَقِمَتِكَ. وَ يَا مَنْ‏ لَا تَفْنَى خَزَائِنُ رَحْمَتِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ لَنَا نَصِيباً فِي رَحْمَتِكَ. وَ يَا مَنْ تَنْقَطِعُ دُونَ رُؤْيَتِهِ الْأَبْصَارُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَدْنِنَا إِلَى قُرْبِكَ. وَ يَا مَنْ تَصْغُرُ عِنْدَ خَطَرِهِ الْأَخْطَارُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ كَرِّمْنَا عَلَيْكَ. وَ يَا مَنْ تَظْهَرُ عِنْدَهُ بَوَاطِنُ الْأَخْبَارِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْضَحْنَا لَدَيْكَ.» 📂 جناب آقای محسن غرویان، مرحوم فیض الاسلام، و حسین انصاریان، سیاق را در همه این فرازها حفظ نموده و به نحو مغایب ترجمه فرمودند ولی مرحوم علامه شعرانی در قالب مخاطب ترجمه را ارایه نموده است و جناب ایشان در آیات شریفه قرآن که به «یا أیُّها الذین آمَنُوا ...» مُصَدَّر شده است گاهی به شکل غایب ترجمه نموده‌اند و گاهی به شکل خطاب. 📂 طبق رصد ناقصی که صورت گرفت، حضرات عِظام مکارم، آیتی و فولادوند از قالب خطاب بهره برده‌اند ولی جناب استاد انصاریان مبنای خویش را حفظ نموده و در ترجمه قرآن هم از قالب غیاب استفاده نموده است ولی حضرت آقای الهی قمشه‌ای و جناب استاد آدینه‌وند با زرنگی تمام، واژه‌یِ «ای اهل ایمان!» را در ترجمه خویش آورده‌اند. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
25.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
زبانت را...! سلام یک دقیقه و نیم با پندی زیبا از زبان استاد معظم حضرت آیت الله علیدوست دام ظله! ویژگیهای چهارگانه گناهان زبان و حساسیت آن! ببینید و برای بهترین دوستانتان ارسال فرمایید! @hakeemaneh
الکتاب: alketab.org جامع قرآن نور: quran.inoor.ir بالقرآن: app.belquran.com پرتال علوم قرآن: maarefquran.org جامع الاحادیث: hadith.inoor.ir المکتبة الشاملة: shamela.ws مکتبة نور: noor-book.com مکتبة اهل البیت: ablibrary.net مدرسه فقاهت: lib.eshia.ir قائمیه: ghbook.ir کتابخانه همراه نور: hamrahnoor.ir کتابخانه نور: noorlib.ir کتابخانه پژوهان: pajoohaan.ir ایرانداک: ganj.irandoc.ac.ir نورداک: noordoc.ir انسانی: ensani.ir نورمگز: noormags.ir هفته پژوهش مبارک
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
﷽ 📚 نکات نحوی ⚜️ شماره 153 ⚜️ مصدر و اسم مصدر. قسمت 1 🗂 پیرامون تعریف مصدر و اسم مصدر، بیان معروف و مشهوری مطرح است که مصدر ناظر به فرآیند و فعلیّت حدث است ولی اسم مصدر ناظر به برآیند، اتمام حدث و آن حالت پایانی که از تحقق حدث حاصل می‌شود است. ✅ اما محقّق یزدی (رحمه الله تعالی) از یک تعریف دقیقی یاد می‌کنند که به نظر می‌رسد از قوت خوبی برخوردار است. 📂 مصدر ناظر به حیثیت صدوری از فاعل است، ولی در اسم مصدر هیچ نگاهی به فاعل و حیثیت صدوری آن مطرح نیست، مانند گفتن و گفتار، نوشتن و نوشتار، نگاه کردن و نگاه، اندیشیدن و اندیشه، و ... . 📂 به بیان دیگر، در اسم مصدر، توجه به فاعل و حیثیت صدوری اصلا مطمح نظر نیست بلکه یک نگاه کلّی مورد نظر است مانند این‌که در استعمالات خود می‌گوییم: «این نگاه و این اندیشه را دوست ندارم.» و این چیزی جز همان اسم مصدر نیست بر خلاف این‌که بگوییم «این حرف زدن تو را دوست نداشتم.» ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
﷽ 📚 نکات نحوی ⚜️ شماره 154 ⚜️ مصدر و اسم مصدر. قسمت 2 🗂 در برخی از استعمالات، اسم مصدر را با فاعل همراه می‌کنند ولی قابل دقت است که در این موارد هم، فاعل اصلا موضوعیت ندارد بلکه فاعلِ نوعی مدّ نظر است مثلا وقتی گفته می‌شود: «اندیشه تو را دوست ندارم.» یعنی این اندیشه را دوست ندارم با این‌که تو الان بیان‌کننده این اندیشه بودی ولی اصلا تو موضوعیت نداری بلکه توِ نوعی مراد است. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 📚 نکات نحوی ⚜️ شماره 155 ⚜️ مصدر و اسم مصدر. قسمت 3 🗂 در تمامی زبان‌ها، مقوله مصدر و اسم مصدر مطرح است چون نیاز هر زبانی است هر چند برای هر دو معنا، یک واژه وجود داشته باشد ولی در هر جمله‌ای با لحاظ قرینه، یکی از این دو معنا مراد متکلم خواهد بود. 📂 به عنوان نمونه، به موارد ذیل توجه نمایید. ✅ عربی: غَسل و غُسل؛ توضّأ و وضوء؛ تسلیم و سَلام؛ اطاعة و طاعة؛ بَغاضة و بُغض ✅ ترکی: باخماخ و باخیش؛ گؤرمَخ و گؤروش؛ گِدمَخ و گِدیش؛ دانیشماخ و دانیشیخ. ✅ فارسی: شستن، و شست و شو؛ رفتار کردن و رفتار؛ نگاه کردن و نگاه؛ گریه کردن و گریه؛ خوابیدن و خواب. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
﷽ 📚 نکات نحوی ⚜️ شماره 156 ⚜️ مصدر و اسم مصدر. قسمت 4 🗂 در آموزش زبان انگلیسی، دو مفهومِ (infinitive) و (gerund) مطرح است که - به اشتباه یا با تسامح یا با عنایت خاص -، به اولی، مصدر گفته می‌شود و به دومی، اسم مصدر؛ و حال آن‌که واژه اول بر مصدری اطلاق می‌شود که هم‌شکل با فعل خود است و قابلیت استعمال به نحو مصدری ندارد، و واژه دوم به مصدری گفته می‌شود که با یک تغییر کوچکی در ساختار خود، قابلیت استعمال در جمله را دارا می‌شود که این اعمّ از مصدر مقرون به «ing»، یا مقرون به «to» در ابتدای آن است. 📂 خالی از ذکر نیست که اصطلاح‌سازی هیچ مؤونه‌ای ندارد و اهل هر علمی این اجازه را دارند که اصطلاحات خاصّ به خود را داشته باشند و لذا اهل تعلیم زبان انگلیسی می‌توانند به این دو مفهوم، اطلاق مصدر و اسم مصدر نمایند ولی باید این را تذکّر داد و بدان متذکّر شد که این دو مفهوم نباید با مصدر و اسم مصدری که در ادبیات بر گونه و مفهوم خاصی اطلاق می‌شود اشتباه گرفت. 📂 شایان ذکر است که مصدر مقرون به «ing» همان مصدر صریح است؛ و مصدر مقرون به «to»یِ در ابتدای آن، همان مصدر مؤوّل است. فرق میان مصدر صریح و مصدر مؤوّل در پست‌‌های قبل تفصیلا توضیح داده شده است. 📂 در این زبان، همان‌طوری که ذکر شد، مصدر از نوع (infinitive) از لحاظ صرفی همان فعل خالی از هر گونه قیدی است مانند: Forget(فراموش کردن)، Remember( به یاد آوردن)، Regret (پشیمان شدن)، Try( تلاش کردن). 📂 لازم به بیان است که ظاهرا مصدرِ «ing»دار، مشترک بین مصدر و اسم مصدر است. 📂 این وضعیت تقریبا در زبان‎های دیگر هم جاری است. ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا